«Bintangs en Beeckestijnpop: allebei onverslijtbaar.» – Peter Bruyn

Fr zw soloOver Frank Kraaijeveld en de Bintangs in Haarlems Dagblad, 10 juni 2013:
Het was een mooi moment toen IJmuidenaar en muziekliefhebber Martin Schepers afgelopen zaterdag samen met zijn kleindochter op Beeckestijnpop de Bintangs aankondigde. Het onderstreepte hoe het Velsense popfestival na vierendertig jaar inmiddels generaties overbrugt. En dat geldt ook voor de oerrockband rond Frank Kraaijeveld. De Bintangs en Beeckestijnpop bevestigen elkaar in frisse onverslijtbaarheid. Het was ook allesbehalve toeval dat juist de Bintangs in het zonovergoten park in Velsen-zuid stonden. De festivalorganisatie had de jubileumeditie aangegrepen om – althans op het hoofdpodium – een keer terug te blikken met een aantal groepen die in het verleden op Beeckestijnpop speelden. En het begon in 1979 allemaal met Kraaijeveld en de zijnen die in de jaren die volgden nog een aantal keer naar het festival terug kwamen.
(…) Toch verdiende er maar één band werkelijk het predicaat ‘hoofdact’ op dit vijfendertigste Beeckestijnpop: de Bintangs, die met hun nog altijd moddervette rockgeluid bewijzen dat jaren noch bezettingswisselingen vat krijgen op de band. Niks nostalgie, vooral veel songs van de laatste jaren. En als Beeckestijnpop in 2028 voor de vijftigste keer georganiseerd wordt staan ze er natuurlijk wéér.

Lees hier het verslag

Meer over Frank Kraaijeveld en Bintangs

‘Dit is de dag’ over Couperus

CorGoutFoto auteur Harry van Kesteren

Cor Gout praat op Radio 1 in ‘Dit is de dag’ over Couperus, het Couperusjaar en Extaze, 10 juni 2013:
Vandaag is het precies 150 jaar geleden dat Louis Couperus werd geboren in Den Haag. 2013 is dan ook Couperus-jaar. Het literaire tijdschrift ‘Extaze’ kwam dit voorjaar met een speciaal themanummer ‘De wegen van Couperus’ in de vaste oplage van het tijdschrift van 400 exemplaren, die binnen de kortste keren was uitverkocht en nu al een item voor verzamelaars is. Cor Gout is redacteur van ‘Extaze’.

Luister hier de uitzending terug

Meer over Extaze

Leven en werk van Aya Zikken in literaire salon ‘Hans Spit nodigt U uit’

Met Kees Ruys en Peter de Rijk in Letterkundig Museum op zondag 30 juni 2013:
‘Hans Spit nodigt U uit’ en het Nederlands Letterkundig Museum gaan samenwerken! De eerste salon in de nieuwe locatie vindt plaats op zondag 30 juni. U vindt het Letterkundig Museum in het gebouw achter Den Haag CS in het complex van de Koninklijke Bibliotheek. Het programma van deze middag: Leven en werk van Aya Zikken, toegelicht door biograaf Kees Ruys en redacteur en lezer Peter de Rijk. Daarnaast aandacht voor het tijdschrift ‘de Parelduiker’ (samen met ‘Extaze’ het meest interessante tijdschrift van Nederland) met Hein Aalders en dichter Jos Versteegen.

Vanaf 12.00 uur bent u welkom in het museum, ingang via de Koninklijke Bibliotheek, trap op en dan rechts, waar u wordt opgewacht door Jos Versteegen en/of Hans Spit. Het Museum geeft alle bezoekers van de salon gratis entree! (Dit geldt voor de vaste collectie en voor de speciale exposities.) Entree voor de salon is € 7,50, inclusief bezoek aan het museum. (Wellicht ten overvloede: Museumjaarkaart en Vriendenpas geven geen gratis toegang tot de salon!) Kopje koffie, thee met koekje in de pauze en een drankje en hapje na afloop worden verzorgd door het museum.

De salon begint om 14.00 uur. Het officiële programma duurt tot 16.00 uur, daarna de borrel tot 16.45 uur. Het museum sluit om 17.00 uur. Aantal plaatsen is beperkt tot 60. Reserveringen: spit.hans@gmail.com of redactie@extaze.nl of telefonisch 06 8130 9892.

Meer over Aya Zikken en Kees Ruys

Meer over Peter de Rijk

«Wie vindt dat literatuur niet moet aaien en behagen, die is bij Vaandrager aan het juiste adres.» – Bart Vervaek

Over ‘Koprot’ van Harry Vaandrager in De Reactor, 10 juni 2013:
Het ene verhaal knipoogt naar het andere, onder meer door fragmenten te herhalen, en algemener zijn er heel wat verwijzingen naar andere teksten, zoals naar Aan barrels, maar ook naar auteurs als Leopardi, Baudelaire en Chlebnikov. Dat sluit allemaal perfect aan bij de storm van woorden en teksten die Koprot is. Ik heb tornadojagers altijd krankzinnigen gevonden, maar voor de windhoos Vaandrager maak ik graag een uitzondering. Het is heerlijk in het oog van deze storm te staan en te genieten van de horror, de baldadige en scabreuze beelden, de levenskrachtige poëzie van de al te prozaïsche ondergang, en de stroom cynische oneliners zoals ‘Denken is zuchten met wind tegen’, of ‘Zweet is de oudste zoon van de dood. Geloof me, ruiken is een lijfstraf’.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Koprot’

Minidocumentaire over Frank Kraaijevelds ‘Oertrax’ op lokale kabeltv


Over ‘Oertrax’ bij ‘Rhythm & Rhyme’ van Frank Kraaijeveld door Henk Tijbosch, 9 juni 2013:
Op 9 juni ging op de lokale kabeltv vanaf 20.00 uur (Ziggo 42 in Heemskerk, Beverwijk, Uitgeest, Castricum en Zandvoort) de 9 minuten durende ‘minidocumentaire’ Oertrax van Frank Kraaijeveld (Bintangs) in première met beelden uit Studio Miso Productions in Bakkum (techniek Ronald de Ruijter) en van de boekpresentatie/cd try out in de Pletterij in Haarlem met Frank Kraaijeveld, Dagomar Jansen, Aad Hooft en Marco Nicola. In deze bezetting maakt ‘Bintangs Unplugged’ in najaar 2013 een korte ‘Rhythm & Rhyme’-tournee door het land.
Kijk en luister hier naar enkele nummers gespeeld op de presentatie van Rhythm & Rhyme

Kijk en luister hier naar de nummers gepeeld op de boekpresentatie van Bintangs Fifty Fyfty in 2011

Meer over Bintangs en Frank Kraaijeveld bij In de Knipscheer

Klik hier voor meer informatie over de Rhythm & Rhyme-toer

«Barney Agerbeek heeft een mooie, beeldende manier van vertellen.» – Dettie H. Hengeveld

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek op Leestafel, 6 juni 2013:
Barney Agerbeek vertrok in 1952 op vierjarige leeftijd met zijn ouders uit zijn geboorteland Indonesië naar Rotterdam. In mooie, licht weemoedige bewoordingen vertelt hij over zijn ouders. (…) Barney Agerbeek heeft een mooie, beeldende manier van vertellen. Hij kan zich goed inleven in elke situatie en beziet vooral de méns in al zijn facetten. Hij is mild in zijn oordeel. Zijn verhalen stralen warmte uit en zijn een plezier om te lezen. Tussen de verhalen door staat een klein aantal gedichten. Samen met de mooi verzorgde uitvoering van het boek vormt dit alles een prima geheel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«In alles in deze bundel merk je de behoefte van Agerbeek om zijn stempel op de literatuur te gaan drukken.» – Ezra de Haan

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek op Literatuurplein, 5 juni 2013:
Dat de auteur Indisch is blijkt uit vele verhalen in Schaduw van schijn, maar vooral in het autobiografische ‘Uiterlijk onbewogen’ dat uit de beschrijving van vijf dagen bestaat. In retraite in een klooster overdenkt de schrijver zijn leven. De stilte maakt van alles in hem los. Vooral de wrok over de behandeling van zijn familie, en daarmee alle Indonesiërs, na aankomst in Nederland. Het is knap hoe weinig tekst hij nodig heeft om duidelijk te maken hoe het in die dagen toeging. (…) Ieder verhaal in de bundel voegt een nieuw inzicht toe aan de schaduwwereld die Agerbeek heeft leren kennen. Vrijwel ieder verhaal is uniek en bomvol scherpe observaties.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. De aandachtige lezer wordt ten volle beloond.» – Ezra de Haan

Over ‘Als in gangen en stegen’ van Glenn Pennock op Literatuurplein, 4 juni 2013:
De moderne media hadden vrijwel iedereen ervan doordrongen dat traagheid saai was. Vaart moest er komen, dus ook in de literatuur. Glenn Pennock heeft dit goed begrepen. In plaats van een dikke roman te schrijven, koos hij liever voor drie novellen. Daarvan zijn er nu twee verschenen. Ieder boek bevat op de flaptekst een TAG waardoor je de soundtrack van het verhaal kunt beluisteren tijdens het lezen ervan. (…) Muziek blijkt de ideale metafoor voor begrippen als leven en dood. Zo slaat de titel van het boek Als in gangen en stegen op het je eigen gang gaan of de gangen die je verkiest in het leven. Weer duiken we de geestelijke achtbaan in die Glenn Pennock voor ons heeft uitgedacht. Stap voor stap maakt hij ons duidelijk hoe dun de grens tussen waan en werkelijkheid is. (…) Het interessante aan de ideeën van Pennock in deze novelle is dat ze fantastisch overkomen en tegelijkertijd op zeer wetenschappelijk bewijsmateriaal leunen. De verdieping in deze novelle vraagt om aandachtig lezen, maar daarvoor wordt de lezer dan ook ten volle beloond. Het zal een aardige krachttoer voor Glenn Pennock worden in deel drie dit denkniveau te handhaven.

Lees hier de recensie

Meer over Glenn Pennock

Luister hier naar de soundtrack van ‘Als in gangen en stegen’

Luister hier naar de muziek van o.a. Joe/Glenn in ‘Als gitaren schreeuwen’

«Zeer helder geschreven studie. Glashelder, ontnuchterend en motiverend.» – Brede Kristensen

Over ‘Dwarsliggers. Tegenspraak onder schaamteloos leiderschap’ van Aart G. Broek in Amigoe-Napa, 1 juni 2013:
Hoe hoger je komt, hoe meer macht je krijgt, hoe bedreigender kritische tegenspraak lijkt te worden. Op overtuigende wijze toont Broek aan dat dit direct is gerelateerd aan schaamte. Schaamte is de voedingsbodem voor weerzin tegen deugdelijke tegenspraak. Maakt niet uit tot welke cultuurkring je behoort, schaamtegevoelens zijn universeel. Alle mensen zijn ermee behept. Grote vraag is dus hoe met schaamte om te gaan. En hoe te voorkomen dat we vanwege schaamtegevoelens foute beslissingen nemen. Broek spreekt van een ‘dwaasheid aller tijden’. (…) Iedereen met macht en verantwoordelijkheid zou deze korte en zeer helder geschreven studie moeten lezen. Glashelder, ontnuchterend en motiverend.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Dwarsliggers’
Meer over ‘De terreur van schaamte’
Meer over ‘Dwarsliggers’ op Facebookpagina auteur

Klik hier en hier voor columns van Aart G. Broek m.b.t. ‘Dwarsliggers’

Porto Marie in de achttiende en negentiende eeuw

Gesprek over ‘Porto Marie’ met Els Langenfeld door Dick Drayer op Caribisch Netwerk, 31 mei 2013:
‘Porto Marie’ van Els Langenfeld is deze week officieel gepresenteerd op Curaçao. Het boek is uitgebracht bij uitgeverij In de Knipscheer. Het bevat drie novellen die het dagelijks leven op Curaçao rond de jaren 1738, 1795 en 1888 beschrijven en dan met name wat zich afspeelt op plantage Porto Marie. Voor het eerst heeft Langenfeld gekozen voor ‘historische fictie’ als vorm om een kijkje te nemen in de tijd van de slavernij. Net als in haar populair wetenschappelijke werken probeert Langenfeld het verhaal van de gewone man te vertellen, weg van de karikatuur van de zielige slaaf en de boze blanke eigenaar. Maar dit keer laat ze de emotie die zij daarbij voelt wel spreken, in fictieve vorm tegen de achtergrond van historische feiten. Langenfeld heeft een oeuvre van tien boeken, dat 18 jaar geleden begon en waarschijnlijk binnenkort eindigt; de auteur heeft kanker. ‘Porto Marie’ is naar eigen verwachting haar laatste boek.
Luister hier naar het interview

Meer over Porto Marie