Inge Nicole – De blauwdruk van Capgras. Roman

VoorplatCapgras75Inge Nicole
De blauwdruk van Capgras. Roman

Nederland
Tekeningen Juliet Koppedraijer
Gebrocheerd in omslag met flappen,
180 blz., € 18,50
Eerste uitgave 2017
ISBN 978-90-6265-947-0

Is het mogelijk om jezelf vorm te geven? Juliet, een beeldend kunstenaar meent van wel als zij zich in Heiland vestigt, een vrijplaats voor artiesten en paria’s. Wanneer plotseling haar zus Gusta en de, inmiddels volwassen geworden, jongen Boy verschijnen, slaat de twijfel toe.

Ik vraag haar naar wat zij nou het pijnlijkst heeft gevonden.
‘Die tattoo, Juliet, zo vlak boven mijn schaamstreek.’ In een enkele zin schampt Gusta de zere plek. Het is op de kop af negentien jaar en tien maanden geleden.

Juliets tot nu toe succesvolle bestaan wankelt; haar relatie met de veertien jaar jongere songwriter Wolf Noorderland begint barstjes te vertonen juist nu ze met Boy een band probeert op te bouwen. Haar enige houvast in deze roerige periode is de kunst; een liefde die ze met de jongen deelt.

Rond middernacht nestelen we ons met een paar kussens op het nieuwe kleed en aanschouwen een blauwe baby met groene voeten, het mondje in een halve maan gebogen. Aan de muur lijkt de boreling minder doods dan in de zandkuil van zijn geboorte.

Door de komst van Boy is Greetje, haar voorheen onzichtbare moeder in beeld gekomen. Ze heeft het syndroom van Capgras en woont al bijna een halve eeuw in Sonneheuvel, een psychiatrische instelling. Juliet ontdekt dat de appel niet ver van de boom valt. Langzaam wordt duidelijk welk gevaarlijk spel zij en haar zus hebben gespeeld. Met alle gevolgen van dien.

‘Is mijn oma echt zo gek als ze zeggen?’
‘Mijn moeder?’
‘Wie anders?’
‘Geen idee. Ik ken haar niet.’

De blauwdruk van Capgras wordt indringend en zorgvuldig verteld in 30 hoofdstukken met evenzovele illustraties van Juliet Koppedraijer. Inge Nicole publiceerde eerder twee romans, maar maakte vooral indruk met de novellen De tranen van de zeegans (in 2012 bekroond met de Rabobank Cultuurprijs Letteren) en Aardappelbloed (2014).
Meer over Inge Nicole op deze site

De Alkmaarse presentatie van Aardappelbloed

etalageOp zaterdag 29 november 2014 wordt vanaf 16.00 uur in het theaterzaaltje van Boekhandel Feijn in Alkmaar Aardappelbloed, de nieuwe novelle van Inge Nicole, gepresenteerd. Inge Nicole woont in Alkmaar en werd in 2012 onderscheiden voor haar novelle De tranen van de zeegans met de Rabobank Cultuurprijs Letteren én met de Alkmaarsche Courant Publieksprijs.
Aardappelbloed is een coming of age-novelle, met een knipoog naar het genre van het misdaadverhaal. Mark Minnema schreef deze maand in de Alkmaarsche Courant: “Inge Nicole pakt ook het thema misdaad bij de kop, zonder van het boek een typische thriller te maken. Toch komt er behoorlijk wat wreedheid in voor, de Russische penoze laat zich niet ombetuigd. Dayra zit het liefst in een kast en hongert zichzelf uit om uit de tentakels van haar criminele Russische familie te blijven.” Presentatie met medewerking van o.a. Peter de Rijk.
Locatie: Boekhandel Feijn, Laat 47, 1811 EB Alkmaar. Toegang is gratis, maar vooraf aanmelden via info@feijn.nl is gewenst.
Meer over ‘Aardappelbloed’
Kijk naar de trailer

«Inge Nicole pakt het thema misdaad bij de kop.» – Mark Minnema

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole in Alkmaarsche Courant, 5 november 2014:
Het nieuwe boek van de Alkmaarse schrijfster Inge Nicole, heeft naargeestige trekken. Dayra zit het liefst in een kast en hongert zichzelf uit om uit de tentakels van haar criminele Russische familie te blijven. (…) Inge Nicole pakt ook het thema misdaad bij de kop, zonder van het boek een typische thriller te maken. Toch komt er behoorlijk wat wreedheid in voor, de Russische penoze laat zich niet ombetuigd. (…) ‘Ik ben nooit echt een spreker geweest. Ik heb nadenktijd nodig, die heb je als je schrijft.’
Lees hier het artikel
Meer over ‘Aardappelbloed’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Trailer Aardappelbloed» – Frits de Beer

Boektrailer over ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole op Vimeo, 7 oktober 2014:
Terwijl ze aanschoof schepte Iva koolsoep in haar bord, een overdaad aan drijvende vetoogjes staarden Darya lodderig aan. ‘Tsjuut-tsjuut’ siste ze naar de vrouw die haar op de wereld had gezet en een elleboog op tafel plantte om de soep naar binnen te lepelen. De zware borsten werden door de tafelrand ondersteund. Wat als je moeder de deur niet meer uitkomt en vergroeit met haar stoel? De adolescente Darya stopt met eten, doodsbang als zij is de passieve Iva achterna te gaan, en verhuist naar de kast.
Meer over ‘Aardappelbloed’

«Een klein boek, maar een groot verhaal.» – Anja Schuller

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole op Boekenwurm en Pleeg, 17 september 2014:
Darya wil niet zo dik als haar moeder worden. Ze wil model worden, maar heeft aardappelbloed. Ze stopt bijna helemaal met eten en trekt zich terug in een grote kast, daar waar de matroesjka’s staan te pronken, het verleden is uitgestald. (…) Haar oom Sergei kan niet van jonge vrouwen afblijven. (…) Jonge vrouwen uit het voormalige Oostblok worden met mooie praatjes, met valse hoop, naar het Westen gelokt. Uiteraard belanden ze, al laat de schrijfster dit gelukkig grotendeels onaangeroerd, in de seksindustrie. Naast alle ellende en haar eetstoornis, is er ook haar jeugdliefde Peter. Hij heeft er alles voor over om Darya een echt leven te geven. De grote kast, met de matroesjka’s moet een herinnering, een herinnering met littekens, blijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Aardappelbloed’

«Boeiende kijk op de problematiek van kwetsbare vrouwen.» – G. de Haan

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole voor NBD Biblion, 5 september 2014:
Het leven van Darya, dochter van een alleenstaande Russische arbeidsmigrante, is getekend door de rampspoed in haar familie. Haar vader is verdwenen, haar neefje is verdronken, haar oma is verongelukt. Ze besluit het lot van haar zwaarlijvige moeder en zus te ontlopen door het eten te laten staan. Ze hoopt hiermee immuun te zijn voor de handtastelijkheden van haar oom Sergei, die zich bezighoudt met schimmige zaakjes. Maar de familievloek blijft haar achtervolgen. In veertien hoofdstukken, getiteld met gerechten, wordt de kluwen van Darya’s familieverleden ontward. (…) Het is een moedige beschrijving van de ruwe en onbehouwen realiteit waaraan Darya probeert te ontsnappen. Inge Nicole (Bak) (1968) is dichteres, kunstenares en heeft nu haar vierde roman gepubliceerd. Thema’s als sociaal onrecht, problematische relaties en ontworteling staan centraal in haar werk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Aardappelbloed’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

«**** Uiterst beklijvende novelle van Inge Nicole.» – André Oyen

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed, de familie van de nachtschade’ van Inge Nicole op Iedereenleest.be, 31-08-2014:
Deze novelle gaat over opgroeien in een milieu vol dreiging, waar men de zwijgplicht als heilig beschouwt en de al even heilige familieband, ook al koestert die band misdadige feiten, hoog in het vaandel draagt. (…) Inge Nicole weet de eetstoornis mooi samen te brengen met de stoornis in de familie van Darya, de ondergrondse organisatie. ‘Aardappelbloed’ is een uiterst geslaagde novelle, waarin heel veel wordt aangebracht in een strakke structuur en een sobere taal, maar dat maakt het geheel juist zo puur.
Lees hier de recensie of hier op Ansiel

«Een geslaagde vertelling over een adolescente die zich vastklampt aan de honger omdat er meer niet voorhanden is.» – Guus Bauer

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole op Literair Weblog Tzum, 19 augustus, 2014:
Darya wil model worden, maar ze heeft aardappelbloed. Een zwaar gestel en een neiging tot vetzucht. Ze houdt zo goed als op met eten en trekt zich terug in een grote kast, daar waar de matroesjka’s staan te pronken, het verleden is uitgestald. Een familiegeschiedenis waar je nooit helemaal van afkomt, hoe ver je ook vlucht. De broer van moeder Iva, Sergei, is er zo eentje die niet van jonge vrouwen af kan blijven. Sergei met zijn trawanten stelen ‘schaapjes’ die ze doorverkopen. Deze jonge vrouwen uit het voormalige Oostblok worden met mooie praatjes, met valse hoop, naar het Westen gelokt. Daartoe is een modellenbureau opgericht. Uiteraard belanden ze, al laat de schrijfster dit gelukkig grotendeels onaangeroerd, in de seksindustrie. Deze novelle gaat eerder over de omerta, over het al dan niet doorbreken van het zwijgen, de heilige familieband. Daarnaast laat Nicole goed zien hoe buitenstaanders, vooral die van dat universum dat Rusland heet, tegen de Nederlandse infrastructuur aankijken. Ze maakt treffend duidelijk hoe anders de verhoudingen zijn in een Russische (criminele) familie. Het hebben van ondergewicht heeft nog een voordeel voor Darya. Ze wordt met rust gelaten door Sergei en de andere ‘ooms’. De schrijfster is wederom heel secuur in haar taalgebruik, weet het verhaal doorgaans ingetogen te vertellen. ‘Aardappelbloed’ is een geslaagde vertelling over een adolescente die zich vastklampt aan de honger omdat er meer niet voorhanden is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Aardappelbloed’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

Inge Nicole – Aardappelbloed. Novelle

VoorplatAardappelbloedINGE NICOLE
Aardappelbloed, de familie van de nachtschade
Novelle. Nederland
Genaaid gebonden, 104 blz., € 17,50
1 september 2014
ISBN 978-90-6265-855-8

Aardappelbloed, de familie van de nachtschade is de nieuwe novelle van Inge Nicole. Haar vorige novelle De tranen van de zeegans werd in 2012 bekroond met de Rabobank Cultuurprijs Letteren.
Iva en Jelena, twee moeders uit Tsjeljabinsk, hebben zich met hun dochters in Nederland gevestigd. Ze delen een rijtjeshuis waar een vaderfiguur ontbreekt. Toch moet Darya, de jongste dochter van de zwaarlijvige Iva, dagelijks de tafel dekken voor haar vader.

Terwijl ze aanschoof schepte Iva koolsoep in haar bord, een overdaad aan drijvende vetoogjes staarden Darya lodderig aan.
‘Tsjuut-tsjuut’ siste ze naar de vrouw die haar op de wereld had gezet en een elleboog op tafel plantte om de soep naar binnen te lepelen. De zware borsten werden door de tafelrand ondersteund.

Wat als je moeder de deur niet meer uitkomt en vergroeit met haar stoel? De adolescente Darya stopt met eten, doodsbang als zij is de passieve Iva achterna te gaan, en verhuist naar de kast.
Haar ogen dwaalden af naar de bovenste plank. Daar woonden van klein naar groot zeven boerinnen die maar weinig plaats innamen. Zij kon daar best bij. Niet dat ze werkelijk van plan was om zich tussen de borden en de matroesjka’s in te wurmen maar ze zocht naar ademruimte.

Darya’s innerlijke reis speelt zich af tegen de grimmige achtergrond van een familiedrama dat zijn oorsprong vindt in Rusland. Als zij in aanraking komt met de criminele kant van haar familie en dat bijna met haar leven moet bekopen, gaat Darya er met haar jeugdliefde Peter vandoor.
Hij schrok van hoe zij daar stond; haar silhouet een draadfiguur van Giacometti op de okergele muur. Mijn God, ze heeft aardappelbloed, zou zijn moeder zaliger gezegd hebben.
Het verleden haalt haar in. Langzaam wordt duidelijk waar haar vader is gebleven en de rol die haar naasten daarin hebben gespeeld.
Aardappelbloed is een coming of age-novelle, ingebed in het populaire genre van het misdaadverhaal.

Meer over Inge Nicole