Jan Pronk ontvangt exemplaar ‘Over en weer’

Jan PronkOver en weer’ op Afrikadag 2018, KIT Amsterdam, 14 april 2018:
Voormalig minister van Ontwikkelingssamenwerking Jan Pronk was een van de bezoekers van ‘Afrikadag 2018’ in het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Natuurlijk was hij daar vanwege zijn nieuwe boek ‘Strijd rond de grote meren. Onderhandelen over vrede en recht in het hart van Afrika’, maar hij had ook oog voor andere nieuwe boekpublicaties, zoals ‘Over en weer’ het boek over 25 jaar stedenband Haarlem-Mutare dat in maart jl. het licht zag onder auspiciën van de coördinator van deze stedenband Dik Bol (links op de foto) en eindredacteur Inge Crul. Ten behoeve van de presentatie van ‘Over en weer’ op Afrikadag 2018 maakte Dik Bol een filmische impressie over 25 jaar Haarlem-Mutare.
Kijk hier
Meer over ‘Over en weer’

Edith Tulp – Alleen dapper te zijn. Roman

VoorplatAlleenEdith Tulp
Alleen dapper te zijn

roman
Nederland – Afrika
gebrocheerd in omslag met flappen,
476 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-467-3
Eerste druk september 2018

Voor Simone Jastein zijn een losse opmerking van een groepstherapeut en een reisbrochure genoeg om zich in te schrijven voor een reis van drie maanden door de Sahara naar West-Afrika. Ze heeft geen idee waaraan ze begint. De reisgenoten, die haar verwend vinden, vallen bitter tegen en de reisleider blijkt een bullebak. Na een zandstorm die haar bijna het leven kost, besluit ze zich aan te passen. Ze raakt in de ban van de onmetelijke woestijn en later de kleurrijke jungle, die in schril contrast staan met de somberte van de kleigronden waar ze vandaan komt. Simone verandert, maar dat neemt niet weg dat naarmate de reis langer duurt en de vermoeidheid toeneemt, de onderlinge verhoudingen onder druk komen te staan. Ondertussen wordt ze verliefd op Koen Eisenga, de chauffeur die haar gedurende de hele trip op haar huid zit.

Terug in Amsterdam, ontwikkelt zich tussen hen een moeizame relatie. Net wanneer eindelijk alles goed lijkt te gaan en ze zelfs aan samenwonen denken, besluit Koen voor een hulporganisatie af te reizen naar Liberia. Impulsief als altijd volgt ze hem, een wrede oorlog in, die beiden tot het uiterste drijft en Simone voor de grootste uitdaging in haar leven stelt.

Edith Tulp studeerde af aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Naast tal van redacteurschappen bij publieks- en vakbladen reist zij met regelmaat naar het continent Afrika. Haar eerste reis in 1989, dwars door de Sahara naar West-Afrika, leverde de inspiratie voor Alleen dapper te zijn. Ze woonde en werkte o.a. in Namibië, Zuid-Afrika en Oeganda. In dit laatste land richtte zij in 2008 de FairPen Foundation op, een kleine ontwikkelingsorganisatie die zich tot in 2013 inzette voor jongeren. Haar verblijf in Oeganda inspireerde haar tot het schrijven van haar debuutroman De bushsoldaat die in april 2016 verscheen. Momenteel werkt ze als journalist en columnist voor diverse media en is een derde boek dat zich deels in Zuid-Afrika afspeelt in de maak.
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een heel boeiend boek.» – André Oyen

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_DefOver ‘Dochters’ van Ton van Reen voor Ansiel, 27 maart 2018:
Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist en correspondent voor De Volkskrant in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw die verpleegster is in Amsterdam, op weg naar haar ouders in Zwitserland. (…) Lennert heeft een trauma overgehouden aan het feit dat zijn vader een NSB-er was en zijn moeder een joodse. Nena onthult het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen en ook nog eens een Afrikaanse dochter te adopteren. Zo worden Lennert en Nena de beste maatjes, terwijl hij zich met de schrik om het hart voorbereidt op de confrontatie met zijn dochter Miriam en zijn ex-vrouw praat hij honderduit met Nena en werkt hij aan artikels over Afrika. (…) Ton Van Reen geeft heel veel buitengewoon interessante informatie over Afrika, de jodenvervolging en dergelijke meer, maar weet ondertussen ook nog een heel boeiend boek af te leveren. Een aangename leeservaring.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Feestelijke presentatie jubileumboek ‘Over en weer, 25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare’

OverEnWeer_Cover_01De officiële presentatie is op zaterdag 17 maart vanaf 16 uur in Debat- en cultuurcentrum de Pletterij in Haarlem (Lange Herenvest 122).
‘Over en weer, 25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare’ is het verhaal van een kwart eeuw vriendschap tussen twee zustersteden. Een blik terug en een blik vooruit, met meer dan dertig interviews, tientallen foto’s en Engelse vertalingen. De Haarlemse burgemeester Jos Wienen schreef het voorwoord en neemt het eerste exemplaar in ontvangst. De presentatie is in handen van journaliste Annemieke Windt.
Klik hier voor het middagprogramma
Klik hier voor het avondprogramma (benefietconcert)

«Grondige kennis in toegankelijke, interessante psychologische roman.» – Marita de Sterck

Ton_van_Reen_Dochters_Omslag_DefOver ‘Dochters’ van Ton van Reen voor NBD | Biblion, 25 januari 2018:
De auteur (1941) schreef gedichten, luisterspelen, romans, jeugdboeken en journalistieke bijdragen, vooral over Afrika. Bekend zijn de verfilmde jeugdboeken over de Bokkenrijders en romans als ‘Het winterjaar’ en ‘Roomse meisjes’. Hoofdfiguur in deze roman is Lennert, een Nederlandse journalist die in Afrika werkt. Hij reist naar Zwitserland, waar zijn dochter zal huwen. Onderweg ontmoet hij een jonge vrouw met wie hij al gauw vertrouwelijk praat. Ze vertellen elkaar hun levensverhalen. Zij hoe haar familie in de oorlog naar Zwitserland vluchtte en haar vader zijn Joodse roots verstopte om een Zwitser te worden. Hij hoe hij Nederland verruilde voor Afrika om aan zijn voorgeschiedenis te ontsnappen. Uiteindelijk zorgen Lennerts dochters, de bruid, de Amsterdamse verpleegster en de geadopteerde Keniaanse dochter, ervoor dat hij met dat verleden in het reine komt. Uit de roman blijkt de grondige kennis van de auteur inzake Afrika en de Tweede Wereldoorlog, maar de informatieve passages breken iets te vaak de spanning in deze toegankelijke, interessante psychologische roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Inge Crul (eindredactie) – Over en weer

OverEnWeer_Cover_01Over en weer
25 jaar Stedenband Haarlem-Mutare

Nederland / Zimbabwe
eindredactie Inge Crul
omslagontwerp Friso Blankevoort
genaaid gebrocheerd in omslag met flappen
groot formaat 17 x 24 cm staand, 224 blz.
geïll. met tientallen kleurenfoto’s
incl. extra katern Engelstalige samenvattingen
€ 17,50
Eerste uitgave 2018
ISBN 978-90-6265-981-4

Eind jaren tachtig ontstaat in Haarlem het besef dat mondiale vraagstukken als immigratie, milieu en vrede ook op lokaal niveau spelen. Think global, act local is de slogan. Een rijpe voedingsbodem voor een stedenband. De gemeente kiest voor Mutare in de jonge staat Zimbabwe. Anno 2018 zijn we een kwart eeuw verder. Het regime in Zimbabwe veranderde, het karakter van stedenbanden veranderde. Gemeentelijke steun en donaties zijn niet meer vanzelfsprekend. De Stedenband Haarlem-Mutare overleefde. Over en weer zijn vriendschapsbanden aangeknoopt die zich niet laten verstoren. Je vrienden laat je niet in de steek.

Het gaat al vijfentwintig jaar over wederkerigheid, over en weer. Mooier kan het niet worden verzinnebeeld dan in het symbool voor de Stedenband, de gierzwaluw. Jaar in jaar uit vliegt hij over en weer, van Afrika naar Europa, om hier te nestelen, ook in Haarlem. Hij laat zich niet tegenhouden, hij komt en gaat. Al eeuwen. Een vliegende wereldburger die continenten met elkaar verbindt. Zoals de Stedenband dat ook doet. Over en weer.

Over en weer is een boek dat terugblikt op die 25 jaar wederzijdse vriendschap. Ruim dertig mensen uit beide steden en uit diverse organisaties vertellen over de vele kleinschalige projecten op het gebied van volkshuisvesting, sport, cultuur, gezondheid, onderwijs en milieu. Het is echter meer dan alleen een terugblik. Tegelijk kijkt Over en weer vooruit, naar de toekomst.

Meer over de Afrikaanse Bibliotheek en Afrika bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Geëngageerde en visionaire schrijver.» – Jeroen Heuvel

VoorplatWooncirkel-75Bij de presentatie van ‘De Wooncirkel’ van Joseph Hart in Landhuis Bloemhof, 30 november 2017:
(…) Dit is een hedendaagse vrouw in Curaçao. Zij heeft een ideaal plan voor de herwaardering van de voortijdige schoolverlaters (dropouts). Dit thema is te herkennen als de meest fervente wens van Jopi [Joseph Hart], oud-inspecteur van onderwijs en vooral ex-leraar, die met levenwekkend enthousiasme in zijn lessen over Shakespeare kon spreken. Dit hoofdpersonage beleeft, om te kunnen genezen van haar frustratie nadat het ideale plan getorpedeerd is, via regressietherapie de twee meest recente incarnaties, beide keren weer als vrouw. (…) In de 19de eeuw leefde de vrouw in Otrobanda, geboren uit tot slaaf gemaakte mensen, in de kurá van Shon Janchi. Heel interessant schetst de auteur haar situatie: slavin, weliswaar huisslavin, verzorgster van de shon, en gaandeweg ook levensgezel van hem en moeder van zijn kind. Een leven van zorgzaamheid en liefde, niet sentimenteel-romantisch, maar bewust zo getransformeerd vanuit de vroegere obstakels. (…) In de 17de eeuw leefde ze als een vrouw in Afrika, werd daar tot slaaf gemaakt en verscheept naar Curaçao. Dit slavernij-deel beschrijft de auteur als mensonterend. Dus in grote lijnen heeft de auteur op de tekentafel: de vrouw was twee levens geleden mishandeld, vreselijk mishandeld; één leven geleden heeft ze die onmenselijke mishandelingen omgevormd tot zorgzaamheid en liefde, en in het huidige leven is er opnieuw zware tegenslag. Zoals één geest reïncarneert in verschillende personages, reïncarneren anderen ook, en meestal incarneren ze weer bij elkaar, in dezelfde groepen, of woonerven. (…)
Lees hier de inleiding van Jeroen Heuvel bij de Curaçaose presentatie van ‘De Wooncirkel’
Bekijk hier de foto’s van de presentatie (met dank aan Elodie Heloise, Landhuis Bloemhof)
Meer over ‘De wooncirkel’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie van ‘De Wooncirkel’ op Curaçao

VoorplatWooncirkel-75Donderdag 30 november 2017 om 19.00 uur is het zo ver. Dan wordt ‘De Wooncirkel’, de hertaalde versie van het Engelstalige boek The Yard (2010), op Landhuis Bloemhof gepresenteerd.
Jeroen Heuvel zal namens uitgeverij In de Knipscheer de introductie verzorgen. De auteur Joseph Hart zal uiteraard zelf ook het woord voeren. En er zal gelegenheid zijn het boek te kopen en/of te laten signeren. De avond wordt afgesloten met een interactieve discussie waarbij uw kennis over de slavernij en het continent Afrika de inzet zal zijn. In De Wooncirkel staat de geschiedenis van de slavernij met haar naweeën centraal. Het boek is de Nederlandse uitgave van het boek The Yard dat de auteur in 2010 in het Engels uitbracht. Uitgeverij In de Knipscheer pakte de Engelse versie op en vroeg de auteur het boek te hertalen naar het Nederlands. Landhuis Bloemhof is een combinatie van museum en galerie. In de kunstgalerie worden regelmatig thema exposities gehouden. Het museum annex galerie, is tegenwoordig ook een hommage aan de laatste bewoonster van de plantage, May Henriquez. Zij was een getalenteerd beeldhouwster en het atelier waarin zij tot de jaren ’70 werkte, is bewaard gebleven in originele staat.
Klik hier voor de uitnodiging
Meer over ‘De wooncirkel’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer
Kijk hier naar ‘The making of the Tula monument Curacao by Nel Simon in 1996-1997’, het beeldhouwwerk dat het boekomslag en de uitnodiging siert

Presentatie roman ‘Dochters’ van Ton van Reen in Steyl

VoorplatDochters-75Op vrijdag 3 november 2017 lanceert Ton van Reen zijn nieuwste roman ‘Dochters’ in het Wereldpaviljoen in Steyl (L):
‘Dochters’ speelt grotendeels in Nederland, Duitsland en Zwitserland, maar het gaat vooral over Afrika. Op de vlucht voor zijn verleden is de hoofdpersoon er gaan werken als correspondent voor De Volkskrant. Op de reis naar de bruiloft van zijn dochter in Zwitserland raakt hij in gesprek met een jonge vrouw. Voor beiden wordt het een louterende ontmoeting. Peter Winkels zal Ton van Reen interviewen over zijn nieuwe boek en zijn levenslange band met Afrika. Al in de jaren zeventig was Ton van Reen initiatiefnemer en uitgever van ‘de Afrikaanse Bibliotheek’ onder redactie van Jan Kees van de Werk bij Uitgeverij Corrie Zelen. Ook schreef hij talloze artikelen over Afrika in kranten als De Volkskrant.

‘Dochters’ wordt gepresenteerd tijdens een gevarieerde avond van de Stichting Lalibela in het Wereldpaviljoen te Steyl-Tegelen. Tijdens de avond is er aandacht voor de stichting die tal van sociale projecten uitvoert in de gelijknamige plaats. De Stichting Lalibela is negentien jaar geleden opgericht door Ton van Reen en zijn twee jaar geleden overleden zoon David van Reen. Bestuurslid Marc van der Sterren zal vertellen over zijn projecten rond kleinschalige landbouw in Afrika. De film over het leven en het werk van David van Reen in Ethiopië, gemaakt door Marijn Poels voor L1-tv voor het programma Limburg helpt, zal worden vertoond. De presentaties worden omlijst door de muzikale inbreng van de Syrische groep Aroa and Friends. ‘Dochters’ is ter plekke te koop en wordt door de auteur op verzoek gesigneerd.

Locatie: Wereldpaviljoen, Sint Michaëlstraat 6a, 5935 BL Steyl. Inloop vanaf 19.30 uur. Programma van 20.00 tot 22.30 uur. Toegang gratis.
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over David van Reen

«Het leven is niet altijd maakbaar.»

EdithTulp2Edith Tulp over Edith Tulp in Volkskrant Magazine, 11 februari 2017:
(…) Nee, alleen zijn is niet altijd leuk. (…) Het geeft ook vrijheid om alleen te zijn, en ongekende mogelijkheden. (…) Juist omdat ik met niemand rekening hoef te houden, heb ik alle gelegenheid het leven ten volle te leven en mezelf te ontplooien. Ik heb gewoond en gewerkt in Afrika, zette er een ontwikkelingsproject op en ik schrijf romans. Ik reis door risicogebieden waar je nooit naar toe zou gaan als je thuis bloedjes van kinderen hebt zitten wachten. Een half jaar lang woonde ik diep in een oerwoud, waar ik even iets had met een ranger in een stoer uniform met een kalasjnikov over zijn schouder waarmee hij mij beschermde tegen de wilde beesten in het bos. Hij was smoorverliefd. Ik twijfelde – de cultuurkloof leek me onoverbrugbaar. Hoe kon ik deze man, die alleen de jungle kende en ervan schrok als ik mijn contactlenzen uitdeed, uitleggen waar ik vandaan kwam? In alle opzichten – intellectueel, materieel, emotioneel – kwam ik van een andere planeet. Ik had geen idee hoe ik die met hem kon delen en delen lijkt me een eerste vereiste in een relatie. (…) Hoe dan ook: alleenstaand zijn is niet voor watjes. Niet als je iets van het leven wil maken. Ik ben er een sterke en stoere vrouw van geworden en ik wil me niet meer schamen voor het feit dat ik een ouwe vrijster ben. Liegen erover doe ik niet meer. Zelfs niet in Afrika. Edith Tulp is o.a. auteur van de vorig jaar verschenen roman ‘De bushsoldaat’.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De bushsoldaat’