Interview met Eric de Brabander in Arts en Aut0 (magazine, jrg. 87, nr. 7/8) juli/augustus 2021:
(…) De Brabander geniet bekendheid als auteur. Hij schreef een verhalenbundel, vijf succesvolle romans waarvan er twee werden vertaald in het Engels en Papiaments en hij was coauteur van twee kinderboeken. Momenteel werkt hij aan een lijvige roman. Zijn Haarlemse uitgever In de Knipscheer hoopt dit boek eind volgend jaar te kunnen presenteren als de eerste grote Caribische roman na ‘Dubbelspel’ van Frank Martinus Arion uit 1973. (…) Inspiratie vindt De Brabander op elke straathoek – een jeugdherinnering, een onderzoeksonderwerp van een collega, een verhaal dat een stokoude Venezolaanse apotheekhoudster hem vertelde – de setting is vaak een historische context. (…) Soms krijgt de tandarts een inval voor zijn roman-in-wording als hij over de behandelstoel gebogen zit. “Terwijl de verdoving moet inwerken, tik ik mijn ingeving snel in om het later uit te werken. Thuis trek ik me dan weer heerlijk terug in de wereld die ik zelf schep.” (…)
Lees hier of hier het interview van Annemarie Bergfeld
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Alvaro Mutis
«De Brabanders stijl is helder, zonder opsmuk.» – Ko van Geemert
Over ‘Het geluid van naderend onweer’ van Eric de Brabander in Parbode, 1 mei 2021:
De meeste van de 27 verhalen spelen zich af op Curaçao. (…) Niet alles speelt op Curaçao, we komen ook een schooltje in Den Haag tegen en in Tucacas, Venezuela, wordt de lezer geconfronteerd met Duitsers met een schimmig oorlogsverleden. Het verhaal ‘Bushmaster’ speelt zich af in Suriname, in Pikin Slee. (…) De Brabander blijkt over een rijke fantasie te beschikken – een goudmijn voor de schrijver! – met soms bizarre, surrealistische trekjes: zo figureren in zijn verhalen 100-jarige duiven, een pratende hond, een jongetje dat kan vliegen, een vampier, een opgeviste zeemeermin, een engel en een ruimteschip. Veel van De Brabanders verhalen zou je magisch realistisch kunnen noemen en hebben daarin wel wat weg van het werk van Belcampo of Roald Dahl. Voordehandliggender is misschien om De Brabanders inspiratiebronnen in Latijns-Amerika te zoeken, dat immers aanzienlijk dichterbij Curaçao ligt dan Europa, met auteurs als Borges, Marquez, Isabelle Allende of Alvaro Mutis. De Brabanders stijl is helder, zonder opsmuk. (…) De verhalen uit deze bundel zijn alle onderhoudend en vaak verrassend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geluid van naderend onweer’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schrijven geeft me kracht en inspiratie om ouder-worden in de ogen te kijken.» – Eric de Brabander
Over ‘Het geluid van naderend onweer’ van Eric de Brabander in interview door Michiel van Kempen op Caraïbisch Uitzicht, 17 maart 2021:
Eric de Brabander (Willemstad, Curaçao, 1953) schreef vijf romans (…) en twee weken geleden ‘Het geluid van naderend onweer’, een bundeling van 27 verhalen. Verhaalkunst in tijden van corona. (…) Mijn magie is absurd. De Curaçaoënaar neemt zijn onverklaarbare zaken heel serieus en zal wellicht wat problemen hebben met mijn absurditeit. Natuurlijk is er op onze eilanden, net als op het ons omringende vasteland sprake van een hang naar het onverklaarbare. Ik zeg echter beslist niet dat het magisch realisme een Latijns-Amerikaanse oorsprong heeft, zoals zoveel anderen beweren. (…) Ik nog wel meer schrijvers uit andere streken als de onze die zich met het ongrijpbare bezighouden. (…) Als ik al iets met Boeli van Leeuwen gemeen zou hebben is het dat we beiden goede ogen hebben voor wat er zich in deze samenleving afspeelt. (…) Van grote schrijvers uit de wereldliteratuur word ik alleen maar nederig. (…) Een groot inspirator is voor mij de Colombiaanse schrijver Alvaro Mutis. (…) Wie mij leest en het werk van Mutis kent weet waar deze man me geïnspireerd heeft. Maar om direct antwoord te geven op je vraag, mijn eigen ervaringen zijn het belangrijkste, daar schrijf ik over.
Lees hier het interview
Meer over ‘Het geluid van naderend onweer’
Meer over Eric de Brabander op deze site
Meer over Michiel van Kempen op deze site
«Een grote scheppingsdrang en een enorme durf.» – Jan Brokken
Over ‘Het dilemma van Otto Warburg’ van Eric de Brabander in Huize de Pinto, 12 oktober 2016:
Ik vraag me af waarom ik niet heb zien aankomen dat Eric de Brabander de grote thema’s zelf zou gaan beschrijven, in zijn romans Het hiernamaals van Dõna Lisa, Hot Brazilian Wax en De supermarkt van Vieira. En waarom hij me telkenmale maar weer vroeg naar dat dagenlange interview dat ik met Gabriel García Marquez maakte, en waarin hij herinneringen ophaalde aan Willemstad. Of waarom hij opeens alle boeken van Alvaro Mutis wilde lezen nadat ik hem verteld had over de verpletterende indruk De boeken van de onstuimige zuidenwind op me gemaakt hadden. Het is allemaal terug te vinden in die boeken van hem, want als er nu twee schrijvers zijn die passen bij het temperament van Eric de Brabander dan zijn het García Márquez en Mutis. (…) Na die drie romans dacht ik dat Eric de Brabander een echte Caribische schrijver zou worden met een Caribische thematiek. In zijn vierde roman, Het dilemma van Otto Warburg, verbreedt hij zijn onderwerp echter aanzienlijk, duikt hij de geschiedenis in en stuit hij op universele dilemma’s. En dat vind ik getuigen van een grote scheppingsdrang en een enorme durf.
Meer over ‘Het dilemma van Otto Warburg’
Meer over Eric de Brabander op deze site