«Lezenswaardig arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen.» – Henk van Gelder

AdoBroodboom_VP_2Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Ado Broodboom & Bert Vuijsje in Ons Amsterdam, juni 2017:
Op valse bescheidenheid is Ado Broodboom niet te betrappen. Hij staat bekend als de beste Nederlandse jazztrompettist van de jaren vijftig en zestig, maar in het laatste oorlogsjaar speelde hij bas bij een orkestje van accordeonist Johnny Meijer in een café in de bocht van de Nieuwendijk, naast bioscoop Parisien. Terwijl het veel logischer was geweest als Meijer zijn zwager Manke Nelis had gevraagd, zou je zeggen. Niet waar, zegt Broodboom: ‘Manke Nelis was een nog slechtere bassist dan ik, dus had hij liever mij.’ Het is maar één voorbeeldje uit het lezenswaardige arsenaal van anekdotes en ongezouten meningen in het royaal geïllustreerde boek Ado Broodboom trompet, waarin ’s mans levensverhaal door jazzjournalist Bert Vuijsje in geuren en kleuren is opgetekend. Een lange historie, want de held is intussen 94 jaar oud, maar gezegend met een beeldend geheugen. We volgen hem van zijn jeugdjaren in Amsterdam-Noord (de Distelweg), als zoon van een uit Suriname afkomstige vader en een Nederlandse moeder, tot aan zijn pensionering, toen hij moest concluderen dat zijn embouchure niet meer in orde was. Toch te hard geblazen, al die jaren. Behalve schilderachtige uitstapjes naar Zweden, New York en Tanger (waar Broodboom nog een handje hielp met de marihuanasmokkel) vertelt het boek ook veel over de Amsterdamse jazzgeschiedenis in de jaren dat in elk café levende muziek opklonk. Casablanca, Caramella, Sheherezade – legendarische namen.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’