Presentatie Extaze nr. 23 in de Houtrustkerk.

ExtazeinHoutrustkerk23Def.indd[ Affiche Els Kort ]
Extaze 23 over ‘Onbereikbaar’ in de Houtrustkerk, donderdagavond 14 september 2017:
Zes man/vrouw op het podium of achter de katheder van de Houtrustkerk in Den Haag maken voor het publiek het onbereikbare bereikbaar. ‘Hoe bereik ik mijn leerlingen/studenten?’ is de vraag die iedere docent in ieder type onderwijs zich stelt. Docent klassieke talen Anton Simons stelt de vraag iets bij: ‘Is het mogelijk mijn leerlingen te bereiken?’ Matthijs de Ridder presenteerde onlangs zijn boek De eeuw van Charlie Chaplin in Boekhandel Douwes in Den Haag. Het werd een happening. Tijdens de avond van de 14e september zal hij nogmaals ingaan op dit boek, maar daarbij de grondgedachte van zijn essay over Paul van Ostaijen in Extaze 23 betrekken. Eerst vertoont hij de beginscène van Chaplin’s City Lights, gevolgd door een aanstekelijke analyse, waaruit zal blijken dat voor Chaplin en de personages die hij in zijn films uitbeeldt de ‘juiste’ manier van leven onbereikbaar is. En datzelfde geldt voor de flamingant en experimenteel dichter Van Ostaijen. De Haagse dichteres Margriet Westervaarder draagt voor uit eigen werk en datzelfde doet Bert Vissers, die behalve dichter ook tekstschrijver, componist en zanger van de Nederlandstalige band Bender is. Naast enkele van zijn gedichten zal hij samen met Bender-bassist Jos Caspers nummers uit het Bender-repertoire ten gehore brengen. Mochten zij vergeten het prachtige ‘Tante’ van de cd Broos te spelen, laat het publiek hem daar dan zeker op wijzen. Een avond en een thematiek om bij te zijn.

Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde.
Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn.
Entree: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl
Presentatie: Cor Gout, licht en geluid: Anton Simonis (Adesign)
Meer over ‘Extaze 23’

Literair tijdschrift Extaze 23 ‘Onbereikbaar’ [Jrg. 6, nr. 3]

coverE23Website.inddExtaze 23 – Onbereikbaar
zesde jaargang nr. 3, september 2017
Redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
Gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.,
€ 15,00
Presentatie 14 september 2017
ISBN 978-90-6265-973-9

Het overkoepelende thema in dit nummer is ‘Onbereikbaar’ is met een zestal essays het overkoepelende thema in dit nummer. Voor Mira Feticu is ‘onbereikbaar’ een verzoening met haar pijnlijke verleden in Roemenië, die afgekapte staart van de hagedis die alsmaar regenereert als deel van het lichaam. Matthijs de Ridder maakt in zijn essay over Paul van Ostaijen aannemelijk dat de dichter op het onbereikbare stuitte bij het schrijven van de autobiografische roman Het landhuis in het dorp. Het viel hem moeilijk zijn concrete en abstracte idealen in al hun grootheid te formuleren. Anton Simons weet vanuit zijn ervaring als docent dat onbereikbaarheid tot de essentie van het onderwijs behoort. De leraren reiken naar de leerlingen zonder hen werkelijk (figuurlijk) te kunnen bereiken. De docent is een professional en moet alles wat er gebeurt gecontroleerd inzetten ten bate van de onderwijsdoelen. Kees Ruys leest in de brieven van Frits van den Bosch aan Aya Zikken zowel een groot verlangen van Van den Bosch naar een relatie met Zikken als zijn aanvaarding van de onbereikbaarheid daarvan: ‘Het was, tussen de buien door, soms heerlijk om te willen leven, om naar iemand te verlangen, om gelukkig te zijn.’ Henk van der Waal ontvouwt in het essay Het onbereikbare even aantikken (Gout/Van der Waal) de mystieke grond van ons bestaan en laat zien dat vrijheid en liefde de weg kunnen wijzen naar aardse wijsheid en goddeloze koestering. Over technologie zegt hij dat het goed is dat die ons dient, maar dat we moeten waken voor de omkering daarvan. Zijn terughoudendheid in dit opzicht sluit aan bij de waarde die Hans Schnitzler toekent aan ‘het periodiek digitaal onthouden’, een praktijk die het concentratievermogen van mensen verhoogt, ruimte creëert voor reflectie en de zintuigen aanscherpt.

Korte verhalen van Elise de Groot, Mark de Haan, Arjen van Meijgaard, Ishana Sayag, Marijke Scholten, Rob Verschuren, Bert Vissers, Henriette van Wermeskerken, Jan Zwaaneveld. Gedichten van Hester van Beers, Ruerd Smaling, Bert Vissers, Margriet Westervaarder. Het beeld in dit nummer is van Elisa Pesapane.

De presentatie van ‘Extaze 23’ zal plaatsvinden op donderdag 14 september 2017 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan). Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’

Donderdagavond 8 december presentatie ‘Extaze 20’

ExtazeinHoutrustkerk20D.indd Affiche Els Kort

Over ‘De magie van het verlies’ in de Houtrustkerk, 8 december 2016:
Wie weet dat het aanzetpunt van het thema van Extaze 20 Lou Reed’s album Magic and loss (1992) is, zal begrijpen dat de presentatie van het decembernummer voor een groot deel zal bestaan uit muziek. Vier sprekers zullen ingaan op de relatie tussen Reed’s motieven en muziek. En er zal ook muziek te horen zijn: als soundtrack bij de film die getoond zal worden, bij de installatie waarmee de avond opent, en tijdens het optreden van Henk Koorn. Laurens ten Kate (gastredacteur van Extaze 20), Heleen Rippen (bedenker van het thema van het nummer), René Gabriëls en Anton Simons vertellen hoe zij de muziek van Reed en anderen in hun respectievelijke essays voor Extaze 20 hebben ingepast. Voor de soundtrack van zijn film Place Stalingrad koos Erik Pape een rai-nummer uit, muziek die in zijn beleving verbonden is met het plein. Geluiden (muzikaal gearrangeerd) zijn te horen bij de installatie van Marian Meerbeek en Marion de Laat, die ‘Berlijn’ en het begrip ‘tijd’ tot onderwerpen heeft. De livemuziek, aansluitend op de inleidingen van de essayisten, wordt gespeeld en gezongen door Henk Koorn, bekend van de eigenzinnige Haagse band Hallo Venray. Hij vertolkt nummers van Lou Reed, David Bowie en Joan Armatrading. Poëzie, het meest muzikale literaire genre, komt deze avond voor rekening van Dorien Dijkhuis.
Dan nog even terug naar het aanzetpunt. De vraag die de redactie zich daarbij stelde was: is verlies het tegendeel van winst, van betekenis, van vervulling? Of is er zoiets als een eigen kracht in het verlies? Of, zoals Bataille het noemde, is het verlies een gift (le don de la perte)? (Hoe) kan verlies een magische glans krijgen?
Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn. Toegang: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl Presentatie Cor Gout, licht en geluid Harold Verra / Bigfatzo Productions
Meer over ‘Extaze 20’

Literair tijdschrift Extaze 20 ‘De magie van het verlies’ [Jrg. 5, nr. 4]

coverE20Def.inddExtaze 20 – De magie van het verlies
vijfde jaargang nr. 4 2016 | 2017
Gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.
€ 15,00
Presentatie 8 december 2016
ISBN 978-90-6265-946-3

In de zes essays die dit nummer rijk is klinkt muziek door. Veelal die van Lou Reed van zijn album Magic & Loss, waarop hij twee overleden vrienden herdenkt.

‘Muziek als geestelijke massage’, zo formuleert Heleen Rippen het in haar essay in briefvorm ‘Lieve Esther’.

‘Popmuziek is een belangrijke leverancier van hedendaagse mantra’s, leuzen die het persoonlijk leven ruggengraat geven,’ schrijft Jan-Hendrik Bakker in ‘Over de bestrating van het paradijs’.

In ‘Chris. Een oefening in melancholie’ gaat Laurens ten Kate in op het verband dat Reed in zijn titel legt: vuur is vernietiging en hartstocht. Je moet door het vuur heen om je zijn naam te herinneren. Doof de vlammen niet uit, houd hun magie en verlies dicht bij elkaar.

Lieven de Cauter (‘Een beeld van het geluk’) beziet de relatie van de twee begrippen vanuit de notie van geluk: alle geluk gaat gepaard met een intens bestaansbesef, bijgekleurd met een besef van vergankelijkheid.

Volgens Anton Simons (‘In de ban van Lou Reed en Sartre’) beoogt Reed een absorptie van het ik en de objecten in een magische wereld, waarin het handelen faalt, maar die als ‘intellectum possibile’ mogelijkheden biedt om verlies en fouten een plaats te geven.

‘Wat gebeurt er, wanneer je de balans van verlies en magie omarmt?’ vraagt René Gabriëls in ‘Magie en melancholie’. Bij de dood verdwijnen de geliefden van het toneel, voorziet hij. Het verlies van dierbaren slaat een wond die nooit mag helen. Melancholie is dan wel behulpzaam.

Korte verhalen van Ofran Badakhshani, Rob H. Bekker, Cor Gout, Else de Jonge, Ishana Sayag, Marijn Sikken, Yoko Theeuws, Rob Verschuren. Gedichten van Mark Baltser, Gerard Berends, Job Degenaar, Dorien Dijkhuis, Giuseppe Minervini, Dewi de Nijs Bik, Gerrit Vennema. Beeld van Erik Pape.

De presentatie van Extaze 20 zal plaatsvinden op donderdag 8 december 2016 in de Houtrustkerk in Den Haag (hoek Houtrustweg/Beeklaan).
Lees ook nieuwe verhalen, gedichten, interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze
Meer over ‘Extaze’