«Combineert een originele schrijfstijl met een originele inhoud.» – Yolande Belghazi-Timman en Corine Gorter

CoverStromenvoorDef.inddInterview met Rob Verschuren over ‘Stromen die de zee niet vinden’ op Boekenbijlage, 25 maart 2017:
‘Ik heb geen eigen plek in huis, met een gezin van zeven. Ik schrijf in onze slaapkamer, aan een tafeltje voor de openslaande deuren naar de tuin, of op bed als mijn rug weer eens opspeelt. Ik heb een tijdje in het fietsenhok geschreven, maar dat was te ongezellig. Die slaapkamer is het centrum van ons familieleven. Kleindochtertje van twee danst en springt naast me op bed wanneer ik schrijf en iedereen valt de hele tijd binnen.’
Lees hier het interview
Meer over ‘Stromen die de zee niet vinden’
Meer over Rob Verschuren op deze site

Rob Verschuren – Stromen die de zee niet vinden

CoverStromenvoorDef.inddRob Verschuren
Stromen die de zee niet vinden

Extazereeks (3)
Verhalen
Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
174 blz., € 16,50
ISBN 978-90-6265-945-6
Presentatie 12 november 2016

In een trefzekere, beeldende stijl neemt Rob Verschuren de lezer mee naar verre kusten. De verhalen in Stromen die de zee niet vinden doen on-Nederlands aan. Ze roepen een echo op van Slauerhoff: eenzelfde gevoel van ontheemdheid, eeuwig verlangen en vereenzelviging met de buitenstaander. De mensen in deze elf verhalen zijn op zoek, al weten ze zelf niet altijd waarnaar. De omgeving waarin hun zoektocht zich afspeelt loopt uiteen van een Nederlandse fabriek tot het Franse platteland en van een naamloze woestijn tot een Aziatische badplaats. Hoe alledaags of uitheems sommige personages ook zijn, in het korte bestek van de verhalen komen ze tot leven. Ze zijn aandoenlijk in hun verlangens, wijsheid en dwaasheid. Zoals de blinde man die ervan overtuigd is dat hij met de mooiste vrouw van de wereld is getrouwd, of het meisje dat iemand moet bijten wanneer ze zich gelukkig voelt. Avontuurlijk en exotisch, melancholiek en humoristisch: elk verhaal in deze bundel is een fascinerende kleine wereld, waarin de zintuigen worden geprikkeld en de fantasie aan het werk wordt gezet.

‘Zo sfeervol, ieder beeld zo raak getroffen: een genot voor alle zintuigen.’ – Renate Dorrestein

Rob Verschuren is in 1953 in Malden geboren. Hij was onder meer copywriter, restauranteigenaar en leraar Engels. Sinds het midden van de jaren tachtig woont hij in het buitenland, eerst in België, vervolgens in Frankrijk en India en tegenwoordig in Vietnam. Het spanningsveld tussen verschillende culturen is een terugkerend thema in zijn werk en in zijn leven. Hij is getrouwd met een Vietnamese. In 2013 debuteerde Verschuren in ‘Tirade’, daarna volgden publicaties in andere literaire tijdschriften, met name ‘Extaze’. Niet alleen als schrijver, maar ook als lezer heeft hij een voorkeur voor korte verhalen, vooral die van Isaac Babel, Flannery O’Connor en Anton Tsjechov.

«Opnieuw een interessante bloemlezing.» – Yves Joris

VoorplatBierboek75Over ‘Schuim van mijn dagen, schenk me gedachten, de lekkerste biergedichten uit de wereldliteratuur’ van René Smeets en Philippe Debeerst op Literair weblog Tzum, 8 maart 2015:
‘Een man die niet drinkt is, naar mijn mening, geen echte man.’ Het zou de nieuwe reclameslogan kunnen zijn voor Heineken of een ander bier op zoek naar een groter marktaandeel. Deze woorden komen echter uit een brief die de Russische schrijver Anton Tsjechov op 8 mei 1895 adresseerde aan N.A. Leikin. ‘Mannen weten waarom.’ De link tussen drank en poëzie is echter minder uitgesproken. Als het van René Smeets afhangt is dit manco binnenkort achter de rug met zijn bloemlezing over bier in de poëzie. (…) Met ‘Schuim van mijn dagen, schenk me gedachten’ heeft René Smeets tien jaar na ‘Met jou open ik oude nachten’ opnieuw een interessante bloemlezing afgeleverd. De samenwerking met fotograaf Philippe Debeerst leverde opnieuw prachtige illustraties op bij de gedichten en het hoofdstuk over het bierproces kan de bierdrinker alleen maar extra verheugen. Toch is er een groot verschil tussen beide boeken. Terwijl de wijngedichten vragen om een intieme setting die liefst alleen of in heel beperkte kring genoten wordt, eisen de biergedichten een groter publiek waar intimiteit automatisch naar de achtergrond verdwijnt: een cantus of een gezellige avond poëzie onder vrienden … liefst met een heerlijke Corsendonck Prior of een Dubbele Westmalle of een Maallust.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schuim van mijn dagen’
Meer over René Smeets en Philippe Debeerst