Tag: Arti Kraaijeveld

Arti Kraaijeveld † 1 mei 2018

ArtiKraaijeveld2Begin september 2010 kreeg ik een mailtje van Frank Kraaijeveld, dat de Bintangs in 2011 50 jaar zouden bestaan, dat hij een uitgever zocht om ter gelegenheid daarvan een boek te maken. En omdat hij mijn in 1997 overleden broer Jos Knipscheer had gekend dacht hij dat In de Knipscheer wel eens geïnteresseerd zou kunnen zijn.
Mijn broer Jos en ik begonnen in 1976 een literaire uitgeverij. Eind 1978 o.a. versterkt met mijn partner in leven en werk Anja Brandse. Jos was eind jaren zestig en in de jaren zeventig popjournalist en schreef vanaf de oprichting met regelmaat voor Muziekkrant Oor. En ook ik schreef in 1976, 1977 een paar stukken voor Oor. Maar als je een boekenuitgeverij begint, kun je andere zaken en hobby’s wel vergeten. Dus dat was het einde van ons beider werk voor o.a. Oor. Maar goed, Jos schreef o.a. dus ook over de Bintangs en later nog over Circus Kraaijeveld. Jos was net als Frank Kraaijeveld een grote fan van de Indiaanse muzikant Link Wray en ook onder de indruk van diens producer Steve Verocca met wie later de Bintangs in 1975 ‘Genuine Bull’ zouden opnemen. Volgens Frank is Jos daarvoor zelfs mee geweest naar de Rockfield Studios in Wales.
Grappig genoeg ben ik dan weer een paar keer thuis op bezoek geweest bij mijn leeftijdgenoot Arti Kraaijeveld. Dat moet begin jaren ’70 geweest zijn. Mijn toenmalige vrouw Loes werkte in die jaren met Arti’s vrouw in een Bruna boekhandel in Amsterdam. Ik vond dat natuurlijk wel spannend, want Loes kwam uit deze contreien (Kennemerland en de IJmond), en we waren in onze verkeringstijd vanaf 1966 in deze regio met enige regelmaat naar lokaal gevierde bandjes gaan kijken zoals Rob Hoeke en ook de Bintangs, want op mijn netvlies staat nog het beeld geëtst van Arti met lang haar in een lange jas die zijn onnavolgbare soli met zijn rug naar het publiek toe speelde.
Dat boek is er gekomen: ‘Bintangs Fifty Fifty’ en twee jaar later nog een tweede Bintangsboek: ‘Rhythm & Rhyme’. Maar Arti zat al decennialang in Spanje en heb ik nooit meer gezien.

franc knipscheer

Nog een keer Travelling in the USA (2016)
Meer over Frank Kraaijeveld en Bintangs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hoe rock’n’roll wil je het hebben?» – Peter Bruyn

Over Rhythm & Rhyme van Frank Kraaijeveld in Revolver’s Lust for Life (nummer 031, blz. 102), juni 2013: :
Ik ken heel wat Bintangsfans. Maar ik heb er nimmer een ontmoet die bekende in de eerste plaats voor de zwaar rockende band uit Kennemerland te zijn gevallen vanwege de songteksten. Toch is er nu een boek met de éénennegentig teksten die Frank Kraaijeveld voor zijn Bintangs schreef. Fraai uitgevoerd en vergezeld van veel, speciaal voor het boek gemaakte foto’s van zoon Remko. En met toelichtingen – bondig, maar informatief. En vaak vermakelijk. Want wat valt er nu toe te lichten bij een partyliedje als Rock the Socks out of your Shoes. De vroegste Bintangs speelden covers. Daarna werd broer Arti Kraaijeveld een belangrijke songschrijver voor de groep – ondermeer de hit Travellin’ in the USA. Pas eind jaren zeventig, met het album Night-Fighter, werd de tekstdichter in Frank wakker. Het leverde de eerste jaren een serie refreinen rond merkwaardige dames op: Cross-eyed Mary Jane, Lora-lady, Rosemary Nymphet, Vitamin Vivi, Sweet Silly Marlene en zo nog een paar. Maar ook Drive, drive, drive, little Devil, Drive me wild. Hoe rock’n’roll wil je het hebben? Als extraatje een cd met ruim twintig demo’s – bijna vijf kwartier muziek – allemaal lower-dan-lo fi. Uit de jaren zeventig, tachtig en afgelopen jaar. Een mooi en smaakvol geheel. Niet in de laatste plaats omdat ook Bintangsfans salontafels hebben.

Lees hier de recensie

Meer over Rhythm & Rhyme

«Teksten van Bintangs-voorman Frank Kraaijeveld gebundeld. Een spel van ritme en rijm.» – Mark Minnema

Over ‘Rhythm & rhyme’ van Frank Kraaijeveld in Haarlems Dagblad (NHD), 09-04-2013:
Hoe Frank Kraaijeveld, boegbeeld van rockband de Bintangs, zijn teksten schrijft? Met het ritme in zijn kop. Hij doet voor: ’u-u-u-u-ta-ta-ta’. En daar dan de woorden overheen laten vallen. “Een song schrijven is iedere keer anders – soms heb je een gitaar-riff in je hoofd, soms een regel, soms murmel je fonetisch iets. Maar het gaat er altijd om hoe de woorden in het ritme vallen, dat is het spel van ritme en rijm. Want het moet rijmen – ja hoor, vind ik wel. Het is rock-’n-roll, ‘bad’ rijmt op ‘sad’, dat geeft richting. Ik ben opgegroeid met Chuck Berry, die beheerste dat spel helemaal. Bij hem rijmde ’guitar’ gewoon op ’star’. ” (…) Ging het bij Chuck Berry vooral om meisjes en auto’s, Kraaijeveld komt altijd op bizarre verhalen uit. “Terwijl ik nooit aan de drank of drugs ben geweest. Vaak kan ik niet eens uitleggen waar het vandaan komt. ’Murder’ bijvoorbeeld gaat over een man die drie moorden pleegt, de derde keer is hij zelf het slachtoffer. In ’Short sad stories’ is elk couplet een kort ellendig verhaaltje.”

Lees hier het artikel

Meer