Over ‘Littérature Néerlandophone contemporaine des îsles Caraïbes d’Aruba, de Bonaire et de Curaçao’ in Septentrion [jrg. 46, no. 2], juni 2017:
Essay van prof. dr. G.W. Rutgers (buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Curaçao) over de jongste Caraïbische letteren met aandacht voor onder anderen Els Langenfeld, Henriette de Mezquita, Eric de Brabander, Clyde Lo-A-Njoe, Jacques Thönissen en van Walter Palm, Carel de Haseth, Joseph Hart, Bernadette Heiligers, Erich Zielinski. Van de 5 laatstgenoemden werd aansluitend aan het essay werk (fragmenten) in Franse vertaling opgenomen.
Lees hier het essay
Lees hier het gedicht VII uit ‘Zolang er kusten zijn’ van Carel de Haseth
Lees hier gedicht uit ‘Met lege handen (…)’ van Walter Palm
Lees hier een romanfragment uit ‘Kruispunt’ van Joseph Hart
Lees hier een romanfragment uit ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers
Lees hier een romanfragment uit ‘De Engelenbron’ van Erich Zielinski
Tag: aruba
Jacques Thönissen (Limburger op Aruba) op L1-TV
Over Jacques Thönissen op L1-TV, 26 april 2017:
Wie aan Aruba denkt, denkt aan zon, zee en strand. Wat veel mensen niet weten is dat er op het eiland nogal wat Limburgers wonen. Sommigen zijn zo aan het eiland verknocht geraakt dat ze er nooit meer weg willen. Zo ook schrijver Jacques Thönissen uit Merum, die al 55 jaar op Aruba woont. Hij vindt er inspiratie om te schrijven. Maar Limburg blijft een rol spelen in zijn boeken, zoals in zijn jongste roman ‘Sarah de zwarte madonna’.
Kijk hier naar deel 3 van een serie van L1-verslaggever Ed Leunissen
Meer over ‘Sarah de zwarte madonna’
Meer over Jacques Thönissen op deze site
«Madurolezing in licht van Boy Ecury.»
Giselle Ecury over Boy Ecury in Antilliaans Dagblad, 8 mei 2016:
Giselle Ecury is zich, net als haar oom Boy Ecury destijds, bewust van het feit, dat Nederland overzeese gebiedsdelen heeft. ‘Daarom waren er onder meer Antillianen en Surinamers tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Zij die het onrecht niet konden aanzien, stelden hun leven in de waagschaal om zich ertegen te verzetten.’ De les die zij er al jong uit leerde was: ‘[…] dat je altijd iedereen kan blijven aankijken, trots en zonder schaamte. Gun iedereen het beste, ontneem een ander niets. Ook niet zijn waardigheid.’
Lees hier het verslag van de lezing op 5 mei in ‘Antilliaans Dagblad’
Luister en kijk hier naar de lezing
Meer over Madurolezing op deze site
Meer over Boy Ecury op deze site
Meer over Giselle Ecury op deze site
«Hartstochtelijk en ontroerend pleidooi voor natuurbehoud op Aruba.» – Walter Palm
Over ‘Tranen om de ara’ van Jacques Thönissen voor NBD | Biblion, 1 februari 2017:
‘Tranen om de ara’ speelt zich af op Aruba. De hoofdpersoon Carlos, de laatste Arubaanse indiaan, blikt terug op zijn leven. Zijn ‘Leitmotiv’ is de strijd voor de natuur. Daarom weigerde hij te werken voor de olieraffinaderij en verzet hij zich tegen projectontwikkelaars die over zijn plantage een asfaltweg willen aanleggen. De roman is een hartstochtelijk en ontroerend pleidooi voor natuurbehoud, dat weer symbool staat voor het behoud van het ‘oude Aruba met zijn unieke karakter en typische levensstijl’. Een waardevol boek is het geworden, waarin ook oude Arubaanse gewoonten als Dera Gai en ringsteken op ezels worden vastgelegd. Achterin een verklarende woordenlijst. Tweede verbeter druk.
Meer over ‘Tranen om de ara’
Meer over Jacques Thönissen op deze site
Jacques Thönissen – Tranen om de ara. Roman
Jacques Thönissen
Tranen om de ara
Roman
Aruba
Gebrocheerd in omslag met flappen,
280 blz., € 18,90
Eerste druk 1998
Verbeterde tweede druk november 2016
ISBN 978-90-6265-931-9
Via de dromen van Carlos, de Arubaan met de papegaai, herleeft in een meeslepende vertelling het Aruba van vroeger. In Tranen om de ara wordt de lezer meegevoerd in de vermetele strijd van een getergde Arubaan, tegen de corruptie, de uitbuiting en het machtsmisbruik om hem heen. Gedreven door zijn liefde voor Aruba, durft Carlos het op te nemen tegen de hedendaagse veroveraars van zijn eiland: zijn Dushi Tera.
Jacques Thönissen (1939) is Limburger van geboorte, sinds 1962 woonachtig op Aruba en ervaart het eiland als zijn tweede vaderland. In zijn verknochtheid aan Aruba maakt hij zich zorgen om het zich opdringende verval en de dreigende teloorgang van de charme, tradities, normen en waarden, waardoor Aruba zich wist te onderscheiden van de omliggende eilanden in de Caraïbische Zee. ‘Tranen om de ara’ is zijn debuutroman.
Van Jacques Thönissen verschenen verder bij Uitgeverij In de Knipscheer de romans ‘Devah’ (2010) en ‘Sarah de Zwarte Madonna’ (2015) en de verhalenbundel ‘Onder de watapana’ (2013).
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Mooie poëzie.» – Ezra de Haan
Over ‘Als de aloë sluimert’ van Quito Nicolaas in Antilliaans Dagblad, 6 juni 2016:
(…) Quito Nicolaas refereert in het gedicht ‘Golven’ naar zijn jeugd op Aruba, de aankomst in Nederland en de Caribische gewoonte om de navelstreng na de geboorte van een kind te begraven. Daarmee is het een heel persoonlijk gedicht dat menig Antilliaan zal aanspreken. Tegelijkertijd is dit een gedicht dat mij nu, en het gedicht werd in 1995 geschreven, sterk doet denken aan al die vluchtelingen die per boot naar het westen zijn gevlucht. (…) Daarmee reikt dit gedicht van Nicolaas verder dan zijn eigen verhaal. Hij heeft het daarvan losgezongen en tot een gedicht voor velen gemaakt. Regelmatig stelt Nicolaas iets aan de kaak of wordt zijn mening, ook als die in mooie poëzie is verpakt, aan de lezer duidelijk gemaakt. Zijn gedicht ‘Afro-Arubaan’ windt er ook geen doekjes om. Het gaat hem in dit gedicht om de migrant en de discriminatie die hij op Aruba ervaart. (…) Het gedicht ‘Afro-Arubaan’ is bijtend van toon en je merkt dat de dichter bij het schrijven ervan woedend maar ook moedeloos was.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Als de aloë sluimert’
Quito Nicolaas in tv-journaal van Omroep Flevoland
Over ‘Als de aloë sluimert’ van Quito Nicolaas op Omroep Flevoland, 3 mei 2016:
Omroep Flevoland zocht voor haar televisiejournaal van 3 mei de schrijver/dichter Quito Nicolaas op (geboren op Aruba maar woonachtig in Almere) naar aanleiding van zijn recent verschenen boek ‘Als de aloë sluimert’, een kloeke verzameling gedichten speciaal voor zijn Nederlandse lezers vertaald uit een vijftal eerder in het Papiaments verschenen dichtbundels. Werk van Nicolaas werd opgenomen in tal van in het buitenland uitgebrachte bloemlezingen.
Kijk hier naar het nieuwsitem op Omroep Flevoland
Meer over ‘Als de aloë sluimert’
Quito Nicolaas presenteert ‘Als de aloë sluimert’
Op zaterdagmiddag 23 april 2016 presenteert en signeert Quito Nicolaas zijn nieuwe bundel ‘Als de aloë sluimert’ in Café op 2:
«Met ‘Als de aloë sluimert’ is een belangrijk deel van de poëzie van Quito Nicolaas eindelijk in vertaling verkrijgbaar. Het levert een gedichtenbundel die meer inzicht geeft in de geschiedenis van en het leven op Aruba dan menig dikke roman zou kunnen bewerkstelligen.» (Ezra de Haan op Literatuurplein), «In deze mooie selectie bruist de geschiedenis, cultuur en levensstijl van een Caribisch volk. Het is een sterke tweetalige bundel waarin de lezer ook wordt vertrouwd gemaakt met termen als ‘landskind’ en ‘creolisering’. De woorden doordesemd van nostalgie en verlangen nemen je mee naar de spirit en schoonheid van Aruba!» (André Oyen op Ansiel), «Een groot deel van de 42 gedichten houdt verband met de Arubaanse strijd voor zelfbestuur. Een pijnlijke strijd, zoals bijvoorbeeld blijkt uit Het Jaar van de Maan, waarin Nicolaas de gevoelens van Aruba jegens Curaçao verwoordt. (…) De liefde voor Aruba werkt aanstekelijk.» (Otti Thomas in Ñapa Amigoe).
Locatie: Café op 2, Raadhuisplein 2, 1315 HT Almere. Toegang gratis. Na afloop signeert Quito Nicolaas zijn boeken aan de boekentafel van Bookish Plaza
Kijk hier naar voordracht door Quito Nicolaas van gedicht ‘Golven’
Meer over ‘Als de aloë sluimert’
«Dichterlijke ode aan jarig Aruba.» – Otti Thomas
Over ‘Doorwaaiwoning’ van Olga Orman in Ñapa (Amigoe), 2 april 2016:
Een selectie gedichten van Olga Orman is vertaald door Fred de Haas. Het geeft mensen die het Papiaments niet machtig zijn een inkijk de strijd voor zelfbestuur en vaderlandsliefde. Olga Orman schreef de 28 gedichten in de periode 1981 tot 2014. (…) Het gedicht Bewust gaat duidelijk over de kolonisatie van de Nederlandse Antillen. (…) En vervolgens over de dekolonisatie. (…) Een terugkerend onderwerp in het werk van Orman is het Papiaments. ‘Geitje toch! Niet “achter terug”, maar “terug” of “ga naar achter”. Eerste les in mijn moedertaal, mijn eerste stap naar later,’ aldus de laatste regels van het gedicht De liefde voor mijn taal uit 1981. Dertig jaar later schreef ze Mijn verhaal over de moeizame ontwikkeling van het Papiaments. ‘Ik was een ruwe diamant: hoe meer slaag mijn sprekers kregen, hoe meer ik op de drie eilanden begon te glanzen.’ (…) Vaak is de vertaling erg raak.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Doorwaaiwoning’
«De liefde voor Aruba werkt aanstekelijk.» – Otti Thomas
Over ‘Als de aloë sluimert’ van Quito Nicolaas in Ñapa (Amigoe), 2 april 2016:
Een groot deel van de 42 gedichten houdt verband met de Arubaanse strijd voor zelfbestuur. Een pijnlijke strijd, zoals bijvoorbeeld blijkt uit Het Jaar van de Maan, waarin Nicolaas de gevoelens van Aruba jegens Curaçao verwoordt. (…) Nicolaas is blij met de zelfstandigheid van Aruba, schrijft hij in Verlangen. (…) Tegelijkertijd vindt hij dat er nog veel is om voor te vechten. ‘Mijn Land, je kinderen roepen je op al die barricades, uit een ivoren toren die in Palo Marga werd geboren,’ constateert hij in Natievorming. Met name bij dergelijke gedichten is de uitgebreide uitleg van vertaler Fred de Haas een welkome toevoeging. Nicolaas maakt veelvuldig gebruik van termen, waar een hele geschiedenis aan vast zit. De ivoren toren en Palo Marga verwijzen naar de protesten tegen de plannen voor een dragrace circuit, die uiteindelijk resulteerden in de val van de eerste regering na de status aparte, legt De Haas uit in een voetnoot. Nicolaas schrijft ook over andere ontwikkelingen. Afro-Arubaan gaat bijvoorbeeld over migranten, die ondanks hun belangrijke bijdrage aan de opbouw van Aruba gediscrimineerd worden.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Als de aloë sluimert’