«Lees het nog eens, lezer, laat de aangehaalde gedichten zich ontvouwen.» – Jeroen Heuvel

VoorplatBelumbe-Waterlijn75Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs in Antilliaans Dagblad, 7 februari 2015:
Het is een tweetalige bundel, oorspronkelijk heeft Lebacs de gedichten in het Nederlands geschreven, en zelf heeft ze ze in het Papiaments hertaald. Lebacs’ idioom is steengoed, ze beweegt zich als een vis in beide talen. En zoals het bij meerminnen hoort, als je denkt dat je haar kunt vasthouden, glibbert ze verder, ongrijpbaar als de waterlijn. (…) De gedichten zijn rijk aan associaties en niet bedoeld voor een eenduidige uitleg. Het is een spel van klanken, ritmes, tonen en betekenissen, een dartel spel, maar dan dartel – speels, verspringend, je niet door de tragedie van het leven klem laten zetten – in de zin van sanguinisch – volbloedig, vurig, niet voor één gat gevangen, dus niet kinderlijk, maar gelouterd dartel; poëzie die herinnert aan die van een Oda Blinder. (…). Wie de gedichten herleest ontdekt steeds meer samenhang, verdriet en vreugde van het leven. Diana Lebacs gebruikt een woord of zinsnede in een volgend gedicht soms verrassend net-niet-hetzelfde en geeft het daardoor een verdieping mee.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Belumbe / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De poëzie is het dubbel en dwars waard!» – Fred de Haas

VoorplatBelumbe-Waterlijn75Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs, 25 december 2014:
Haar Nederlandse poëzie is onvergelijkelijk veel mooier dan in het Papiaments.
Meer over ‘Belume / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Sprankelende gedichten in het Papiaments.» – C.H. Gajadin

VoorplatBelumbe-Waterlijn75Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs voor NBD/Biblion, 2 december 2014:
Dit poëziedebuut van een Curaçaose auteur die vooral bekend is van jeugdboeken, bevat sprankelende gedichten in het Papiaments. Een taal gemaakt voor poëzie. In de Nederlandse versie mis je de betovering van het Papiaments. Korte intense regels die niet alleen weergeven wat zich aan de oppervlakte afspeelt, maar ook de diepte induiken. Spel van water en licht tegen een horizon van verlangen en desillusie.
Meer over ‘Belume / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De lyriek stulpt in passievolle korte zinnetjes.» – André Oyen

VoorplatBelumbe-Waterlijn75Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs op IedereenLeest.be, 2 december 2014:
De boeken van Diana Lebacs geven een goed beeld van het leven en de sfeer op de Nederlandse Antillen. Haar poëzie kan vrij klassiek genoemd worden. De lyriek stulpt in passievolle korte zinnetjes. De liefdesgedichten wasemen een zekere bitterheid. Soms in beeldspraak dan weer in een vrije kale taal, soms een mix van beide. Diana Lebacs deint mee op de hartslag van het leven en betrekt haar lezers hierin heel intens. Een mooie en verfijnde tweetalige bundel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Belumbe / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

Diana Lebacs – Belumbe / De waterlijn. Gedichten

VoorplatBelumbe-Waterlijn75DIANA LEBACS
Belumbe / De waterlijn

Gedichten
Nederland – Curaçao
Genaaid gebrocheerd, 48 blz. € 15,00
ISBN 978-90-6265-861-9
oktober 2014

Diana Lebacs (Curaçao) heeft een Curaçaos-Indonesische vader en een Surinaams-Creoolse moeder. Zij was geruime tijd lerares op Curaçao en doceerde jeugdliteratuur aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Lebacs speelde een belangrijke rol bij de groei van de Nederlands-Antilliaanse jeugdliteratuur en werd voor Nancho van Bonaire, een van haar jeugdromans, bekroond met de Zilveren Griffel. De langste maand (1994) is haar eerste roman voor volwassenen. In 2011 is zij een van de eersten die universitair afstudeerde in Papiaments (taal en literatuur). De tweetalige gedichtenbundel (Nederlands-Papiaments) Belumbe/De waterlijn is haar poëziedebuut. De gedichten zijn oorspronkelijk geschreven in het Nederlands en door de auteur vertaald in het Papiaments.

Gaat deze poëzie over splinters Curaçaose werkelijkheid? Of mag de liefhebber van gedichten ze zien als één grote beeldspraak? Bijna in parlandostijl, beeldend en soms doordrenkt van een Marsmanniaanse bezieling, lokt Diana Lebacs de lezer haar taallabyrint binnen. Een poëzie rijk aan contrasten, tegenstellingen en paradoxen.

Bedient zij zich het ene moment van spreektaal, het andere moment trekt zij in een dwingend ritme, met herhalingen de aandacht.

In bondige versregels geeft zij haar observaties vorm, brengt zij liefde, dood, vrijheid en afscheid op de pagina tot leven. Treedt zij in de eerste cyclus, Onder de waterlijn, naar buiten met intense expressie, in de tweede cyclus, Voorbij de waterlijn, keert zij in, wordt meditatief. Een tweetalige bundel – Papiaments-Nederlands – die leest als het spiegelbeeld van Lebacs dichterlijke binnenwereld.

Over haar roman De langste maand schreef Pim Heuvel in Beurs- en Nieuwsberichten: «Dit verhaal is zo onvervalst Curaçaos, zo levendig en met zoveel hart geschreven, dat de schrijfster wat mij betreft de hoofdprijs toekomt voor het beste literaire werk van het jaar. Het knappe en ontroerende is dat De langste maand afsluit met een symbool van hoop.»
Meer over Belumbe / De waterlijn
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer