Over ‘Bik’ van Cor Gout op Ansiel, 8 juli 2021:
De omslag van dit mooi uitgegeven boek toont ons een bijzondere foto van een etalage van een hoedenwinkel. Iets meer dan honderd jaar heeft Bik Hoeden en Petten bestaan. De Haagse winkel is een begrip in de geschiedenis van de stad, onderdeel van het industrieel en cultureel erfgoed. Cor Gout heeft zijn jongste boek geheel gewijd aan de winkel en de geschiedenis die deze plek verbindt met het Berlijn uit de nazitijd. (…) Op documentaire wijze beschrijft Cor Gout in korte schetsen het leven van Bik, over zijn leven in het Berlijn van vlak voor de oorlog en in Den Haag tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Over een vader die pro-Duitse sympathieën had en een moeder die zich het wangedrag van haar man liet welgevallen. Bik had lichte sympathieën voor het Nazisme en deed wat klungelige spionage, maar niet iets dat na de oorlog afgestraft wordt. Maar Bik komt nooit over zijn grote liefde voor Irmina heen en verzandt in eenzaamheid. Cor Gout beschrijft heel sober maar ook indringend het leven en lijden van een man die zich ook na de oorlog blijft verschuilen in een bunker van eenzaamheid. Een prachtig boek waar je echt stil van wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bik’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Bik Hoeden en Petten
«Gaaf relaas van een plek en een liefde.» – Jan-Hendrik Bakker
Over ‘Bik’ van Cor Gout op Den Haag Centraal, 24 juni 2021:
Iets meer dan honderd jaar heeft Bik Hoeden en Petten bestaan. De Haagse winkel (…) is een begrip in de geschiedenis van de stad, onderdeel van het industrieel en cultureel erfgoed. (…) Cor Gout heeft zijn jongste boek geheel gewijd aan de winkel (…) en de geschiedenis die deze plek verbindt met het Berlijn uit de nazitijd. Hoofdpersoon is de in 2007 overleden Simon Johannes Bik, kortweg Bik. Een dandyachtige personage met een vleugje tragiek. (…) ‘Bik’ vertelt over een telg uit de hoedenwinkel die voor de oorlog in Berlijn terechtkomt in het kielzog van zijn Duitse minnares Irmina. (…) Helaas is zijn minnares toch wel erg haar eigen leven toegedaan. In de oorlogsjaren vinden we Bik weer terug in Kortenbos. (…) De herinnering aan zijn verloren liefde Irminia blijft echter wel aan hem haken. (…) Als Bik sterft wordt zijn lichaam pas na een week gevonden. Eigenlijk is dat de rode draad van dit verhaal. Als het alleen om de persoonlijke ervaringen van de hoofdpersoon zou gaan is dat een dunne draad. Bik is immers een man zonder voornaam. Toch is dit boek een heel gaaf en pakkend portret geworden door de zakelijke documentaire stijl waarin Gout de geschiedenis weergeeft. (..) Over hoe het leven van Bik er ongeveer moet hebben uitgezien krijgen we alleen iets meegedeeld aan het eind van het boek, wanneer de schrijver de lijst met spullen noteert die er in Biks woning na zijn dood werden aangetroffen. (…) Het gaat dan vooral om het stapeltje brieven van Irminia. Dat zegt alles. En daar laat de schrijver het bij. Een meer zeggend slot had Gout deze microlokale geschiedenis niet mee kunnen geven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bik’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer