«Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek.» – Marjon Nooij

Interview met Peter WJ Brouwer over ‘Op alles wat ik ben’ opBazarow, 3 mei 2024:

(…) “Ik zou vanuit het perspectief van een meisje schrijven. Ik had dat nodig om afstand te nemen, objectief te kunnen waarnemen. Niet emotioneel in mijn eigen verhaal verstrikt te raken. Ik besloot te schrijven over een meisje, later een volwassen vrouw, die gebukt gaat onder de kuren en de willekeur van een dominante moeder. Dat was het uitgangspunt.” (…)  “Een adolescent gaat gebukt onder de manipulatieve kanten van een stel volwassenen, daar komt het op neer. Maar uiteindelijk zijn zij marionetten in een groter geheel, en de kerk speelt daarin een dubieuze rol. Bepaalde zaken komen niet aan het daglicht of worden onder het tapijt geveegd. Gaandeweg wordt duidelijk dat het te maken heeft met cultureel en politiek fanatisme. Dat is ook de zoektocht waar Ellen haar verdere leven mee zoet is.” (…) Uiteindelijk brengt die zoektocht haar bij de rechts-populistische politiek. “Klopt. Ik was aanvankelijk helemaal niet van plan om actualiteiten te benoemen, laat staan om een historische roman te schrijven. Maar toen ik research deed, bleken zoveel zaken met elkaar vervlochten, waren er zoveel onvermoede verbanden, dat ik wel gedwongen werd om die een logische plaats binnen het verhaal te geven.” (…) “Nederland had, net als de heilige Bernadette van Lourdes, een eigen Maria-zieneres, Ida Peerdeman. Ik ontdekte dat deze vrouw, een historische figuur en bekendheid in Amsterdam, dezelfde was als een geloofsidolate ‘met speciale gaven begenadigde’ kloosterzuster in mijn eigen familie. Ik kende haar uit verhalen van mijn ouders, overigens niet in al te positieve zin. In mijn roman speelt een op deze persoon gebaseerde zieneres een veelzeggende rol. Tijdens verder onderzoek naar de historische context waarin ik mijn verhaal wilde plaatsen, deed ik nog een verrassende ontdekking, namelijk over een priesteroom en broer van mijn vader. Van daaruit leidde het spoor naar het wereldje van de zeer conservatieve katholieken en uiteindelijk naar de kring rond Thierry Baudet. De werkelijkheid is altijd weer absurder dan je haar verzint. Tegelijkertijd is ze logisch en begrijpelijk wanneer we haar met terugwerkende kracht bekijken. Achteraf is alles te begrijpen. Dat Mariavereringen een voedingsbodem bieden voor een politieke partij als Forum Voor Democratie, lijkt bizar. Maar de menselijke aard laat zich niet verloochenen.” (…).

Lees hier het artikel
Meer over ‘Op alles wat ik ben’
Meer over Peter WJ Brouwer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De schrijfster weet je te raken; recht in het hart zelfs.» – Guy Doms

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 11 mei 2020:
(…) In deze bildungsroman volgt de lezer de geestelijke en lichamelijke groei van een jong meisje. Zoé Veneur leeft in de jaren zeventig samen met haar onevenwichtige moeder Alida. (…) Met een precies oog voor verfijning zet de schrijfster een correct tijdsbeeld van toen neer. De pure nostalgie die ze hierbij oproept, is om te smullen. (…) Je kruipt onder de huid van de protagonist en haar getroebleerde moeder. Zoé maakt je deelgenoot van haar frustraties, levensvragen en jazeker, eveneens van de traumatische gebeurtenissen. De schrijfster weet je te raken; recht in het hart zelfs. (…) Haar pen hanteert ze als een machtig instrument, waarmee ze kundig metaforen tevoorschijn tovert; of diepgang geeft aan een personage. (…) De waarheid – voor zover die werkelijk bestaat tenminste – over het vaderschap van Zoé, wordt pas richting het einde ontsluierd. (…)
Guy Doms is Hebban-recensent.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Zijn handelsmerk: realistisch, gedetailleerd, precies en herkenbaar.» – Koos van den Kerkhof

Opmaak 1Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Café Bern, 3 mei 2014:
De grote kracht van deze roman is de confrontatie van twee werelden. Het passagiersschip met zijn luxe klasse en de seksuele initiatie, die eigenlijk een verboden inwijding is, tegenover het eenvoudige bestaan bij oom en tante in Gorssel, zijn seksuele fantasieën daar en het moeizame contact met leeftijdgenoten. Peter Andriesse doet dat in een heldere stijl, met oog voor het juiste detail, beeldend taalgebruik en een ingehouden erotische spanning. Een boek om te lezen over de zeereis van een jonge totok van Nederlands-Indië naar Holland voor zijn studie. Over zijn aanpassing aan de dorpse wereld in de Achterhoek. Vooral ook een boek om te lezen omdat het een hiaat vult in de Indische literatuur: een Bildungsroman in het jasje van een koloniale sentimental journey van de twintigste eeuwse soort.
Lees hier de inleiding
Meer over ‘De rode kimono’

«Wat een heerlijk boek heb ik gelezen!» – Helma Ketelaar

VoorplatRodeAppel75dpiKleinOver ‘De rode appel’ van Giselle Ecury op Damespraatjes.nl, 24 maart 2014:
‘De rode appel’, het nieuwe boek van Giselle Ecury, moest me even veroveren. (…) Die tijd kun je het boek geven, want het verhaal geeft je heel veel terug. (…) De invoelbaarheid wordt vergroot doordat ook in dit boek Giselle Ecury je het verhaal bijna persoonlijk vertelt. Dat maakt dat het verhaal je steeds meer pakt en onder je huid kruipt. (…) Kortom: wat mij betreft is ‘De rode appel’ van Giselle Ecury een ware aanrader.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De rode appel’

Meer over Giselle Ecury