Peter Lenssen met ‘Pleisterplaats Belleville’ genomineerd voor Halewijnprijs 2018, 30 mei 2018:
‘De Halewijnprijs’, literatuurprijs van de stad Roermond, wordt jaarlijks toegekend aan een literair talent dat, naar de mening van een deskundige jury, op grond van de kwaliteit van haar/zijn verschenen werk extra belangstelling verdient. De prijs bestaat uit een geldbedrag en een kleinplastiek in brons van de kunstenaar Dick van Wijk. De Halewijnprijs wordt dit jaar voor de 32ste maal uitgereikt. Tot de eerdere winnaars behoren o.a. Ton van Reen, Halil Gür, Arthur Japin, Esther Jansma, Tommy Wieringa, Fred Papenhove, Vrouwkje Tuinman, Johan de Boose en Marita de Sterck. Behalve Peter Lenssen zijn ook genomineerd Mathijs Deen, Hans Dekkers, Emily Kocken, Bart Koubaa en Meindert Talma. De jury Halewijnprijs 2018 wordt gevormd door Peter Altena, Annelies Eisinga, Pon Kranen en Philo Offermans. In januari 2019 wordt de winnaar van ‘De Halewijnprijs 2018’ uitgeroepen. De prijsuitreiking vindt plaats op zondag 31 maart 2019 in Theater Royal Roermond binnen een sprankelend literair programma. Organisatie van de prijsuitreiking is in handen van Bibliotheek Bibliorura.
Lees hier het persbericht
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over De Halewijnprijs op deze site
Tag: Bitterdagen
‘Pleisterplaats Belleville’ van Peter Lenssen genomineerd voor Reinaerttrofee 2018
Op 30 mei 2018 zijn de genomineerden bekendgemaakt voor ‘De Halewijnprijs 2018’. Gelijktijdig is ook een jongeren-schaduwjury gevormd. De jongeren lezen en beoordelen van alle genomineerden één werk. Doel is om álle genomineerden voor de Halewijnprijs meer aandacht te geven en om bij jongeren passie voor lezen en literatuur te activeren. De jongeren kiezen een eigen winnaar die de ‘Reinaerttrofee’ ontvangt voor Beste Boek van de genomineerden voor de Halewijnprijs. Winnaar van de trofee in 2017 was Christine Otten voor haar boek ‘We hadden liefde, we hadden wapens’. Bibliotheek Bibliorura en docenten begeleiden dit Reinaerttrofee-leesproces. Erevoorzitters Reinaerttrofee zijn Annette van Herten en Lindy Simons. In januari 2019 wordt de winnaar van de Reinaerttrofee uitgeroepen. De prijsuitreiking vindt plaats op zondag 31 maart 2019 in Theater Royal Roermond binnen een sprankelend literair programma. Organisatie van de prijsuitreiking is in handen van Bibliotheek Bibliorura.
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Reinaerttrofee op deze site
«★★★★★ Wat kan die man toch schrijven, deze Peter Lenssen.» – Mieke Koster
Over ‘Pleisterplaats Belleville’ van Peter Lenssen op Alles over boeken en schrijvers, 29 mei 2018:
Wat kan die man toch schrijven, deze Peter Lenssen. Na ‘Mijnverdriet’ en ‘Bitterdagen’ is dit het derde boek dat ik van hem lees. Elke keer voel ik mij, door beschrijvingen van het landschap, de plekken waar hij rondloopt, maar ook de interacties tussen, en de mijmeringen van zijn personages het verhaal ingezogen. (…) Iemand, we weten nog niet wie, zwoegt zich een weg door Belleville. Hij gromt, rouwt, monstert deze wijk. “Je zou willen dat de straatkeien er al lenteachtig bij lagen. Met hun gladgewreven glimkoppen doen ze het meest denken aan een stoet schildpadden. Straks zullen de schaduwen als ineengekrompen pochels aan de voeten van de bomen samenballen” (pagina 8). Hoezo een revolutionair verleden? Voor hem geen glorie, slechts zwart, zwart, zwart, alles! Paul, hij heeft inmiddels een naam, van beroep journalist, die zich bezighoudt met het verhalen van alle ver weggestopte en vervolgde mensenrechtenactivisten van over de hele wereld, is diep in rouw. Zijn grote liefde John is oeverleden, Op dezelfde dag als de terroristische aanval in Parijs. (…) Maar uiteindelijk komt er toch beweging in hem. Zijn oude buurvrouw Félice heeft hem nodig, om eens samen een boodschapje te doen. Hierover schrijft Lenssen zo ontroerend mooi. (…) Peter Lenssen schreef met Pleisterplaats Belleville een supernoodzakelijk boek. Een pleidooi om alert te blijven. Je niet te laten misleiden door mooie praatjes van wie dan ook, je niet te laten indommelen door mooie beloften. Altijd wakker te blijven, je mondje te roeren teen discriminatie op welk terrein dan ook. Geweldig!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een heel warm, gevoelig en liefdevol boek.» – Adri Gorissen
Over ‘Pleisterplaats Belleville’ van Peter Lenssen in De Limburger, 18 april 2018:
(…) Als dan op 13 november van dat jaar 2015 Parijs weer wordt opgeschrikt door liefst zes terroristische aanslagen op cafés, een voetbalstadion en de concertzaal Bataclan met 129 doden als gevolg, begint hij nog diezelfde dag aan wat nu Pleisterplaats Belleville is geworden. Eerst nog met het idee om een hommage te brengen aan het vrije woord en de slachtoffers van Charlie Hebdo, maar al heel snel als een waarschuwing aan de lezer: zorg ervoor dat niemand onze westerse vrijheden, die we zo lang hebben moeten bevechten, kan belagen. Het is dan ook niet vreemd dat de hoofdpersoon van het boek, Paul Goedemond, een bevlogen journalist is die vooral schrijft over mensenrechten en vrijheid. (…) Paul zit echter in een depressie. De eerste aanzet daartoe geeft zijn ontmoeting met de Turkse activiste Aysel in de zomer van 2013. Hij wil haar interviewen, maar raakt samen met haar verzeild in de bloedig neergeslagen opstand op het Taksimplein in Istanboel. Zij is daarna verdwenen en hij ontwaakt zwaargewond in een ziekenhuis. (…) De dood van zijn geliefde partner John (de vervolging van homoseksuelen is ook een thema in het boek), precies op de dag van de aanslag op Charlie Hebdo en ook nog eens die aanslag zelf, doen de rest. Paul is maandenlang de weg kwijt, maar klimt almaar terugkijkend op de gebeurtenissen en daarbij commentaar leverend ogenschijnlijk uit het dal. Lenssen beschrijft dat allemaal heel beeldend en invoelbaar en zo ontstaat een heel warm, gevoelig en liefdevol boek. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Eenzaamheid is een geliefd onderwerp voor schrijvers. Een inspirerend thema.» – Serge Sekhuis
Peter Lenssen over de eenzaamheid van het schrijverschap in De Limburger, 2 april 2018:
(…) Vorig jaar is mijn boek ‘Bitterdagen’ verschenen. Dat gaat over eenzaamheid. Over een oudere man, Sjef Sonneschein, die terugkijkt op zijn leven. Hij constateert dat hij helemaal alleen over is gebleven. Iedereen die hij ooit lief had, is overleden en hij vraagt zich af: heb ik wel genoeg voor ze gedaan? Ik ben nu zelf 60, was achter in de vijftig toen ik ‘Bitterdagen’ schreef. Ja, tijdens het schrijven heb ik ook terug gekeken op mijn eigen leven. Hoe ik zelf in een andere levensfase terecht ben gekomen. Wat heb ik eigenlijk voor mensen betekend? (…) Wil ik mijn einde zelf kunnen regisseren? Ja, schrijven is ergens een eenzaam vak. Je doet het helemaal alleen, het is je eigen kunstwerk dat je in de wereld zet. Dat kan een zeer confronterend proces zijn. Natuurlijk gaat ‘Bitterdagen’ ook over mezelf. Die bittere oude man, dat ben ik ook een beetje. Geen auteur die zijn personages toevallig kiest.
Lees hier het artikel
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«***** Hartverscheurend mooi.» – Mieke Koster
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Alles over boeken en schrijvers, 6 november 2017:
Wat een hartverscheurend mooi boek is ‘Bitterdagen’. Peter Lenssen grijpt je al meteen op de eerste bladzijde naar de strot. We maken kennis met een zorgmijder. Hij heeft van zijn huis hermetisch afgesloten voor alles wat naar gemeenteambtenaren of hulpverlening ruikt. Klaar ermee, absoluut niets wil hij er mee te maken hebben. Hij heeft veel te veel gezien in het leven om op wat voor wijze dan ook vertrouwen te kunnen hebben in instanties, gemeenten en andere goed bedoelende lieden. (…) Wat kan die man schrijven, deze Peter Lenssen. Korte, krachtige zinnen zonder tierelantijnen. Prachtige beeldspraak. Meanderende en hallucinerende zinnen, gedachtenstromen en herinneringen. Het kan niet anders dat je je als lezer laat meevoeren. Dat je op plekken aankomt waarvan je zeker weet dat het niet aangenaam voelt. Dat het echt nodig is dit boek soms even weg te leggen omdat het van belang is af en toe aan het zwarte, het bittere te ontsnappen. Maar onherroepelijk word je er toch weer, sneller dan je denkt, naartoe getrokken. (…) Bitterdagen is gewaardeerd met de maximale ★★★★★ (uitmuntend).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Groots en beklemmend.» – Job ter Steege
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Leeskost, 6 oktober 2017:
(…) Alcoholisme is nog het minste. Seksuele repressie. Kinderen worden mishandeld of sterven aan kanker. Jonge meisjes verhangen zich bij ongewenste zwangerschap. Inlanders worden door Indische Nederlanders gemarteld. Om te voorkomen dat hun kinderen hetzelfde lot treft worden de eigen kampongkinderen gedood. Joden worden verraden en vermoord. Kinderen worden van hun moeders afgepakt. Mijnwerkers worden niet alleen de mijnen, maar ook de dood ingejaagd. Voor Sjefs ogen worden van een accordeonist twee vingers afgehakt. Hij mag van zijn vader de vingers oprapen en in zijn broekzak stoppen. De muziek is gestopt. Sjef is een gruwelijke kinderervaring rijker. Auschwitz. Atjeh. Repatriëring. Onmenselijke discriminatie. Nederlands racisme op de troon. Eén van de Nederlandse slachters heet Colijn. Hij kreeg uit Indië een bak medailles mee en zal vijf kabinetten leiden. De Nederlandse wreedheid. (…) Het is een stroom treurige gebeurtenissen uit het leven van Sjef Sonnenschein die culmineren in gebeurtenissen gedurende de Tweede Wereldoorlog wanneer het kwaad de dienst uitmaakt. De auteur bouwt rustig aan een smartelijke spanningsboog met een onvermijdelijk dramatisch einde in onze tijd. Groots en beklemmend.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Een fantastische en indrukwekkende roman.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Leestafel, 28 september 2017:
(…) Deze lijvige roman leest traag. In scherpe en rake zinnen schetst Peter Lenssen het leven van zijn hoofdpersoon Sjef. Soms in een staccatostijl, dan weer volzinnen. De lezer moet zelf maar uitmaken of wat verteld wordt een heldere herinnering is, of juist een waan. (…) Drie scenes zijn er waarin de schrijver gebruik maakt van een onvoltooid verleden tijd. Zijn dit de kernervaringen van Sjef? De eerste is als zijn vader hem ruw duidelijk maakt dat zijn grote held Karl May een verzinsel is; de tweede als hij met zijn moeder mee gaat, die probeert er achter te komen wat er precies met haar man gebeurd is en waar hij gebleven is. En de derde is Sjefs laatste bezoek aan zijn vriend Sjors, in de inrichting voor geesteszieken. (…) Peter Lenssen kent de omgeving en de geschiedenis, zoals hij die verwerkt heeft in deze prachtige roman. (…) Een fantastische en indrukwekkende roman die veel meer bekendheid zou moeten krijgen dan er tot nu toe is. Want deze roman vertelt over de Mens in al zijn facetten, in dit geval tegen de achtergrond van het verleden van Limburg, maar het is wat er altijd en overal gebeurde en gebeurt. Het is het Leven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Van begin tot eind zó ontroerend.» – Rob Molin
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Literair Nederland, 7 september 2017:
Bitterdagen is goed geschreven en de opbouw van het verhaal over de geestelijk verminkte hoofdpersoon met de ironische naam Sjef Sonneschein is voorbeeldig. Deze zonderlinge gepensioneerde geschiedenisleraar, geboren in 1927, is vanaf de eerste bladzijde van Bitterdagen aan het woord als een causeur. Zijn leven lang heeft hij gezwegen over het trauma van zijn jeugd. Bij stukjes en beetjes ontrolt zijn persoonlijke geschiedenis die tegelijk het ‘totale’ verhaal is over kolonialisme, Tweede Wereldoorlog, steenkolenmijnen en door overheid en geestelijkheid in stand gehouden maatschappelijk onrecht. Het verhaal tevens over de mens die nooit leert van de geschiedenis, zijn naaste niet liefheeft en hartgrondig haat. Lenssen moet al jong gefascineerd zijn geraakt door getuigenissen van zijn ouders en grootouders over de Duitse bezetting en de daaraan voorafgaande roerige jaren. De jaren dertig en veertig van de vorige eeuw roept hij via de hoofdfiguur namelijk op alsof hij er zelf middenin gestaan heeft. (…) Een van de hoogtepunten in Bitterdagen is de brutale schoffering van een straataccordeonist als aankondiging van grootschalige nazistische misdaden tegen de menselijkheid. Via de vertellende ik-figuur bouwt Lenssen in de roman een spanning op die de lezer doet snakken naar de ontknoping van de treurige geschiedenis, naar Sonnescheins afrekening met zijn intense verbittering. Bovendien vraagt de geleidelijk aangescherpte sfeer van dood en verderf om een catharsis. (…) Vanaf de eerste bladzijde ontsnapt aan de hoofdpersoon een eigenzinnige toon. (…) In de slotfase verzuimt Lenssen het aangrijpend relaas te voegen in het verloop van de romanwerkelijkheid die hij tot dan toe rond Sonneschein heeft gesponnen. Maar Bitterdagen is van begin tot eind zó ontroerend dat zulks voor het eindoordeel over het boek nauwelijks gewicht in de schaal mag leggen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Een buitengewoon knappe roman.» – André Oyen
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Ansiel, 7 juli 2017:
Peter lenssen (1957) schreef twee romans: ‘Toplöss’, een historische roman die zich afspeelt tegen de achtergrond van de opkomst en bloei van de mijnindustrie, het anarchisme en de Spaanse burgeroorlog en ‘In dit land wil niemand wonen’ met als toetssteen de vluchtelingenproblematiek. (…) In ‘Bitterdagen’ herbeleeft Jef de oorlogsjaren, zijn huwelijk met Jeanne die aan kanker stierf en met wie hij een zoon heeft. Het zijn vooral negatieve en pijnlijke herinneringen, alhoewel ook de kleine fijne dingen een koestering voor zijn moeder en dergelijke om de hoek komen piepen. (…) Een buitengewoon knappe roman waarin realiteit, droom, en hallucinatie een confrontatie met mekaar aangaan.
Lees hier en hier**** de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site