Gedichten van Helen Knopper op Laurens Jz Coster

foto HelenUit ‘Emotioneel Esperanto’ van Helen Knopper op Laurens Jz. Coster, 13 december 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 13de december 2022 Helen Knopper (1934-2022) die op 7 december is overleden. Helen Knopper begon haar schrijverscarrière als dichter. In 1966 verscheen van haar de bundel ‘Emotioneel Esperanto’. Daaruit koos Noë de onderstaande gedichten:

Let goed op
Met weinig moeite
In een ogenblik
Heb je een veld zacht hout
En plotseling
Hoor je het licht op tafel vallen.
••

Er waaide een golvenhoge
Vrijheid.
Er stond
Een hemel op wacht.
Een ster sloeg de aarde diamant
En lachte de wind
Dolzinnig naar binnen.
Alles was goed al was
Er geen post thuis
En geen mens te zien.
••

De dood van Atlas, de hagedis

Weet je,
Vaak als je sprak over ruimte
Of gooide met antieke steden
En O de gevechten
Tussen andere planeten
Dan dacht ik even aan Atlas
En zoveel andere wezens
Die we niet kennen maar
Onder natte bladeren geluidloos sterven.

Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer

Openingsverzen van ‘Metamorphoses’ als ‘Gedicht van de Dag’ op Laurens Jz Coster

VoorplatOvidius-75Uit ‘Metamorphoses’ van Ovidius in de vertaling van Harrie Geelen op Laurens Jz. Coster, 10 november 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 10de november 2022 Harrie Geelen (1939) van wie op 21 oktober zijn vertaling van ‘Metamorphoses’ van Ovidius (43 vC-17 nC) verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Noë koos voor de vijf openingsverzen van het dichtwerk, die vandaag ook Neerlandistiek.nl geplaatst zijn.

Voordat er zee was en grond met daarboven de stolp van de hemel
was al met al dat hele heelal één brok natuur; en die brok
noemen we ‘Chaos’. ‘De zooi’. Afzichtelijk: loodzware massa,
nergens leven, een dode opeenhoping, ordeloos ogend,
zinloze klontering zonder een zweem van verband of verbinding.

Want geen titanenzoon zorgde toen nog voor licht op de wereld.
Phoebe kreeg in de groei echt niet aldoor maar andere horens,
Aarde ze dobberde nog niet gewichtloos rond in een dampkring
die haar omringde. Geen Amphitríte spreidde haar lange
armen wijd uit en omhelsde omstandig de kusten van landen.

Zee, lucht en land hadden geen eigen plek. Eén pot nat was het. Daardoor
schommelde aarde, viel in de zee niet te zwemmen en had je
lucht maar geen licht. En niets hield een eigen, vaste gedaante.

Alles botste met alles, daardoor ging in één lichaam
alles elkaar te lijf: koud vocht met warm, en vocht bevocht dorheid,
hard vocht met teder, alles wat zwaarte had vocht met wat niets woog.
Strijd die een god — een natuur van veel beter allooi — kloek beslechtte:

Hij blies de Lucht weg bij Aarde, suste de kusten en golven,
rukte de ijlte onder de dichtheid vandaan. Hij ontwarde
Duister, maakte van alles veel kleinere stapeltjes en gaf
toen alle zaken nauwkeurig een plek. De plek waar ze hoorden.
Meer over ‘Metamorphoses’
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

‘Resumerend’ van Victor E. van Vriesland ‘Gedicht van de Dag’ op Laurens Jz Coster

VoorplatVriesland-75Uit ‘Gekozen gedichten’ van Victor E. van Vriesland op Laurens Jz. Coster, 4 november 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 4de november 2022 Victor E. van Vriesland (1892- 1974) van wie onlangs de door Rob Groenewegen en Dirk Kroon bezorgde bloemlezing ‘Gekozen gedichten’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Het eerste van de twee door Noë gekozen gedichten ‘Resumerend’ en ‘Vrouwen’ is vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

Resumerend

Een lief gezicht. — Wat maakt mij zo vermoeid?
O die daar staat, en gaat aan poorten kloppen —
Keer maar naar uw nederig dorp terug,
En rust, en zie de grasjes aan uw voet,
In lentezon of flonkerende zwijging
Van maan in voornacht, groeien en tevree
Sterven. En zoek geen nieuwe grote poorten
Meer om uw vuisten op stuk te rameien;
Vrienden: mijn oren zijn er moede van.
Een lief gezicht is zuiverder dan al
Wat luide roept. Wees rustig, en ga dood
Hartelijk en tevreden in het gras
Van een klein tuintje, op een voorjaarsmorgen.

•••

Vrouwen

Moede vrouwen geven hun lichaam veil
In deze stad. De felle lampen schreien
Hun rosse gloed over eindloos heenglijen
Der vrouwen uit, die spieden wreed en geil

Naar prooi. De stomme donkre huizenrijen
Ter weerszij staren hoog, hunkrend naar ’t heil
Van koele hemel die zich als een zeil
Boven de straat uitspant, grijs-vlos en zijen.

O moede zusters in de moede stad,
Uw droeve levens heb ik liefgehad:
en lange jeugd lang waart gij mij verwant.

Want ook de dichter loopt het leven door
Lijdend als gij, en geeft zich allen, voor
Een nooit gekend geluk dat hem verbrandt.

Klik hier voor het bericht van Blog Laurens Jz
Meer over ‘Gekozen gedichten’
Meer over de Verzamelde gedichten van Victor E. van Vriesland
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

Twee gedichten van Margriet Westervaarder op Laurens Jz Coster

VoorplatWiggelied-75Uit ‘wiggelied’ van Margriet Westervaarder op Laurens Jz. Coster, 1 november 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 1ste november 2022 Margriet Westervaarder van wie dit najaar haar bundel ‘Wiggelied’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Noë koos dit keer voor twee gedichten ‘zoals mijn vader altijd zei’ en ‘ik heb een lepel om brood te snijden’. Het tweede gedicht is vandaag geplaatst op Neerlandistiek.nl.

zoals mijn vader altijd zei

zoals mijn vader altijd zei
het kan verkieren
buigzaam, boogzaam
vrouw languit achter de voordeur
vrouw opgesloten in brandkast
vrouw verdwijnt in gootsteen
vrouw waait van balkon
vrouw zonder gehemelte heeft wel tanden

in taal kan alles

misschien ben ik deze vrouw
misschien een welvarend koekoeksjong
misschien een visarend boven het bos

misschien heb ik mij verzonnen
misschien ben ik een mus
een badende mus met fladderveertjes

•••
ik heb een lepel om brood te snijden

ik heb een lepel om brood te snijden
roest om de kachel te stoken
grint om een muur te bouwen
rode menie voor mijn lippen

ik heb schriften en diploma’s
zakdoeken met rozengeur
gezellige vazen
bergschoenen en een waterpas

ik heb carbonpapier
voor liefdesbrieven

en mezelf
een meisje voor dag en nacht

Meer over ‘wiggelied’
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer

‘De schijn van onbevlekt’ van Edwin de Groot op Laurens Jz Coster

VoorplatGrootNeus-75Uit ‘Neus tegen het glas’ van Edwin de Groot op Laurens Jz. Coster, 5 oktober 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 5de oktober 2022 Edwin de Groot (1963) van wie onlangs zijn tweede Nederlandstalige bundel ‘Neus tegen het glas’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Zijn keuze is dit keer ingegeven door ‘Week van het Nederland’. Het door Noë gekozen gedicht ‘De schijn van onbevlekt’ is vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.
Bron

De schijn van onbevlekt

ik herinner mij nog dat de postbode afscheid nam van zijn gleuf
hij kreeg er een inwerp-opening voor terug
de post lag niet anders op de mat

dat ik werkte met, ik zei mongooltjes, voor de drumband uit
ik liet ze, ik moest me ongelogen doodschamen en toen
werd kreupel rechtgezet met minder valide

bouwvallig ook, schiet me nu te binnen, het gebruik van rijm in een gedicht
negerzoen een woord dat absoluut nooit meer gesproken mag
een kaarsje branden voor de slaven, dat zeker wel
en zingen wat God’s liefde wel niet vermag

en voor elk gebroken beeld een nieuw beeld boetseren
met rechtschapen edel gezicht
tot het weer donker wordt
en weer licht
en donker
licht

‘Resumerend’ van Victor E. van Vriesland gedicht van de dag op Laurens Jz Coster

VoorplatVriesland-75Uit ‘Gekozen gedichten’ van Victor E. van Vriesland op Laurens Jz. Coster, 30 september 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 30ste september 2022 Victor E. van Vriesland (1892- 1974) van wie onlangs de door Rob Groenewegen en Dirk Kroon bezorgde bloemlezing ‘Gekozen gedichten’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. Het eerste van de twee door Noë gekozen gedichten ‘Resumerend’ en ‘Laatst was ik…’ is vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

Resumerend

Een lief gezicht. — Wat maakt mij zo vermoeid?
O die daar staat, en gaat aan poorten kloppen —
Keer maar naar uw nederig dorp terug,
En rust, en zie de grasjes aan uw voet,
In lentezon of flonkerende zwijging
Van maan in voornacht, groeien en tevree
Sterven. En zoek geen nieuwe grote poorten
Meer om uw vuisten op stuk te rameien;
Vrienden: mijn oren zijn er moede van.
Een lief gezicht is zuiverder dan al
Wat luide roept. Wees rustig, en ga dood
Hartelijk en tevreden in het gras
Van een klein tuintje, op een voorjaarsmorgen.

•••

Laatst was ik…

Laatst was ik nog een keer in Scheveningen,
Verzonken in mijn jeugdherinneringen,
Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan;
Begin en eind zijn eendre wisselingen
Die geen spoor achterlaten… Ze bestaan
Alleen in de verbeelding en vergaan.

Meer over ‘Gekozen gedichten’
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

Gedichten uit ‘Neus tegen het glas’ van Edwin de Groot op Laurens Jz Coster

VoorplatGrootNeus-75Uit ‘Neus tegen het glas’ van Edwin de Groot op Laurens Jz. Coster, 4 juli 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 4de juli 2022 Edwin de Groot (1963) van wie onlangs zijn tweede Nederlandstalige bundel ‘Neus tegen het glas’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. De door Noë gekozen gedichten ‘En fiets je zo onvoorzien door je oude buurt’ en ‘Algoritmen en brain freeze’ zijn vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

En fiets je zo onvoorzien door je oude buurt

naar mijn jeugd reisde ik af
door toeval (?) en zo op de plek
waar talrijke knieën werden geschaafd
schatten gezocht, verdedigd en hard geleerd

berenklauw moet je absoluut afblijven
gestolen appels smaken naar angst en zweet
en als je een konijn ziet ben je zelf ook een konijn

nu rubber tegels onder het klimrek
kleurige buizen met zachte plastic hoeken
en nieuwe mensen op de stoepen, de huizen
de deuren nog als toen, al zal er fors gestorven zijn

terwijl ik de parelmoeren schelpen zocht
in glanzende algoritmen en
gladweg de tijd vergeten

••

Algoritmen en brain freeze

ja toen, toen kwam de ommezwaai
het is lastig te zeggen achteraf, er was geen knal
maar zeg over een honderd jaar even terugkijken lijkt me aardig

zo van, weet je nog, van die oogverblindende tijd
met in drieën gedeelde jongleurs als volleerde scheppers
van gewenste gedachten en alles, dachten we, was gratis

Meer over ‘Neus tegen het glas’
Meer over Edwin de Groot bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

Gedicht over Edvard Munch van Albert Hagenaars op Laurens Jz Coster

Project1_VoorplatHagenaars.qxdUit ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars op Laurens Jz. Coster, 28 juni 2022:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 28ste juni 2022 Albert Hagenaars (1955) van wie onlangs zijn debuutbundel ‘Pelgrimsgrond’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. De door Noë gekozen gedicht ‘Vrouwenlicht’ is vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

Vrouwenlicht
Edvard Munch

Nauwelijks dageraad aan de gerafelde rand
van de wereld. De fabriek nog zonder rook
en de haard koud. Kloppende stilte.

Hij draait de lamp hoger, knijpt tubes leeg,
snuift met welbehagen de geur van terpentijn op
en geeuwt de maren uit zijn ongewassen lijf.

In al williger verf legt hij opnieuw
de vrouw vast die op het punt stond uit-
een te vallen onder de druk van de nacht.

Met lange streken haar meisjesangst zien
te vangen, voor ze haar blik weer afwendt
en hij, aan de oever, ontwaakt in spijt en gram.

Het doek stinkt naar wier, zij ontbindt haar
haar en strekt de armen, spert de mond,

vermeerdert, ten koste van hem, hun waarde.

Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

Gedichten uit ‘loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Laurens Jz Coster

VoorplatLoslaten-75Uit ‘loslaten zullen ze nooit meer’ van Marius Atmoredjo op Laurens Jz. Coster, 21 juni 2022::
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 21ste juni 2022 Marius Atmoredjo (1959) van wie onlangs zijn debuutbundel ‘loslaten zullen ze nooit meer’ verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer. De door Noë gekozen gedichten ‘Bitawiri’ en ‘Blindelings’ zijn vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

Bitawiri

Waarom weer rijst met bitawiri
op mijn bord
kijkt mijn jonge broer
met gefronste wenkbrauwen
naar mij

Het is goed tegen je wormen
laat moeder niet horen
dat je niet van de groente houdt

Eet jij de helft
ik de rest

Doe alsof er gestoofde pataka en krobia
met kunir bij zit
en hou het vol tot de regentijd begint
dan zijn er vissen in de zwamp
in overvloed

bitawiri: bladgroente
pataka: zoetwaterroofvis
krobia: zoetwatervis
kunir: geelwortel

••

Blindelings

Het is mij nooit opgevallen
dat in de sloot
waar ik elke dag
twee keer langsloop
twee zwanen
hun dagen beleven

Nu mijn omgeving
steeds in omvang krimpt
behoort dit tot mijn vergezicht

Een grijze hengelaar
op zijn vaste stek zegt
dat zij in tijden van kou en wind
zijn trouwe metgezellen zijn

Op de vraag hoe oud ze zijn
antwoordt hij:
een fragiel kind dat op jou lijkt
voedde hen elke dag
nu volwassen geworden
groet het mij vaak
Meer over ‘loslaten zullen ze nooit meer’
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster

Gedicht uit ‘Ik ga strijden moeder’ van Astrid H. Roemer op Laurens Jz Coster

VoorplatRoemerBloemlezing-75Uit ‘Ik ga strijden moeder’ van Astrid H. Roemer op Laurens Jz. Coster, 15 november 2021:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 15de november 2021 Astrid H. Roemer (1947) van wie dezer dagen de bloemlezing ‘Ik ga strijden moeder’ verschijnt bij Uitgeverij In de Knipscheer. De bloemlezing is samengesteld en ingeleid door Koos van den Kerkhof. Het door Noë gekozen gedicht ‘Hoop’ is vandaag ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.

Hoop

Hoe heet het wachten
dat niet wordt beëindigd.

Het wachten dat ophoudt omdat die
wacht door de dood wordt overvallen.

Is er een naam voor onvervuld
wachten.

Een wachten vergelijkbaar met
bloeiende rozenstruiken waarvan niet één
roos wordt geplukt door een gretige
hand.
Een oceaan die onophoudelijk golft en
geen strand voelt.
Vergelijk het met een albatros die na
jaren in de wind geen hooggebergte
vindt om te landen.

Er moet een naam worden gevonden voor
het wachten dat zich verzamelt
in mij tot wanhoop
en instort
en niets achterlaat dan een plek
waar het is gebeurd met
dat opgestapelde wachten op jou.

Meer over ‘Ik ga strijden moeder’
Meer over Astrid H. Roemer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer gedichten van In de Knipscheer-auteurs op Laurens Jz Coster