«Rogi Wieg geeft zijn hele hart. Hij kan niet anders.» – Arjan Peters

VoorplatAfgekaptDichtwerk75Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg in de Volkskrant, 12 april 2014:
Wat wél hoogstaand klagen is, met stilistisch vertoon en volledige inzet, zag ik deze week in de bundel ‘Afgekapt dichtwerk’ van de al decennia depressieve Rogi Wieg (51) , die wordt geteisterd door slapeloosheid, spataderen en opnames in inrichtingen. ‘In zeelicht / struikelt mijn wenende jonge ik en jammert om het wenen’, schrijft hij het ene moment hoogromantisch, om zich in hetzelfde gedicht lucide af te vragen of zijn ‘Vervroegde verouderdom’ wel zijn heden is: ‘Of helemaal niet? Is er gewoon tijd plus tijd// voorbij gegaan, zoals dat hoort bij goed werkende luchtwegen?’
Het leven doet hem ongenadig zeer, en toch moet Wieg het hele hart geven, anders dan Yeats (‘Geef nooit het hele hart’). Hij kan niet anders. Zelfs ziet hij kans geintjes te maken. ‘Ik vertrok, levend en wel, met een nog/ geldige tramkaart in mijn jaszak.// O ja, ik kom terug.’ Daar houden we hem aan. Rogi Wieg, blijf onder ons.
Lees hier de column
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer