Over ‘Irma, een mikado van boze goden’ van Kees Broere in De Volkskrant Boeken, 11 december 2021:
De jonge Surinaams-Curaçaose Irma weet iets over haar Bonairiaanse vriend Paul. De lezer weet niet wat, maar terwijl de orkaan Irma huishoudt op Sint-Maarten, komt hij in ieder hoofdstuk steeds dichter bij de waarheid. Een ijzersterke roman. En thriller.
Klik hier voor het signalement
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: bonaire
«Rijkdom van taal en stijl in gecomprimeerde roman is pleidooi voor langzaam lezen.» – Wim Rutgers
Over ‘Van zo ver gekomen’ van Bernadette Heiligers in Antilliaans Dagblad, 20 november 2021:
(…) Het verhaalt in tien hoofdstukken de geschiedenis, in de ik-vorm, van het tien jaar jonge Dominicaanse meisje Dini op Curaçao, waar haar moeder Ariana met hulp van haar familie een huishoudelijke dienstbetrekking krijgt bij doña Lillian: “Doña Lillian wilde een Dominicaanse. Iemand die voor een prikje zou werken zolang ze geen papieren heeft.” (…) Het jonge meisje is gewend zichzelf te redden en neemt het werk van haar moeder over, zonder daarvoor betaald te worden. Met behulp van de invalide echtgenoot van doña Lillian krijgt ze toch de kans naar school te gaan en daar Nederlands te leren. (…) Ze studeert vervolgens rechten en wordt advocaat en mediator. (…) We zijn dan als lezer eveneens aan het einde van het verhaal waar alle omstandigheden verklaard worden. (…) Naast deze thematiek rond de relatie tussen Curaçao en Santo Domingo, met hun grote sociaaleconomische tegenstellingen maar familiale verwantschappen, weeft Bernadette Heiligers een tweede migratie-draad: de relatie van het nieuwe Bonaire na 10-10-10 met Nederland, (…) weergegeven als traditie tegenover moderniteit, koloniale arrogantie tegenover misplaatste minderwaardigheidsgevoelens. (…) Een zo zorgvuldig geschreven verhaal verdient zorgvuldige lezing. Wie ‘Van zo ver gekomen’ ten volle wil genieten dient langzaam te lezen en zal door herlezen een wereld van origineel taalgebruik ontdekken.
Prof. dr. G.W. Rutgers is buitengewoon hoogleraar Caraïbische letterkunde, met bijzondere aandacht voor de letteren in het Papiamentu aan de Universiteit Nederlandse Antillen op Curaçao.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Van zo ver gekomen’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Haarscherpe analyse van alle complexe relaties op de Caraïbische eilanden.» – Michiel van Kempen
Over ‘Van zo ver gekomen’ van Bernadette Heiligers voor NBD/Biblion, 18 november 2021:
Dini, een tienjarig Dominicaans meisje dat is meegekomen met haar moeder die illegaal op Curaçao verblijft, maakt mee hoe haar moeder verdrinkt. Einde van moeders droom om met een Curaçaoënaar te huwen. Dini moet zich zien staande te houden in de familie van de elitaire doña Lillian Helbier, verzorgt Lillians zieke man, helpt de zoon Simon in zijn atelier en wordt verkracht door de oudste zoon. De familie Helbier zakt af; het décor is de mei-revolte van 1969. Jaren later werkt Dini als mediation jurist en helpt zij de Nederlandse Renske met de Bonairiaan Eldon. Beetje bij beetje hoort zij van doña Lillians werkster Ena hoe alle complexe relaties in elkaar zitten. Alles is anders dan zij denkt. De auteur (1952), die eerder de roman ‘Schutkleur’ schreef, geeft een haarscherpe analyse van alle complexe relaties op de Caraïbische eilanden. Zij heeft een jaloersmakend goede pen: op elke bladzijde staat wel een krachtige metafoor of een kathedraal van een zin. Dit verhaal moet je langzaam lezen om de relaties tussen de vele personages goed te begrijpen, maar dan word je ook beloond met een prachtverhaal.
Meer over ‘Van zo ver gekomen’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Thrillerachtige roman maakt indruk door de intrigerende verhouding tussen Irma en Paul.» – Ko van Geemert
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Ñapa (Amigoe), 13 november 2021:
“Als alles gaat zoals bedacht, zal hij het niet kunnen navertellen. Ze heeft ruim anderhalve dag de tijd.” Het zijn de eerste zinnen van de nieuwe, thrillerachtige roman van Kees Broere, die begint op Curaçao, eind jaren zeventig van de vorige eeuw. Hoofdpersoon is Irma Weever. (…) Haar Surinaamse ouders waren verhuisd naar Curaçao, die “gestolde glimlach in de Caribische Zee”. (…) Irma gaat naar het Maria Immaculata Lyceum en ontmoet daar medeleerling Paul Fadel, de tweede hoofdrolspeler. (…) Een derde hoofdrolspeler is een eiland: Sint-Maarten en orkaan Irma die in 2017 over het eiland raast: het oog van de orkaan trekt op 5 september 2017 over het eiland en richt daar gigantische schade aan. Alle tien hoofdstukken van het boek beginnen met een tijdsaanduiding: van dinsdag 5 september 2017, 05.00 uur tot en met 6 september 2017, 17.00 uur, en in alle tien hoofdstukken komen wij Sint-Maarten tegen. (…) Hoe het verder gaat met Irma en Paul en welke rol Sint-Maarten daarin speelt, moeten we in het midden laten. De ondertitel van Irma is goed gekozen: Een mikado van boze goden. Boze goden zijn niet ver te zoeken en mikado i sen behendigheidsspel. De spelers in dit verhaal lijken inderdaad allemaal een spel te spelen. (…) Het boek maakt indruk door de intrigerende verhouding tussen Irma en Paul.
Lees hier ‘In “Irma” lijkt iedereen een spel te spelen’
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Kees Broere lijkt hier als doorgewinterd journalist voortreffelijk van op de hoogte te zijn.» – Ko van Geemert
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Argus, 10 november 2021:
(…) Hoofdpersoon is Irma Weever, die eind jaren zeventig van de vorige eeuw met haar Surinaamse ouders verhuisd is naar Curaçao. Ze wordt op de middelbare school verliefd op medeleerling Paul Fadel, de tweede hoofdrolspeler, met wie zij een uiterst curieuze verhouding krijgt. (…) Irma vertrekt naar Amsterdam om rechten te studeren, Paul gaat een chemische studie doen in Nijmegen. (…) Beiden gaan naar New York voor een vervolgstudie. (…) In New York wordt Irma bezocht door (Special Agent) Joe, die Paul goed blijkt te kennen en die later nog een belangrijke rol in het verhaal zal gaan spelen. (…) Irma heeft veel kenmerken van een thriller. Wie bespioneert wie? Wat is precies de rol van de chemicus Paul? Wie is special agent Joe? Wat is de achtergrond van de VNA op Curaçao? (…) Kees Broere lijkt hier als doorgewinterd journalist voortreffelijk van op de hoogte te zijn. Maar het is toch vooral de intrigerende verhouding tussen Irma en Paul (en Joe) die de lezer bijblijft.
Lees hier of hier ‘Een vrouw, een orkaan en een tor in een schedel’
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«In deze roman is niets wat het lijkt, en vooral: is niemand wie hij lijkt.» – Willem Thies
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Antilliaans Dagblad, 6 november 2021:
De roman’ Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere is een merkwaardig, intrigerend, veel-lagig boek; een boek dat zich ontvouwt als een huis dat aan de binnenkant veel groter blijkt dan het van buitenaf leek. (…) Toen je om het huis heen liep, had je niet de indruk dat het al die ruimtes en verdiepingen, doorgangen en lagen, kón bevatten. Dat maakt het onwerkelijk – surrealistisch, misschien wel magisch-realistisch. (…) Irma Weever is een jonge Surinaams-Curaçaose vrouw. (…) Zij heeft (ik citeer) ‘zwart bloed’. (…) Paul Fadel is een betrouwbare, hoffelijke, veilige vriend, een soort broerfiguur; en seculiere moslim. (…) Irma wil rechten gaan studeren omdat zij al van jongs af aanvoelde dat alles in de wereld draait om het overtuigen, niet om wie het beste verhaal heeft, maar om wie dat het best weet te brengen. (…) Later komt Irma in New York te wonen. (…) Hier verliest zij haar vriend Paul aan een verslaving. Hij verdwijnt in de nevelen, in de rook van een crackpijp. Of toch niet? Want in deze roman is niets wat het lijkt, en vooral: is niemand wie hij lijkt. (…)
Lees hier de complete recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Soms waan je je in een spionageroman die doet denken aan scènes uit James Bond.» – Japke Wiersema-Fortuin
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere in Friesch Dagblad, 2 november 2021:
(…) In zijn tweede roman ‘Irma’ schildert Kees Broere net kennis van zaken de tropische regio waarin het verhaal zich afspeelt. De roman is strak gecomponeerd in tien hoofdstukken, die steeds beginnen met enkele pagina’s die zich afspelen op 5 en 6 september 2017: toen teisterde de orkaan Irma het eiland Sint-Maarten. Irma Weever woont met haar uit Suriname afkomstige ouders op Curaçao. (…) Op school ontmoet Irma de intelligent Paul Fadel, het begin van een levenslange vriendschap. Al op de middelbare school wordt de kiem gezaaid voor de ontknoping van het verhaal. Want zestienjarige Paul heeft een plan, hij wil geschiedenis schrijven. (…) Op de omslag van de roman zien we mikadostukjes in een onontwarbare hoop liggen, klaar om één voor één, maar zonder beweging, opgepakt te worden. De roman zelf kent juist veel dynamiek. (…) Soms waan je je in een spionageroman die doet denken aan scènes uit James Bond. ‘Irma’ is al met al een ambitieuze roman waarin de auteur veel aandraagt. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Kees Broere heeft een ijzersterke roman afgeleverd.» – André Oyen
Over ‘Irma. Een mikado van boze goden’ van Kees Broere op Ansiel, 27 oktober 2021:
Irma Weever is een jonge Surinaams-Curaçaose vrouw wier ouders verhuisden van Suriname naar Curaçao. Haar ouders willen dat Irma gaat stralen, gaat excelleren, zich bewijzen in het verre Nederland door daar te gaan studeren. Haar klasgenoot Paul Fadel is een betrouwbare, hoffelijke, veilige vriend, een soort broerfiguur; en seculiere moslim. Ook hij wil, mét Irma, de oversteek wagen en ‘het gaan maken’ in Nederland. Hij wil dat zij hun eigen leven gaan vormgeven. Volgens Paul moet je, als je op niemand kan rekenen, alles zélf doen; je moet jezelf vrijmaken.
Irma wil rechten gaan studeren omdat zij al van jongs af aanvoelde dat alles in de wereld draait om het overtuigen, niet om wie het beste verhaal heeft, maar om wie dat het best weet te brengen. Irma werd dan ook haar jonge leventje lang geconfronteerd met verdekt en onverholen racisme, met onrecht, geweld, zelfs met een willekeurig, bijna terloops sterfgeval in haar directe omgeving. Muhammad Ali en Nina Simone zijn twee van haar helden, zeer krachtige, zelfbewuste figuren. Hoezo zouden zwarte mensen minderwaardig zijn, minder waard dan mensen met een witte huid? Irma en Paul gaan naar Nederland, zij naar het opwindende Amsterdam, hij naar Nijmegen. Later gaat Irma in New York wonen, met Paul deze keer dichter in haar buurt. (…) In deze roman is niets wat het lijkt, en vooral niemand is wie hij lijkt. Mensen blijken schaduwen of schimmen, identiteiten veranderen, mensen gaan schijnbaar ‘zomaar’ dood of gaan in niets op. ‘Irma, een mikado van boze goden’ is een postmoderne roman waarin verschillende genres worden vermengd. Het is een sterk geëngageerde roman, waarin ook ethische en vooral universeel filosofische vragen aan de lezer worden voorgeschoteld. Kees Broere heeft een ijzersterke roman afgeleverd waarin Irma Weever, een dwingende strijd met zowel het leven als een vernietigende orkaan moet ondergaan. ‘Irma, een mikado van boze goden’ is een fascinerend werkstuk dat de lezer echter dwingt om het lot van het hoofdpersonage mee te beleven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het boek zit ongelooflijk goed in elkaar.»
Kees Broere was eind september, begin oktober vanuit Curaçao even terug in Nederland. Op 7 oktober 2021 kon daarom zijn nieuwe roman ‘Irma’ presenteren in een gesprek met Peter de Rijk in de Pletterij in Haarlem. De eerste roman van Kees Broere bij In de Knipscheer, ‘Pom’, verscheen 3 jaar geleden. Broere had toen net een jarenlang correspondentschap voor de NOS en De Volkskrant achter de rug in Nairobi, Kenia. De roman ‘Pom’, speelt zich dan ook af in Kenia, Nairobi in het bijzonder. Ezra de Haan schreef toen in Antilliaans Dagblad: «Belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden. Als in een thriller zorgt Kees Broere voor cliffhangers die je doen doorlezen. Je weet dat er iets gaat komen. Maar wat?» Dat thrillerelement speelt ook zeker een rol in zijn nieuwe roman ‘Irma. Een mikado van boze goden’, die zich – inderdaad – voornamelijk afspeelt in de Caribische regio en in het heden. R: «Hoofdpersoon Irma is op de hoogte van iets over haar Bonairiaanse vriend Paul. De lezer weet niet wat, maar in ieder hoofdstuk komt hij steeds dichter bij het moment dat het gaat gebeuren. Dat geeft een spanningseffect.» Thema’s als vrijheid, zwart-wit spelen een vanzelfsprekende rol: [B: citaat]. Vrijheid, vond Irma, is geen cadeau dat je beleefd in ontvangst neemt. Vrijheid pluk je zelf. Vrijheid verover je, eigen je je toe, eis je voor jezelf op, dwing je af. Vrijheid is het recht om nee te zeggen. Je niet met minder te laten afschepen. Jezelf genoeg te weten. Om zo vernedering te wreken. En daarna het gesprek te kunnen beginnen over gelijkwaardigheid. R: Dat is een tekst om in te lijsten! Later in de roman komt dat thema nog eens terug: [B: citaat van Paul] Om werkelijk vrij te kunnen zijn, moeten we de bestaande orde juist genadeloos bevechten, wat ook onze vredelievende vrienden hiervan zeggen. (…) We moeten het dus van binnenuit doen, maar onontdekt, door ogenschijnlijk de normen en waarden van het systeem te accepteren, door ons er dienstbaar aan op te stellen. En vervolgens onze eigen slag te slaan. Door de chaos binnen de chaos te scheppen.’
Na het interview volgt als felicitatie aan de auteur een eerste recensie over de roman door redacteur Willem Thies. Door een technisch mankement op 7 oktober is in deze opname het zaalgeluid gestreamd in plaats van het geluid vanaf het mengpaneel en minder perfect dan gebruikelijk bij Pletterij.
Kijk hier naar de presentatie op Youtube
Lees hier de recensie over Irma’ van Willem Thies
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Lokale cultuur van Curaçao en Bonaire, gelinkt aan het Nederlands kolonialisme, staat centraal.» – André Oyen
Over ‘Van zo ver gekomen’ van Bernadette Heiligers op Ansiel, 18 oktober 2021:
Met ‘Schutkleur’ bracht Bernadette Heiligers een typisch moderne lokale roman op de markt. Dit was haar eerste roman en het onderwerp was inderdaad de lokale cultuur, die zich op Curaçao profileert in aanraking met de Nederlandse cultuur. Ook ‘Van zo ver gekomen’ is een Nederlandstalige roman waarin de lokale cultuur van Curaçao en Bonaire gelinkt aan het Nederlands kolonialisme centraal staat. De tienjarige, Dominicaanse Dini komt met haar moeder naar Curaçao. Haar moeder dacht aanvankelijk dat het allemaal zou meevallen. Maar na een tragisch ongeluk blijft Dini alleen achter bij een gezin op Curaçao. (…) Sommigen dulden haar, anderen laten haar duidelijk merken dat ze haar uitschot vinden. Toch slaagt ze erin om een eigen familienaam te krijgen en advocate te worden. Maar innerlijk woedt nog altijd een revolutie tegenover de onderdrukkers die vinden dat zij haar alle kansen gegeven hebben, terwijl ze haar gebruikten en misbruikten. Vanuit die ervaring luistert Dini op latere leeftijd naar haar Bonairiaanse jeugdvriend Eldon, die zich hartstochtelijk tegen de snelle veranderingen op zijn eiland verzet. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Van zo ver gekomen’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer