Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje in Het Parool, 13 maart 2017:
(…) ‘Ik ben niet oud, ik ben stokoud’, zegt Broodboom, ‘ik had het nooit kunnen denken.’ Dat er nu een boek over hem geschreven is, vindt hij prachtig: ‘Hoe ouder ik word, hoe ijdeler. Het boek is goed gelukt. Ik heb de stenen aangedragen en Vuijsje heeft het metselwerk gedaan. ‘Ik ben vaak geïnterviewd, maar hield intimiteiten altijd voor mezelf, nu komt de waarheid er helemaal uit. Met mijn geheugen heb ik veel geluk gehad, er werd mij al vaker gezegd dat ik eens mijn verhalen moest gaan opschrijven.’ (…) Broodboom werd drie jaren op rij door lezers van muziekblad Rhythme uitgeroepen tot beste trompettist. Zij instrument klonk karakteristiek en overtuigend, vaak met demper. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
Tag: Boy Edgar
«Fantastisch jazzboek vol met geweldige verhalen.» – Peter de Rijk
Over ‘Ado Broodboom trompet’ door Bert Vuijsje op Amsterdam FM-Radio, 13 maart 2017:
Jazzmuziekjournalist Bert Vuijsje vertelt over het zojuist verschenen boek (met cd) ‘Ado Broodboom trompet’ dat in bijzijn van de 94-jarige Broodboom afgelopen zondag 11 maart werd gepresenteerd in het Bimhuiscafé in Amsterdam. Behalve een boek over jazzgeschiedenis is het tevens een bijzondere beschrijving van het (ook vooroorlogse) Amsterdam dat niet meer bestaat. Broodboom speelde o.a. bij Kid Dynamite en vanaf midden jaren vijftig bij het Vara Dansorkest The Ramblers. De trompetsectie van The Ramblers met Ado als solist was zo befaamd dat ze ook de moeilijke klussen moesten opknappen bij bijzondere opnamen van het Metropole Orkest. In 1960 zou Ado Broodboom mede-oprichter worden van Boy (Edgar)’s Big Band.
Luister hier naar de uitzending [klik ‘Beluister 2e uur’ en schuif de brede donkergrijze tijdbalk onderin op 12:00] Als u de uitzending wilt bewaren kunt u hem downloaden door op het kleine logo te klikken links onder ‘Beluister 2e uur’.
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
«Geen detail verwaarloosd.» – Bert Vuijsje
Over ‘Chris Hinze – een biografie’ van Kees Ruys in Jazzism (‘Vivat Chris Hinze’ in rubriek Bebop Business), mei 2016:
Hoeveel Nederlandse musici worden geëerd met een biografie van 600 pagina’s? Boy Edgar moest het vorig jaar doen met 256 bladzijden. De loopbaan van John Engels werd door Jeroen de Valk in 224 pagina’s beschreven. Mijn eigen levensverhaal van Rita Reys beperkte zich tot 216 bladzijden. En zelfs de eerste 75 jaar van het veelbewogen leven van Hans Dulfer vulden niet meer dan 400 pagina’s.
Dat alles valt geheel in het niet bij de recente biografie van fluitist/componist/pianist Chris Hinze: 608 bladzijden op groot formaat (verschenen bij uitgeverij In de Knipscheer). De auteur Kees Ruys lijkt geen detail te hebben verwaarloosd. (…) De slotmonoloog van het boek is een beknopt credo. (…) ‘Maar als ik in mijn leven één ding heb gedaan, is het muziek maken zoals ik dat heb willen doen, met mensen die ik goed en prettig vond. Hoe die muziek genoemd wordt, interesseert me niet. Jazz, fusion, barok, wereldmuziek… give it a name.’ (…) De jazzcritici, onder wie ik, die zoveel bewondering hadden geuit voor The Present Is Past hadden aanzienlijk minder waardering voor Hinzes barok/jazz, en dat wordt in de biografie breed uitgemeten. (…) Ook bijvoorbeeld Dave Brubeck en Herbie Hancock verkochten gigantische stapels platen, maar bleven zich mateloos opwinden over het handjevol critici dat in jazzbladen met uiterst geringe oplage ongunstig over hun muziek oordeelde.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Chris Hinze. Een biografie’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer