«Een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog; een thriller die de lezer tot verbijstering brengt.» – Ezra de Haan

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt op Literatuurplein, 31 oktober 2014:
Hans van Hartevelt was te veel schrijver en te zeer verbonden aan zijn bibliotheek dat hij de waarheid voor zich kon houden. In de vorm van een sleutelroman schreef hij de ervaring van zich af. Het levert een thriller op die de lezer tot verbijstering brengt. Op zich is het niet moeilijk om tot de conclusie te komen dat het boek over het befaamde Tropeninstituut gaat. (…) ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ is een boek dat met razende vaart geschreven lijkt te zijn. Vanaf de eerste regel word je meegesleept door de elementen die loskomen wanneer bekend wordt dat het instituut niet langer op subsidie kan rekenen. Wanhoop, woede en paniek. Het is alsof je er naast zit. Alsof een verborgen camera alles vastlegt. Kafkaiaanse toestanden, maar dan wel in Nederland, het land waarvan je dacht dat alles zo goed geregeld was. (…) Het is een uit onmacht geschreven roman, een vlammend betoog tegen bezuinigingen, de gevolgen ervan en de mensen die ervoor verantwoordelijk zijn.

Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond.» – Jos Damen

VoorplatKroonjuweel75Over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’ van Hans van Hartevelt in IP, vakblad voor informatieprofessionals, 30 oktober 2014:
Van Hartevelt geeft in zijn roman knap weer hoe de ondergang plaatsvond, en vooral hoe de nauw betrokkenen daarin acteerden. Dat doet hij op een slimme manier: de lezer kijkt mee door de ogen van een van de wat meer sympathieke hoofdpersonen, de wat brommerige Jeroen van Helferen, afdelingshoofd van het ‘KIOC’. In dertig hoofdstukken gaat het onafwendbaar de verkeerde kant op, in titels lopend van Rechtszaak via Nieuwe kansen tot De onttakeling. Ondertussen schetst Van Hartevelt portretten van de hoofdrolspelers, in wie de ingevoerde lezer zonder moeite kenmerken van de echte hoofdrolspelers Jan Donner, Bram van Ojik, Rudy Rabbinge, Jasper van Dijk en Ben Knapen herkent. Maar ze zijn het natuurlijk ook niet, want Van Hartevelt boetseert de werkelijkheid zodanig dat het verhaal overeind blijft, en componeert de figuren vooral om met zijn verhaal te laten zien dat in deze Griekse tragedie ieder zijn rol speelt, maar dat niet de personen, maar de achterliggende politieke werkelijkheid doorslaggevend is. (…) Deze roman verplichte literatuur voor iedereen uit de wereld van cultureel erfgoed.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’
Meer over Hans van Hartevelt bij Uitgeverij In de Knipscheer