Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Ansiel, 10-02-2023:
(…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een roman in dagboekvorm over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis en bed gekluisterd. In haar dagboeken doet zij op een bijzondere manier gedurende tachtig dagen verslag van dingen in het heden en het verleden en die kunnen zowel grappig als droevig zijn. Er zitten heel wat verhalen en stemmingen in het boek en ook kan de lezer zich verlustigen aan poëzie. De titel alleen al doet vermoeden dat de auteur een zeer poëtisch taalgebruik hanteert en dat is ook zo. De tuin onder haar raam neemt toch wel een heel prominente plaats in en dat vermeldt ze ook zelf: Hier, vanachter mijn oogramen, houd ik de wereld in de gaten terwijl mijn tuin slaapt, bromt, trilt. (…) Ziek zijn beperkt haar en maakt haar wereld kleiner maar anderzijds krijgt ze ook nieuwe inzichten en maakt ze ook kennis met nieuwe mensen die haar verzorgen. (…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een bijzonder goed geschreven en doorleefd boek dat wel een tijdje na lezing onder de huid blijft kleven.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: C. Buddingh’-prijs
«Met ironie geschreven.»
Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels voor NBD/Biblion, 26-01-2023:
Een roman over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt. Gaandeweg wordt de lezer steeds dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen. Met ironie geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Johanna Geels (1968) publiceerde 4 dichtbundels en een verzameld columnboek met columns die zij eerder voor o.a. HP/DeTijd schreef. Haar debuutbundel ‘Tuig’ werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Debuutroman.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer
Johanna Geels – Wat een tuin ziet als hij slaapt. Roman
Johanna Geels
Wat een tuin ziet als hij slaapt
roman
gebrocheerd in omslag met flappen, 306 blz.
€ 19,95
ISBN 978-94-93214-65-1
eerste uitgave oktober 2022
“Ziek zijn is een geweldige mogelijkheid om alle wielen van de wereld opnieuw uit te vinden. Eigenlijk zou iedereen het een tijdje moeten proberen.”
De hoofdpersoon in Wat een tuin ziet als hij slaapt is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt.
“Mijn slaapkamer is mijn lichaam. De uitpuilende kledingkast een pompend hart. De ramen ogen die zich openen en sluiten.”
Stapje voor stapje word je dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen.
“Ik hou niet van plot. Wat kan mij zo’n plot schelen. Ik hou van een huis waar mensen wonen, en dat je dan het dak optilt, naar binnen kijkt, opschrijft wat je niet ziet en weggaat. De rest is allemaal geouwehoer.”
Johanna Geels (1968) publiceerde 4 dichtbundels en een verzameld columnboek met columns die zij eerder voor o.a. HP/DeTijd schreef. Haar debuutbundel ‘Tuig’ werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Wat een tuin ziet als hij slaapt is haar debuutroman.
Meer over Johanna Geels op deze site
«’Door het vanggat’ van Aly Freije nr. 1 in Top-drie Nederlandse poëzie.» – Eppie Dam
Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije in Dagblad van het Noorden, 30 december 2016:
Een top 7 had zo gekund in dit uitgelezen poëziejaar. Toch haalde geen bundel het bij Freijes fonkelende egodocument, het Nederlandse debuut van de Groningse. Een nieuwe kans voor de jury van de C. Buddingh’-prijs: kijk over de Randstad heen naar de randen van het land.
Zie hier voor het bericht
Meer over ‘Door het vanggat’
«Eens te meer toont zij zich een vakvrouw.» – Joop Leibbrand
Over ‘Waaraan het vlees ontsnapt’ van Margreet Schouwenaar op MeanderMagazine, 11 december 2014:
De oproep tot het bewust ervaren van de continuïteit van de processen van leven en dood, van voortgang, groei en verval en de positie van de ik hierin, echoot door de hele bundel heen. (…) Naast de betrokkenheid op tijd en eeuwigheid valt in de bundel de gerichtheid op taal op, en dat in de ruimste zin. In bijna de helft van de gedichten is er wel sprake van poëzie, gedicht, woorden, taal, bladzijden, boeken, verhaal, pen en papier en ook zonder die directe begrippen wordt de taligheid opgeroepen. (…) Margreet Schouwenaar schreef met ‘Waaraan het vlees ontsnapt’ een gevarieerde bundel. Eens te meer toont zij zich een vakvrouw.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Waaraan het vlees ontsnapt’
«Oren en ogen te kort. Als ieder jaar veel aandacht voor dwarsverbanden met film, muziek en beeldende kunst.» – André Oyen
Over ‘Stemmen op papier’ van Bas Kwakman op iedereenleest.be, 16 juni 2014:
Oren en ogen te kort. Als ieder jaar heeft het festival veel aandacht voor dwarsverbanden met film, muziek en beeldende kunst en beperkt het feest van poëzie zich niet tot de Rotterdamse Schouwburg alleen. De dichter, het gedicht, de vertaling; de voordrachten van de festivaldichters vormen het hart van het Poetry International Festival. Speciale programma’s brengen daarnaast iedere dag vooraanstaande dichters en opvallende poëzie in beeld. In een van de specials ontvangt een aanstormend dichttalent de C. Buddingh’-prijs voor het beste poëziedebuut van het afgelopen jaar. In ‘Stemmen op papier’ zet Bas Kwakman het allemaal op een rij en geeft de liefhebber tot slot ook de onontbeerlijke index van alle uitgaven van Poetry International Rotterdam in de periode van 1970 tot 2013.
Lees hier de recensie of hier en hier
Meer over ‘Stemmen op papier’