Caraïbische letteren – Uitgeverij In de Knipscheer

«Roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap.»

Over ‘Contrasten in kleur’ van Joseph Hart voor NBD Biblion, 15 januari 2025:

‘Contrasten in kleur’ is een sociale roman over familie, de Curaçaose gemeenschap, criminaliteit en discriminatie. Nena Sosaria, een alleenstaande moeder op Curaçao, worstelt om haar drie kinderen op te voeden in een omgeving met hoge werkloosheid en criminaliteit. Haar oudste zonen, Nilo en Felis, zijn van haar overleden man en hebben een lichte huidskleur, terwijl haar jongste dochter Maiky, van haar zwarte minnaar Chamon, donkerder is en gepest wordt door haar broers. Ondanks de moeilijke omstandigheden en de verleiding voor de jongens om zich bij jeugdbendes aan te sluiten, blijft Maiky een steun voor haar moeder. De roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap. In ietwat formele stijl en met gevoel voor drama geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Joseph Hart (1940) is een Nederlandse auteur en dichter die geboren werd op Bonaire en opgroeide op Curaçao. Hij was docent Engels aan o.a. de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Hij debuteerde in 2000 als dichter met ‘Entrega’, waarna hij meerdere romans schreef.

Bron
Meer over ‘Contrasten in kleur’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Mooie toekomstdroom voor Curaçao of een realistische toekomstvisie? Het goede overwint het kwade in een optimistisch slot.» » – Wim Rutgers

Over ‘Contrasten in kleur’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, 28 december 2024:

(…) Er zijn auteurs die in elk nieuw boek vernieuwing van inhoud en vorm kiezen. Er zijn ook auteurs die zich beperken tot thema’s die hun na aan het hart liggen en in elke volgende publicatie nieuw leven krijgen. Zo is Joseph Harts vierde roman enerzijds meer van hetzelfde maar toch weer anders. (…) Deze vierde roman is weer een verhaal geworden waarin Joseph Hart dicht bij het leven en welzijn van zijn personages komt in hun strijd tot overleving of zelfs overwinning. De romantitel ‘Contrasten in kleur’ heeft betrekking op de negenentwintig jarige Nena met haar drie kinderen, twee lichtgekleurde jongens en een zwart meisje, van verschillende mannen die haar met beloftes paaien en vervolgens in de steek laten, zodat ze het zelf moet zien te redden in haar krotwoning. (…) Nena raakt haar gezag over de twee compleet kwijt. Het meisje, Maiky, is daarentegen een toonbeeld van positivisme. Ze is thuis behulpzaam, krijgt de kans naar het MIL te gaan en naar de universiteit waar ze twee studies weet af te ronden. (…) Verhaallijnen lopen in de romans van Hart langs de lijnen van scherpe tegenstellingen en felle kleuren tussen positief en negatief, goed en slecht, zowel bij de personages als de omstandigheden waarin deze personages functioneren. Wie goed is, is goed; wie slecht, is totaal slecht. (…) Zo is het hele verhaal uiteindelijk op een tegenstelling gebouwd van negatief in de eerste helft naar een positieve wending in het tweede deel. De verteller maakt daarbij gebruik van een cursief gedrukte monologue intérieur als commentaar en overdenking. Een verkiezingswinst van de nieuwe politiek op de oude is het kroonstuk van deze wending. De roman besluit symbolisch op nieuwjaarsdag, waar de gouverneur een optimistische toespraak houdt. (…)

Lees hier en hier de gehele recensie
Meer over ‘Contrasten in kleur’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Politieke correctheid is te vaak een obstakel.» – Eric de Brabander

Over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’ van Aart G. Broek uit 9^de Cola Debrotlezing, 28 september 2024:

(…) De historisch socioloog en letterkundige Aart G. Broek gooide zijn gedachten in de ring in zijn dit jaar verschenen essaybundel Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken en maakte zich druk over hoe het bewustwordingsproces over het slavernijverleden vormgegeven wordt. (…) Aart Broek durfde het aan tegen de stroom in te roeien. Terecht, want politieke correctheid is te vaak een obstakel. Excuses, een miljoenen kostend slavernijmuseum en zelfs selectiecriteria voor diegenen die de boodschap aan de Nederlandse bevolking moeten overdragen. Ik vraag me af welke test je moet doorstaan om een officiële ‘emancipatoire heilsprofeet’ te worden. Behalve dan dat het belangrijkste criterium het ‘van kleur’ zijn is. Want, laten we eerlijk zijn, wie kan zich beter inleven in het perspectief van zwarte slaven dan zwarte mensen? Moeilijk, want zuiver zwarte mensen zijn op ons eiland nauwelijks meer te vinden. Alles is gemengd. Koffie met een klein beetje melk, met meer melk, met veel melk. Vrijwel iedereen is afstammeling van zowel slaaf als slavenhouder, of geïmporteerd van buitenaf. ‘Het zijn de heilsprofeten die met een door tientallen miljoenen euro’s gestutte campagne de witte bewoners achter de duinen bewust maken van datgene waaraan zijzelf en hun voorvaderen zich in de koloniën hebben schuldig gemaakt en zich nog steeds schuldig maken,’ zo schrijft Broek. ‘Zo wordt de geschiedenis afgeschaafd, tot slechts de gefolterde zwarte slaaf resteert.’ Ik moet hem gelijk geven. Leed-concurrentie, noemde de schrijver Rudy Kousbroek het, al had hij het over Nederlands Indië en niet over de koloniën in de West. (…)

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over de boeken van Eric de Brabander
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen.» – Aart G. Broek

Aart G. Broek over aankondiging van de conferentie “The National Slavery Museum: Building Bridges” op donderdag 10 oktober 2024:

Deze dag staat in het teken van het erkennen van onze gedeelde geschiedenis en de blijvende impact van slavernij op de huidige sociale, culturele en juridische systemen. De conferentie vindt plaats op donderdag 10 oktober 2024, met inloop vanaf 9:30 uur en het programma start om 10:00 uur en duurt tot 12:30 uur in De Duif, Prinsengracht 756, Amsterdam. Het programma is kosteloos, maar alleen toegankelijk na aanmelding. Onder de aankondiging van de conferentie op Caraïbisch Uitzicht plaatste onderzoeker Aart G. Broek onderstaande reactie: «Building Bridges? (…) Geketende en gevluchte slaven, schrijvers en vakbonden, vrouwen in alle mogelijke hoedanigheden, georganiseerde groepen en moedige dwarsliggers, religieus bevlogen rekkelijken en preciezen, wetenschappers en politici spanden en spannen zich in om werk- en leefomstandigheden te verbeteren. Met succes. Zij vormen voorbeelden om zich aan op te trekken en vooral ook om alert te blijven. Emancipatie is geen kleur gebonden behoefte maar een algemeen menselijk verlangen. Vandaag de dag met plezier aan de slag kunnen gaan, is in ieder geval de krachtige inspanning van voorgaande generaties met een waaier aan etnische diversiteit. Een indrukwekkende vooruitgang. Daar mogen we wel bij stilstaan, maar behoeft dit een specifiek zwarte huidkleur te krijgen? Kleurloos stilstaan bij emancipatie is wel zo gepast en ondermijnt het racisme in plaats van het te voeden. Bevrijd de nationale herdenking van het slavernijverleden van raciale ketenen (en lees: ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’, Haarlem: In de Knipscheer, 2024)»

Bron
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Kwetsend speurwerk, gebrekkige bronnen, gebelgde erven scherpen de geest.»

Lezing dr. Aart G. Broek in het Nationaal Archief van Curaçao op 9 oktober 2024:

Veertig jaar onderzoek verrichten naar en publiceren over mensen en over (hun) emancipatoire ontwikkelingen leveren vele opmerkelijke ervaringen op. Uitersten liggen op het pad, enerzijds archieven die sluiten, ernstige verwijten en zelfs dreigende rechtszaken, anderzijds zijn er onverwachte bronnen, hulpvaardige erven en inspirerende informanten. Aan de hand van persoonlijke ervaringen opgedaan met meer of minder bekende yu’i tera (landskinderen) komen randvoorwaarden voor onderzoek in beeld. Een luchtige beschouwing over uitdagende actoren en factoren van un pueblo na kaminda (een volk op weg). Van Aart G. Broek verschenen recentelijk in boekvorm het schotschrift ‘Medardo de Marchena: Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’ en het essay ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’

Klik hier voor de uitnodiging.
Meer over ‘Medardo de Marchena: Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao’
Meer over ‘Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

Middag over Edgar Cairo

Op zondag 6 oktober 2024 buigen kenners zich over de vraag: wat Edgar Cairo tijdens zijn leven te zeggen had, dat hem nu de erkenning ten deel valt die hij tijdens zijn leven amper kreeg? Natascha Adama houdt zich bezig met de studie van de dystopische postkoloniale stad. Antiquaar Carl Haarnack is een groot bewonderaar van Cairo. Recensente Toef Jaeger overlaadde Cairo met lof in NRC Handelsblad. Acteur Felix Burleson speelde in verschillende van Cairo’s theaterstukken, vertelt erover en draagt voor. Presentator is Michiel van Kempen. Locatie: Huis de Pinto, Sint Anthonie Breestraat 69, Amsterdam. Zaal open 14.30 uur. Toegang € 6,50. Reserveer kaart.
Bron
Over Edgar Cairo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Edgar Cairo

«Een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.» – Wim Rutgers

Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach op Literatuurgeschiedenis, 15 september 2024:

‘Het huis van de dans’ is vooral een romantisch familieverhaal met tegenstellingen als liefde en verstand, hart en hoofd, individualisme en gemeenschapszin, schijn en wezen, verwijdering en verzoening. De spanning tussen traditie en verandering, stad en platteland, kan eveneens als romantisch gezien worden. De onvermijdelijke modernisering op het eiland roept gevoelens van melancholie op, als de grootmoeder sterft en vervolgens de ouders en de hoofdpersonen sterven – eerst Eliza en helemaal aan het einde van de roman, ook Benedicto op zijn oude dag: “Bij de dansschool aangekomen zag hij een mooie jonge vrouw in een rode baljurk hem tegemoet komen. Ze strekte haar hand naar hem uit en glimlachte. Het was Eliza. Ze droeg de jurk van het feest waar ze voor het eerst samen dansten. Ze pakte zijn hand vast, de betoverende glimlach nog steeds op haar lippen. ‘Ik ben je komen halen, Bennie,’ zei ze.” (p. 262) Chesley Rach blijkt in zijn drie romans – hoewel heel verschillend van inhoud, thematiek en stijl – een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.

Luister naar ‘Aura’, de wals die een belangrijke rol speelt in ‘Het huis van de dans’ van Chesley Rach
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
a href=”http://www.indeknipscheer.com/?s=chesley+rach”>Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

Joseph Hart – Contrasten in kleur. Roman

Joseph Hart
Contrasten in kleur
roman
Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen,
320 blz., € 24,50
ISBN 978-94-93368-18-7
NUR 301
eerste druk 2024

Met Contrasten in kleur voegt Joseph Hart een nieuwe roman toe aan zijn oeuvre van Curaçaose romans. Nena Sosaria is een alleenstaande moeder, die zich moet zien te redden met drie jonge kinderen. Zij weet maar ternauwernood het hoofd boven water te houden. Haar oudste twee zijn Nilo en Felis, de jongens van haar verongelukte man Néto. Zij hebben een vrij lichte huidskleur. Haar jongste kind kreeg ze met haar zwarte minnaar Chamon: haar dochter Maiky. Zij is donkerder, en wordt hierom voortdurend gepest door haar broers. Maiky is ijverig en intelligent, en zij ontwikkelt zich tot de steun en toeverlaat van haar moeder, een ware zegen.

De Curaçaose gemeenschap wordt echter geplaagd door een hoge werkloosheidsgraad, vooral onder de vele jongeren, en criminaliteit. Gezien die miserabele omstandigheden en het gebrek aan vooruitzichten laten ook de broers zich ertoe verleiden zich aan de sluiten bij jeugdbendes. Van deze ingrediënten maakt ‘Jopi’ Hart weer een geëngageerde roman over sociale wantoestanden in een Caraïbisch deel van ons koninkrijk. Lukt het Maiky het hoofd koel te houden en een uitweg uit die penibele situatie te vinden?

Joseph (Jopi) Hart, geboren op Bonaire (1940) en opgegroeid op Curaçao, was docent Engels aan o.a. de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Na zijn pensionering wijdt hij zich volledig aan het schrijven. Hij debuteert in 2000 als dichter met Entrega, een bundel in vier talen en als romancier in het Engels met de romans Election Dance (2006) en The Yard (2010).

Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen in 2013 Verkiezingsdans, het Nederlandstalige origineel van Election Dance, en in 2015 Kruispunt. Gaat Verkiezingsdans over de structuur van de misdaad en de corruptie in de politiek, Kruispunt verhaalt over het agressieve gedrag van een jonge crimineel. In De wooncirkel (2017), de Nederlandse versie van The Yard, richt Joseph Hart zich op de geschiedenis van de slavernij.

Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

Diana Tjin in de ‘Pan Asian Stories podcast’.

In de Pan Asian Stories podcast gaan Marijke Phoa en Liang de Beer in gesprek over de boeken die zij lezen tijdens de Pan Asian Stories boekenclub. Elke twee maanden kiezen zij een boek dat geschreven is vanuit een Aziatisch perspectief, of die Aziatisch-Westerse vraagstukken raken. De boekenclub vindt tegelijkertijd plaats in drie steden: Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. Ook gaan Marijke en Liang in gesprek met de auteurs achter de boeken in ‘De schrijverseditie’. Hoe is het schrijven voor deze Aziatisch-Nederlandse schrijvers begonnen? En hoe verhouden zij zich tot de literaire wereld? In de derde aflevering van ‘De schrijverseditie’ is Diana Tjin te gast. Welke verschillende methodes gebruikt zij bij het schrijven? Hoe baan je je een weg door de uitgeverswereld? En hoe hou je je vast aan je eigen stem?

Luister hier naar de podcast
Meer> over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer

Eric de Brabander houdt Cola Debrotlezing

Zaterdagmiddag 28 september 2024 spreekt Eric de Brabander de negende Cola Debrot-lezing uit.

Eric de Brabander is schrijver, tandarts en wetenschappelijk onderzoeker op Curaçao. Hij schreef romans, verhalenbundels en kinderboeken. Zijn debuut ‘Het hiernamaals van Doña Lisa’ stond op de longlist van de Libris Literatuurprijs. In oktober 2023 verscheen zijn jongste roman getiteld ‘Urbina’, over de Venezolaanse revolutionair Rafael Simón Urbina (1897-1950). Zijn lezing – met de titel ‘Het wij-zij denken, inclusie in ons koninkrijk’ zal gaan over tijdgebondenheid, locatiegebondenheid en de vergankelijkheid van ethische principes. Hij neemt daarbij racisme en intolerantie – de evergreens van de Nederlandse samenleving en haar voormalige koloniën in de West – onder de loep. Zijn stelling: ‘Als alle negatieve energie die in al de voorbije jaren gestoken werd in het haten van anderen, was omgezet in iets positiefs, dan verplaatsten wij ons allang in vliegende auto’s’. De schrijver zal reflecteren op de innige relatie tussen identiteit en de geldende gewoontes en deugden die moraliteit definiëren. ‘Zo voelt het voor een Caribische man die niet wit is maar de kleur heeft van bedorven melk,’ aldus De Brabander. Locatie: OBA Oosterdok | Oosterdokskade 143 | 1011 DL Amsterdam T: 020-5230900 | E: klantenservice@oba.nl De lezing vindt plaats in het OBA Theater van 15.00 tot 16.00 uur. De toegang bedraagt € 7,50.

Bestel hier kaarten
Klik hier voor de boeken van Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer