Tag: Caraïbische letteren

Elodie Heloise met ‘Blauwe tomaten’ op longlist Libris Literatuur Prijs 2024

Uit 189 ingezonden boeken heeft de jury op 29 januari 2024 een longlist gekozen van achttien titels die kans maken op de Libris Literatuur Prijs 2024. Deze prestigieuze prijs wordt ieder jaar toegekend aan de beste oorspronkelijk Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar. De shortlist wordt bekendgemaakt in Nieuwsuur op NPO2 op maandag 11 maart. Onderstaand de 18 gekozen titels:

Cobi van Baars, De onbedoelden – Atlas Contact
Sacha Bronwasser, Luister – Ambo Anthos
Ramy El-Dardiry, Tussen morgenzee en avondland – Querido
Rob van Essen, Ik kom hier nog op terug, Atlas Contact
Paul Gellings, Terug naar de Stichtstraat, Passage
Esther Gerritsen, Gebied 19, De Geus
Elodie Heloise, Blauwe tomaten, In de Knipscheer
Roxane van Iperen, Dat beloof ik, Thomas Rap
Gilles van der Loo, Café Dorian, Van Oorschot
Renée van Marissing, Gelukkige dagen, Querido
Marente de Moor, De schoft, Querido
Frank Nellen, De onzichtbaren, Hollands Diep
Richard Osinga, Munt, Wereldbibliotheek
David Pefko, De Gebroeders Maxilari, Prometheus
Ilja Leonard Pfeijffer, Alkibiades, De Arbeiderspers
Caro van Thuyne, Bloedzang, Koppernik
Maud Vanhauwaert, Tosca, Das Mag
Tommy Wieringa, Nirwana, De Bezige Bij

Meer over ‘Blauwe tomaten’
Meer over Elodie Heloise bij Uitgeverij In de Knipscheer

«**** Over een revolutionair geteisterd door leegheid.» – Jan Stoel

Over ‘Urbina’ van Eric de Brabander op Bazarow, 25 januari 2024:

(…) De Brabander is erin geslaagd om op basis van feiten een meeslepend en spannend verhaal te componeren waarin Rafael Simón Urbina Lopez (1897-1950) centraal staat. Lopez  was een Venezolaans politiek leider en revolutionair, die onder meer streed tegen het dictatoriale regime van Juan Vicente Gómez(1857-1935). Het mooie van deze vorm van fictie is dat de geschiedenis echt tot leven komt door het vertelperspectief van de personages. De leemtes tussen de feiten vult de auteur op met fictie. De Brabander weet daarbij in zijn verhaal met als grote thema’s eerlijkheid en gelijkberechtiging mooi het evenwicht te bewaren. (…) Door het leven van Urbina te volgen, in diens hoofd te kruipen en zijn gedachten te volgen, wordt de geschiedenis persoonlijker. Ook het perspectief van de andere hoofdrolspelers komt nadrukkelijk aan bod. Zo maak je kennis met hun motieven. Die afwisseling (ook in de plaats van handeling) geeft dynamiek aan de roman. (…) De Brabander schrijft soepel, filmisch, verwerkt de nodige humor in zijn verhaal en weet in een paar woorden een sfeer, een situatie of een personage neer te zetten. (…) Wat de roman echt doet beklijven zijn de parallellen die je ziet tussen verleden en heden. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Urbina’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De schrijver beschikt in ruime mate over fantasie.» – Ko van Geemert

Over ‘Urbina’ van Eric de Brabander in Amigoe/Ñapa,  13 januari 2024:

Rond 1929 wonen er op Curaçao – what’s new – veel Venezolanen, legaal en illegaal. Vaak gevlucht voor het regime van Gómez. Veelal werken zij bij de raffinaderij, voor een schamel loontje. Een staking is niet ondenkbaar. Ook zou het eiland, dat was eerder gebeurd, kunnen gaan dienen als uitvalsbasis voor een bewapende beweging die Venezuela zou moeten verlossen van zijn wrede president. Henri Deterding heeft de Nederlandse regering hier diverse keren voor gewaarschuwd. Curaçao beschikt zeker niet over voldoende mankracht en wapens om hier tegen op te kunnen treden, maar Nederland reageert lauw. En dan wordt het 8 juni 1929. Minstens honderd Spaanssprekende mannen luisteren naar de laatste instructies van Rafael Urbina, die 45 mannen aanwijst die in de laadbakken van vrachtwagens moeten plaatsnemen. De rest verdeelt hij over een groep die naar de olieraffinaderij gaat en een die zich verspreidt over strategische plekken in de stad. Het doelwit, Fort Amsterdam, waar wapens en geld te halen zijn, is in no time overmeesterd. Er vallen enkele doden en gewonden. De overvallers vluchten met het schip de Maracaibo naar Venezuela. (…) Het is voor Nederland, officieel bevriend met Venezuela, een blamage. (…) De Brabander baseert zijn roman op feitelijke gebeurtenissen en personen. Maar om een mooi verhaal te krijgen – en dat is ‘Urbina’ – is ook fantasie nodig, en daarover beschikt de schrijver in ruime mate. Het genre is faction gaan heten: een mengeling van facts en fiction. ‘Urbina’ is een geslaagde en boeiende roman, alweer de zevende van de waarschijnlijk productiefste auteur van het eiland.
Lees hier de recensie
Meer  over ‘Urbina’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen.» – Walter Palm

Over ‘De vele gezichten van mijn pen’ door Walter Palm in Antilliaans Dagblad, 8 januari 2024:

(…) Inmiddels is mijn manuscript gepubliceerd met als titel ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…) De titel verwijst naar de vele gezichten van mijn schrijverschap: dichter, verhalenschrijver, essayist en recensent. Dit boek bevat gedichten, verhalen, essays en recensies plus literaire memoires. Laat ik daarmee beginnen. Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen. (…) Mijn gedichten besprak ik ook met Boeli van Leeuwen. We spraken op een heel bijzondere plek af namelijk het kantoor van het Bestuurscollege van Curaçao. Boeli van Leeuwen was in de jaren zeventig een hoge ambtenaar bij het Bestuurscollege van Curaçao en ik had in zijn werkkamer stapels ambtelijke stukken verwacht die lagen te wachten op zijn machtige paraaf, maar niets van dat alles. Er lag een vuistdik boek van de katholieke theoloog Schillebeeckx op zijn bureau. Hij ging uitvoerig in op de theologische opvattingen van deze Nijmeegse theoloog, en ik stelde de theologische opvattingen van mijn moeder daar tegenover. Volgens mijn moeder had God zijn of haar enige zoon naar de mensen gestuurd om ze te leren hoe ze moesten leven, maar in plaats daarvan hebben de mensen de zoon gekruisigd. Volgens mijn moeder wou God toen niets meer weten van de mensheid. Een totaal afwezige God. Ik ben maar niet ingegaan op de theologische opvatting van mijn vader want die was een aanhanger van de Aristotelische Thomas van Aquino. (…) Was Chal Corsen onder de indruk van de beeldenrijkdom van mijn gedichten, Boeli was gecharmeerd van de muzikaliteit van mijn gedichten, wat hij niet vreemd vond want ik kom uit een muziekfamilie. Boeli van Leeuwen kwam weer ter sprake bij de toneelbewerking door John Leerdam van Boeli’s bestseller ‘Geniale Anarchie’. Dit boek gaat over de ervaring van Boeli met Curaçaose politici. Op verzoek van de regisseur heb ik voor deze toneelbewerking het gedicht Demagogen geschreven dat ook opgenomen is in ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…)

Lees hier en hier
Meer over deze Inleiding bij Dutch Caribbean Bookclub
Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een deels weemoedige, deels pijnlijke novelle.» – Marianne Janssen

Over ‘Op weg naar Nos Plaser’ van Ken Mangroelal op LeesKost, 4 januari 2023:

Een Caribische zakenman koopt op zijn geboorte-eiland een kunukuhuisje, een plattelandshuisje. Hij is al jaren niet meer op het eiland geweest en dit huisje lijkt hem ideaal om er te overwinteren, een rustplaats in zijn hectische leven. Hij heeft geen enkele behoefte aan een senitimental journey, desondanks dringen de herinneringen uit zijn jonge jaren zich op. Hij geeft zich eraan over. Ontmoet al dromend oude vriendinnen, hoort in het restaurant iemands levensverhaal aan, ziet zelfs een oude vrouw in zijn huis die leeft en toch ook lijkt te spoken. Wat doet zij in zijn woning? Volgens een klusjesman die bij hem langs komt moet zij de oude bewoner zijn die af en toe komt kijken. Dat is nu eenmaal normaal bij kunukuhuisjes, daar moet hij maar aan wennen. Het eiland neemt bezit van hem. Want hij is weliswaar van ‘hier’ maar ook vele jaren van ‘ver’ geweest, wordt dat hem soms kwalijk genomen? Op een dag staan er twee politieagenten op zijn erf. Ze beschuldigen hem van zaken waarmee hij niets te maken heeft. Maar ernstig als ze zijn krijgt hij huisarrest opgelegd. Nu zit hij gevangen in eigen huis. Maar dan komt er een vrouw op bezoek met een verzoek dat hij niet kan weigeren. Dat vindt die vrouw tenminste… Maar zij kerft in een oude, pijnlijke familieruzie die nog lang niet is doodgebloed. De man verzet zich sterk.

Bron
Kijk hier naar de presentatie vanaf 4:10 tot 1:05:00 op de tijdlijn
Meer over ‘Op weg naar Nos Plaser’
Meer over Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Jopi Hart legt met zijn romans de vinger op het zeer van de Atlantische slavenhandel.» – Eric de Brabander

foto Michiel van Kempen

Over het werk van Joseph (Jopi) Hart  op Literatuurgeschiedenis, 17 december 2023:

(…) Otrobanda, een oude stadswijk die in de eerste helft van de afgelopen eeuw gekenmerkt werd door een groot aantal muzikale en kunstzinnige inwoners, speelt in elk van Jopi Harts romans een rol. (…) ‘Verkiezingsdans’ (2013) is (…) een roman over persoonlijke opoffering, corrupte politici, georganiseerde misdaad, liefde en seks die zich afspeelt op Curaçao. (…) Met de lafhartige moord op parlementariër Helmin Wiels haalde de werkelijkheid de fictie in. (…) In 2015 volgde ‘Kruispunt’. In deze psychologische thriller beschrijft Joseph Hart twee jonge mensen met totaal verschillende achtergronden, die naar Nederland verhuizen. (…) ‘De Wooncirkel’ (2017)  beschrijft de geestelijke ontwikkeling van de hoofdpersoon Armani. Ondanks de verschrikkingen van haar verleden is ze in staat is tot vergeving in een verdeelde gemeenschap die nog steeds met haar verleden worstelt. (…)  Hart hield frequent lezingen over de slavernij, de bron van alle sociale ellende en ongelijkheid op de Nederlands-Caraïbische eilanden. Teruglezende in Harts boeken lijkt het erop dat Jopi Hart een glazen bol moet hebben gehad, nu dat in Nederland het besef is doorgedrongen dat de Atlantische slavenhalers aan de basis liggen van het wantrouwen, het onbegrip dat bestaat tussen de verschillende delen van het Koninkrijk der Nederlanden.

Lees hier het portret
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zeer leesbaar en invoelbare docu-story. Doet hopen op meer boeken met een zo prachtig resultaat.» – Wim Rutgers

Over ‘Urbina’ van Eric de Brabander op Caraïbisch Uitzicht , 13 december 2023:

(…) Het is midden in de roman als op 8 juni 1929 de Venezolaanse rebel(se) Rafael Simón Urbina (1896-1950) met behulp van de communist Gustavo Machado en een flink aantal opstandige landgenoten die in Curaçao tegen een hongerloon werkzaam zijn in de ’olie’, het regeringscentrum Fort Amsterdam binnendringen, daar drie dodelijke slachtoffers maakt, geld en een aantal wapens veroveren en vervolgens de vlucht naar de Overwal nemen met de gouverneur en de militair Borren als gijzelaars. Het doel was de dictatoriale regering van Vicente Gómez in zijn geboorteland Venezuela met een staatsgreep naar huis te jagen. (…) Het historische gegeven is bekend maar krijgt context in verhaalvorm met tal van historische details, die grondige studie van het onderwerp tonen. Tussen een proloog over wat historisch vooraf ging en een epiloog met gegevens over wat volgde en de rol van een aantal belangrijke bij de overval betrokken personen, worden we in tien hoofdstukken deelgenoot van de gebeurtenissen die op het eiland nog een lange nasleep zouden hebben. (…) De Brabander slaagt in de krachttoer van een evenwichtskunstenaar die de feiten zodanig met interessante details verpakt dat er een zeer leesbaar en invoelbare docu-story is gerealiseerd.

Lees hier de recensie
Meer  over ‘Urbina’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer

Curaçaose presentatie van ‘Urbina’ van Eric de Brabander

Over ‘Urbina’ van Eric de Brabander in Cathedral of Thorns, 8 december 2023:

Op vrijdagavond 8 december 2023 vond in de prachtige ambiance van Cathedral of Thorns de presentatie plaats van het nieuwe boek van Eric de Brabander. De auteur hield een lezing over de geschiedenis die ten grondslag ligt aan het verhaal. Anko van der Woude liet op het grote scherm historische foto’s zien van het Waterfort, dat een belangrijke rol speelt in deze historische roman. Het programma werd muzikaal opgeluisterd door de band van Willem Castillo Blankenburgh en door Johnny Kleinmoedig die Venezolaanse muziek van begin vorige eeuw speelde. De locatie, de Kathedraal van Doornen, is een kunstproject van  beeldend kunstenaar Herman van Bergen. De Nederlandse presentatie van ‘Urbina’ vindt plaats in januari 2024.
Kijk hier naar enkele foto’s van Lex Veerkamp
Meer over ‘Urbina’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Herman van Bergen op deze site

«Uiterst complexe situaties in een heel toegankelijke en mooie taal te vertellen.» – André Oyen

Over ‘Urbina’ van Eric de Brabander op Ansiel, 4 december2023:

Met de roman ‘Het dilemma van Otto Warburg’ ( 2016) nestelde Eric de Brabander zich behaaglijk in het rijtje van mijn favoriete auteurs. Met zijn nieuwe historische roman ‘Urbina’ stijgt hij nog een trapje hoger in het rijtje. Zijn inkijk op het woelige leven van Rafael Simón Urbina López (Puerto Cumarebo, 1897 – Caracas, 13 november 1950) een Venezolaans politiek leider en revolutionair, die met name streed tegen het dictatoriale regime van Juan Vicente Gómez heeft mij geboeid van A tot Z. ‘Urbina’ is meer dan een historische roman. Het is een bijzonder knap opgebouwde faction waarin op een verbluffende manier historische feiten en fictie met mekaar verweven worden. Als lezer word je onverbiddelijk meegetrokken in de wandaden van de misdadige regimes van de Zuid-Caraïbische regio waartegen Urbina en zijn wapenbroeders dood en verderf hanteert. Bij zijn overval op het Waterfort bijvoorbeeld, waarmee hij zijn niet-aflatende strijd tegen dictator Juan Vincente Gómez in zijn thuisland wil bekostigen krijg je een helder beeld van de genadeloosheid van deze revolutionair. Ook de rol van de Nederlandse regering, die Curaçao, haar kolonie in de West, vakkundig in een spagaat weet te brengen wordt door de auteur grondig onder de loep genomen. Venezolaanse aardolie wordt grootschalig geraffineerd op Curaçao, waar de Nederlandse Shell de scepter zwaait. Dictator Juan Vincente Gómez stelde zich dan ook de vraag: “Hoe is het mogelijk dat die Hollanders op Curaçao het toestaan dat een heel leger zich op hun eiland vormt met als doel mij omver te werpen?” Met ‘Urbina’ breidt de Curaçaose schrijver Eric de Brabander (1953) zijn toch al bont geschakeerde oeuvre uit met een boek dat helaas nog altijd brandend actueel is voor de Zuid-Caraïbische regio. Ook anno 2023, kent Venezuela een misdadig regime en herbergt Curaçao veel Venezolaanse dissidenten en vluchtelingen. Eric de Brabander weet uiterst complexe situaties in een heel toegankelijke en mooie taal te vertellen.
Bron
Meer over ‘Urbina’
Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer

Jeroen Heuvel  – Op weg naar authenticiteit. Essays

Jeroen Heuvel
Op weg naar authenticiteit
Een liber amicorum in twee delen voor Jeroen Heuvel
samengesteld door Peter de Rijk en Scott Rollins
Curaçao, Nederland
omslagillustratie Jeroen Heuvel
gebrocheerd in omslag met flappen, 352 blz.,
+ fotokatern 8 blz.,
€ 24,50
eerste druk december 2023, januari 2024
ISBN 978-94-93214-34-7

Op weg naar authenticiteit is een liber amicorum in twee delen voor Jeroen Heuvel. Het aanvankelijke idee om een standaard liber amicorum voor hem te maken, lieten de samenstellers Scott Rollins en Peter de Rijk varen. Zij wilden hem zelf ook aan het woord laten met een omvangrijke selectie uit de honderden stukken die hij in de loop van pakweg de laatste kwart eeuw in verschillende Antilliaanse periodieken heeft gepubliceerd.

Geboren (uit Nederlandse ouders) en getogen op Curaçao is Jeroen Heuvel Curaçaoënaar in hart en nieren. Dit perspectief levert een scherpzinnige kijk op de recente ontwikkelingen van zijn geboorteland en hoe het zich verhoudt tot Nederland. Met zijn beheersing van het Nederlands en Papiamentu is hij de ideale vertaler van zijn cultuur. Naast beschouwingen over aspecten van de cultuur, taal, literatuur en geschiedenis van zijn geboorte-eiland Curaçao, zijn er een paar vertalingen en enkele prachtige sfeerverhalen van zijn hand opgenomen. Nog steeds levert Jeroen Heuvel regelmatig bijdragen aan het Antilliaans Dagblad. Ook heeft hij in het Papiaments en Nederlands gepubliceerd in het meertalig Curaçaose sociaal-culturele tijdschrift Kristòf. Zijn eerste journalistieke bijdragen die meermaals toneel (en soms lokale politiek) belichten, komen uit het dagblad Amigoe. Een flink aantal artikelen, veelal uit het Antilliaans Dagblad, is digitaal te lezen op de onvolprezen blogspot Caraïbisch Uitzicht van de Werkgroep Caraïbische Letteren.

In het eerste deel introduceert Jeroen Heuvel zichzelf door over (het werk van) anderen te schrijven, zoals Frank Martinus Arion, Barche Baromeo, Lucille Berry Haseth, Krijn de Best, Paul Brenneker, Maryse Condé, Rudolf Crispulo, Luis Daal, Colá Debrot, Ronald Donk, Nydia Ecury, Henk Egbers, Radna Fabias, Carel de Haseth, Rihana Jumalidin, Jan de Heer, Bernadette Heiligers, Pim Heuvel, Dorie Heuvel-Meijer, Ita Heuvel-Nicolas, Anton Koolhaas, Michiel van Kempen, Pierre Lauffer, Diana Lebacs, Boeli van Leeuwen, Tip Marugg, Ralf Mohren, Jules de Palm, Walter Palm, Rudi Plaate, Miguel Pourier, Scott Rollins, Lionel Romney, Jan-Willem Roozenboom, Wim Rutgers, Alfred Schaffer, Edsel Samson, Shrinivási, Tula, Erich Zielinski. In deel twee schrijven vrienden, familie en collega’s over Jeroen Heuvel: Elodie Heloise, Ita Heuvel-Nicolas, Michiel van Kempen, Brede Kristensen, Wim Rutgers, Clay Toppenberg, Lex Veerkamp.

Jeroen Heuvel (1957) werd geboren op Curaçao. Hij studeerde tot 1981 aan het Hoger Instituut voor Dramatische Kunsten, Studio Herman Teirlinck te Antwerpen. Hij kreeg zijn eerste rol in toneelstuk Naamloos… Naamloos, van Edsel Samson en speelde voorts diverse solovoorstellingen zoals Zwarte Pelgrim en Mijn Zuster de Negerin. Jeroen Heuvel baseerde toneelvoorstellingen op boeken van onder meer Derek Walcott, Maryse Condé, Tip Marugg en Boeli van Leeuwen en heeft bijgedragen aan tientallen theaterproducties in Nederland en op Curaçao. Hij ontpopt zich als storyteller van voornamelijk Caraïbische verhalen, vertaler en recensent. Daarnaast is hij tot aan zijn pensioen leraar Papiaments en literatuur. In zijn vrije tijd is hij al enkele decennia belangeloos belangenbehartiger van Uitgeverij In de Knipscheer, beheert voor de uitgeverij een boekendepot op Curaçao en vertegenwoordigt hij aldaar de uitgeverij op tal van lokale boekpresentaties.

Meer over Jeroen Heuvel bij Uitgeverij In de Knipscheer