Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Leestafel, 12 augustus 2017:
(…) Dit verhaal, dat mevrouw Grünwald aan Anna vertelt, onthult een vergeten historisch feit: de internering van mensen van Duitse afkomst, die in Suriname woonden toen Nederland aan Duitsland de oorlog verklaarde. (…) Mevrouw Grünwald, haar man Fritz en hun twee kinderen waren onder hen. Ze werden bijna zeven jaar lang opgesloten in Kamp Copieweg. Ze hadden Duitsland nog nooit gezien, laat staan dat ze iets te maken hadden met het nazisme. (…) Maar wat moet het kind Anna er mee? Natuurlijk blijkt er een verband te zijn, want het boek gaat ook om een groot sociaal probleem. Wat mevrouw Grünwald heeft meegemaakt, moet Anna’s ogen openen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Tag: Caraïbische letteren
Joseph Hart – De Wooncirkel. Roman
Joseph Hart
De Wooncirkel
Roman
Curaçao
Gebrocheerd met flappen, 328 blz.
€ 19,50
Eerste uitgave in het Nederlands 2017
ISBN 978-90-6265-971-5
Presentatie 3 september 2017
‘Ik schrijf niet omdat ik een spannend en mooi verhaal wil verkopen aan de lezer. Ik schrijf omdat ik niet anders kan, omdat er een uitweg moet zijn voor de intensiteit van mijn gevoelens die nauw verbonden zijn met de sociaal-culturele geschiedenis van toen en nu van mijn eiland.’ – Joseph Th. Hart
Joseph (Jopi) Hart, geboren op Bonaire (1940) en opgegroeid op Curaçao, is tot zijn pensionering docent Engels o.a. aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Daarna wijdt hij zich volledig aan het schrijven. Hij debuteert in 2000 als dichter met Entrega, een bundel in vier talen, en als romancier in het Engels met de romans Election Dance (2006) en The Yard (2010). Bij Uitgeverij In de Knipscheer verschijnt in 2013 Verkiezingsdans, het Nederlandstalige origineel van Election Dance, in 2015 Kruispunt en in 2017 De Wooncirkel, de Nederlandse versie van The Yard.
Gaat Verkiezingsdans over de structuur van de misdaad en de corruptie in de politiek, Kruispunt verhaalt over het agressieve gedrag van een jonge crimineel. In De Wooncirkel staat de geschiedenis van de slavernij met haar naweeën centraal.
De Wooncirkel beschrijft de geestelijke ontwikkeling van de hoofdpersoon Armani. Ondanks de verschrikkingen van haar verleden is ze in staat is tot vergeving in een verdeelde gemeenschap die nog steeds met haar verleden worstelt. Armani wordt op mysterieuze wijze aangetrokken door de ruÏne op het erf van Shon Janchi, de wooncirkel waar haar voorouders als slaven verbleven. Ze vecht voor de restauratie ervan, maar ondervindt hevige tegenstand, die haar met het verleden confronteert. In een vorig leven is ze, in het 17de-eeuwse Afrika, Dalila van de Mandinastam die gedwongen de gruwelijke oversteek maakt naar Curaçao en daar, ondanks de vernederingen en geweld op de plantage, de stammoeder wordt van haar opvolgers Malaika in het 19de-eeuwse Otrobanda en Armani in de 21ste eeuw.
‘De roman verdient een ruime verspreiding om zijn drievoudige vernieuwende visie van optimisme op een centraal aspect van Curaçaos verleden – en toekomst.’ – Wim Rutgers
Meer over ‘Verkiezingsdans’
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over de presentatie
Boeli van Leeuwen – Ver weg dichtbij. Columns
Boeli van Leeuwen
Ver weg dichtbij
Columns voor de Wereldomroep
Bezorgd door Dr. B. Jos de Roo
Curaçao – Nederland
Genaaid gebonden met manchet,
144 blz., € 17,90
Eerste editie 2017
ISBN 978-90-6265-970-8
Niet ‘De rots der struikeling’ was in 1959 het debuut van origineel prozawerk van de bekende en geliefde Curaçaose schrijver Boeli van Leeuwen. Dat vond al plaats in 1951 met columns voor de Wereldomroep die werden uitgezonden onder de titel ‘Praatjes voor de West’. Tussen 10 december 1951 en 23 juli 1954 heeft de Wereldomroep in de West-Indische uitzending 37 columns van Boeli van Leeuwen uitgezonden. De typoscripten van 29 ervan vond Jos de Roo terug in het draaiboekenarchief. De columns zijn dus het eerste oorspronkelijke verhalend proza van Boeli van Leeuwen. Vrijwel alle elementen eruit spelen een rol in zijn verdere oeuvre, zoals zijn speurtocht naar het verloren paradijs en de bijzondere aard van de Curaçaoënaar. Jos de Roo’s conclusie is dat ze een beslissende rol hadden gespeeld in de ontwikkeling van Van Leeuwen als schrijver. De Roo gaat op deze verbanden zeer uitgebreid in in zijn indrukwekkende analyse van het oeuvre van Boeli van Leeuwen in zijn standaardwerk ‘Praatjes voor de West; De Wereldomroep en de Antilliaanse en Surinaamse literatuur 1947 – 1958’ dat in 2015 verscheen. De gekozen titel van deze bundel ‘Ver weg dichtbij’ geeft aan dat Van Leeuwen weliswaar ver weg was van zijn publiek, maar dat hij zich er geestelijk mee identificeert. Tegelijk drukt deze titel uit wat Van Leeuwen herhaaldelijk in zijn bijdragen betoogt: dromen zijn de allerreëelste uitdrukking van de waarheid.
«Ook in die beginjaren van zijn schrijverschap was Van Leeuwen scherp, origineel, diepgravend en verrassend.» – Brede Kristensen in Amigoe
«Ze zijn typisch Boeli van Leeuwen en doen soms denken aan zijn verhalenbundel Geniale anarchie.» – Ezra de Haan op Literatuurplein
Ter gelegenheid van de Caraïbische boekpresentatie ‘The Twain Shall Meet’ op 3 september 2017 verscheen Verweg dichtbij als een kleine vóóredite in paperback met ISBN 978-90-6265-977-7. De nadien uitgebrachte gebonden editie wordt evenwel als de definitieve uitgave beschouwd.
Meer over Boeli van Leeuwen op deze site
Meer over ‘Praatjes voor de West’
Meer over de presentatie
«Boeiende verhalenbundel vol afwisseling.» – Ko van Geemert
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré in Parbode [nr. 136], augustus 2017:
(…) De bundel bestaat uit veertien verhalen, variërend van vijf tot vijfendertig pagina’s. De verhalen variëren niet alleen in lengte, maar ook in onderwerp en stijl. Naast realistische verhalen presenteert De Noré ons sprookjes, science fiction, horror. (…) Wat mij betreft sprongen er een paar verhalen uit: het bizarre ‘Vooroordelen’, dat wel wat weghad van een verhaal van Roald Dahl: ‘Na haar weidse woordeloze zwaai stapte ik op mijn hoede de salon binnen. Toch hapte ik naar adem. Recht tegenover me zat op een strakke, zwarte bank met glimmende metalen poten een op het eerste gezicht deftig geklede dame uit het begin van de vorige eeuw. […] Het gezicht was onvervalst dat van een skelet.’ Van een heel andere orde is het aandoenlijke ‘Het geheim’: ‘Onderweg naar de parkeerplaats is mijn beste vriend door messteken om het leven gebracht na een gezellig huwelijksfeest van een van mijn andere vrienden. Het ergste is dat een derde vriend als dader wordt gebrandmerkt.’ (…) In de verhalen herkennen we soms Suriname, soms Nederland, soms blijft de plek ondefinieerbaar. Wellicht het meest Surinaams is het slotverhaal ‘De Zeemeerman’ met de slotwoorden: ‘Samen liepen we naar buiten. In de etalageruit ving ik een blik van ons op. We hadden een tweeling kunnen zijn. Ik was trots op mijn jonge vader. Ik wiste de tranen uit mijn ogen. Ik had een vader. En wat voor een!’ (…) Boeiende verhalenbundel vol afwisseling (…) van een Surinaamse schrijfster die het waard is te volgen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Zowel geschikt voor oudere jeugd als voor volwassenen.» – N. Jessen
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré voor NBD | Biblion, 3 augustus 2017:
Deze verhalenbundel van de Surinaamse auteur (1950) bevat veertien zeer uiteenlopende verhalen, van sciencefiction en een sprookje tot realistische verhalen. (…) In ‘Het geheim’ wordt bijvoorbeeld een heel leven verteld in twaalf pagina’s. Er komen verschillende universele thema’s aan bod, zoals liefde en vriendschap, en hoe deze begrippen in een mensenleven kunnen veranderen. (…) In de futuristische verhalen reflecteert de auteur op de huidige maatschappij. Wat bijzonder is aan de bundel is dat zij duidelijk tussen de Surinaamse en Nederlandse wereld in zit. Zo gaat het verhaal ‘Zeemeerman’ over jongvolwassen opgroeiende Surinaamse jongens zonder vaders, die vastbesloten zijn om iets anders van hun leven te maken maar worden tegengewerkt door hun omstandigheden. Door de zeer uiteenlopende onderwerpen is de bundel zowel geschikt voor oudere jeugd als voor volwassenen. (…).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Schrijft goed en op een aangename wijze.» – Ria Warmerdam
Over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’ van Frank Ong-Alok voor NBD | Biblion, 28 juli 2017:
(…) Deze memoires zijn veel meer een algemeen levensverhaal. In korte hoofdstukken worden herinneringen opgehaald en levensfases geëvalueerd. Frank Ong-Alok werd in 1958 in Suriname geboren en verhuisde met zijn familie eind jaren zestig naar Nederland. Vanaf zijn vroegste jeugd speelde de muziek een belangrijke rol in zijn leven. Als klein jochie speelde hij al (klassiek) gitaar, net als zijn vader. In Nederland wordt hij naast uitvoerend musicus ook gitaardocent. (…) Naast de muziek gaat het veel over de liefde. De zachtmoedige gitarist schrijft goed en op een aangename wijze. (…) Bij het boekje een cd met eigen composities en bewerkingen van (Surinaamse) liedjes die hem na aan het hart liggen. Met foto’s en de songteksten van de cd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mijn God mijn God Waarom heb ik u verlaten?’
Meer over Frank Ong-Alok bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De Tweede Wereldoorlog in Suriname.» – Estefanía Pampín Zuidmeer
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in La Chispa, 26 juli 2017:
Mevrouw Grünwald, een oude Surinaamse vrouw, is eigenwijs en heeft een scherpe tong. (…) De drang naar vrijheid is niet zo vreemd bij mevrouw Grünwald. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werd ze, samen met haar familie, door de Nederlandse regering in Suriname, geïnterneerd in Kamp Copieweg omdat ze de Duitse nationaliteit had. Echter, ze was niet geboren in Duitsland en had niets met het naziregime of het nazisme te maken. De debuutroman Het geheim van Mevrouw Grünwald van Diana Tjin (1961) laat een minder bekende kant van de oorlog zien. Suriname, toentertijd een Nederlandse kolonie, raakte betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. (…) Om de rust in Suriname te handhaven werden alle Duitsers geïnterneerd, ongeacht hun idealen. Zo eindigen nazi’s en zelfs joden in dezelfde interneringskampen. (…) In de jaren vijftig moet mevrouw Grünwald met haar kinderen Suriname verlaten. (…) Uiteindelijk blijft ze noodgedwongen in Nederland. Hier wordt ze gediscrimineerd, omdat haar kinderen een getinte huidskleur hebben, en omdat ze een Duits paspoort heeft. (…) Het boek toont een ander gezicht van Nederland tijdens en na de oorlog. Eenmaal in Nederland kan de familie Grünwald de oorlogsjaren maar niet achter zich laten door de dagelijkse vernederingen die ze ondergingen. (…) ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ biedt een historische perspectief over de oorlog en de periode erna. (…) Dat dit een debuutroman betreft, is niet te merken. Diana Tjin weet met een eigen, karakteristieke stijl te schrijven en doet hopen dat er meer van dit soort boeiende, gelaagde boeken van haar hand zullen komen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«De auteur weet heel behendig een mysterieuze sfeer te scheppen.» – André Oyen
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré op Ansiel, 26 juli 2017:
(…) ‘Vers vlees oud bloed’ is een zeer gevarieerde bundel met sterke verhalen. Verschillende genres worden door de auteur heel geraffineerd gebruikt maar toch is er niettegenstaande de grote variëteit aan verhalen een harmonieus geheel ontstaan. (…) Een mens met al zijn beperktheid faalt heel vaak in zijn zoektocht want je hebt als individu te weinig invloed op je eigen lot. En deze stelling tracht Annel de Noré in deze verhalen te onderlijnen. De auteur weet heel behendig een mysterieuze sfeer te scheppen en het verhaal over het jongetje dat op zijn zevende voor het eerst alleen een busrit maakt (…) bezorgt de lezer hartkloppingen. (…) Een bijzondere en verrassende bundel.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Specifieke kwaliteit geperfectioneerd.» – Arjan Peters
Over ‘Vers vlees oud bloed’ van Annel de Noré in De Volkskrant, 8 juli 2017:
Veel tekst heeft Annel de Noré (66) niet nodig om een situatie te schetsen. Dat was al bekend uit de eerste drie boeken van deze auteur – geboren in Paramaribo, sinds 2001 in Nederland woonachtig -, maar in haar verhalenbundel ‘Vers vlees oud bloed’ heeft ze die specifieke kwaliteit geperfectioneerd. (…) De situatie is niet buitengewoon, de plot evenmin schokkend, maar trefzeker en herkenbaar zijn haar verhalen wel. (…) Twee vriendinnen op school, Linda en Irma, de een wil afkijken, de ander heeft zich voorgenomen niet meer bij zich te laten afkijken, en omdat het natuurlijk toch weer gebeurt gaan er klappen vallen, en er bemoeien zich ook anderen mee, waardoor er een nieuw probleem verschijnt; wanneer heeft een dader genoeg straf gekregen? In nog geen vijf pagina’s heeft De Noré de gemoedsgesteldheid van de meisjes geschilderd. (…) Of het jongetje dat op zijn zevende voor het eerst alleen een busrit maakt, omdat hij een briefje moet bezorgen op het adres dat zijn zieke moeder hem heeft opgegeven. Na twee van de vijf pagina’s zijn we al net zo bang als hij.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Vers vlees oud bloed’
Meer over Annel de Noré bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een onbekend stukje Surinaamse geschiedenis.» – Ko van Geemert
Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin in Parbode, nr. 135, juli 2017:
Mevrouw Grünwald, in het bezit van de Duitse nationaliteit, wordt in Suriname, in 1940, meteen na de Duitse inval in Nederland, met haar man en drie kinderen geïnterneerd. Voor heel wat mensen is deze interneringskwestie een onbekend stukje Surinaamse geschiedenis. Ze gaan eerst naar Mariënberg, vervolgens naar Groningen, en komen tenslotte in Kamp Copieweg terecht, waar ze de jonge Hans Dietrich ontmoet op wie ze zeer gesteld raakt. Hij overlijdt in het kamp. Dietrich blijkt later de broer te zijn van Anna’s grootmoeder. Mevrouw Grünwald ontmoet deze grootmoeder wanneer ze haar een ketting gaat brengen die ze had gevonden in Hans’ nalatenschap. Mevrouw Grünwald vertelt [de 19-jarige] Anna verder over haar leven (ze is maar liefst zeven jaar geïnterneerd geweest), over haar kinderen, over haar man. Daartussendoor lezen we dat ook Anna geen makkelijk leven heeft gehad.
Lees meer
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’