«Wiersinga verwerkt de periode waarover hij schrijft op verbluffende wijze in fictie.» – Jan Stoel

Over ‘Zena’s arena’ van Pim Wiersinga in Bazarow (Nieuwsbrief Literatuur Week 38),  21 september 2023:

‘Zena’s arena’ van Pim Wiersinga (…) is een overweldigende historische roman die je meesleurt in het leven in het Romeinse rijk van de vijfde eeuw na Christus. In vele opzichten is het een roman die je lang bijblijft. De compositie is doordacht, de personages zijn levensecht, de taal past bij die van de vijfde eeuw, maar vooral is er de parallel met deze tijd. En is dat laatste niet wat geschiedenis doet? (…)  Wiersinga neemt je mee in dat verleden, gaat in op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen, besteedt aandacht aan godsdienst, filosofie, kunst en wetenschap. (…)  Wiersinga plaatst je in de vijfde eeuw. Je ervaart het alsof je er zelf bij bent. (…) De wereld verandert en ook Zena verandert. Zij gaat in die wereld op zoek naar wie ze eigenlijk is en wil zijn.  Wiersinga verdeelt het verhaal in drie grote delen, drie steden die ‘kantelen’ in de tijd: Cyrene, Alexandrië en Memphis. Zena, het hoofdpersonage, woont in het begin van het verhaal in Cyrene. (…) De positie van de vrouw in Cyrene is er een van ondergeschikt zijn. (…) Na de dood van haar moeder (…) vertrekt Zena naar Alexandrië. In Alexandrië (…) wordt  Zena steractrice in het theater en leert er haar grote liefde kennen (subtiel is daarbij de verwijzing naar een dichtbundel van Sappho). (…) Het toneelgezelschap waar ze deel van uitmaakt valt daardoor uiteen en Zena vindt een toevlucht in Memphis, de oude hoofdstad van Egypte. (…) Wiersinga heeft de periode waarover hij schrijft compleet geïncorporeerd. Op verbluffende wijze heeft hij dat verwerkt in fictie, gebaseerd op feiten. (…) Allerlei wetenschappelijke, maatschappelijke, ethische en filosofische vragen komen aan de orde. (…) De superioriteit van de elite ten opzichte van ‘het gewone volk’ komt regelmatig terug, de verstikkende macht van het geld. En dan kom je zo’n prachtig passage tegen als deze over bankiers in Athene ten tijde van Perikles en Socrates. Dat waren slaven “Slaven kon je namelijk geselen als ze over de schreef gingen, vrije burgers niet.” ‘Zena’s arena’ is een actueel boek! Je kunt in de structuur van het boek ook de opbouw van een klassieke tragedie herkennen. Logisch want Zena beleeft haar finest hour als actrice in een tragedie. Regelmatig komt er een epeisodion aan de orde: een stemmingsinleiding, een introductie van de personages. (…) In elk epeisodion laat Wiersinga de taal zingen. Alsof je Vergilius of Odysseus (…) hoort. (…) Dompel je onder in de wereld van Zena en geniet van de taal en de bijzondere roman van Wiersinga. De historie is dichterbij dan je denkt.
Lees recensie ‘ Zena’s arena’
Meer over ‘Zena’s arena’
Meer over Pim Wiersinga bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een bravourestuk waarin passie voor taal en kennis de lezer als een geestelijke wierook benevelen.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Zena’s arena’ van Pim Wiersinga op Ansiel, 25 februari 2023:
Met ‘Zena’s arena’ levert Pim Wiersinga een historische roman van formaat af. Een schoolvoorbeeld van het ware meesterschap. (…) In ‘Zena’s arena’ vieren luisterrijke taal in gesproken woord en in talrijke dialogen en tussentijdse beschrijvingen hoogtij. Het boek start met de voorstelling van de nieuwsgierige en vooral slimme Zena. Haar leven komt in een stroomversnelling wanneer de landheer, die haar als wees in zijn familie heeft opgenomen, sterft. De machtsbalans in de streek is daarmee verstoord en daar wordt direct misbruik van gemaakt. Zena moet Agaue, die haar leerde wat werkelijk belangrijk voor haar was, achterlaten. Alleen zo kan ze plundering en moordpartijen ontlopen. (…) Ze sluit vriendschap met de legendarische Hypatia, een filosofe met hoofdzakelijk manlijke volgelingen . In de twintigste eeuw werd ze, bij het dagen van een nieuwe tijd, gezien als voorvechtster van de onafhankelijkheid van vrouwen, tegen een patriarchaat dat de sociale rol van vrouwen en hun carrièremogelijkheden beperkte. (…) Wieringa levert met ‘Zena’s arena’ een bravourestuk af waarin passie voor taal en kennis de lezer als een geestelijke wierook benevelen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Zena’s arena’
Meer over Pim Wiersinga bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In lichtvoetige, beeldende stijl geschreven.»

Opmaak 1Over ‘Zena’s arena’ van Pim Wiersinga voor NBD / Biblion, 20 februari 2023:
Een lijvige (581 blz.) historische roman waarin massavorming welig tiert tegen de achtergrond van het christendom als nieuwe religie. Het boek volgt het verhaal van Zena, die na de dood van haar moeder, die weigerde te zwichten voor het nieuwe geloof, op de vlucht slaat. In de wereldstad Alexandrië bloeit ze op. Ze vindt aansluiting bij een vriendengroep waarmee ze veel lol heeft, maar die helaas ook christenen en joden tegen elkaar opzet. Te midden van deze wanhoop vindt Zena, voordat zij Egypte voorgoed zal verlaten, haar ware doch kortstondige liefde. In lichtvoetige, beeldende stijl geschreven. Voor een brede tot literaire lezersgroep. Pim Wiersinga (1954), wiens epische ‘Oudheidroman Gracchanten’ (1995) op één lijn is gesteld met het werk van Couperus en Vestdijk, debuteerde in 1992 met ‘Honingvogels’, dat genomineerd werd voor de AKO Literatuurprijs. Van Pim Wiersinga verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer de romans ‘Het paviljoen van de vergeten concubines’ (2014) en ‘Eleonora en de liefde’ (2016).
Meer over ‘Zena’s arena’
Meer over Pim Wiersinga bij Uitgeverij In de Knipscheer

Henk Egbers – Priester tussen kruis en hakenkruis

voorplategbers75Henk Egbers
Priester tussen kruis en hakenkruis
Mozaïek van een leven tussen twee fascistische utopieën

Geschiedenis
Nederland
Gebrocheerd, royaal formaat, 478 blz., € 24,50
ISBN 978-90-6265-929-6
2016

De Rooms-Katholieke Kerk heeft als geestelijk instituut vooral in Europa veel van haar macht en kracht moeten inleveren onder invloed van evoluties binnen de maatschappelijke cultuur. Ook haar dogmatische leer is op de beurs van geestelijke invloeden in diskrediet geraakt. Talrijke ‘gelovigen’ hebben deze kerk de rug toegekeerd. Haar keurkorps met priesters als behoeders van dit tijdgebonden geestelijke erfgoed is danig geslonken.

Henk Egbers (1928) was bijna tien jaren kapelaan in een drietal parochies van het aartsbisdom Utrecht. Hij nam al in de jaren zestig van de vorige eeuw het besluit om niet langer in dienst te blijven van deze geestelijke onderneming.

Egbers beschrijft in Priester tussen kruis en hakenkruis deze periode waarbij kernvragen over het geloof, de verlossingsleer, kerkelijke wetgeving en geestelijke machtsuitoefening zijn groeiende twijfels voedden. Hij ervoer daarbij sterke parallellen tussen de, zijns inziens, kenmerkende utopieën van het christendom en het nationaal socialisme.

De filosoof Peter Sloterdijk, die vraagtekens zette bij godsdiensten en verlossingsconstructies, inspireerde hem daarbij ook. Hij ziet zijn cultuurhistorische terugblik niet als een omkijken in wrok, maar als een verwondering op afstand over dit sociologische feit in de wereldgeschiedenis.

«Ik zeg u dat dit een groot gedicht is.» – Benno Barnard

VoorplatBlauwSlikOver ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt in Middelburg, 18 oktober 2013:
Voorwerpen zijn in het geval van een dichter woorden, beelden, symbolen. En je zou deze nieuwe bundel, Blauw slik, kunnen vergelijken met een vitrine, waarin die begrippen staan uitgestald. (…) Ook de poëzie behoort tot de vertellingen die het verleden altijd aan de toekomst heeft doorgegeven. Niet toevallig wemelt deze bundel van Stefaan van de verwijzingen naar andere poëzie; tussen de regels door fluisteren de stemmen van Hölderlin, Apollinaire, Celan, Nijhoff…

Lees hier de introductie ‘De reisgenoot’

Meer over ‘Blauw slik’

Meer over Stefaan van den Bremt