column – Uitgeverij In de Knipscheer

«Met gestrekte vleugels» – Lex Paleaux

tekening Jasmijn Evans

Column van Lex Paleaux in Mezza (weekendbijlage AD), 30 september 2023:

Zo vaak als zijn parkiet vroeger tegen het raam vloog, zo vaak stoot schrijver Lex Paleaux (45) zijn kop tegen de spiegel die het leven hem voorhoudt. (…) Ik durf te stellen dat ik inmiddels op de helft van mijn leven ben aangekomen. Ik ben schrijver, partner, maar bovenal de gelukkige vader van een meisje van ruim drie jaar. In alle bovenstaande rollen moet ik de laatste tijd steeds vaker aan Parko denken. Niet omdat ik mijzelf wil vergelijken met een vogel, maar vanwege de manier waarop hij zijn eindbestemming tegemoet vloog. Hij leefde ongeremd en onbevreesd, een eigenschap die ik herkende uit een geleefd verleden. (…) Lex Paleaux is de auteur van (o.s.) ‘Winterwater’ en ‘Als de dood zucht.’
Lees hier de column
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer
Zie ook Columns +

«Een zeer tedere roman die je opnieuw wilt lezen, om er het ongeschrevene aan te ontfutselen.» – Inge Meijer

VoorplatLunchroom-75 Column over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman op Literair Nederland, 22 december 2021:
(…) Een man onderzoekt de herinneringen aan zijn grootvader. Wekelijks is hij in een lunchroom te vinden. daar bestelt hij een espresso en schrijft, in een notitieboekje. (…) Zo’n boek is het, dat je wat onbeschreven bleef, toch ziet. (…) De man herinnert zich het huis waar hij met zijn grootvader en moeder woonde. Als er veel bezoek was, sliep hij op de gang, voor de kamer van zijn grootvader. (…) Als hij vijftien is, zijn vader allang verdwenen, overlijdt zijn grootvader. Hij slaapt in de gang wakker als ze hem ‘wegdragen’. In liggende positie ziet de jongen de schoenzolen van zijn grootvader. Herinneren is ook vergeten wat er was. Zijn grootvader had een ladder in zijn kamer. (…) Voor de dakdekkers, zei zijn grootvader. Daar moest hij het mee doen. Als zijn moeder overlijdt, moet het huis leeg. Hij ontdekt boven in het huis een andere wereld door zijn grootvader gemaakt. Daar diende de ladder voor. (…) Uit herinneringen wordt een verhaal in momenten verteld, een sfeer van een leven geschetst. (…) Er wordt geschreven over herinneringen alsof je ze kunt benaderen, er zo naar toe kunt lopen om ze te inspecteren. Zoals die schoenzolen van zijn grootvader. (…) Een zeer tedere roman die je opnieuw wilt lezen, om er het ongeschrevene aan te ontfutselen.
Lees hier de column ‘Ontfutselen’
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Vastgeroeste patronen doorbreken is onmisbaar wanneer je wilt groeien. Alles bij het oude houden: dát is pas gevaarlijk.» – Lakshmi

Lakshmi1 LAKSHMI over Wereldmeisjesdag op lakshmimusic.com, 11 oktober 2019:
(…) Een 16-jarig meisje schrijft geschiedenis als klimaatactivist. Haar speech bij de U.N. klimaattop is intelligent, emotioneel, gepassioneerd en haar ogen spuwen vuur. Vuur en ambitie zie ik bij veel jonge vrouwen, maar gek genoeg wordt het door de wereld gezien als hysterie, overdreven gedoe en egotripperij. Greta Thunberg wordt online afgeschilderd als geestelijk ziek, labiel en als een puber die haar zin wil krijgen. Zou een 16-jarige jongen hetzelfde over zich heen krijgen? Of zouden we hem prijzen om zijn intelligente speeches en zijn tomeloze ambitie? Zouden we hem niet gewoon de nieuwe Al Gore noemen? Zouden we niet zeggen: natuurlijk heeft hij wat stoornissen, maar alle genieën hadden wel iets. Ik ben een meisje en voor mij was het altijd vanzelfsprekend dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Tot ik er achter kwam dat dat verre van vanzelfsprekend was. Dat zoiets als naar school gaan in grote delen van de wereld nog niet vanzelfsprekend is, wanneer je als meisje geboren wordt. Tot ik ontdekte dat er nog steeds meisjes zijn die – amper op een ‘alle-jongens-stinken-en-zijn-stom’-leeftijd – uitgehuwelijkt worden aan mannen die hun vaders hadden kunnen zijn. (…)
[Na 77 theatershows in najaar 2018 en voorjaar 2019 gaat LAKSHMI vanaf 1 november 2019 opnieuw op Reprisetour met ‘Adem’
Lees verder op Columns +
Of klik hier
Meer over LAKSHMI op deze site

«Je mag concluderen dat er een tegengesteld, negatief verband moet zijn tussen geluk en geloof.» – Peter Lenssen

portret 9 Peter Lenssen in zijn column ‘Wie gelooft is ongelukkig’ in Buiten de Orde, 15 augustus 2018:
(…) Ik heb het op deze plek [‘Buiten de orde’] eerder gehad over het World Happiness Report, de geluksindex van de Verenigde Naties (waarin Nederland wordt gepresenteerd als een van de gelukkigste landen ter wereld) en mijn bedenkingen daarbij. Stel dat er toch enige waarheid schuilt in dat Report (ik ben in een milde bui vandaag) dan mag je gezien het feit dat gelovige inwoners van ons land nog net niet op de lijst van met uitsterven bedreigde diersoorten staan, concluderen dat er een tegengesteld, negatief verband moet zijn tussen geluk en geloof. (…) Katholieken tegen protestanten, sjiieten tegen soennieten, christenen tegen moslims, christenen tegen joden, joden tegen moslims en omgekeerd, moslims tegen hindoes. Oók hindoes en boeddhisten kunnen er ondanks hun sluwe maskerade van geweldloosheid wat van. De wereld is een groot religieus kruitvat. Ik gun iedereen zijn eigen gekte, laat duizend bloemen bloeien, maar dan in het wild, als veldbloemen, niet in apartheid verzameld en opgekweekt, en alsjeblieft zonder gebruik van bestrijdingsmiddelen. Want aan dat vernietigingswapen gaan we uiteindelijk allemaal dood. (…)
Peter Lenssen ontving in 2019 voor zijn roman ‘Pleisterplaats Belleville’ de Reinaerttrofee, de jongerenprijs voor het beste boek van de zes genomineerde boeken voor de Halewijnprijs.
Lees hier de column
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Aart G. Broek: ‘Met agressie zetten we gevoelens van schaamte op afstand.’

Column ‘De brandstof voor publieke agressie’ door Aart G. Broek op Joop, 3 januari 2019:
De afgelopen jaarwisseling kende vele geweldsincidenten en andere uitingen van agressie. Een overrompelend aantal vernielingen zorgen voor een kostenpost van minstens vijftien miljoen euro. Bestuurlijke angst voor rellen zou handhaving van brandveiligheid in Den Haag hebben beïnvloed. Hulpverleners en ordehandhavers moesten het ontgelden. Juist dat brengt een golf van verontwaardiging met zich mee én de vraag waarom mensen in de uitoefening van hun werk worden belemmerd. (…) Wat voedt deze agressie? ‘Dat vind ik een heel moeilijke vraag’, verzucht een hoogleraar Sociale en Organisatiepsychologie op oudejaarsdag in het NRC. ‘Ik ken geen systematisch onderzoek hiernaar.’ (…) We lijken geen antwoord te hebben op de vraag waarom ambulante hulp- en zorgverleners, ordehandhavers, alsook verplegers, artsen en leerkrachten met agressie worden geconfronteerd, terwijl zij er juist zijn om ieder van ons de helpende hand te bieden. (…) Degenen die hulpverleners op enigerlei wijze lastigvallen, vertonen een vorm van agressie die ongetwijfeld wordt gevoed door ‘schaamte’. Ongewild, maar daarom niet minder doeltreffend confronteren de hulpverleners de betreffende onruststokers met hun eigen onvermogen en tekortkomingen, hun gebrek aan succes en aan prestaties, met het gegeven dat zij ‘losers’ zijn. Hoe vernederend wil je het hebben! Ze werken als de spreekwoordelijke rode vlag op een stier. (…)
Aart G. Broek publiceerde diverse boeken over (de samenhang tussen) de fenomenen agressie en schaamte, o.a. ‘De terreur van schaamte’.
Lees hier de column en de reacties
Meer over ‘De terreur van schaamte’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

Piano op Den Haag CS

LakshmiPiano Column Lakshmi Swami Persaud voor VPRO 3voor12, Vrouwen in de muziekindustrie, 4 mei 2018:
De drang om de toetsen aan te raken laat ik nog net toe, wanneer niemand het ziet. Het is precies 0:00. Ik ben op Den Haag Centraal en met mij nog best veel mensen voor op een dinsdagnacht. Stiekem laat ik mijn handen neerstrijken op de zwarte toetsen van de piano die hier staat. Ze staat hier koud en naakt, klaar om bespeeld te worden door iedereen. (…)
Lees hier of hier verder
Meer over LAKSHMI op deze site

«Weg met dat breinkorset, de mentale kuisheidsgordel die echt vrij denken onmogelijk maakt.» – Peter Lenssen

PeterLenssen ‘#ReToo’ column van Peter Lenssen in Buiten de Orde, 11 januari 2018:
“(…) Ik had al het een en ander aan dwarse boeken gelezen, maar toen ik de knelhelm van religie afzette, kwam het echt binnen. Een verfrissende wind. Over het hiernamaals gesproken: daar hoefde ik vanaf dat moment niet meer naar te verlangen. Dat was er. Mijn god wat een genot. De hemel op aarde. (…)” Van Peter Lenssen verschijnt begin 2018 de roman ‘Pleisterplaats Belleville’, een monument voor de vrijheid van meningsuiting, een hommage aan Charlie Hebdo.
Lees hier de column
Meer over ‘Pleisterplaats Belleville’
Meer over Peter Lenssen op deze site