Van Diana Tjin verscheen najaar 2018 ‘Een Bijlmerliedje’, haar tweede roman. Soulmuziek speelt een belangrijke rol in de roman, gesitueerd in de jaren zeventig van de vorige eeuw in een nog prille Bijlmer. In totaal 44 liedjes worden geciteerd en vormen samen de soundtrack bij deze roman over het leven van tiener Sheila en het gezin waarin ze opgroeit.
Klik hier voor chronologisch overzicht van in de roman genoemde/geciteerde muzieknummers
Luister hier naar deze soundtrack op Spotify
Meer over Een Bijlmerliedje
Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: coming of age-roman
«Plaatst in de top van de literaire productie van de laatste tijd.» – Kees de Kievid
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Boekenbijlage.nl, 20 december 2018:
(…) Diana Tjin is er goed in geslaagd een perfecte balans te vinden tussen de innerlijke roerselen en de uiterlijke gebeurtenissen. Daarbij staat de groei, zowel intellectueel als emotioneel in de schijnwerper. Een levensecht verhaal komt niet met zoetige oplossingen, maar de toch wel eigenzinnige Sheila heeft haar eigen moraal gevonden in het proces van zelfontdekking. Vele jongeren zullen zichzelf in Sheila of een van de andere figuren herkennen, ondanks het verschil in generatie. Dat is de kracht van de auteur. Nostalgie genoeg voor bekenden van de Bijlmer, waarvan de ontwikkeling, naast die andere, zeer realistisch wordt geschilderd. (…) Het wordt allemaal verwoord door de alleswetende verteller, die zelf objectief blijft, maar alle zielenroerselen van de protagonisten treffend weet neer te zetten. De combinatie van coming-of-age, de Bijlmer en de soulmuziek, voor zover ik weet uniek, plaatst dit boek in de top van de literaire productie van de laatste tijd. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Lichtvoetige ode aan de Bijlmer en oude soulmuziek.» – Jos Verdonk
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin in MUG, 8 december 2018:
Door de dichterlijke aderen van Diana Tjin stroomt Surinaams, Chinees en joods bloed en wie weet wat nog meer. Diana bracht haar kinderjaren echter niet in Paramaribo door, maar in Amsterdam-Zuid. (…) Tjin heeft een moeder met joodse achtergrond, die katholiek gedoopt is en een Chinees-Surinaamse vader. In 1974 verhuisde het grote gezin van Amsterdam-Zuid naar de hoogbouwflat Dennenrode in de Bijlmermeer. (…) Tjin gebruikte haar ervaringen in Zuidoost voor het schrijven van haar tweede roman ‘Een Bijlmerliedje’. (…) In de roman maken we kennis met de vroegwijze boekenwurm Sheila die met haar ouders en broers dezelfde weg aflegt als Diana Tjin. (…) Vrijwel elke gebeurtenis in Sheila’s leven wordt opgehangen aan een Bijlmerliedje, vooral soulliedjes. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Levendige vignetten, herkenbaar en realistisch..» – Peter Bosma
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin voor NBD / Biblion, 6 december 2018:
Het tienermeisje Sheila verhuist met haar ouders en drie broers naar een flat in de Bijlmer. Ze zijn de eerste bewoners. De terugblik op haar schooltijd in de jaren zeventig bestaat uit levendige vignetten, herkenbaar en realistisch. De muziek waar ze naar luistert, speelt de hoofdrol: deze soundtrack geeft een treffend tijdsbeeld en biedt ook een weerspiegeling van haar gemoed. Daarnaast is ook plaats voor humoristische herinneringen aan de couleur locale, zoals de excentrieke buren op de galerij, of de komst van de metrolijn, waardoor het stadscentrum plotseling goed bereikbaar wordt. (…) Een heldere en gedetailleerde beschrijving van een meisje dat opgroeit. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«In helder proza schetst Diana Tjin een tijdsbeeld.» – Jannie Trouwborst
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Mijn Boekenkast, 16 november 2018
(…) De jaren zeventig herleven in deze coming-of-age roman over een Surinaams meisje dat opgroeit in een warm gezin in de Bijlmer. In dat gezin (vader, moeder, drie broers en een zus), maar ook in de omgeving, speelt soulmuziek een belangrijke rol. Sommige van de in het verhaal genoemde titels zullen wellicht bekend in de oren klinken, maar voor de volledigheid heeft Diana Tjin achterin het boek een lijst opgenomen met alle songs die een rol spelen in het boek. De opgroeiende kinderen uit het gezin vinden in de teksten van de songs een weerklank van hun gevoelens: twijfel, hoop, boosheid of verlangen. (…) In fragmentarische hoofdstukken, vrijwel chronologisch gerangschikt, maken we mee hoe Sheila zich ontwikkelt van timide brugklasser op het gymnasium tot een zelfbewuste jonge vrouw. Stapje voor stapje schildert Diana Tjin in helder proza hoe Sheila ontdekt wie ze is en wat ze wil. Een verhaal over vriendschappen die onder druk komen te staan, over verliefdheden, over het zoeken naar erkenning als een meisje met een Surinaamse achtergrond, over het aftasten van de door haar ouders opgelegde grenzen. Maar ook over haar verzet tegen discriminerende taal, over het besef van klassenverschil en de ergernis over leugens en afwijzing. (…)
Waar Karin Amatmoekrim met ‘Het Gym’ in de eerste plaats een belangrijk thema (discriminatie) onder de aandacht wilde brengen, wil Diana Tjin vooral een tijdsbeeld schetsen (opgroeien in De Bijlmer in de jaren zeventig). Zo bekeken zijn ze allebei geslaagd in hun opzet. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Mooie oogst.» – Ingrid van der Graaf
Over ‘Een Bijlmerliedje’ van Diana Tjin op Literair Nederland, 18 oktober 2018:
Cartograaf en schrijfster Diana Tjin debuteerde in 2017 met de historische roman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’. Haar tweede boek ‘Een Bijlmerliedje’ is een coming of age roman over het meisje Sheila dat opgroeit in de jaren zeventig in de Bijlmer, waar ze op tienerleeftijd met haar ouders en drie broers is komen wonen. Een verhaal over het belang van vriendschap, rivaliteit, het verlangen mee te tellen en het zoeken naar erkenning als meisje met een Surinaamse achtergrond. Een prettig leesbaar verhaal, dat ook een mooi beeld schetst van het Amsterdam in die jaren, de eerste metro, de verlatenheid van die grote flatgebouwen in de Bijlmer. In fragmentarische hoofdstukken tekent Tjin de ontwikkeling van een jong meisje waarbij elke ervaring, levensles op speelse wijze gerelateerd worden aan een muzieknummer uit die tijd. Zoals onder andere: ‘Both Sides Now’ van Joni Mitchel, ‘Take Time to Now Here’ van Percy Sledge en ‘To Love Somebody’ van Nina Simone.
Bron
Meer over ‘Een Bijlmerliedje’
Meer over Diana Tjin
«Een belangrijk thema in het boek is magie.» – Ko van Geemert
Over ‘Duizend leugens bruidstaart’ van Diana Lebacs in Ñapa Literatuur (Amigoe), zaterdag 11 februari 2017:
Ik koos voor de bruidstaart als beeld voor verwachting, liefde en teleurstelling. (…) Je hebt witte magie die uitgaat van het spirituele, en zwarte magie, beter bekend als brua, die gericht is op wraak, afrekening, genoegdoening. Mijn opa was kruidendokter, kurandero, hij gaf ook consult. (…) In deze wereld ben ik opgegroeid. Niet dat ik dit onmiddellijk in mijn boeken verwerkte. Maar op een zeker moment, in 2008, ontmoette ik de schrijver Erich Zielinski. Hij zei tegen me: je zou die magisch-realistische kant op moeten gaan, lees ‘De doem van de maïs’ van Miguel Angel Asturias uit Guatamala, in 1967 kreeg hij de Nobelprijs voor literatuur. Ik deed dat en was verkocht. Die magie is onlosmakelijk verbonden met Zuid-Amerika, met Curaçao. Of ik daar nu echt zelf in geloof weet ik niet. Wel in intuïtie, ik verdiep me in boeddhisme, katholicisme. Er is meer dan deze harde wereld, ik geloof in spiritualiteit.
Lees hier het interview
Meer over Diana Lebacs op deze site
Diana Lebacs – Duizend leugens bruidstaart. Roman
Diana Lebacs
Duizend leugens bruidstaart
Roman
Curaçao
Gebrocheerd in omslag met flappen,
214 blz., € 18,50
ISBN 978-90-6265-924-1
presentatie 20 november 2016
Op een dag laat geitenhoeder Skylar zijn kudde op de berghelling in de steek om een groep kinderen te volgen onderweg naar school. Stiekem glipt hij in een van de schoolbanken en algauw blijkt hij een knappe leerling te zijn. Maar de school verandert zijn leven definitief wanneer meester Jaír met zijn ‘explosie van haar’ en zijn moeder Naima met haar ‘heldere lach’ het goed met elkaar kunnen vinden. Reden te meer voor Skylar zijn moeder over te halen om met hem zijn vader op te sporen in het naburige Hope Land. Deze vrijwel onmogelijke opdracht die de verhaalheld zich in Duizend leugens bruidstaart stelt, voert hem niet alleen naar Hope Land maar ook op een spirituele reis.
De Curaçaose schrijfster Diana Lebacs weeft in ‘Duizend leugens bruidstaart’ een ingenieus web van personages, hun relaties en de raadselachtige gebeurtenissen waarin ze raken verwikkeld. Het is een coming of age over een jonge illegale immigrant: wanhopig probeert hij contact te krijgen met de man die hem heeft grootgebracht tot zijn negende. Tegelijkertijd is dit het verhaal van de moeder, ze reist met de jongen mee en hunkert naar de liefde van haar leven. Als jonge vrouw heeft zij, al voor de geboorte van haar zoon, na een aangrijpend voorval besloten zich nooit meer in het dorp te vertonen…
In een eenvoudige en heldere stijl schept Diana Lebacs een fictieve wereld die een bizarre parallel vormt met de onze. Het is een wereld waar in het dorp alleen vrouwen en kinderen wonen, de grenswachter mensen helpt illegaal het buurland binnen te komen, migranten in een tussenkantoortje terecht kunnen, de knellende banden van een hart knappen, een zelfgebakken taart geheimzinnige krachten bezit en een stad op kristallen is gebouwd.
‘Duizend leugens bruidstaart’ draait om een groot geheim. Het is een roman over seks, liefde en ontrouw, dood en verlies maar ook over succes en zingeving. Een roman waarin de verhaalheld, Skylar, de waarheid onder ogen ziet en gedreven is iets te betekenen voor anderen. Een gedrevenheid die hij al jong uit in het schilderen van margarita’s op een poloshirt.
De Curaçaose schrijfster Diana Lebacs geniet in Nederland vooral faam dank zij haar kinderboeken en jeugdromans, zoals het met een Zilveren Griffel bekroonde ‘Nancho van Bonaire’. ‘De langste maand’ (1994) is haar eerste roman voor volwassenen. In 2014 debuteert zij als dichter met de bundel ‘Belumbe / De waterlijn’, Nederlandse gedichten door haarzelf vertaald in het Papiaments.
Meer over Diana Lebacs bij In de Knipscheer
«Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.» – Ton van der Molen
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Hebban, 4 november 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan ‘De rode kimono’. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn recente, verbluffende terugkeer. Eindelijk kunnen we nu kennisnemen van ‘De rode kimono’, uitgebracht door uitgeverij In de Knipscheer. Het blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit ‘Koude sambal’, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met ‘De rode kimono’ laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’
«Uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid.» – Ton van der Molen
Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Boekennieuws, 27 mei 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan De rode kimono. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn verbluffende terugkeer afgelopen maand. De rode kimono blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit Koude sambal, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met De rode kimono laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’