Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Boekenbijlage, 17 mei 2023:
(…) Het thema ‘leeftijdsdiscriminatie’ nu, is de aanleiding om een roman te schrijven die waarschuwt tegen dit fenomeen. Het is er nu al en als we er niets tegen doen, zou het zo maar eens kunnen uitkomen in de tijd (ca. 2050) waarin Van Egmond deze roman situeert. (…) Wel heeft zij oog voor alle gevolgen zoals het ontbreken van pensionering en uitkeringen en het minimaliseren van medische zorg. Ware het probleem niet zo ernstig, men zou kunnen denken dat Van Egmond een olifant nodig heeft om een mug te vertrappen. Een groot compliment verdient zij om het probleem niet als een mug te zien, maar het uit te vergroten tot realistische proporties. (…) Het gaat in haar boek om meer dan discriminatie. (…) Bij Van Egmond is het levenseinde min of meer gedwongen. (…) Sommigen kiezen er voor om dan maar in een leegstaand dorp te gaan wonen en de eindjes aan elkaar zien te krijgen. (…) Dat doen ook de protagonisten van de roman Eva Prins en haar oudere echtgenoot John. (…) En dan is het zover: John heeft de leeftijd bereikt waarop het tijd is om te gaan. In zijn eigen ziekenhuis krijgt hij geen adequate hulp meer. Eigenlijk vanaf hier begint zich een plot te ontrollen, dat zeer ingenieus alle voorgaande perikelen omvat. In een ware stroomversnelling gaat het naar een onverwachte climax. Lezers, bereid je maar voor!!! Buiten het verhaal om verdient Pia van Egmond een compliment voor haar vloeiende stijl, die ervoor zorgt dat je als lezer mee deint in de golven van de gebeurtenissen. (…) Lezers van nu, dertigers en veertigers bijvoorbeeld, jullie zijn gewaarschuwd! Als de huidige lijn (van voornamelijk rechtse signatuur) wordt doorgetrokken, zou dit jullie leefwereld wel eens kunnen zijn. Lees en luister naar Van Egmond in haar zeer geslaagde debuut.
Lees hier de recensie ‘Boek van de week’
Meer over ‘Tijd om te gaan’
Tag: corona
«Een visionair boek, goed vergelijkbaar met 1984 van George Orwell.» – Peter de Rijk
De Epiloog [15] van 4 april 2023 met Pia van Egmond staat online. ‘Tijd om te gaan’ is een verbazingwekkend verhaal over discriminatie van ouderen, geschreven voor de generatie die gaat komen. Aanvankelijk was de aanleiding voor deze roman een mooie begrafenis van een relatie die uit het leven was gestapt. Overleven van corona werd haast een keuze tussen jong en oud terwijl het in een oorlog juist de jongeren zijn die het slachtoffer zijn. In deze toekomstroman is in 2050 de positie van de ouderen penibel geworden. De denkwijze van ouderen past zich aan, een begrafenis als feest is de nieuwe mode. Door de politiek vallen keuzes weg: aan de kwalen van ouderen of van verslaafden wordt in ziekenhuizen niets meer gedaan. Het idee achter de roman is de dertigers en veertigers van nu met hun toekomst te confronteren, een toekomst zonder pensioenen, zonder uitkeringen. ‘Tijd om te gaan’ is een visionair boek, goed vergelijkbaar met ‘1984’ van George Orwell, zij het dat het verhaal van Pia van Egmond nog sterker een waarschuwing is. De verhalen in de roman zijn om die boodschap heen geschreven en lijken naar het eind toe steeds heftiger te worden.
Kijk en luister hier naar De Epiloog 15 van 4 april 2023
Meer over ‘Tijd om te gaan’
Meer over ‘De Epiloog’ (eerdere en komende afleveringen)
Theo Monkhorst over zijn nieuwe roman.
In ‘Aan tafel bij de Haagse Kunstkring’, een kort lunchgesprek, ging op vrijdag 10 september Brigitte Spiegeler in gesprek met schrijver, dichter Theo Monkhorst. Sinds 2005 heeft hij meerdere romans, bundels gedichten, toneelstukken, een groot aantal columns en korte stukken gepubliceerd. In het gesprek komen aan de orde zijn vertaling van Stećci, een serie teksten over grafstenen van de Servische dichteres Vera Srbinović, twee korte theaterstukken, dialogen, die in november in Theater Branoul in première gaan en (vanaf 8:50 op de tijdlijn) zijn nieuwe roman ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’ die op 8 oktober in Pulchri gepresenteerd wordt. Piet van der Pas draagt twee nog ongepubliceerde gedichten van Theo Monkhorst voor.
Luister en kijk hier naar de video van het lunchgesprek
Meer over ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer
Theo Monkhorst – De Schrijver en de Luchtvrouw. Roman
Theo Monkhorst
De Schrijver en de Luchtvrouw
roman
Nederland
Omslag Anno Fekkes
gebrocheerd in omslag met flappen,
240 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93214-55-2
eerste uitgave 8 oktober 2021
De Schrijver en de Luchtvrouw speelt in een tijd van een klimaatcrisis en viruspandemie. De Schrijver heeft ooit een verhaal geschreven over een driehoeksrelatie, dat hij nooit heeft voltooid: tussen het echtpaar Bram en Mira, en Lia, die hun leven binnendringt. Lia strijdt samen met Mira voor het klimaat en de natuur. Zij is een indrukwekkende en daadkrachtige vrouw, een soort verschijning, engel of visioen. De drie personages zijn door elkaar gebiologeerd, maar de relatie tussen hen werkt blokkerend, verlammend op alle betrokkenen. Dit verhaal van de schrijver blijft onvoltooid. Jaren later ontmoet de Schrijver de hoogleraar en klimaatwetenschapper Lida Plantinga. Deze werkelijke Lida vertoont grote gelijkenissen met zijn creatie, het personage Lia, uit het onvoltooide verhaal. Lida doet onderzoek naar reële bedreigingen, de klimaatverandering, zij is een vrouw van feit en actie. De Schrijver is een man van fictie en verbeelding. Lida beweert Bram uit het onvoltooide verhaal te kennen, en mist hem. Langzaamaan vermengen waan en werkelijkheid zich met elkaar: protagonisten, creaties van de Schrijver komen tot leven, ‘zijn’ personages worden personen, en dicteren het verloop van de geschiedenis. De taal en verbeelding gaan met de Schrijver aan de haal. Dan wordt Lida door een dodelijk virus geveld. Wie is zij eigenlijk? Er blijkt niets over haar bekend te zijn, ze lijkt niet te bestaan. Ze is van lucht, gemaakt van woorden. Intussen is het virus wél echt: het grijpt om zich heen, wordt een ware pandemie en eist vele slachtoffers. Dan neemt de Schrijver een radicale beslissing. Is hij een egoïst?
De Haagse schrijver Theo Monkhorst (1938) publiceerde romans, poëzie en toneelstukken. Zijn werk werd opgenomen in tal van literaire tijdschriften, waaronder Extaze. Bij Uitgeverij In de Knipscheer kwamen in 2016 de roman De blijmoedige leugenaar en in 2018 de eerste delen in één band van zijn trilogie De zegen van weemoed uit, in 2020 gevolgd door de afsluitende roman Rozen en rook. Zijn dichtbundel Huis Huid verscheen in 2019.
Over Rozen en rook:
«Theo Monkhorst laat op een prachtige manier de kracht van het woord gekoppeld aan muziek tot leven komen. Het is een onweerstaanbare combinatie. Monkhorst maakt een duel tussen poëzie en wetenschap en dat geeft een prachtig resultaat. Een buitengewoon intelligent boek!» – Ansiel
«Mooie bespiegelingen over kunst, liefde en het denken wisselen af met wat meer droge, feitelijke beschrijvingen van de gebeurtenissen, die tezamen een interessant en verontrustend beeld schetsen van een mogelijke toekomst.» – NBD / Biblion
Meer over ‘De Schrijver en de Luchtvrouw’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De auteur zit altijd in een lockdown.»
Rob Cobben in gesprek met acht Limburgse auteurs over schrijven in de pandemie in De Limburger, 27 januari 2021:
De pandemie laat ook de literaire wereld niet onberoerd. Lezingen vallen weg, nieuwe uitgaven belanden in de ijskast. Acht Limburgse auteurs (o.a. Peter Buwalda, Connie Palmen en de In de Knipscheer-auteurs Ton van Reen, Peter Lenssen en Niek Bremen) vertellen over de impact van de crisis die soms ook voor nieuwe inspiratie zorgt. (…) Niek Bremen sloeg aan het opruimen en vond in een map van de rommelmarkt een – incompleet – dagboek van de joodse Dini Wolff uit Sittard. Van de dagboekfragmenten heeft Bremen een verhaal gemaakt, dat binnenkort verschijnt in een bundel. (…) Peter Lenssen hoopt dat zijn roman ‘Genoeg geweest’ over grootschalig afluisteren en bespioneren van mensen en de psychische en sociale gevolgen daarvan binnenkort alsnog in de winkel ligt. (…) Ton van Reen, die zijn 60-jarig schrijversjubileum viert, betreurt vooral het afgelasten van lezingen, omdat hij graag contact met zijn lezers heeft, maar was in het coronajaar wel bijzonder productief. (…)
Lees hier het artikel
Meer over Niek Bremen
Meer over Peter Lenssen
Meer over Ton van Reen
Gedicht van Alja Spaan bij ‘Matthijs gaat door’.
‘geen rijmwoord voor’ van Alja Spaan voorgedragen door Joost Prinsen bij Matthijs gaat door, 31 december 2020:
Matthijs van Nieuwkerk was op oudejaarsdag terug op de buis (BNNVARA NPO 1) om 2020 door te nemen in een programma vol muziek. Zijn ‘tafelheer’ was acteur Joost Prinsen die o.a. het gedicht ‘geen rijmwoord voor’ voordroeg (door hem hertiteld als ‘zij sterft alleen’) van Alja Spaan, verwijzend naar het ‘coronajaar’ 2020: «Een prachtig gedicht; bedankt dat ik het hier voor mocht dragen.» Alja Spaan publiceerde het gedicht op haar website op 15 maart 2020. Dagelijks verschijnt er sinds 8 april 2006 een gedicht op deze blog. Van Alja Spaan verscheen bij Uitgeverij In de Knipscheer in 2018 de bundel ‘Tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid’.
geen rijmwoord voor
Zij sterft alleen. Achter glas het wuivend handje dat ze niet meer
ziet, in de gang schaduwen die niet meer bewegen,
rammelende karren die zij niet meer hoort. Ze had altijd heel veel
mensen om haar heen zoals er heel veel pannen
van het aanrecht naar de eettafel werden gedragen, ze duwde de
deuren open met haar heupen, ze kon zich
herinneren dat iedereen haar hielp, opstond, verschoof, rook onder
het deksel. Zij aan het hoofd van de tafel, het glas
in de lucht, de fles bij de tafelpoot, stemmen door elkaar, het ene
verhaal nog mooier dan het andere. Halverwege
vielen ze elkaar in de armen, kinderen lagen op schoot en droomden
en de warmte van buiten liep over in die van
binnen. Misschien dat ze dat nog gevoeld heeft die laatste uren. Lang
was dat natte kleverige handje nog zichtbaar op het raam.
Lees hier het gedicht op de site van Alja Spaan
Kijk hier naar Joost Prinsen bij ‘Matthijs gaat door’ op de tijdlijn vanaf 21.00 tot 23.00
Meer over Alja Spaan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Literaire podcast Mixed Signals
Over literaire podcast ‘Mixed Signals’ van Ilona Verhoeven en Peter Hendriks, 22 mei 2020:
Terwijl in het voorjaar van 2020 alles in de wereld ‘on hold’ gezet wordt, nemen Ilona Verhoeven (schrijver en kunstenaar in Berlijn) en Peter Hendriks (acteur, muzikant en schrijver in Leuth) in de literaire podcast ‘Mixed Signals’ de tijd en gaan ze op zoek naar de mooie dingen! Een quarantainekwartiertje met kunst, literatuur, muziek, poëzie en alles wat verder niet ter tafel kwam. De podcast begon op 4 april en op 22 mei werd de 6de editie op het net gezet. In deze jongste aflevering bijdragen van Cathelijn Schilder en Carlo Lammers.
Klik voor aflevering 6 ‘Contact’
Klik hier voor de voorgaande afleveringen
Meer over Ilona Verhoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer