Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Tzum, 14 april 2021:
‘Genoeg geweest’, de nieuwe roman van Peter Lenssen, opent met een korte verklaring van het personage om wie de roman draait, Karl Slompink, Slomp voor zijn collega’s van de geheime dienst. (…) Lenssen gooit de lezer direct in het diepe: Karl wordt door zijn baas naar het adres van zijn zoon gestuurd, waar hij Merlijn dood aantreft, bungelend in het trapgat. (…) Was een collega al op de rampplek voor Karl er naartoe werd gestuurd? Heeft die Merlijns laptop-bestanden gewist? Een toeval dat alleen een ervaren geheime dienstman als Karl kan overkomen blijkt de sleutel tot bestanden met een schokkende inhoud. Die stap voor stap Merlijns zelfmoord ontraadselen, maar ook de knoop ontwarren in Karls geest. (…) Lenssen bespeelt vele stijlregisters. Reeksen van korte zinnetjes schroeven het tempo hoog op, om plotseling onderbroken te worden door enkele lange zinnen met veelal sarcastisch getinte beeldspraken. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: corruptie
«Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Leestafel, 9 april 2021:
(…) Het verhaal gaat over een man, Karl, die na een telefoontje van zijn baas dat hij niet eens helemaal kan volgen, naar het huis van zijn zoon Merlijn gaat. Hij is werkzaam bij de Geheime Dienst, en gewend aan verregaande voorzorgsmaatregelen. Altijd om je heen kijken, altijd voorzichtig zijn, niemand vertrouwen. Zo gaat hij ook het huis binnen: handschoenen aan, speurend naar camera’s, bedacht op een smakeloze grap. Waar hij niet verdacht op is, is het vinden van een lijk. Het duurt een tijdje voor het tot hem door dringt dat de dode Merlijn is. (…) Na zijn dood weet de jongen zijn vader alsnog zover te krijgen dat hij aan zelfonderzoek doet. Hij moet toegeven dat hij een bar slechte vader was, en een slechte echtgenoot. (…) En dan heeft Merlijn postuum nog een verrassing voor hem. Hij heeft filmpjes gemaakt, en die op ingenieuze wijze klaargezet voor zijn vader, die niet in staat is het te negeren. (…) En wat de waarheid is voor Karl, is een waarschuwing voor de lezer. Willen we echt deze tijd waarin privacy vaak niet meer te vinden is, waarin het Big Brother is watching you steeds meer opgeld doet? (…) Wat de Grote Schrijvers eerder nauwelijks voor elkaar kregen, is Peter Lenssen gelukt: het lezen van dit boek dringt tot in je diepste poriën, het overweldigt, schokt en laat een enorme treurnis achter. Treurnis over een wereld die voor velen niet een roman, maar een werkelijkheid is. (…) De stijl roept een akelige naargeestige sfeer op, en toch: je leest door, omdat het ook mooi is. Alsof er een hemel beschreven wordt met dreigende donkere wolken waar toch hoopvolle lichtstraaltjes doorheen schijnen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Lees deze hartverscheurende roman: confronterend, meeslepend, actueel en prachtig geschreven.»
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen op Alles over boeken en schrijvers, 7 april 2021:
‘Genoeg geweest’, een hartverscheurende roman over het leven van ene Karl. Een zeer deskundig agent van de Geheime Dienst. Samen met zijn collega Brok houdt hij zich bezig met beelden van een terroristische aanval. (…) Zij analyseren de houding van de terroristen, van de aanstaande slachtoffers. Wie en wat zijn deze mensen. (…) Wie is er niet verdacht? (…) Wat daarvoor nodig is dat je altijd op je hoede bent, waar je ook gaat, (…) en…altijd je gevoel uitzetten, per definitie altijd alles en iedereen wantrouwen. (…) Zelfs als je op de Dienst bent. Zelfs ten opzichte van je collega’s. Dat laatste wordt Karl zich pijnlijk bewust wanneer zijn baas Umbra hem onverwacht uit zijn observaties haalt en hem sommeert naar het huis van zijn zoon Merlijn te gaan. Wat? Waarom? (…) “Wat blijft erover van een man wiens leven draait om het in de gaten houden van zijn medeburgers?” staat op de achterkant van deze indrukwekkende roman van Peter Lenssen, die leest als een pageturner. (…) Wat betekent het om te leven in een wereld gebaseerd op structureel wantrouwen? Nu, daar zien wij hier op dit moment in ieder geval op vele fronten de consequenties van. En wellicht, wanneer iedereen tot dit inzicht komt, is er hoop. Dus, lees dit confronterende, meeslepende, actuele en prachtig geschreven boek dat gewaardeerd is met ∗∗∗∗ (uitstekend).
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Literaire thriller over sociale media.» – Norma Montulet
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen voor NBD/Biblion, 17 maart 2021:
Derde roman van Peter Lenssen (1957) die in alle drie de romans actuele thema’s aan de orde stelt. In deze roman, je zou het ook een thriller kunnen noemen, maakt de lezer kennis met Karl, een geheim agent, die zich met name bezighoudt met het afluisteren en bekijken van filmpjes op sociale media, om potentiële terroristen op te sporen. Als hij daar op een dag mee bezig is, krijgt hij een telefoontje van zijn baas. Die vertelt hem dat hij naar de woning van zijn zoon moet gaan. Daar vindt hij zijn zoon, die zich heeft opgehangen. Wat volgt is een queeste op zoek naar antwoorden op de vele vragen die Karl zichzelf stelt, niet alleen over de zelfmoord van zijn zoon, maar ook over zijn eigen leven en de beslissingen die hij in zijn leven heeft genomen. Lenssen laat in dit boek zien wat de corrumperende invloed is van sociale media en het effect dat deze hebben op de manier waarop wij de werkelijkheid waarnemen. Vooral geschikt voor lezers die geïnteresseerd zijn in literaire thrillers en het onderwerp sociale media.
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Als intimiteit wordt vernietigd.» – Hans van der Heijde
Over ‘Genoeg geweest’ van Peter Lenssen in Dagblad van het Noorden en Leeuwarder Courant, 5 maart 2021:
(…) ‘Ik heb van afluisteren en bespioneren mijn beroep gemaakt. Daar ben ik trots op.’ Karl Slompink, Slomp voor zijn collega’s van de geheime dienst, wordt door zijn baas naar het adres van zijn zoon gestuurd, waar hij Merlijn dood aantreft, bungelend in het trapgat. Uit de stroom van gevoelens en herinneringen die de aanblik van zijn dode zoon bij Karl losmaakt, valt op te maken dat hij sinds de scheiding van zijn inmiddels overleden vrouw en eigenlijk ook daarvoor al geheel van hem en haar vervreemd was. Karls leven was en is zijn werk en dat is werk waarover hij niet mag praten, zelfs niet met zijn naasten. (…) ‘Genoeg geweest’ is niet alleen een raadselroman, Lenssen wil ook de permanente surveillance van vele burgers door geheime diensten aan de kaak stellen. Evenals het moorden op duizenden kilometers afstand met behulp van satellieten en drones, weergegeven in scènes die rechtstreeks ontleend lijken aan de film ‘Eye in the Sky’. (…) De vernietiging van intimiteit door het zich permanent bespioneerd weten, dan wel door anderen te bespioneren, holt mensen uit en is fnuikend voor hun morele integriteit. Karl is daar niet alleen medeverantwoordelijk voor, hij is er ook een exponent van. Dat maakt Lenssen allemaal goed duidelijk. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Genoeg geweest’
Meer over Peter Lenssen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Confronterende roman over sociaal aanzien, corruptie en het betalen van een hoge morele prijs.» – André Oyen
Over ‘De bouwval’ van Ronny Lobo op Lezers tippen lezers, 1 augustus 2020:
(…) De op het eerste gezicht zo degelijke Willem kan ook niet weerstaan aan macht en geld. Net als vele mensen in koloniale gebieden wordt er ook door Willem in Curaçao gefraudeerd dat het een lieve lust is. (…) Willem heerst als een katholieke potentaat in zijn gezin, maar houdt er voor zichzelf nauwelijks christelijke waarden op na. Zijn vrouw volgt geheel in het kader van de tijdsgeest de wensen en grillen van haar man, zonder zich al te veel vragen te stellen maar waarvoor ze later wel duur zal moeten betalen. ‘De bouwval’ is een heel confronterende roman over sociaal aanzien, corruptie en het betalen van een hoge morele prijs voor geestelijk bouwen of drijfzand.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bouwval’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Er is nooit echt een beschuldigend vingertje.» – Marjo van Turnhout
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Leestafel, 13 maart 2017:
(…) Mozes is een ontsnapte kindsoldaat uit de terreurgroep van Joseph Kony, en vertelt zijn verhaal overal waar hij komt. (…) Edith Tulp, die jaren in Oeganda heeft gewoond en gewerkt, heeft een vorm gekozen die doet denken aan een jeugdboek, met directe taal, veel verwikkelingen en wendingen. Dat is wennen, maar het werkt toch goed. Zij snijdt alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot. (…) Het geheel vormt een goedlopend verhaal, dat door de prettige dialogen en een spanningsboog prima te lezen valt. En zo lezen we over een corrupt land, waar niets geregeld kan worden zonder iets onder de tafel door te schuiven. Een land dat verscheurd was door de burgeroorlog, waar het de trauma’s nog lang niet van verwerkt heeft. Daarnaast schetst ze de cultuur en de manier waarop het Westen aankijkt tegen deze cultuur. Dat kan begrijpelijk niet zonder kritiek, maar er is nooit echt een beschuldigend vingertje. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit.»
Over ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart op WelkBoek, 1 november 2016:
In deze politieke thriller vind je bepaald niet het Curaçao van de vakantiefolders. Wel geeft het je een veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit in alle lagen van de samenleving. Door in de politiek te gaan wil hoofdpersoon Matthew de vicieuze cirkel van armoede, corruptie en geweld doorbreken. Je zit als lezer zo dicht op zijn huid, dat je je niet aan zijn strijd kunt en wilt onttrekken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Verkiezingsdans’
Meer over Joseph Hart op deze site
Jacques Thönissen – Tranen om de ara. Roman
Jacques Thönissen
Tranen om de ara
Roman
Aruba
Gebrocheerd in omslag met flappen,
280 blz., € 18,90
Eerste druk 1998
Verbeterde tweede druk november 2016
ISBN 978-90-6265-931-9
Via de dromen van Carlos, de Arubaan met de papegaai, herleeft in een meeslepende vertelling het Aruba van vroeger. In Tranen om de ara wordt de lezer meegevoerd in de vermetele strijd van een getergde Arubaan, tegen de corruptie, de uitbuiting en het machtsmisbruik om hem heen. Gedreven door zijn liefde voor Aruba, durft Carlos het op te nemen tegen de hedendaagse veroveraars van zijn eiland: zijn Dushi Tera.
Jacques Thönissen (1939) is Limburger van geboorte, sinds 1962 woonachtig op Aruba en ervaart het eiland als zijn tweede vaderland. In zijn verknochtheid aan Aruba maakt hij zich zorgen om het zich opdringende verval en de dreigende teloorgang van de charme, tradities, normen en waarden, waardoor Aruba zich wist te onderscheiden van de omliggende eilanden in de Caraïbische Zee. ‘Tranen om de ara’ is zijn debuutroman.
Van Jacques Thönissen verschenen verder bij Uitgeverij In de Knipscheer de romans ‘Devah’ (2010) en ‘Sarah de Zwarte Madonna’ (2015) en de verhalenbundel ‘Onder de watapana’ (2013).
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De kracht van fictie.» – Jelle Jeensma
Interview over ‘De bushsoldaat’ met Edith Tulp op Uit de school geklapt, 23 september 2016:
Is er geen straatrumoer in de Nederlandse literatuur? Soms toch wel, zoals in het debuut van Edith Tulp. Zij schreef de roman ‘De bushsoldaat’ waarin een kindsoldaat de hoofdpersoon is, ontsnapt uit het leger van Joseph Kony. Edith Tulp roept een indringend beeld op van het maatschappelijk leven in Oeganda, waarin corruptie het dagelijks leven domineert. Maar, zo maakt de auteur duidelijk, corruptie beoordelen wij door westerse ogen. De werkelijkheid van Oeganda wordt door goededoelenorganisaties, steracteurs als George Clooney en Brad Pitt, en missionarissen als Amerikaanse evangelisten niet goed begrepen. Maar dat maakt ze niet uit: het lijkt ze er vooral om te doen Oeganda voor eigen gewin te exploiteren. Maatschappelijke thema’s, zoals de anti-homowet die door het Oegandese parlement werd aangenomen, spelen een belangrijke rol in deze roman. Edith Tulp, die als journalist vaak en langdurig in Afrika is geweest, geeft door haar ervaring nu verbeelding aan het leven in een land als Oeganda. Zij laat zien dat de kracht van fictie groter kan zijn dan die van een journalistieke reportage. Hoe ze dat doet, valt te beluisteren in het interview dat Jelle Jeensma haar afnam voor het boekenprogramma ‘Uit de school geklapt’. (ScriptPlus, Hogeschool van Amsterdam)
Meer over ‘De bushsoldaat’