Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Leestafel, 13 maart 2017:
(…) Mozes is een ontsnapte kindsoldaat uit de terreurgroep van Joseph Kony, en vertelt zijn verhaal overal waar hij komt. (…) Edith Tulp, die jaren in Oeganda heeft gewoond en gewerkt, heeft een vorm gekozen die doet denken aan een jeugdboek, met directe taal, veel verwikkelingen en wendingen. Dat is wennen, maar het werkt toch goed. Zij snijdt alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot. (…) Het geheel vormt een goedlopend verhaal, dat door de prettige dialogen en een spanningsboog prima te lezen valt. En zo lezen we over een corrupt land, waar niets geregeld kan worden zonder iets onder de tafel door te schuiven. Een land dat verscheurd was door de burgeroorlog, waar het de trauma’s nog lang niet van verwerkt heeft. Daarnaast schetst ze de cultuur en de manier waarop het Westen aankijkt tegen deze cultuur. Dat kan begrijpelijk niet zonder kritiek, maar er is nooit echt een beschuldigend vingertje. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
Tag: corruptie
«Veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit.»
Over ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart op WelkBoek, 1 november 2016:
In deze politieke thriller vind je bepaald niet het Curaçao van de vakantiefolders. Wel geeft het je een veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit in alle lagen van de samenleving. Door in de politiek te gaan wil hoofdpersoon Matthew de vicieuze cirkel van armoede, corruptie en geweld doorbreken. Je zit als lezer zo dicht op zijn huid, dat je je niet aan zijn strijd kunt en wilt onttrekken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Verkiezingsdans’
Meer over Joseph Hart op deze site
Jacques Thönissen – Tranen om de ara. Roman
Jacques Thönissen
Tranen om de ara
Roman
Aruba
Gebrocheerd in omslag met flappen,
280 blz., € 18,90
Eerste druk 1998
Verbeterde tweede druk november 2016
ISBN 978-90-6265-931-9
Via de dromen van Carlos, de Arubaan met de papegaai, herleeft in een meeslepende vertelling het Aruba van vroeger. In Tranen om de ara wordt de lezer meegevoerd in de vermetele strijd van een getergde Arubaan, tegen de corruptie, de uitbuiting en het machtsmisbruik om hem heen. Gedreven door zijn liefde voor Aruba, durft Carlos het op te nemen tegen de hedendaagse veroveraars van zijn eiland: zijn Dushi Tera.
Jacques Thönissen (1939) is Limburger van geboorte, sinds 1962 woonachtig op Aruba en ervaart het eiland als zijn tweede vaderland. In zijn verknochtheid aan Aruba maakt hij zich zorgen om het zich opdringende verval en de dreigende teloorgang van de charme, tradities, normen en waarden, waardoor Aruba zich wist te onderscheiden van de omliggende eilanden in de Caraïbische Zee. ‘Tranen om de ara’ is zijn debuutroman.
Van Jacques Thönissen verschenen verder bij Uitgeverij In de Knipscheer de romans ‘Devah’ (2010) en ‘Sarah de Zwarte Madonna’ (2015) en de verhalenbundel ‘Onder de watapana’ (2013).
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«De kracht van fictie.» – Jelle Jeensma
Interview over ‘De bushsoldaat’ met Edith Tulp op Uit de school geklapt, 23 september 2016:
Is er geen straatrumoer in de Nederlandse literatuur? Soms toch wel, zoals in het debuut van Edith Tulp. Zij schreef de roman ‘De bushsoldaat’ waarin een kindsoldaat de hoofdpersoon is, ontsnapt uit het leger van Joseph Kony. Edith Tulp roept een indringend beeld op van het maatschappelijk leven in Oeganda, waarin corruptie het dagelijks leven domineert. Maar, zo maakt de auteur duidelijk, corruptie beoordelen wij door westerse ogen. De werkelijkheid van Oeganda wordt door goededoelenorganisaties, steracteurs als George Clooney en Brad Pitt, en missionarissen als Amerikaanse evangelisten niet goed begrepen. Maar dat maakt ze niet uit: het lijkt ze er vooral om te doen Oeganda voor eigen gewin te exploiteren. Maatschappelijke thema’s, zoals de anti-homowet die door het Oegandese parlement werd aangenomen, spelen een belangrijke rol in deze roman. Edith Tulp, die als journalist vaak en langdurig in Afrika is geweest, geeft door haar ervaring nu verbeelding aan het leven in een land als Oeganda. Zij laat zien dat de kracht van fictie groter kan zijn dan die van een journalistieke reportage. Hoe ze dat doet, valt te beluisteren in het interview dat Jelle Jeensma haar afnam voor het boekenprogramma ‘Uit de school geklapt’. (ScriptPlus, Hogeschool van Amsterdam)
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Directe taal in ingenieus plot.» – Wim Bossema
Over ‘De Bushsoldaat’ van Edith Tulp in De Volkskrant, 20 augustus 2016:
Het is bijna een apart genre: westerse schrijvers die een roman in Afrika situeren, gezien door de ogen van een westerse hoofdpersoon. De Afrikanen blijven vaak schetsmatig; vergelijk ze maar met de personages van Afrikaanse auteurs. Het kan ook anders, zoals in ‘De Bushsoldaat’ van de Nederlandse journalist Edith Tulp. (…) Zij snijdt alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot. (…) In het boek komen de gruwelen van Kony’s verzetsleger aan bod en de haatacties tegen homo’s. Maar bij Tulp is Oeganda geen onbegrijpelijk wreed oord als decor voor een westerse hoofdpersoon. Ze schetst het leven in Oeganda, met gekonkel en machtspolitiek, maar ook met vriendschap en sociale geborgenheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Ze beschrijft erg goed en raak het leven in Oeganda.» – Drs. Madelon de Swart
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp voor Biblion, 17 juli 2016:
Tijdens een reis in Oeganda leert Thomas door een salmonellavergiftiging verpleegster Josi kennen en wordt verliefd op haar. (…) Als Thomas, inmiddels vader geworden, zijn werk is kwijtgeraakt, komt hij in contact met Mozes, één van de Oegandezen die hen opzoeken. Met hem komt hij op het idee om in Oeganda (…) ontwikkelingsprojecten te gaan coördineren. Mozes en Thomas raken dan goed bevriend, tot Mozes, door zijn traumatische ervaringen als kindsoldaat, in de ban komt van Amerikaanse evangelisten die homoseksualiteit veroordelen. Dit is het romandebuut van de Nederlandse journaliste (1960) die veel schrijft over ontwikkelingssamenwerking. Ze beschrijft erg goed en raak het leven in Oeganda: de armoede, corruptie en de gevolgen voor ontwikkelingsprojecten. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Nooit zal je meer geld overmaken zonder aan deze roman te denken.» – Ezra de Haan
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Literatuurplein, 12 juli 2016:
In Oeganda groeit er een vriendschap tussen Thomas en Mozes. Ze besluiten hun talenten te bundelen en al snel blijken ze de ideale ‘match’. Mozes, door de wol geverfd als hij is, doorziet iedere vorm van corruptie en bedrog. Thomas speelt welwillend zijn chauffeur als ze weeshuizen, scholen, klinieken en dorpsgemeenschappen gaan controleren die dankzij geld van goede doelen zijn opgericht. Of niet… Al snel blijkt het rumoer zich te verspreiden dat met deze inspecteurs niet te sollen valt. Iedere steen komt boven (en dat blijken er vele) en ze blijken ook nog eens onomkoopbaar te zijn. Iedere keer dat ze weer misbruik van gesubsidieerde doelen blootleggen, grimlacht de lezer. Het tweetal doet aan Don Quichot en Sancho Panza denken, al is het wel de vraag wie van de twee molens voor reuzen aanziet. (…) Mozes’ houding jegens homoseksualiteit, kost hem zijn vriendschap met Thomas. Mozes is met overleven bezig, zoals hij zijn hele leven al doet. Hij heeft daarvoor gedood, en zal het weer doen, dus wat kan vriendschap dan betekenen? De krankzinnige houding naar homoseksuelen in Oeganda heeft Tulp niet gefantaseerd. Helaas is het een van de vele feiten waarop deze zeer leesbare roman is gebaseerd. Edith Tulp heeft een mooie, bij vlagen hilarische, roman geschreven over topzware onderwerpen. Oorlogstrauma’s, kindermisbruik, corruptie, homofobie, de naïeve kijk en gulheid van het westen, evangelisten die ‘big business’ van andermans ellende hebben gemaakt en toch gaat het boek ook over vriendschap en liefde, wellicht westerse luxeproducten… u mag het zeggen. Een ding is zeker, nooit zal je meer geld overmaken zonder aan deze roman te denken. Daarmee bereikt Tulp met haar wellicht ietwat cynische boek meer dan al die doorwrochte werken vol staatjes en grafieken. Laten we hopen dat Edith Tulp snel weer van zich laat horen. Haar scherpe pen en tong zijn uiterst geschikt voor dit soort verhalen van over de grens.
Lees hierhier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Een aangrijpend boek dat je bij je nekvel grijpt.» – André Oyen
Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Ansiel, 24 juni 2016:
Thomas en Mozes bundelen hun krachten, trekken na waar het geld van de goede doelen blijft en of het ook aan nuttige projecten besteed wordt. Mozes doorziet iedere vorm van oplichting en Thomas speelt zijn chauffeur wanneer ze weeshuizen, scholen, klinieken en dorpsgemeenschappen controleren. En zo worden Thomas en Mozes onafscheidelijk. (…) Hun onorthodoxe aanpak blijkt opvallend succesvol. Het verleden van Mozes als kindsoldaat blijkt een internationale aandachtstrekker te zijn om fondsen te werven. (…) Tijdens een tournee in Amerika komt Mozes in aanraking met een evangelische kerkleider met vedettestatus, die in hem een perfect boegbeeld ziet tegen homoseksualiteit. (…) De personages in dit boek zijn fictief, maar de anti-homowetgeving zoals in dit boek beschreven is inderdaad eind 2013 door het Oegandese parlement geloodst en begin 2014 in werking gesteld. (…) ‘De bushsoldaat’ is een sterk en vlot geschreven boek dat ons niet alleen meeneemt in de traumatische wereld van de kindsoldaten maar ook een intrigerende inkijk gunt op Amerikaans-evangelische invloed op de Afrikaanse homofobie en op de corruptie bij ontwikkelingsprojecten.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De bushsoldaat’
Impressie boekpresentatie ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp
Vlak voor het vertrek van Edith Tulp naar Zuid-Afrika werd haar debuutroman ‘De Bushsoldaat’ gepresenteerd in Gallery Vriend van Bavink op 19 april 2016. Na haar terugkomst volgde op 4 juni 2016 nog een kleine thuispresentatie in de Amsterdamse De Pijp bij Ratatouille. Metje Blaak was er op beide gelegenheden bij met haar camera en monteerde deze impressie. Edith Tulp overhandigde het eerste exemplaar aan Sander van Zanten, ondernemer in Oeganda. Verder met bijdragen van singer-songwriter Lakshmi, uitgeverijredacteur Peter de Rijk, eigenaar Ratatouille en actrice Ernie Nauta, journalist Marco Bakker.
Meer over ‘De bushsoldaat’
«Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen stad’ een prachtig boek geschreven.» – André Oyen
Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Ansiel, 5 juni 2016:
Ton van Reens nieuwste roman ‘De verdwenen stad’ neemt ons mee in een Kafkaïaanse wereld. Timo Wolters, advocaat in Roermond maar woonachtig in Horn, wordt wakker na een nare droom. (…) Maar gelukkig was het maar een droom en is hij nu wakker en lijkt alles weer het oude. (…) Dit verhaal werkt langzaam maar zeker naar een rampzalige onthulling toe. De lezer wordt net als de protagonist geconfronteerd met allerhande verontrustende gebeurtenissen. De grens tussen fictie en waarheid begint bedrieglijk vaag te worden. Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen’ stad een prachtig boek geschreven over een man die letterlijk en figuurlijk het Noorden kwijt is door de druk van een veeleisende en corrupte wereld. Een druk die hem tenslotte fataal wordt.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De verdwenen stad’