«Een deels weemoedige, deels pijnlijke novelle.» – Marianne Janssen

Over ‘Op weg naar Nos Plaser’ van Ken Mangroelal op LeesKost, 4 januari 2023:

Een Caribische zakenman koopt op zijn geboorte-eiland een kunukuhuisje, een plattelandshuisje. Hij is al jaren niet meer op het eiland geweest en dit huisje lijkt hem ideaal om er te overwinteren, een rustplaats in zijn hectische leven. Hij heeft geen enkele behoefte aan een senitimental journey, desondanks dringen de herinneringen uit zijn jonge jaren zich op. Hij geeft zich eraan over. Ontmoet al dromend oude vriendinnen, hoort in het restaurant iemands levensverhaal aan, ziet zelfs een oude vrouw in zijn huis die leeft en toch ook lijkt te spoken. Wat doet zij in zijn woning? Volgens een klusjesman die bij hem langs komt moet zij de oude bewoner zijn die af en toe komt kijken. Dat is nu eenmaal normaal bij kunukuhuisjes, daar moet hij maar aan wennen. Het eiland neemt bezit van hem. Want hij is weliswaar van ‘hier’ maar ook vele jaren van ‘ver’ geweest, wordt dat hem soms kwalijk genomen? Op een dag staan er twee politieagenten op zijn erf. Ze beschuldigen hem van zaken waarmee hij niets te maken heeft. Maar ernstig als ze zijn krijgt hij huisarrest opgelegd. Nu zit hij gevangen in eigen huis. Maar dan komt er een vrouw op bezoek met een verzoek dat hij niet kan weigeren. Dat vindt die vrouw tenminste… Maar zij kerft in een oude, pijnlijke familieruzie die nog lang niet is doodgebloed. De man verzet zich sterk.

Bron
Kijk hier naar de presentatie vanaf 4:10 tot 1:05:00 op de tijdlijn
Meer over ‘Op weg naar Nos Plaser’
Meer over Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De realiteit van het leven op Aruba in een klein verhaal.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Op weg naar Nos Plaser’ van Ken Mangroelal op Leestafel september 2023:

Een zakenman is terug op zijn geboorteplek: Aruba. Hij heeft er een huisje – een kunukuhuisje – gekocht om er in de winterperiode te wonen. Zijn woonplaats is in feite Amsterdam. Het gaat hem om een rustig verblijf, weg van het jachtige leven in Nederland. Helaas voor hem blijft zijn verblijf niet rustig… (…)  Maar als het verleden hem niet met rust laat en zijn herinneringen in flarden terugkomen, beseft hij: sommige herinneringen zijn inderdaad welkom, andere had hij liever niet gehad. Ze gaan met name over de vrouwen die er in zijn leven waren. (…) Nee, een idylle is het eiland niet meer. Dat is het al niet meer sinds de Europeanen de oorspronkelijke bewoners, de Indianen wegvoerden  en het land overnamen voor hun eigen gewin. Een klein verhaal dat onderbroken wordt door flarden herinneringen en dromerijen. Maar ook door de realiteit van het leven op Aruba: de toeristen die een idylle verstoren, de criminaliteit en de daarmee samenhangende corruptie. (…)
Lees hier de recensie
Kijk hier naar de presentatie vanaf 4:10 tot 1:05:00 op de tijdlijn
Meer over ‘Op weg naar Nos Plaser’
Meer over Ken Mangroelal bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Beeld van Curaçao stemt droevig.» – Otti Thomas

Opmaak 1Over lezing ‘Kruispunt’ van Joseph Hart in Amigoe, 19 september 2015:
Het beeld dat Jopi Hart donderdagavond (17-9-2015) schetste van Curaçao stemt droevig. In een land dat relatief rijk is voor het Caribisch gebied, leeft een groot deel van de bevolking in grote armoede. Het aantal gewelddadige overvallen gepleegd door tieners van twaalf, dertien of veertien jaar is bijzonder hoog. “Een baby is niet voorbestemd om later overvaller te worden, dus ergens moet het fout gaat”, zei Hart.
Geweld onder jongeren is het onderwerp van ‘Kruispunt’, een roman waarin Hart de gedachten, keuzes en uitdagingen volgt van een jonge crimineel. De publicatie is de reden dat de Vereniging Antilliaans Netwerk hem uitnodigde voor de presentatie in het Amsterdams Congres Centrum. De aanwezigen, onder wie maatschappelijk werkers, jeugdbegeleiders, docenten, artsen en vertegenwoordigers van de politie, probeerden samen oplossingen te bedenken om het tij te keren. De Curaçaose Justitie-minister Nelson Navarro krijgt op termijn een video-opname van de discussie, omdat ook hij geïnteresseerd is in de visie van deskundigen op dit gebied.
Lees hier verder
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Inge Nicole pakt het thema misdaad bij de kop.» – Mark Minnema

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole in Alkmaarsche Courant, 5 november 2014:
Het nieuwe boek van de Alkmaarse schrijfster Inge Nicole, heeft naargeestige trekken. Dayra zit het liefst in een kast en hongert zichzelf uit om uit de tentakels van haar criminele Russische familie te blijven. (…) Inge Nicole pakt ook het thema misdaad bij de kop, zonder van het boek een typische thriller te maken. Toch komt er behoorlijk wat wreedheid in voor, de Russische penoze laat zich niet ombetuigd. (…) ‘Ik ben nooit echt een spreker geweest. Ik heb nadenktijd nodig, die heb je als je schrijft.’
Lees hier het artikel
Meer over ‘Aardappelbloed’
Meer over Inge Nicole bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een klein boek, maar een groot verhaal.» – Anja Schuller

VoorplatAardappelbloedOver ‘Aardappelbloed’ van Inge Nicole op Boekenwurm en Pleeg, 17 september 2014:
Darya wil niet zo dik als haar moeder worden. Ze wil model worden, maar heeft aardappelbloed. Ze stopt bijna helemaal met eten en trekt zich terug in een grote kast, daar waar de matroesjka’s staan te pronken, het verleden is uitgestald. (…) Haar oom Sergei kan niet van jonge vrouwen afblijven. (…) Jonge vrouwen uit het voormalige Oostblok worden met mooie praatjes, met valse hoop, naar het Westen gelokt. Uiteraard belanden ze, al laat de schrijfster dit gelukkig grotendeels onaangeroerd, in de seksindustrie. Naast alle ellende en haar eetstoornis, is er ook haar jeugdliefde Peter. Hij heeft er alles voor over om Darya een echt leven te geven. De grote kast, met de matroesjka’s moet een herinnering, een herinnering met littekens, blijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Aardappelbloed’

«Hart bouwt op formidabele wijze de spanning op.» – Federico Besamusca

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in La Chispa, (Het Latijns-Amerika Magazine, jaargang 5 nr. 23), 7 mei 2014:
Uitsluiting of solidariteit. Dat is de kwestie die de Curaçaose auteur Joseph ‘Jopi’ Hart (1940) aansnijdt in ‘Verkiezingsdans’. De openingsscène geeft op beklemmende wijze de misère weer van de groep waar de roman om draait: de bewoners rondom Willemstad in wijken als Seru Fortuna, Marchena en Wishi. Hun levens worden gekenmerkt door armoede. Een stedelijke onderklasse zoals die er is in zoveel Latijns-Amerikaanse steden. (…) Hart werkt het idee van solidariteit met en uitsluiting van de onderklasse uit aan de hand van twee mannelijke hoofdpersonages: Matthew, de held en Manny, de schurk.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Verkiezingsdans’

«Lees Joseph Harts ‘Verkiezingsdans’ op eigen wijze, want daar gaat het om in de literatuur.» – Wim Rutgers

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, 10 april 2014:
In de drie delen van de meer dan vijfhonderd pagina’s tellende roman beschrijft de verteller het leven van de bevlogen docent Matthew die met een aantal vrienden een discussiegroep start, die het doel heeft de noodzakelijke politieke en sociale vernieuwing op het eiland door te voeren. (…) Op jonge leeftijd werd Matthew seksueel al ingewijd door de dienstmaagden, was hij zijns ondanks getuige van de wrange relatie die tussen zijn ouders bestond. Zijn vader was een incestueuze dronkaard die zijn dochter misbruikte en zijn vrouw in zijn delirische toestanden seksueel vernederde. Matthew haatte als een klein oedipusje zijn vader en hing aan zijn moeder, een afwijking waaraan hij op latere leeftijd nog bijna te gronde gaat omdat het hem nachten van demonische dromen bezorgt. (…) Die jeugdige haat-liefde bepaalt in sterke mate Matthews leven als volwassene in zijn huwelijk in Nederland en zijn relatie tot zowel zijn grote liefde voor de moeder van een van zijn leerlingen, tot hij eindelijk de ware liefde ontdekt. Aanvankelijk lijkt Matthew met zijn charismatische politieke stijl wel een superman, tot zijn traumatische ervaringen uit zijn jeugd zijn ondergang dreigen te worden, die hij echter door vriendschap en het vermogen echte liefde te geven en te ontvangen overwint.
Lees hier de recensie in de krant of hier als tekst
Meer over ‘Verkiezingsdans’

«Tjeerd Ybeles Smit kaart met veel vaart en humor uiterst belangwekkende zaken aan.» – Guus Bauer

Opmaak 1Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit op Literatuurplein.nl, 27 februari 2014:
Fred Bongers deed er alles aan om zijn ouders, de vader was een ouderling, tegen zich in het harnas te jagen. Het o zo begrijpelijke puberale verzet dat uitgroeit tot een levenshouding. Fred begon drugs te dealen. Hij begon dealers en klanten te ‘rippen’ en beroofde op het laatst zelfs een bank. Zijn vriendin Jina liet hij de hoer spelen. Uiteindelijk neemt hij de benen en gaat zwerven in Zuid-Europa. Een mooie ironische samenvatting van de hippietijd. (…) De roman begint wanneer de vrijbuiter op leeftijd terugkomt naar Nederland voor een behandeling vanwege hepatitis C, een gevolg van de levensstijl uit het verleden. Inmiddels is hij al jaren van de drugs af. (…) De therapie ter bestrijding van hepatitis C heeft veel weg van die tegen kanker. De chemo kan tot waanideeën leiden. Smit parodieert en hallucineert er heerlijk op los. Hij weet met zijn vlotte schrijfstijl de lezer te bewegen. Maar door de humor heen sluimert de pijn. De pijn van het ouder worden, de angst voor de dood, de onzekerheid over het geloof.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Bijverschijnelen’

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«De spannend geschreven roman ‘Verkiezingsdans’ van Jopi Hart is een regelrechte aanklacht tegen de politiek op Curaçao.» – Jeannette van Ditzhuijzen

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Ñapa (Amigoe), 30 november 2013:
De beschrijvingen in de roman van troosteloze gezinnen en drugskoeriers in arme buurten zijn gebaseerd op Harts ervaringen in het onderwijs. Hij was jarenlang docent Engels aan het Radulphus College. Net als Matthew Bartels in ‘Verkiezingsdans’ hoorde hij op ouderavonden het nodige over de soms schrijnende thuissituaties van zijn leerlingen.

Lees hier het artikel

Meer over ‘Verkiezingsdans’

Meer over Jeannette van Ditzhuijzen

«Een indringend tijdsbeeld van Curaçao.» – Walter Palm

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart voor NBD/Biblion, 16 december 2013:
De eerste verhaallijn is de cocaïnehandel en de daarmee samenhangende criminaliteit. De tweede verhaallijn is de aanloop naar de Curaçaose verkiezingen en de bijbehorende strategieën van de politieke partijen om in de gunst te komen bij de kiezer. Bij deze tweede verhaallijn komt Matthew om de hoek kijken. Matthew heeft samen met een denktank een plan bedacht om Curaçao er weer boven op te krijgen, en de armoede te bestrijden die de voedingsbodem is van criminaliteit. De derde verhaallijn zijn de psychische problemen van Matthew die geplaagd wordt door traumatische jeugdherinneringen met een alcoholische vader. De auteur weet deze drie verhaallijnen tot een geheel te smeden en hij schetst een indringend tijdsbeeld van Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’