curaçao – Pagina 46 – Uitgeverij In de Knipscheer

Eredoctoraat voor Elis Juliana

Elis Juliana (1927) wordt benoemd tot eredoctor aan de universiteit van Curaçao, de UNA op dinsdag 18 juni 2013:
De gerenommeerde Curaçaose dichter, auteur, kunstenaar en onderzoeker ontvangt deze onderscheiding voor zijn zeer bijzondere verdiensten voor de Curaçaose gemeenschap. Juliana heeft een cultureel-maatschappelijk zeer actief en dienstbaar bestaan geleid. Zijn uitgebreide verzamelingen van oudheidkundige objecten zijn in diverse collecties van lokale musea opgenomen. Elis Juliana is een veelzijdig kunstenaar. Hij stond bekend om zijn meesterlijke voordrachten. Hij is een zeer productief auteur en heeft vele publicaties op zijn naam staan met name in het Papiaments. In 2011 verscheen van hem in Nederlandse vertaling Hé Patu/Waggeleend.

Meer over Elis Juliana

«Niet alleen een hoedster van de waarheid is voor Curaçao verloren gegaan maar ook een kwaliteitsmerk.» – Elodie Heloise

(foto van Ken Wong)

Bij het overlijden van Els Langenfeld (1958-2013), 11 juni 2013:
‘Get your facts right’ dat was de boodschap van Els Langenfeld en wie zich daar met een Jantje van Leiden vanaf maakte, kon rekenen op lik op stuk. En vaak, heel vaak had zij het bij het rechte eind, aantoonbaar. Leuk of niet. Ze had gelijk omdat ze deed wat iedereen zou kunnen of ‘moeten’ doen… ze zocht het uit, tot op de bodem hetgeen niet zelden ook tot ontdekkingen en inzichten leidde over de historische, culturele en maatschappelijke omstandigheden waarin ons verleden zich afspeelde en waarin onze voorouders leefden. (…) In dat licht bezien is er zondag niet alleen een hoedster van de waarheid voor Curaçao verloren gegaan maar ook een kwaliteitsmerk.

Lees hier ‘Hoedster van de waarheid’

Meer over Els Langenfeld

Els Langenfeld overleden

Els Langenfeld is zondag 9 juni 2013 op Curaçao overleden. Els Langenfeld (1958) woonde sinds 1991 met haar gezin op Curaçao. Al snel raakte zij gefascineerd door de boeiende geschiedenis van dit (ei)land. Met hart en ziel heeft zij zich gestort op archiefonderzoek om zo de kennis en het begrip over de oude Curaçaose samenleving te verbreden. Met een vlotte pen deelde zij de opgedane kennis met een breed publiek via tal van publicaties, zoals boeken, bronnenpublicaties en artikelen in dagbladen en tijdschriften. In 2011 werd zij voor haar werk benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Met haar op 29 mei 2013 op Curaçao gepresenteerde boek Porto Marie betrad Els Langenfeld een nieuw terrein: het schrijven van drie fictieve historische novellen in een zodanig correct historische context, dat zij waar gebeurd zouden kunnen zijn.

In maart 2012 ontving ik van Aart Broek een e-mail met als bijlage drie lange verhalen van Els Langenfeld met de mededeling: ‘Het lijkt mij dat je er eens nader kennis van moet nemen.’ Een maand later mail ik Els Langenfeld: ‘We hebben uw manuscript ondanks de beschreven verschrikkingen met genoegen gelezen.’ En: ‘Dat we zeer genegen zijn om uw manuscript als drie samenhangende verhalen uit te geven in 2013.’ Precies een jaar later kwam haar boek van de drukker. Vlak daarvoor nodig ik haar uit voor de Nederlandse presentatie van Porto Marie in ons ‘Antilliaans schrijversprogramma’ in Podium Mozaïek Amsterdam op zondagmiddag 8 september 2013. Els Langenfeld mailt me te zullen komen omdat ze de presentatie kan combineren met een al gemaakte afspraak die maand. De ochtend van haar Curaçaose boekpresentatie laat Els Langenfeld me weten: ‘Helaas is de kanker nu toch definitief aan de winnende hand. De kans dat ik de bijeenkomst in september haal, is zeer klein.’ (Franc Knipscheer)

Bibliografie Els Langenfeld

Kijk hier naar beelden van de boekpresentatie op 29 mei 2013

Meer over Porto Marie

Porto Marie in de achttiende en negentiende eeuw

Gesprek over ‘Porto Marie’ met Els Langenfeld door Dick Drayer op Caribisch Netwerk, 31 mei 2013:
‘Porto Marie’ van Els Langenfeld is deze week officieel gepresenteerd op Curaçao. Het boek is uitgebracht bij uitgeverij In de Knipscheer. Het bevat drie novellen die het dagelijks leven op Curaçao rond de jaren 1738, 1795 en 1888 beschrijven en dan met name wat zich afspeelt op plantage Porto Marie. Voor het eerst heeft Langenfeld gekozen voor ‘historische fictie’ als vorm om een kijkje te nemen in de tijd van de slavernij. Net als in haar populair wetenschappelijke werken probeert Langenfeld het verhaal van de gewone man te vertellen, weg van de karikatuur van de zielige slaaf en de boze blanke eigenaar. Maar dit keer laat ze de emotie die zij daarbij voelt wel spreken, in fictieve vorm tegen de achtergrond van historische feiten. Langenfeld heeft een oeuvre van tien boeken, dat 18 jaar geleden begon en waarschijnlijk binnenkort eindigt; de auteur heeft kanker. ‘Porto Marie’ is naar eigen verwachting haar laatste boek.
Luister hier naar het interview

Meer over Porto Marie

«In Porto Marie draait juist alles om de emotie.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Wetenschap en emotie gaan moeilijk samen. Op het moment dat emotie in een wetenschappelijk onderzoek een rol gaat spelen, is het onderzoek niet meer objectief. In mijn vele historische artikelen probeer ik dan ook zo objectief mogelijk de feiten weer te geven. Liefst laat ik het aan de lezer over om conclusies te trekken. Voor emotie is in deze artikelen weinig ruimte. Dit in tegenstelling tot dit boek, wat geen wetenschappelijke status heeft maar die van fictie. Daarin draait juist alles om de emotie. Dat dit voor mij als auteur een enorme omschakeling betekende, mag duidelijk zijn.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

«Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen.» – Els Langenfeld

Els Langenfeld over ‘Porto Marie’ bij de presentatie op Curaçao in Antilliaans Dagblad, 30 mei 2013:
Ik krijg vaak te horen: ‘Maar jij schrijft zo makkelijk!’ Nee, wat ik schrijf, leest makkelijk. Maar het kost mij heel veel moeite om het zo op papier te krijgen. Om in woorden goed te kunnen weergeven wat de personages in het boek voelen, hun emoties en gedachten, moet ik het aan de binnenkant van mijn ogen bekijken. Ik moet het voor mij zien, ik moet het zelf voelen. (…) Zoals gezegd, hoewel in dit boek veel feitelijke informatie is verwerkt, draait het vooral om de emotie: de lezer deelgenoot maken van de gevoelens, de zorgen en dromen van de kleine man in die tijd. Of dat is gelukt, kan ik zelf natuurlijk moeilijk zeggen. Daarop zal de lezer een antwoord moeten geven.

Lees hier het verslag of in hier in Antilliaans Dagblad

Meer over ‘Porto Marie’

‘Boys of Summer’ met The Curaçao Little Leaque Allstars

Op donderdag 30 mei sluit de Pletterij het seizoen af met de vertoning van de film ‘Boys of Summer’ in honkbalstad Haarlem:
De documentaire van anderhalf uur volgt het team honkballertjes op Curaçao dat zich opmaakt voor de realisatie van hun droom: wereldkampioen worden, net als hun landgenootjes een jaar eerder. Met de stranden van het eiland en de straten van Willemstad als achtergrond leren we de spelers en hun eigen(aardig)heden kennen. Boys of Summer bestudeert de fameuze sport honkbal vanuit een uniek perspectief, het laat kinderen zien, die zowel het voorrecht als de last dragen om de trots van de natie te zijn. The Curaçao Little Leaque Allstars overleven de voorrondes met duizenden teams uit 90 landen. We reizen uiteindelijk mee naar Williamsport in Pennsylvania voor de eindronde, waar de spanning hoog oploopt. De documentaire laat zien dat kinderen uit ‘poor neighbourhoods’ met goede begeleiding tot heel veel in staat zijn.

De film (een co-productie tussen de Verenigde Staten en Curaçao) werd gedraaid op het New Orleans Film Festival, Festival de Cine Global Dominicano en op internationale filmfestivals in California en Florida. Regie: Keith Aumond (Engels/Papiamentu). Productie: Jennifer Van der Kwast, Henry van der Kwast e.a. Vertoning i.s.m. Uitgeverij In de Knipscheer.

Locatie: Pletterij, Lange Herenvest 122, Haarlem. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Toegang: € 3,00, inclusief lidmaatschap.
Reserveren is gewenst: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540

«Van mij vier schitterende sterren voor Porto Marie.» – Eric de Brabander

Over ‘Porto Marie’ van Els Langenfeld door Eric de Brabander bij de Curaçaose presentatie, 29 mei 2013:
Al jaren wroet Els Langenfeld in de historische annalen en publiceerde vele artikelen daarover. Op het fanatieke af probeert zij duidelijk te maken dat zowel slaven als plantagehouders dezelfde menselijke trekken hadden als wij nu. Goede, slechte, medemenselijkheid, oneerlijkheid, ga zo maar door. Ze laat zien dat de slaven onmenselijk behandeld werden op de transportschepen van de WIC, maar dat het leven van de blanke matrozen ook niet veel waard was. (…) Els Langenfeld is door een proces heengegaan dat haar maakte van een historicus tot een romancier. Van mij vier schitterende sterren voor het boek, en een abraso kaloroso voor Els Langenfeld die het voor elkaar gekregen heeft in het 150ste jaar na de afschaffing van de slavernij onze literatuur te verrijken met drie prachtige historische novelles.

Lees hier de toespraak

Meer over Porto Marie

«Schaamte als oorzaak van falend beleid in bedrijven en overheden.» – Eric de Brabander

Over ‘Dwarsliggers’ van Aart G. Broek in Antilliaans Dagblad, 18 mei 2013:
Aart Broek maakt in zijn essay duidelijk dat schaamte niet iets exclusiefs is voor de Japanse, Curaçaose of Marokkaanse samenlevingen die zouden worden gekenmerkt door een ‘schaamtecultuur’. Schaamteopwekkende praktijken van alle windstreken zijn bijvoorbeeld uitsluiting, langdurige pesterijen op school of op de werkvloer, emotionele verwaarlozing, huiselijk geweld, seksuele intimidatie en verkrachting. Alle vormen van vernedering en uitsluiting leiden tot gedrag dat schaamte en schande dient te voorkomen, ten koste van alles.

Lees hier of hier de recensie

Meer over Dwarsliggers

Meer over Aart G. Broek

«Huiveringwekkende geschiedenis van Curaçao. » – Ezra de Haan

Over ‘Porto Marie. 1738- 1795- 1888’ van Els Langenfeld op Literatuurplein.nl, 15 mei 2013:
De combinatie van feitenkennis en liefde voor Curaçao vormt de basis voor de drie novellen. Het resultaat is imponerend. ‘1888’is het derde deel van dit drieluik in novellen. De slavernij is voorbij. Uit alles in dit verhaal blijkt dat de ‘vrijgemaakten’ nog net zo afhankelijk van hun vroegere meesters waren als vóór de emancipatie. (…) Els Langenfeld heeft met haar Porto Marie een bijzonder boek geschreven. De drie novellen vormen tezamen een roman rond de oude Curaçaose plantage. Waarschijnlijk hebben de gebouwen en de grond haar dit verhaal ingefluisterd. Langenfeld heeft de kleine, dode takjes van de wabi op het zanderige pad dat naar haar verhaal leidt, weggeveegd. Drie fonkelende verhalen kwamen tevoorschijn. Drie juweeltjes die de soms huiveringwekkende geschiedenis van Curaçao vertellen.

Lees hier de recensie

Meer over Porto Marie