Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op Caraïbisch Uitzicht, 30 december 2019:
(…) Het verhaal is spannend geschreven, het houdt de aandacht van de lezer vast. Het zoeken naar de legendarische dichter is de bezieling van dit boek. De lezer wil weten wanneer De Haan de dichter Michaël Slory ontmoet – en hoe de ontmoeting zal gaan. En waarom zoekt hij eigenlijk naar hem? Suriname heeft toch veel meer dichters! Deze reis die De Haan naar Suriname maakt is te vergelijken met een reis naar een voorouderland of een vaderland. Iemand die vele generaties later op zoek gaat naar dingen waar hij heel zijn leven mee bezig was. Dan heb je zoveel vragen, fantasieën en beelden over hoe dat land zal zijn. En je afvragen wie en wat je wel tegen zal komen. Het is zoeken naar iets: een thuisgevoel. Een soort van herkenning en erkenning dat je er bent in je land van oorsprong. Ik voel een spanning bij De Haan. En die spanning heeft niet alleen te maken met Michaël Slory. Maar ook met het gegeven dat De Haans literaire carrière als schrijver en dichter al tientallen jaren verbonden is met de Surinaamse schrijvers en dichters. Los hiervan heeft Suriname een koloniaal verleden. Zal Suriname wel hetzelfde Suriname zijn als De Haan in zijn gedachtewereld geschapen heeft aan de hand van de verhalen die hij over Suriname gehoord heeft door de jaren heen? (…) Het boek begint met een flashback waarin de schrijfster Cynthia McLeod en De Haan elkaar ontmoeten. Zij vertelt dat zij Michaël Slory sinds haar schooltijd kent. Ze zaten samen in één klas. En dat Michaël Slory ook een heel goede pianist is. Piano spelen leerde hij van de paters op de katholieke school. Michaël Slory ging naar Nederland om Spaans te studeren. Hij maakte zijn studie niet af – heimwee bracht hem terug naar zijn vaderland. Hij nam een map vol met gedichten mee. Terug in zijn vertrouwde omgeving begon hij nog meer gedichten te schrijven en te publiceren in eigen beheer. Hij werd een bekende dichter. Hij zou niet meer terugkeren naar Nederland. Ook niet toen hij vele jaren later een van de grootste dichters van Suriname werd en verschillende uitnodigingen kreeg voor optredens in Nederland. Hij wees iedere uitnodiging af. (…)
Dichter en beeldend kunstenaar Saya Yasmine Amores publiceerde eerder gedichten en romans onder het pseudoniem Cándani.
Lees verder op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over Michaël Slory op deze site
Meer over E. de Haan op deze site
Meer over Saya Yasmine Amores op deze site
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Cynthia McLeod
Herdenking en uitvaart Michaël Slory op donderdag 27 en vrijdag 28 december 2018
foto Corine Spoor 8 september 2018
De uitvaart van Michaël Slory zal plaatsvinden op vrijdag 28 december 2018 met een kerkdienst vanaf 14.30 uur in de Rajpur-kerk aan de Verlengde Mahonylaan in Paramaribo. Vanaf 14.00 uur is daar gelegenheid tot afscheid en condoleances. Na de kerkdienst zullen er toespraken zijn van familie en van o.a. Ronald Venetiaan, Robby Parabirsing (voorzitter S ’77), Cynthia McLeod en een hoge vertegenwoordiger van het ministerie van Onderwijs. Aansluitend zal de ter aardebestelling plaatshebben op R.K.-begraafplaats aan de Schietbaanweg.
De avond ervoor, donderdagavond 27 december, is er een grote herdenking in de Congreshal (aan het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo) vanaf 20.00 tot middernacht met Singi neti, een programma over Michaël Slory met diverse voordrachten uit zijn werk gepresenteerd door Schrijversgroep ’77 en een herdenking door de familie van Michaël Slory.
Zie ook
Caraïbische Letterendag OBA Junior
Op zondag 1 oktober 2017 vindt in de OBA voor het eerst de Caraïbische Letterendag OBA Junior plaats. Maar liefst tien jeugdboekenschrijvers, onder wie Dianan Lebacs, komen daarvoor over uit het Caraïbisch gebied! In totaal doen 23 kinder- en jeugdboekenschrijvers mee aan deze zinderende dag. Met als grote verrassing de Surinaamse successchrijfster Cynthia McLeod die het festival zal afsluiten. De organisatie is in handen van de Werkgroep Caraïbische Letteren en de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) die samen een spannend en interactief programma hebben gemaakt voor de jeugd van 6 tot 13 jaar. Om 11.30 uur is de feestelijke opening en start het programma. Kinderen kunnen kiezen tussen de Literaire Trippelzone met korte interactieve mini-voorstellingen van Caraïbische jeugdboekenschrijvers, de Workshop Afro-house dance door bruisende danseres Precious Alvares, de Familieworkshop swingende muziek door het duo Bengalou, de Caraïbische tekenworkshop met illustrator Mylo Freeman en de Workshop geluks-amulet maken van klei. Er is ook een lezing voor ouders en er worden Anansi verhalen verteld. Met o.a. de auteurs Diana Lebacs, Roland Ròi Colastica en Joke van Leeuwen. In de centrale hal van de OBA is ook een Boekenstraat ingericht met kraampjes van diverse uitgevers en boekverkoper. Ook Uitgeverij In de Knipscheer is present in de Boekenstraat.
Vooraf online aanmelden en tickets betalen (2,50 euro per activiteit).
Meer informatie ‘OBA Junior’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer
Bij de foto: Diana Lebacs tijdens Literaire Trippelzone op Curaçao in 2008. Foto Onno de Jong.
«Bewondering voor dit debuut.» – Els van Swol
Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft op Literair Nederland, 20 januari 2016:-
Met het fragmentarische, en niet-chronologisch opgeschreven verhaal staat de schrijfster (…) in de recente traditie van de Surinaamse literatuur. Het is Astrid H. Roemer, winnares van de P.C. Hooftprijs 2016, die deze fragmentarische aanpak ook bezigde en daarmee brak met de traditionelere stijl van in Nederland bekende Surinaamse auteurs als Cynthia McLeod, Bea Vianen en Ellen Ombre. Waar ze niet mee breekt, is de aandacht voor de tradities van Suriname, zoals geestverering en dergelijke. Blijft de vraag naar de op het eerste gezicht grammaticale onhandigheden en een zekere stroefheid in de eerste twee hoofdstukken. (…) Dit taalgebruik, dit taaleigen – want dat is het – blijkt gaandeweg niet alleen het voertuig van het verhaal, maar ook de uitdrukking ervan; die eerste twee hoofdstukken waren alleen maar een ouverture om ons in die taal, in het drama dat volgt te trekken. Een taal, die niet alleen is geworteld in Suriname, maar ook in alle hevigheid, soms door punten tussen elk woord te zetten, uitdrukking geeft aan de heftigheid van het verhaal en de moeite die het kost om het te vertellen. Als je dit beseft, rest alleen meer bewondering voor dit debuut. En schaamte dat je als Nederlander toch nog zo ver van de Surinaamse vertelcultuur blijkt af te staan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Geen weg terug’
«Een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven.» – Ezra de Haan
Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft op Literatuurplein.nl, 8 december 2015:
Met haar debuutroman Geen weg terug toont Iraida van Dijk-Ooft aan dat de Surinaamse literatuur zich inmiddels kan meten met de wereldliteratuur. Zelden las ik een op historische feiten gebaseerde roman die zo authentiek overkwam. Waar Cynthia McLeod het bij de ontsluiting van de Surinaamse geschiedenis voor een groot publiek hield, gaat Van Dijk-Ooft verder. Bij haar gaat het eerst om de taal, om het schrijven, pas daarna komt het ongelooflijke verhaal van de Afobakadam en het Brokopondostuwmeer, en wat dat allemaal teweeg bracht, aan bod. (…) Iraida van Dijk-Ooft heeft de roman dusdanig vernuftig in elkaar gezet dat ieder puzzelstukje pas tevoorschijn komt als het verhaal het echt nodig heeft. Juist door heen en weer in de tijd te springen, zie je hoe Suriname in de periode van 1962 tot 2012 veranderde. Daarmee heeft ze een deel van de Surinaamse geschiedenis een stem gegeven. Geen weg terug is een meesterlijke roman. Een roman die qua verhaal en schrijven alles biedt wat je mag hopen van een boek. Het is soms best ontluisterend en regelmatig keihard wat je leest, maar het is wél een boek over echte mensen.
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘Geen weg terug’
«Dan valt er een pijnlijk puzzelstukje op zijn plaats.» – Marieke Visser
Over ‘Gentleman in slavernij’ van Janny de Heer in EFM Magazine (Paramaribo), jrg. 3, nr. 10, november 2014:
Het slavernijverleden begint na jarenlange oorverdovende stilte nu toch echt een thema in de Nederlandstalige literatuur te worden. De boeken van Cynthia McLeod zorgden daarbij voor een doorbraak. Daarna volgden er meer. Het boek van Janny de Heer, ‘Gentleman in slavernij’, heeft als hoofdpersoon de Duitse Johann Dieterich Horst die in 1827 voor het eerst naar Suriname komt om er zijn geluk te beproeven. Hij raakt in de ban van de kolonie en vestigt zich uiteindelijk voorgoed in de Nederlandse kolonie. Het verhaal is vanuit het perspectief van Horst geschreven maar geeft ook inzicht in het leven van de slaven op de plantage omdat Horst regelmatig geconfronteerd wordt dat hij zich bij beide werelden betrokken voelt. Die van de blanke elite waar hij automatisch toe behoort als plantage-eigenaar, maar ook bij de wereld van de slaven waarvan de onmenselijke behandeling hem steeds weer tegen de borst stuit. Met name het lot van een familie trekt hij zich zeer aan, en hoewel hij uiteindelijk alle gezinsleden vrijkoopt en met de oudste dochter trouwt, lukt het hem niet om alles te doen wat hij zou willen. Tussen de regels dringen zich steeds vergelijkingen op tussen toen en nu, de Surinaamse maatschappij in de 21ste eeuw. Af en toe valt er dan een pijnlijk puzzelstukje op zijn plaats.
Meer over ‘Gentleman in slavernij’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer