«Mijn vader heeft gebeld: zijn hart is in orde. Ik ben opgelucht.» – Rogi Wieg

Dagboekfragment van 14 oktober 1997 van Rogi Wieg op So To Bed, 14 oktober 2024:

Dagelijks publiceert dit weblog een of enkele fragmenten uit dagboeken van Nederlandse schrijvers. Uit het dagboek over het jaar 1997 van Rogi Wieg (‘Liefde is een zwaar beroep’) viel voor deze aflevering vandaag de keuze op 14 oktober 1997 van Rogi Wieg (1962-2015): (…) Het wordt binnen en buiten langzaam kouder. Ik vind dat een prachtige sensatie. Net zoals het toenemen van de temperatuur als het lente wordt. De wisselingen van de seizoenen zouden de volgende eeuw nog scherper kunnen worden: ijskoude winters tegenover hete zomers. Wat voorspellen de klimaatdeskundigen voor de komende jaren? Hoe zal het weer in de toekomst de kleding, de mode gaan beïnvloeden? Zal c&a over tien jaar nog dunne zomerjasjes voor een lage prijs verkopen in oktober? Of zullen de specialisten dan koude zomers voorspellen met in de ochtend lichte vorst aan de grond? Tenslotte begint de zon op te branden. De mens heeft nog maar een paar miljard jaren voor zich. Een 84-jarige dronken spookrijdster is op de rondweg in Houten tegen een tegemoetkomende auto gebotst en daarna in volle vaart weggereden. Toen de vrouw van 84 later door agenten werd gearresteerd, stapte ze wankelend uit haar auto. Op de achterbank van de wagen lag een bijna lege fles sterkedrank. Mijn vader heeft gebeld: zijn hart is in orde. Ik ben opgelucht. (…)

Lees  ‘14 oktober 1997’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer

Alice Walker – Onder woorden. Proza

Alice Walker
Onder woorden
Oorspronkelijke titel Living by the word: selected writings 1973-1987
Vertaling Cecilia Tabak
Amerika
Paperback 238 blz.
Eerste uitgave mei 1990
ISBN 90-6265-329-4

In Onder woorden heeft Alice Walker een selectie bijeengebracht uit essays, artikelen en dagboekfragmenten die zij in de jaren zeventig en tachtig geschreven heeft. Ze brengen voor het merendeel zeer persoonlijke meningen onder woorden over zulke uiteenlopende onderwerpen als rassenvraagstuk, milieu, politiek en feminisme.
Ze schrijf over de controverse rond de verfilming van De kleur paars, over haar band met de homo-gemeenschap in San Francisco en over haar reizen naar China, Bali en naar de geboorteplaats van Bob Marley in Jamaica, maar ook over onze reltie tot planten en dieren, over de tabaksverslaving van haar dochter en over de inspanningen die het haar kostte om vegetariër te worden. Uittreksels uit het dagboek van Alice Walker larderen het geheel. Het laatste fragment daaruit gaat over een protestdemonstratie tegen een wapenarsenaal in noordelijk Californië, waarbij ze werd gearresteerd.
Onder woorden laat een ontwikkeling in het leven en het denken van Alice Walker zien naar een diep gevoelde spiritualiteit, die ook in haar latere romans – De kleur paars en De tempel van mijn gezel – van grote betekenis is.
Meer over Alice Walker op deze site