Tag: De Avonden Literatuurprijs

F. Starik overleden op 16 maart 2018

StarikFoto website starik.nl

1 Juni 2017 werd in Ro-theater als programmaonderdeel van Poetry International ‘In de kring van menselijke warmte’ gepresenteerd, de hommagebundel voor de in 2015 overleden dichter Rogi Wieg. Een van de tien dichters die uitgenodigd werd hun ode aan Rogi Wieg voor te dragen was F. Starik. Op die avond was het wachten op zijn komst, op hem aan wiens bijdrage de bundel voor zijn dichtersvriend Rogi zijn titel dankte. Maar in zijn plaats kwam de mededeling dat hij met een hartaanval in het ziekenhuis lag. Het liep toen maar net goed af. Vandaag niet. Dertig jaar geleden namen uitgever/redacteur Jos Knipscheer en redacteur Howard Krol hem op in het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer. Hij debuteerde er met de bundel ‘Nepvuur’ waarvoor hij de De Avonden Literatuurprijs ontving. Een jaar later werd werk van hem opgenomen in de bloemlezing Maximaal, die Howard Krol (onder de naam Arthur Lava) voor de uitgeverij samenstelde. In 1993 volgde bij In de Knipscheer zijn eerste prozaboek ‘Mijn leven als museum’ en in 2002 en 2004 de bundels (beide met muziekcd) ‘Simpele ziel’ en ‘De Grote Vakantie’. In 1996 was hij een van de initiatiefnemers en redacteuren van ‘Van gelijke duisternis’, het postume officiële dichtersdebuut van zijn in 1991 overleden dichtersvriend Paul van der Steen – ook bij deze uitgeverij. Frank, dank voor al het moois dat je deed en ons gaf: een kring van menselijke warmte. – Franc Knipscheer
Meer over F. Starik op deze site

F. Starik – Mijn leven als museum

F. Starik
Mijn leven als museum
Nederland / Roman
Paperback, blz., 224, 15,75
ISBN 90-6265-387-1
Eerste druk 1993

In Mijn leven als museum, het eerste prozaboek van zanger, dichter, kunstenaar en museumdirecteur F. Starik, neemt de auteur ons mee door de eenzame straten van Parijs. Wij glijden in vogelvlucht langs de hoogtepunten van de recente wereldgeschiedenis zoals hij die op tv heeft gezien, we nemen afscheid van zijn vader, van de dronken dichter en de zer oude mevrouw, moeten werkeloos toezien hoe hij worstelt met de grote dingen van het leven, en we zitten achterop bij de Vereniging van Vrienden van de Brommersport. Uiteindelijk doet hij, onder het opgewekte motto ‘Ik leef. En u moet betalen!’ een poging om Het Systeem op te blazen door het te overvoeden.

Starik legt per brief verantwoording af over zijn nutteloze en enigszins belachelijke leven, ‘een lotsbestemming om aan te gehoorzamen, terwijl de Opdracht zelf je niet bekend is, en niet bekend mag raken: we volgen het plan dat voor ons is geschreven en dat we niet kunnen lezen, we vullen de vakjes in de kleurplaat van ons leven’.

Na zijn met De Avonden Literatuurprijs bekroonde dichtbundel Nepvuur bewijst Starik (1958) met dit brievenboek dat hij hard op weg is zich een bijzondere plaats in de Nederlandse literatuur te verwerven.

Frank Starik – Nepvuur. Gedichten

Frank Starik
Nepvuur
Nederland, gedichten
Paperback 64 blz.
ISBN 90-6265-291-3
Eerste druk 1988

In een toegankelijke taal en met subtiele spot schetst Frank Starik de tragiek van het menselijke bestaan. Zijn centrale vraag luidt: ‘Wat heb jij met je leven gedaan?’ En daarop is maar één antwoord mogelijk: ‘Ik ben mijn leven lang vroeg opgestaan.’ Onbeduidender kan een mensenleven haast niet zijn. Starik registreert in zijn gedichten deze overbodigheid van het menselijk handelen. Mensen worden tot losse atomen, slechts ijverig bezig met het opbouwen van misverstanden. De personages die zich door Stariks poëzie bewegen, zijn over het algemeen ‘losers’, zonder dat ze zelf door die gedachte geplaagd worden. Onbetekenende gestalten op weg naar het Grote, Suffe Geluk. Wat Starik zijn lezer uiteindelijk wil laten zien, is het schijnsel van de elektrische open haard, het nepvuur, als metafoor voor het menselijk zelfbedrog, het genoegen dat men neemt met dat wat niet echt is maar toch bestaat.
Meer over F. Starik

Pieter Boskma – Quest. Gedichten

Pieter Boskma
Quest
Nederland, gedichten
Paperback 80 blz.
ISBN 90-6265-256-5
Eerste druk 1987

Gemakzuchtige lezers, sprokkelaars van overzichtelijke antwoorden, kunnen deze bundel gedichten maar beter gesloten laten. Pieter Boskma wil met zijn poëzie niet verluchtigen of ontraadselen. Veeleer is het zijn bedoeling, door een montage van veelsoortige beelden, een atmosfeer te scheppen waarin suggestie, verlangen en extase centraal staan. Op zijn Quest (speurtocht) betoont de auteur zich een gedreven zoeker naar een wereld die van haar benauwende vanzelfsprekendheden is verlost, naar een poëzie die de huidige verpauperde eindtijdcultuur weet te weerspreken.

Pieter Boskma (1956) won met het manuscript Quest de door de Haagse stichting De Avonden in 1987 voor de eerste maal toegekende literatuurprijs voor debuten. De jury honoreerde dit werk onder meer op grond van het vindingrijke taalgebruik en de durf waarmee de dichter een poging doet het Grote Gebaar in de dichtkunst te herstellen.
Meer over Pieter Boskma