«Schrijven is mijn middel tot communicatie.»

VoorplatAlleenEdith Tulp over haar nieuwe roman ‘Alleen dapper te zijn’ [ 1/3 ], video 31 augustus 2018:
Een reis die de auteur in 1989 maakte dwars door de Sahara naar West Afrika vormt de inspiratie voor deze roman, haar tweede na haar debuutroman ‘De bushsoldaat’. ‘Alleen dapper te zijn’ wordt vrijdag 7 september gepresenteerd in Amsterdam. Edith Tulp noemt de roman ‘een roadtrip’, maar dan zowel de letterlijke weg als de persoonlijke weg, een soort van coming out van de hoofdpersoon in de roman. Veel autobiografische gegevens zijn gesneuveld ten faveure van de fictie, omdat het autobiografische element haar belemmerde in het schrijven. ‘Aan elk personage in het boek zit wel een steekje los. Het is leuk daarover te schrijven. (…) Ik wil de lezer die niet veel van Afrika weet toch Afrika insleuren op een toegankelijke manier.’
Bekijk hier de video van 06.40 minuut
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over de presentatie
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer

Edith Tulp – Alleen dapper te zijn. Roman

VoorplatAlleenEdith Tulp
Alleen dapper te zijn

roman
Nederland – Afrika
gebrocheerd in omslag met flappen,
476 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-467-3
Eerste druk september 2018

Voor Simone Jastein zijn een losse opmerking van een groepstherapeut en een reisbrochure genoeg om zich in te schrijven voor een reis van drie maanden door de Sahara naar West-Afrika. Ze heeft geen idee waaraan ze begint. De reisgenoten, die haar verwend vinden, vallen bitter tegen en de reisleider blijkt een bullebak. Na een zandstorm die haar bijna het leven kost, besluit ze zich aan te passen. Ze raakt in de ban van de onmetelijke woestijn en later de kleurrijke jungle, die in schril contrast staan met de somberte van de kleigronden waar ze vandaan komt. Simone verandert, maar dat neemt niet weg dat naarmate de reis langer duurt en de vermoeidheid toeneemt, de onderlinge verhoudingen onder druk komen te staan. Ondertussen wordt ze verliefd op Koen Eisenga, de chauffeur die haar gedurende de hele trip op haar huid zit.

Terug in Amsterdam, ontwikkelt zich tussen hen een moeizame relatie. Net wanneer eindelijk alles goed lijkt te gaan en ze zelfs aan samenwonen denken, besluit Koen voor een hulporganisatie af te reizen naar Liberia. Impulsief als altijd volgt ze hem, een wrede oorlog in, die beiden tot het uiterste drijft en Simone voor de grootste uitdaging in haar leven stelt.

Edith Tulp studeerde af aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Naast tal van redacteurschappen bij publieks- en vakbladen reist zij met regelmaat naar het continent Afrika. Haar eerste reis in 1989, dwars door de Sahara naar West-Afrika, leverde de inspiratie voor Alleen dapper te zijn. Ze woonde en werkte o.a. in Namibië, Zuid-Afrika en Oeganda. In dit laatste land richtte zij in 2008 de FairPen Foundation op, een kleine ontwikkelingsorganisatie die zich tot in 2013 inzette voor jongeren. Haar verblijf in Oeganda inspireerde haar tot het schrijven van haar debuutroman De bushsoldaat die in april 2016 verscheen. Momenteel werkt ze als journalist en columnist voor diverse media en is een derde boek dat zich deels in Zuid-Afrika afspeelt in de maak.
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Er is nooit echt een beschuldigend vingertje.» – Marjo van Turnhout

voorplattulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Leestafel, 13 maart 2017:
(…) Mozes is een ontsnapte kindsoldaat uit de terreurgroep van Joseph Kony, en vertelt zijn verhaal overal waar hij komt. (…) Edith Tulp, die jaren in Oeganda heeft gewoond en gewerkt, heeft een vorm gekozen die doet denken aan een jeugdboek, met directe taal, veel verwikkelingen en wendingen. Dat is wennen, maar het werkt toch goed. Zij snijdt alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot. (…) Het geheel vormt een goedlopend verhaal, dat door de prettige dialogen en een spanningsboog prima te lezen valt. En zo lezen we over een corrupt land, waar niets geregeld kan worden zonder iets onder de tafel door te schuiven. Een land dat verscheurd was door de burgeroorlog, waar het de trauma’s nog lang niet van verwerkt heeft. Daarnaast schetst ze de cultuur en de manier waarop het Westen aankijkt tegen deze cultuur. Dat kan begrijpelijk niet zonder kritiek, maar er is nooit echt een beschuldigend vingertje. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

Edith Tulp – De bushsoldaat (2de druk)

voorplattulp75Edith Tulp
De bushsoldaat

Roman
Nederland – Oeganda
Paperback met flappen,
320 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-919-7
Eerste druk april 2016
Tweede druk maart 2017

Een Nederlander en een Oegandees. Thomas en Mozes. Ze zijn gezworen vrienden en staan in Oeganda bekend als de ‘projectpolitie’. Ze controleren door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in het Afrikaanse land en registreren elke onregelmatigheid. De vriendschap echter komt zwaar onder de druk te staan als Mozes, een voormalig kindsoldaat, in aanraking komt met Amerikaanse evangelisten die hem ervan overtuigen de ‘zieke ideologie’ van de homoseksualiteit te bestrijden. Behalve dat hij daarmee Thomas als vriend dreigt te verliezen, neemt hij bovendien een ander, enorm risico.

‘Het is bijna een apart genre: westerse schrijvers die een roman in Afrika situeren, gezien door de ogen van een westerse hoofdpersoon. De Afrikanen blijven vaak schetsmatig; vergelijk ze maar met de personages van Afrikaanse auteurs. Het kan ook anders, zoals in ‘De Bushsoldaat’ van de Nederlandse journalist Edith Tulp. (…) In directe taal snijdt zij alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot.’ – Wim Bossema in De Volkskrant

«Het leven is niet altijd maakbaar.»

EdithTulp2Edith Tulp over Edith Tulp in Volkskrant Magazine, 11 februari 2017:
(…) Nee, alleen zijn is niet altijd leuk. (…) Het geeft ook vrijheid om alleen te zijn, en ongekende mogelijkheden. (…) Juist omdat ik met niemand rekening hoef te houden, heb ik alle gelegenheid het leven ten volle te leven en mezelf te ontplooien. Ik heb gewoond en gewerkt in Afrika, zette er een ontwikkelingsproject op en ik schrijf romans. Ik reis door risicogebieden waar je nooit naar toe zou gaan als je thuis bloedjes van kinderen hebt zitten wachten. Een half jaar lang woonde ik diep in een oerwoud, waar ik even iets had met een ranger in een stoer uniform met een kalasjnikov over zijn schouder waarmee hij mij beschermde tegen de wilde beesten in het bos. Hij was smoorverliefd. Ik twijfelde – de cultuurkloof leek me onoverbrugbaar. Hoe kon ik deze man, die alleen de jungle kende en ervan schrok als ik mijn contactlenzen uitdeed, uitleggen waar ik vandaan kwam? In alle opzichten – intellectueel, materieel, emotioneel – kwam ik van een andere planeet. Ik had geen idee hoe ik die met hem kon delen en delen lijkt me een eerste vereiste in een relatie. (…) Hoe dan ook: alleenstaand zijn is niet voor watjes. Niet als je iets van het leven wil maken. Ik ben er een sterke en stoere vrouw van geworden en ik wil me niet meer schamen voor het feit dat ik een ouwe vrijster ben. Liegen erover doe ik niet meer. Zelfs niet in Afrika. Edith Tulp is o.a. auteur van de vorig jaar verschenen roman ‘De bushsoldaat’.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De bushsoldaat’

‘De Bushsoldaat’ en ‘Parelmoerpoeder’ in Top-10 Nederlandstalig romandebuut 2016 van Ansiel

voorplattulp75 VoorplatParelmoer-72Het film- en boekenblog Ansiel, een van de belangrijkste recensie-sites in Vlaanderen, stelde uit het Nederlandstalige boekenaanbod van 2016 een top-10 samen van het Nederlandstalige romandebuut en nam daarin op ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp en ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde R. Lo A Njoe.
Klik hier voor het lijstje
Meer over ‘De bushsoldaat’
Meer over ‘Parelmoerpoeder’

«De kracht van fictie.» – Jelle Jeensma

VoorplatTulp75
Interview over ‘De bushsoldaat’ met Edith Tulp op Uit de school geklapt, 23 september 2016:
Is er geen straatrumoer in de Nederlandse literatuur? Soms toch wel, zoals in het debuut van Edith Tulp. Zij schreef de roman ‘De bushsoldaat’ waarin een kindsoldaat de hoofdpersoon is, ontsnapt uit het leger van Joseph Kony. Edith Tulp roept een indringend beeld op van het maatschappelijk leven in Oeganda, waarin corruptie het dagelijks leven domineert. Maar, zo maakt de auteur duidelijk, corruptie beoordelen wij door westerse ogen. De werkelijkheid van Oeganda wordt door goededoelenorganisaties, steracteurs als George Clooney en Brad Pitt, en missionarissen als Amerikaanse evangelisten niet goed begrepen. Maar dat maakt ze niet uit: het lijkt ze er vooral om te doen Oeganda voor eigen gewin te exploiteren. Maatschappelijke thema’s, zoals de anti-homowet die door het Oegandese parlement werd aangenomen, spelen een belangrijke rol in deze roman. Edith Tulp, die als journalist vaak en langdurig in Afrika is geweest, geeft door haar ervaring nu verbeelding aan het leven in een land als Oeganda. Zij laat zien dat de kracht van fictie groter kan zijn dan die van een journalistieke reportage. Hoe ze dat doet, valt te beluisteren in het interview dat Jelle Jeensma haar afnam voor het boekenprogramma ‘Uit de school geklapt’. (ScriptPlus, Hogeschool van Amsterdam)
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Directe taal in ingenieus plot.» – Wim Bossema

VoorplatTulp75Over ‘De Bushsoldaat’ van Edith Tulp in De Volkskrant, 20 augustus 2016:
Het is bijna een apart genre: westerse schrijvers die een roman in Afrika situeren, gezien door de ogen van een westerse hoofdpersoon. De Afrikanen blijven vaak schetsmatig; vergelijk ze maar met de personages van Afrikaanse auteurs. Het kan ook anders, zoals in ‘De Bushsoldaat’ van de Nederlandse journalist Edith Tulp. (…) Zij snijdt alle grote thema’s in Oeganda aan in een ingenieus plot. (…) In het boek komen de gruwelen van Kony’s verzetsleger aan bod en de haatacties tegen homo’s. Maar bij Tulp is Oeganda geen onbegrijpelijk wreed oord als decor voor een westerse hoofdpersoon. Ze schetst het leven in Oeganda, met gekonkel en machtspolitiek, maar ook met vriendschap en sociale geborgenheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Ze beschrijft erg goed en raak het leven in Oeganda.» – Drs. Madelon de Swart

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp voor Biblion, 17 juli 2016:
Tijdens een reis in Oeganda leert Thomas door een salmonellavergiftiging verpleegster Josi kennen en wordt verliefd op haar. (…) Als Thomas, inmiddels vader geworden, zijn werk is kwijtgeraakt, komt hij in contact met Mozes, één van de Oegandezen die hen opzoeken. Met hem komt hij op het idee om in Oeganda (…) ontwikkelingsprojecten te gaan coördineren. Mozes en Thomas raken dan goed bevriend, tot Mozes, door zijn traumatische ervaringen als kindsoldaat, in de ban komt van Amerikaanse evangelisten die homoseksualiteit veroordelen. Dit is het romandebuut van de Nederlandse journaliste (1960) die veel schrijft over ontwikkelingssamenwerking. Ze beschrijft erg goed en raak het leven in Oeganda: de armoede, corruptie en de gevolgen voor ontwikkelingsprojecten. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Nooit zal je meer geld overmaken zonder aan deze roman te denken.» – Ezra de Haan

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Literatuurplein, 12 juli 2016:
In Oeganda groeit er een vriendschap tussen Thomas en Mozes. Ze besluiten hun talenten te bundelen en al snel blijken ze de ideale ‘match’. Mozes, door de wol geverfd als hij is, doorziet iedere vorm van corruptie en bedrog. Thomas speelt welwillend zijn chauffeur als ze weeshuizen, scholen, klinieken en dorpsgemeenschappen gaan controleren die dankzij geld van goede doelen zijn opgericht. Of niet… Al snel blijkt het rumoer zich te verspreiden dat met deze inspecteurs niet te sollen valt. Iedere steen komt boven (en dat blijken er vele) en ze blijken ook nog eens onomkoopbaar te zijn. Iedere keer dat ze weer misbruik van gesubsidieerde doelen blootleggen, grimlacht de lezer. Het tweetal doet aan Don Quichot en Sancho Panza denken, al is het wel de vraag wie van de twee molens voor reuzen aanziet. (…) Mozes’ houding jegens homoseksualiteit, kost hem zijn vriendschap met Thomas. Mozes is met overleven bezig, zoals hij zijn hele leven al doet. Hij heeft daarvoor gedood, en zal het weer doen, dus wat kan vriendschap dan betekenen? De krankzinnige houding naar homoseksuelen in Oeganda heeft Tulp niet gefantaseerd. Helaas is het een van de vele feiten waarop deze zeer leesbare roman is gebaseerd. Edith Tulp heeft een mooie, bij vlagen hilarische, roman geschreven over topzware onderwerpen. Oorlogstrauma’s, kindermisbruik, corruptie, homofobie, de naïeve kijk en gulheid van het westen, evangelisten die ‘big business’ van andermans ellende hebben gemaakt en toch gaat het boek ook over vriendschap en liefde, wellicht westerse luxeproducten… u mag het zeggen. Een ding is zeker, nooit zal je meer geld overmaken zonder aan deze roman te denken. Daarmee bereikt Tulp met haar wellicht ietwat cynische boek meer dan al die doorwrochte werken vol staatjes en grafieken. Laten we hopen dat Edith Tulp snel weer van zich laat horen. Haar scherpe pen en tong zijn uiterst geschikt voor dit soort verhalen van over de grens.
Lees hierhier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’