«Alleen het woord kon zij dienen.» – Chawwa Wijnberg

ldmChawwa3Je ziet het steeds vaker: e-mailadressen en websites van overleden auteurs blijven na hun dood nog lang ‘in de lucht’. Zelfs Facebook nodigt je vaak uit hen te feliciteren met hun verjaardag… Maar deze al dan niet opzettelijke nalatigheid geeft de nabestaanden ook de kans stukjes nalatenschap van hun geliefden te delen. Zo kwam vandaag dit mailtje binnen van Chawwa Wijnberg (1942-2019) met als kopje ‘Voor Chawwa leefde alles. Zomer 1984’.

De kroontjespen

De kroontjespen wist dat zij van wezenlijk belang was. Alleen het woord kon zij dienen.
‘Noblesse oblige’, zoals zij de inktlap toevertrouwde.
‘Maar jij begrijpt dat niet, stakker’, zei ze dan, ‘maar het is belangrijk, werkelijk.’
De inktlap, zoals meestal, zweeg. Zeker tegen de kroontjespen.
‘Puntig mormel’, zei ze zachtjes tegen het blauwe inktgum.
‘Spetterslet’, zei het inktgum’, hard, zodat de kroontjespen uithaalde en een hoogst interessante kras maakte.
Het papier zei niets. Het papier wist niet wie zij meer vreesde, de pen met haar scherpe halen en gelek of het harde blauwe gum dat gaten in haar dunne huid maakte.
De inktlap was de conversatie niet waard, onverstaanbaar als ze was.
Nee, het papier kon eigenlijk met niemand spreken.

Meer over Chawwa Wijnberg bij Uitgeverij In de Knipscheer