Scholieren over ‘De laatste parade’ [1]

978-90-6265-672-1Seks, dood en Suriname door KA Ninove (Inktaap 2014), 27-11-2013:
Raar. Vreemd. Huh, wacht wat heb ik dat nu écht gelezen? Ik had echt geen idee wat er gebeurde in de eerste pagina’s van De Laatste Parade. Allemaal raar gebrabbel over bijvrouwen en gedragen onderbroekjes in lijkkisten van minnaars laten naaien (ik heb het gegoogled en blijkbaar is dat echt een gewoonte! WAT). Maar na een paar kortverhalen begon ik de wereld van Ruth San A Jong met al zijn rare personages en gewoontes best leuk te vinden om in te verdwalen. Ik was teleurgesteld toen ik de 109 pagina’s van het boekje had uitgelezen! (Maar vooral omdat ik daarna nog een halfuur op de trein zat zonder leesvoer). Elk verhaal gaat over de dood, en over de nogal bijzondere/bizarre Surinaamse rituelen die daarbij horen. Ook komt er vrij veel seks in voor. In het eerste verhaal al komen seks en dood samen: de getrouwde minnaar, baas Hugo, van een jonge vrouw sterft. De vrouw moet de begrafenisondernemer en zijn assistente omkopen om haar gedragen onderbroekje in de lijkkist van baas Hugo te laten naaien, zodat de geesten haar ’s nachts met rust laten. Andere verhalen gaan over Afrikaanse mediums die contact maken met de doden, een moeder die niet echt gelukkig is dat ze de vader van haar kind vindt, een man die een lijk neersteekt om te kunnen slapen, SM, verkrachtingen, en kinderen met angstaanjagende krachten. Het zijn allemaal rare verhalen om in te verdwalen, al hoop ik toch dat de meeste rituelen en gewoontes wat overdreven zijn.

Meer over ‘De laatste parade’

«Grensverleggende verhalen uit het Caribisch gebied.» – Cilla Geurtsen

Over de nominatie van ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong voor De Inktaap 2014 op Literair weblog Tzum, 21 september 2013:
Waar sommige Vlaamse en Nederlandse werken vast en zeker behoorlijk vervreemdend hebben moeten zijn voor Caribische scholieren, gaan nu ook de Nederlandse en Vlaamse leerlingen dat ervaren, want anders dan anders is de verhalenbundel De laatste parade zeker. (…) ‘De laatste parade’ is vanuit die invalshoek een uitstekende keuze voor dit project. Het boek zal veel leerlingen een kijkje geven in een wereld waar ze geen weet van hebben. (…) Qua stijl zal het zeer vlot geschreven boek geen moeilijkheden opleveren voor de bovenbouwers van havo en vwo en de Surinaamse zinsneden zijn niet te overheersend om het begrip van de tekst in de weg te staan, maar qua thematiek staat dit boek ongetwijfeld soms ver van leerlingen af. En misschien moet men ook wel wennen aan de directheid van sommige passages.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong
Meer over De Inktaap

Ruth San A Jong genomineerd voor Inktaap 2014

De laatste parade’ van Ruth San A Jong is de Caribische nominatie voor De Inktaap 2014, 7 mei 2013:
De Inktaap is dé literaire jongerenprijs van het Nederlandse taalgebied, waarbij leerlingen in het hele Nederlandse taalgebied worden geconfronteerd met de keuze van de jury’s van de Ako Literatuurprijs, de Gouden Boekenuil en de Libris Literatuur Prijs. Dit jaar komt daar voor de eerste keer een nominatie uit het Caribische gedeelte van het Nederlandse taalgebied bij. Om de culturele uitwisseling met Suriname en Curaçao te versterken is deze vierde titel aan het rijtje toegevoegd.
De Inktaap is een initiatief van de Nederlandse Taalunie, Stichting Lezen Nederland, Canon Cultuurcel van het departement Onderwijs en het departement Cultuur van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en wordt uitgevoerd door Passionate Bulkboek in Rotterdam, Villanella in Antwerpen en de Nederlandse Taalunie in Suriname en op Curaçao. Elk jaar doen honderdvijftig scholen uit de vier landen aan dit project mee, samen meer dan tweeduizend jongeren in Nederland, Vlaanderen, Suriname en op Curaçao. Leerlingen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar vormen plaatselijke jury’s. Ze lezen de boeken in schoolverband onder begeleiding van een docent, gaan er met elkaar over in debat en kiezen hun winnaar.
De complete shortlist bestaat uit de volgende vier titels: Pier en oceaan van Oek de Jong (winnaar Gouden Boekenuil 2013), De laatste parade van Ruth San A Jong (Caribische nominatie), Post Mortem van Peter Terrin (Ako Literatuurprijs 2012) en Dit zijn de namen van Tommy Wieringa (Libris Literatuur Prijs 2013).

Lees hier het persbericht

Meer over De laatste parade

‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Longlist van de Academica Literatuurprijs 2013

Het prozadebuut, de verhalenbundel ‘De laatste parade’, van Ruth San A Jong (Paramaribo) is door de nominatiejury op de voorlopige Longlist van de Academica Literatuurprijs 2013 geplaatst. Sinds 1995 wordt jaarlijks deze debutantenprijs uitgereikt. Het is een literaire prijs voor het beste Nederlandstalige fictiedebuut (roman of verhalen) voor volwassenen. Op dit moment is deze prijs bekend onder de naam Academica Literatuurprijs. De jury is nog druk bezig met het beoordelen van de ontvangen debuten en de samenstelling van de totale Longlist. De verwachting is dat deze pas in februari 2013 gereed zal zijn. Uit deze Longlist kiest de nominatiejury drie titels voor de shortlist.

Meer over Ruth San A Jong

Meer over deze prijs en eerdere winnaars

«Taboedoorbrekende verhalen.» – Anne Huits

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in De Ware Tijd Literair (Paramaribo), 17 december 2011:
Negen verhalen, geschreven door Ruth San A Jong, over seks, dood, of de combinatie van seks en dood. Taboedoorbrekende verhalen die zeker stof kunnen doen opwaaien en tot discussie kunnen leiden. (…) Het verhaal ‘Inferno’ (lett. oord van helse verschrikkingen), het laatste van de negen verhalen, is aangrijpend in de woede van de schrijfster over het nodeloze leed dat psychiatrische patiënten in Suriname wordt aangedaan. Het verhaal zou verplichte kost moeten zijn op Covab! San A Jong schrijft in eenvoudige taal en gebruikt meestal korte zinnen, kortom makkelijk leesbaar met hier en daar mooie beelden: ’Ze lag als een teer blaadje, ineengeschrompeld, half op haar zijde …’ (p.99 uit: ‘Inferno’) Hier weet de auteur wel de juiste emotionele toon te zetten. (…) De schrijfster presenteert haar vertellingen soms als puzzelstukjes die de lezer zelf op zijn plaats moet leggen. Boeiend en gedurfd.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«Ruth San A Jong kan schrijven.» – Marjo van Turnhout

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Leestafel, 12 december 2012:
De negen verhalen gaan allemaal over de dood. (…) Toch zijn de verhalen niet somber, eerder vermakelijk. Het verhaal dat het meest blijft hangen is dat van een achtjarig kind. Het mooie van dit verhaal is dat je niet echt weet in hoeverre dit een kinderfantasie is, of dat er inderdaad een akelige reden is voor de zelfmoord. De andere verhalen zijn recht toe recht aan, soms net zo goed schokkend.

Lees hier de recensie

Meer over deze auteur

«San A Jong kan dit welhaast onbegrijpelijke leed in krachtig proza tot leven wekken.» – Yvon van der Pijl

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in OSO [Tijdschrift voor Surinamistiek en het Caraïbisch gebied], 10 september 2012:
De negen verhalen uit de bundel corresponderen met de negen kringen van de hel in Dante’s goddelijke komedie, terwijl het laatste verhaal de titel ‘Inferno’ heeft gekregen. Hiermee stelt San A Jong niet zozeer het stervensproces, maar vooral de helse behandeling, dat wil zeggen de systematische verwaarlozing van haar psychotische moeder in de toenmalige ’s Lands Psychiatrische Inrichting (LPI) aan de orde. ‘Inferno’ is zowel een ontroerende vertelling van een zorgzame dochter over haar moeder als een scherpe aanklacht van een geëngageerd schrijfster tegen de geestelijke gezondheidszorg in Suriname. Deze combinatie van emotionele betrokkenheid en oprechte opwinding over maatschappelijke misstanden bezorgt de lezer kippenvel.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«Ze heeft oog voor detail, en kan onverwacht grappig uit de hoek komen.» – Karin Amatmoekrim

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in De Volkskrant, 31 oktober 2011:
In haar debuutbundel ‘De laatste parade’ schuwt schrijfster Ruth San A Jong de schaduwkant van de samenleving bepaald niet. Je kunt je afvragen of dit alles is wat Suriname te bieden heeft maar zeker is dat San A Jong sociaal gevoelige onderwerpen aanroert. Dat doet ze soms op een verrassende manier, bijvoorbeeld door een jong meisje in dagboekfragmenten aan het woord te laten. In zulke vondsten is San A Jong sterk. Ze heeft oog voor detail, en kan onverwacht grappig uit de hoek komen. San A Jong zou vaker mogen inzoomen op de details. Dan is ze op haar best.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«De bondige zinnen schieten altijd raak en verbazen je van de eerste tot de laatste regel.» – Leon Mosselman

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong op Recensieweb, 19 februari 2012:
De dood speelt in alle verhalen een rol. De tradities die hierbij horen zijn uiteraard anders dan bij ons, en zo kan men via deze verhalen het eigene van de Surinaamse cultuur ervaren. Dit folkloristische aspect geeft een extra dimensie aan deze verhalen, die in hun geconcentreerde vorm stilistisch hoogstaand zijn. In een pagina of tien voert San A Jong je binnen in een compleet andere wereld. De kwalitatief sterke, bijzondere verhalen die je bovendien een andere cultuur doen ondergaan, maken dit bundeltje tot een waar leesgenot.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’

«Deze verhalenbundel is een welkome proeve van proza.» – A. Rampadarath

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong voor NBD Biblion, 13 december 2011:
Surinaamse literatuur is schaars en deze verhalenbundel is een welkome proeve van proza uit het voormalige overzeese koninkrijksgebied. De verhalen in deze debuutbundel hebben min of meer hetzelfde thema, namelijk de dood. Er komen naast het centrale thema ook diverse Surinaamse kwesties aan bod zoals winti, buitenvrouwen, maar ook universele problemen zoals euthanasie en pesten. Surinaamse woorden en begrippen worden niet apart verklaard, maar subtiel kenbaar gemaakt in de context. De bundel maakt benieuwd naar andere thema’s en verhalen van deze eigentijdse Surinaamse auteur.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’