«Lieve lieve Roy.» – Saya Yasmine Amores

Sakoentela en RoyIn een openhartige brief aan Roy, de man van Sakoentela Hoebba-Kalka, neemt Saya Yasmine Amores emotioneel afscheid van Sakoentela. «(…) Wie schrijft die leeft! Onze lieve, lieve Sakoentela heeft sporen achtergelaten. Ooit, honderd jaar later, zal een student ergens in een antiquariaat tussen alle anonieme en wereldbekende literatuur een boek vinden, een boek dat helemaal onder het stof ligt. Met zorgzame handen zal hij of zij het opnemen en het stof ervan afvegen. Kijken wat voor een parel het is. (…) We spraken met elkaar over onze echtgenoot. Ze vertelde wat voor een goede echtgenoot ze had. Hoe gezegend zij was met een echtgenoot als jij. (…) Ik ben gezegend met mijn echtgenoot. Ja, Roy, jij kan mijn echtgenoot begrijpen, want hij is in dezelfde positie als jij in de afgelopen jaren. Hij zorgt voor mij in deze moeilijke tijden. Ik ben zijn parel! Wie anders dan jij begrijpt hem? Wie anders dan ik begrijpt de pijn van Sakoentela? Wie anders dan ik weet van haar lijden? Wie anders dan ik gaat door de hel als Sakoentela? Haar pijn doet mij pijn. Kon ik maar bij haar zijn in de afgelopen maanden, haar handen vasthouden. Haar laten weten dat ik er ben voor haar. Kon ik nu maar bij jou zijn. Jou laten weten dat ik er ben voor jou. Maar mijn gezondheid laat mij niet toe om over te vliegen. (…)» Amores schreef al twee gedichten voor Sakoentela in het in memoriam-artikel dat Jerry Dewnarain aan haar wijdde in de De Ware Tijd Literair van 7 mei 2021.
Aan de brief aan Roy voegde Amores nog twee gedichten voor Sakoentela toe die de lezer aantreft in de link onder in dit bericht.
Lees hier de brief aan Roy
Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees hier de twee gedichten die Amores voor Sakoentela schreef in De Ware Tijd Literair
Lees hier twee nieuwe gedichten van Amores voor Sakoentela

«Haar heengaan is te vroeg, te vroeg voor de Surinaamse literaire wereld.» – Jerry Dewnarain

IMG-20210501-WA0001In Memoriam Sakoentela Hoebba in De Ware Tijd-Literair, 7 mei 2021:
(…) Suriname is op 30 april 2021 een getalenteerde auteur kwijtgeraakt: Sakoentela Hoebba. Haar heengaan is te vroeg, te vroeg voor de Surinaamse literaire wereld. (…) Hoebba mag getypeerd worden als een schrijfster die in de voetsporen van Bea Vianen is getreden. Beiden hebben heel precies (beeldend) middels hun taalgebruik de cultuur en het leven van onder andere de nakomelingen van de Brits-Indische contractanten vastgelegd, in zowel poëzie als in proza (epiek). (…) Met de natuur, plekken in en buiten Paramaribo, locaties als Nieuw Nickerie, Mariënburg, en Nieuw-Amsterdam associëren zowel Bea Vianen als Sakoentela Hoebba hun indrukken. Plaats is een belangrijk structuurelement in hun werk. (…) Het tweede boek van Hoebba, de jeugdroman ‘Een schoolvakantie’ (…) is zo herkenbaar voor iemand die op boiti is opgegroeid! Het roept oude herinneringen op en wekt een nostalgisch verlangen.
Lees hier of hier het artikel
Meer over Sakoentela Hoebba op deze site

Sakoentela Hoebba overleden

sakoentela-300Sakoentela Hoebba-Kalka (Wanica, 7 augustus 1958 – 30 april 2021) behoorde met Karin Lachmising en Iraida van Dijk-Ooft tot de eerste drie studenten die eind 2013 afstudeerden aan de Schrijvervakschool Paramaribo van Ruth San A Jong, waar In de Knipscheer-redacteuren Koos van den Kerkhof en Peter de Rijk in die jaren enige tijd gastdocent konden zijn. Daarvoor was Sakoentela Hoebba (licentiaat rechten) meer dan 30 jaar bij de overheid werkzaam als juridisch medewerker en 13 jaar als presentatrice bij de Surinaamse Televisie Stichting. In 2014 zond ze haar eerste manuscript van elf verhalen in aan de uitgeverij. In dat jaar was ze met haar man in Nederland en kwamen zij op bezoek op de uitgeverij. In 2015 verscheen bij de uitgeverij haar prozadebuut, ‘De lottowinnaar’. Bij de presentatie van deze verhalenbundel in oktober 2015 in Theater van ’t Woord (OBA) moest zij vanwege een chemokuur verstek laten gaan. Vorig jaar, 2020, kwam na een periode van tijdelijk herstel haar tweede boek uit, de jeugdroman ‘Een schoolvakantie’. De tweede en laatste keer dat we elkaar zagen was in 2018 in Paramaribo toen Anja en ik getrakteerd werden op een ontmoeting met de aldaar wonende auteurs van In de Knipscheer.

Je weet dat de tijding gaat komen en toch bleef ik maar denken dat haar schrijverschap nog moest beginnen. Maria van Leeuwen noteert in haar studie ‘Wie doorbreekt het zwijgen?’ (2018): «Hoebba vertelde mij in het interview met haar dat zij een teruggetrokken bestaan leidt en niet zelf in het middelpunt van de aandacht wil staan, omdat zij als schrijver, de personages dit voor haar laat doen.» En in dat laatste is zij zeker geslaagd, getuige de ontvangst van haar debuut en ook dit citaat uit een recensie van Ezra de Haan: «Vaak hoop je dat een verhalenschrijver zich ook eens aan een roman zal gaan wagen. Bij Sakoentela Hoebba komt die vraag niet bij mij op. Haar verhalen zijn romans in een notendop.» In die zin heeft ze toch een groot oeuvre nagelaten.

Haarlem, franc knipscheer

Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees hier ‘Wie doorbreekt het zwijgen?’

Sakoentela Hoebba – Een schoolvakantie. Jeugdroman

VoorplatSchoolvakantie-75Sakoentela Hoebba
Een schoolvakantie

jeugdroman
Suriname
gebrocheerd in omslag met flappen, 68 blz.,
€ 15,00
ISBN 978-94-93214-05-7 NUR 301, 283 (vanaf 10 jaar)
eerste uitgave november 2020

Een schoolvakantie is een portret van een hechte vriendschap tussen twee jongeren uit verschillende milieus in Suriname. Akash is de zoon van een boer. Hij werkt net als zijn vader hard, is intelligent, ijverig en toegewijd. Ali’s ouders zijn rijk en leven in luxe. Hij is druk en zorgeloos. Hoewel ze dus opgroeien in heel andere gezinnen, zijn ze de beste vrienden. Aan het eind van het jaar blijkt dat Ali blijft zitten, terwijl Akash glansrijk overgaat naar de volgende klas. Er ligt echter nog een schoolvakantie voor hen – die zal bewogen zijn.

Ali en Akash besluiten buurman Armand te helpen met zijn watermeloenoogst, om zo wat vakantiegeld te verdienen. Er breekt brand uit op het perceel van de buurman en een deel van de meloenaanplant wordt vernietigd. Kan het zijn dat een van de jongens betrokken was, door schuld of nalatigheid? De jongens worden er ook op uitgestuurd een klusje te doen voor de nieuwe buurman: tien zwarte kaarsen kopen. Ali en Akash vertrouwen de man niet, vinden hem een bad man, een slechte man. Toch nemen ze de opdracht aan. Op een zeker moment besluiten de jongens de man te bespioneren, om te zien wat hij uitspookt. Dan is er nog het hoogtepunt van de zomer voor de jongens: de langverwachte jaarlijkse vliegerwedstrijd. De vlieger die tot het laatst in de lucht blijft, krijgt een grote prijs. Ook de mooiste vlieger wordt beloond. Er ontspint zich een spannend gevecht in de lucht.

Een schoolvakantie is een sfeervolle en intieme jeugdroman, die evengoed met veel plezier door volwassenen gelezen kan worden. De onverbrekelijk sterke vriendschap tussen twee jongens staat centraal, tegen de achtergrond van twee heel verschillende milieus en wendingen van hun levens, én tegen de achtergrond van tal van verwikkelingen die zich in de vakantie voltrekken.

Sakoentela Hoebba-Kalka (Suriname, Wanica, 1958) studeerde in 2014 af aan de Schrijversvakschool Paramaribo. Ze woont in Suriname. In 2015 debuteerde zij met de verhalenbundel De lottowinnaar, waarover Ko van Geemert in Parbode schreef: «De proeve van schrijfbekwaamheid heeft Sakoentela Hoebba met deze bundel met succes afgelegd. Ze kan over álles schrijven.»
Meer over ‘Een schoolvakantie’
Meer over Sakoentela Hoebba bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In deze bundel zijn de verhalen af.» – Marjo van Turnhout

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Leestafel, 1 april 2016:
Elf inkijkjes in het Surinaamse leven, meer specifiek in de Hindoestaanse bevolkingsgroep. (…) Het overkoepelend thema: Wat niet weet, wat niet deert. Dat niet iedereen alles hoeft te weten, uit zich in zwijgen. (…) Wat de verhalen nog meer gemeen hebben zijn de armoede, het overspel, de werkeloosheid, waar de hoofdpersonen mee moeten leren leven. Ook de minderwaardige rol van de vrouw is vaak aan de orde. Hoebba schrijft vlot, beeldend, en gebruikt vaak woorden uit het Sarnami, de taal die Hindoestaanse Surinamers spreken. Woorden (…) die een exotische sfeer oproepen. (…) In deze bundel zijn de verhalen compleet, ze zijn af. Met weinig maar doeltreffende woorden wordt een sfeer opgeroepen, een kenschets van een situatie, waarna een vaak verrassende wending volgt.
Lees hier de recensie en hier vanaf 1 mei 2016
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Als je eenmaal van haar verhalen hebt geproefd, wil je meer.» – Aarti Rampadarath

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar en andere verhalen’ van Sakoentela Hoebba voor Biblion, 1 februari 2016:
Sharda bezoekt haar aftakelende oma in Suriname. Maar ze is ook op de vlucht voor haar eigen problemen. Mandra is zonder werk overgeleverd aan de grillen van haar onberekenbare man. Dat zijn twee van de verhalen uit deze verrassende bundel. ‘De lottowinnaar’ bestaat uit elf korte verhalen waarin Sakoentela Hoebba (1958) alledaagse, maar ook beslissende momenten in het leven van haar personages beschrijft. Die zijn overwegend hindoestaans en ze worden treffend geschetst. Hoebba gebruikt vaak hindoestaanse woorden, waardoor de verhalen meer karakter krijgen. Het eerste deel is vooral sterk en de auteur heeft een authentieke stem. Haar bijdrage is uniek, omdat dergelijke verhalen redelijk onbekend zijn, vooral buiten Suriname. Sakoentela Hoebba studeerde als een van de eersten af aan de Schrijversvakschool in Paramaribo. (…) Het is terecht dat haar talent is opgemerkt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Proeve van schrijfbekwaamheid met succes afgelegd.» – Ko van Geemert

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba in Parbode, januari 2016:
Deze debuutbundel van de in Suriname (Wanica, 1958) geboren Sakoentela Hoebba bestaat uit elf verhalen, in lengte variërend van 8 tot 23 pagina’s. Het titelverhaal gaat over een vrouw die een loterij tot haar grote teleurstelling niet wint. Even groot als deze teleurstelling is de verrassing als ze leest wie die loterij dan wel gewonnen heeft. (…) De verhalen over de jongen die als gay grote moeilijkheden ondervindt uit de kast te komen (‘Anders’) of dat over een ongewenste zwangerschap die een onverwachte wending krijgt (‘Hoe te beginnen’) bekoorden me. Of het ontroerende ‘Uit liefde’, over een moeder die in het ongelukkige bezit is van maar liefst 81 bulten op haar lijf. (…) De proeve van schrijfbekwaamheid heeft Sakoentela Hoebba met deze bundel met succes afgelegd. Ze kan over alles schrijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Een bundel die beklijft.» – André Oyen

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Lezerstippenlezers, 9 januari 2016:
Verhalen met oog voor details die soms voor een belangrijke plotbepaling of wending kunnen zorgen. De auteur schuwt ook geen enkel taboe en dat zorgt er dan ook voor dat ze personages te voorschijn tovert die soms als getormenteerde, dan weer als opstandige protagonisten of een mengeling van beide in deze verhalen ronddwalen. Zoals meerdere Caribische auteurs wil ook Sakoentela Hoebba de hypocrisie die uitmondt in de schone schijn ophouden voor familie en kennissen aan de kaak stellen. Ze confronteert ons dan ook met onderwerpen zoals homoseksualiteit, slachtoffers van pedofilie, huiselijk geweld, buitenechtelijke relaties, en dergelijke meer. Dingen waarover men liever niet praat, bewust of onbewust verzwijgt, maar die wel levens kunnen verwoesten. Zoals bijvoorbeeld een jongen, die jarenlang door zijn stiefvader misbruikt wordt maar pas op de begrafenis van deze laatste de gruwelijke waarheid openbaar maakt. De auteur weet zo geraffineerd het verdrukte verdriet, de pijn en het verdriet van haar personages te schetsen dat ze er in slaagt haar lezers, zelfs in de beperkte ruimte van een kortverhaal, nauw te betrekken met haar personages en de soms schrijnende toestanden waarin ze zich bevinden. Een heel beklijvende bundel.
Lees hier de recensie of op Ansiel
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Een symfonie van wervelende bedrijvigheden.» – Rabin Gangadin

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Hebban, 17 december 2015:
‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba is een intrigerende Surinaamse vertelling waarin het hoofdpersonage Rita verwoede pogingen doet om haar leven te veranderen. (…) Buitengewoon achtenswaardig en lovenswaardig is dat de auteur aandacht geeft aan de positie van de vrouw in Suriname. (…) Hoebba ontvouwt de zwijgcultuur van Suriname zoals die manifest is binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Surinamers houden weliswaar van praten en kwebbelen, vooral als het even luid en langs elkaar kan, maar tijdens het verbale vuurwerk zijn zij weer te week om de wortels van het kwaad bloot leggen. (…) Met deze publicatie vormt Sakoentela Hoebba samen met Hindoestaanse schrijfsters als Candani, Mala Kishoendajal en Orchida Bachnoe een gouden literaire keten binnen de bloeiende Surinaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Deze auteur weet aan ieder verhaal spanning mee te geven.» – Ezra de Haan

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Literatuurplein, 4 november 2015:
Sakoentela Hoebba is een auteur die het schrijven van korte verhalen verbluffend goed beheerst. Soms zijn ze melancholisch, soms schrijnend, hier en daar zelfs komisch. Verhalen als het titelverhaal ‘De lottowinnaar’, maar ook het verhaal ‘Mijn zesde’, doen aan Roald Dahl denken. De elf verhalen die deze bundel telt, leveren een leeservaring op die je niet snel zal vergeten. Vaak hoop je dat een verhalenschrijver zich ook eens aan een roman zal gaan wagen. Bij Sakoentela Hoebba komt die vraag niet bij mij op. Haar verhalen zijn romans in een notendop. Ieder verhaal is precies lang genoeg, met aandacht voor details geschreven en telkens verrassend. Wat wil je nog meer? Hoogstens nog zo’n prachtbundel!
Lees hier de recensie of op Caraïbisch Uitzicht
Meer over ‘De lottowinnaar’