«Een leeservaring die je tegenwoordig zelden tegenkomt.» – Ezra de Haan

VoorplatHeidens-75Over ‘Heidens altaar’ van Ulises Segura op Elders, 24 juni 2022:
(…) ‘Heidens altaar’ is de tweede verhalenbundel van Segura, waarvan de inhoud, net als zijn debuut ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’, doet denken aan het Vlaamse magisch realisme van de vorige eeuw. Eigenlijk moet je daaraan toevoegen dat het net zo goed een lijntje heeft met schrijvers van fantastische boeken als Arthur Derleth, H.P. Lovecraft en Arthur Machen. Nog belangrijker is het misschien te wijzen op auteurs van deze eeuw als Jonathan Coe (met name zijn roman ‘Nummer 11’) en Sebastian Bolaño. Beiden schreven ze romans en verhalen waarin letterlijk alles mogelijk is. Dat vraagt iets van de lezer en gaat dan ook zeker op voor de verhalen van Ulises Segura. Hij zoekt immers de mogelijkheden van kort proza op, in een naar zijn hand gezette taal. (…) Bij Segura gaat het soms om het verhaal, binnen het verhaal, het spelen met diverse genres. Je denkt in het heden te zijn dat verleden blijkt. Af en toe moet je scherp lezen om de schrijver bij te houden in zijn tomeloze verteldrift… Hier is een auteur aan het woord die iets van zijn lezer vraagt in plaats van zouteloze verhaaltjes voor te schotelen. (…) Ulises Segura is een meester in het manipuleren van zijn lezers en is bereid daar zijn hele trukendoos voor open te trekken. Wie bereid is tot avontuurlijk lezen is bij hem aan het goede adres. Ongebreidelde fantasie en welgekozen woorden zorgen voor een leeservaring die je tegenwoordig zelden tegenkomt
Lees hier de recensie
Meer over ‘Heidens altaar’
Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Segura moet zijn verbeeldingskracht koesteren, want die is uniek.» – L. Torn

VoorplatHeidens-75Over ‘Heidens altaar’ van Ulises Segura voor NBD /Biblion, 12 april 2022:
Ulises Segura (1973) debuteerde in 2016 met ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’, een bundel verhalen die zich afspelen in een magisch-realistische omgeving. De bundel werd welwillend door recensenten ontvangen. In deze tweede bundel verhalen zien we dat Segura zich verder heeft ontwikkeld. Qua verbeeldingskracht scoort Segura opnieuw hoog. Hij weet met weinig middelen een meestal dreigende sfeer op te roepen. Bijvoorbeeld in het verhaal ‘Reygerswael’ waarin drie jongens naar een eiland roeien waar ze in een verlaten fabriek elkaar kwijtraken. Of het sterke verhaal ‘Bladmaskers’ waarin een vrouw haar overleden man elk jaar opgraaft en voor een week weer tot leven wekt om samen een goede tijd te hebben. In het verzinnen van zulke grensoverschrijdende ervaringen is Segura op zijn sterkst. (…) Segura moet zijn verbeeldingskracht koesteren, want die is uniek. (…)
Meer over ‘Heidens altaar’
Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Magisch, wonderlijk, griezelig, maar met een realistische inslag.» – Marjo van Turnhout

VoorplatHeidens-75Over ‘Heidens altaar’ van Ulises Segura op Leestafel, maart 2022
(…) Eigenlijk laten de zes verhalen zich niet navertellen. Ze zijn op zijn zachtst gezegd eigenaardig. Magisch, wonderlijk, griezelig, maar met een realistische inslag. Je begint aan een verhaal over normale mensen, die vervolgens iets meemaken of iets doen wat niet echt normaal is. Maar toch wel logisch. Meestal dan. Ze gaan over vertrouwen, maar ook over verraad. En na ieder verhaal moet je even bijkomen en bedenken: wat heb ik nu eigenlijk gelezen? De titel? Ik doe een gooi: Het concept van het heidens altaar is ontstaan in Zuid-Europa uit een heidens gebruik, waarbij een viering werd gehouden op het graf van een overledene. Dat is wel een element dat je in de meeste verhalen terugvindt: iemand is er niet meer, en wordt op de een of andere manier herdacht.(…) Bladmaskers lijkt op het eerste gezicht een luguber verhaal. Maar eigenlijk is het heel liefdevol. Een verhaal over schepping, iedere keer weer. (…) Het tweede verhaal – het mooiste – heet De Grootte van een Duimspijker en gaat over rouw. Terwijl dat gaandeweg duidelijk wordt, weet de lezer niet meer in hoeverre hetgeen hij beschrijft echt is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Heidens altaar’
Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Stalenkaart van schrijfsels waarin vakmanschap en de kracht van de verbeelding hoogtij vieren.» – André Oyen

VoorplatHeidens-75Over ‘Heidens altaar’ van Ulises Segura op Ansiel, februari 2022:
Ulises Segura (1973) groeide op in een arbeiderswijk in Aalst als kind van ouders met zowel Franse als Spaanse roots. Zijn vader vertelde hem in zijn jeugd veelvuldig sterke verhalen, een orale traditie die al langer in de familie leefde en die Ulises er rond zijn vijfendertigste toe bracht zijn eigen vorm van tall tales te bedenken en verwoorden. Ulises Segura debuteerde bij In de Knipscheer met de verhalenbundel ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’, de eerste uitgave in de Extaze-reeks. De bundel werd genomineerd voor de ANV Debutantenprijs in 2017. (…) In ‘Heidens altaar’, zijn tweede verhalenbundel, dwalen zijn personages allen in een wereld die hen kwetst, maar die hen ook immuun maakt voor harde en soms zelfs genadeloze klappen. Ondanks hun confrontaties met de eindigheid der dingen raken ze hun levenslust niet kwijt en blijven ze vechten tegen beter weten in. (…) Deze verhalenbundel is een stalenkaart van schrijfsels waarin vakmanschap en de kracht van de verbeelding hoogtij vieren.
Lees hier de aankondiging
Meer over ‘Heidens altaar’
Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ulises Segura – Heidens altaar. Verhalen

VoorplatHeidens-75Ulises Segura
Heidens altaar

verhalen
België
omslag Els Kort
gebrocheerd in omslag met flappen,
142 blz., € 16,50
ISBN 978-94-93214-54-5
eerste uitgave maart 2022

Heidens altaar is de tweede verhalenbundel van de Belgische schrijver Ulises Segura, een verteller pur sang in de traditie van het Vlaamse magisch realisme. Al zijn verhalen spelen zich af aan een rand of in een marge – een vervreemdend niemandsland waar Segura ons met meesterhand in laat verdwalen. Het ene moment is de vertrouwde werkelijkheid er nog, het volgende niet meer. Waar lag de grens? Waar ging de wereld over in een onheilspellend droomlandschap waarin Segura’s eenzame protagonisten zich met ons een weg proberen te banen? ‘Door onoplettendheid en zo’n deuntje dat hem de nacht voordien bijzonder weinig slaap had gegund, reed Ray Colombatto om kwart voor acht ’s ochtends dwars door een ceffyl heen.’ We lezen deze openingszin van het verhaal ‘De grootte van een duimspijker’, en niet veel later heeft Segura ons een ambiance binnengeleid die wordt bevolkt door fabeldieren, freaks en sprekend speelgoed, en we dolen met zijn personages mee. Ziedaar de magie van een geboren schrijver, die de lezer in een onderkoelde, onnadrukkelijke stijl van zijn unieke eigen literaire werkelijkheid blijft overtuigen. Ulises Segura debuteerde bij In de Knipscheer met de verhalenbundel De mooie mond van Bobby Cespedes, de eerste uitgave in de Extaze-reeks. De bundel werd genomineerd voor de ANV Debutantenprijs in 2017.

Ulises Segura (1973) groeide op in een arbeiderswijk in Aalst als kind van ouders met zowel Franse als Spaanse roots. Zijn vader vertelde hem in zijn jeugd veelvuldig sterke verhalen, een orale traditie die al langer in de familie leefde en die Ulises er rond zijn vijfendertigste toe bracht zijn eigen vorm van tall tales te bedenken en verwoorden. Om zijn werkende bestaan als jurist duidelijk te scheiden van zijn literaire aspiraties, koos hij vanaf zijn eerste fantasierijke zinnen voor een pseudoniem (Ulises is een Spaanse voornaam, de Segura een rivier in het zuidoosten van Spanje) – net zoals Belcampo dat ooit deed, de schrijvende arts die naast Mishima, Boelgakov en J.M.A. Biesheuvel tot Segura’s literaire voorbeelden behoort.

Over De mooie mond van Bobby Cespedes:
«Als correctie op al die goed doortimmerde, kritische, psychologisch verantwoorde bouwsels van tegenwoordig laten ze de andere, meer verrassende, onduidelijker kant van de realiteit zien.» – Rob Schouten in Trouw

«Een zeer trefzekere stijl met intrigerende beelden. Zijn verhalen zijn het bredere publiek waard.» – Jan-Hendrik Bakker in Den Haag Centraal

Meer over Ulises Segura bij Uitgeverij In de Knipscheer

In de Knipscheer gezien bij Boekhandel Limerick Gent

LimerickKleinBoekhandel Limerick zet het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer in het zonnetje, Gent 11 april 2019:
Op de foto (klik hier vergroting) zijn te zien:

Niek van Bremen * Bang voor de liefde
Kristien De Wolf * Ava Miller en ik
Peter Lenssen * Pleisterplaats Belleville [Reinaerttrofee 2018]
E. de Haan * De Zwijguren
Theo Stokkink * Zwijgplicht
Theo Monkhorst * De zegen van weemoed
Lucas Hirsch * De weinigen
Ilona Verhoeven * In het licht
Kristien De Wolf * Rotgeluk
Rob Verschuren * Stromen die de zee niet vinden
Annette van ‘t Hull * Grote meisjes
Ulises Segura * De mooie mond van Bobby Cespedes
Dieuwke van Turenhout * Olifanten warm houden

Verder kwamen we nog tegen:
Arjen van Meijgaard * We hebben alles bij ons
Cor Gout * Tien muziekmomenten

Meer over Boekhandel Limerick

Ulises Segura genomineerd voor ANV Debutantenprijs 2017

VoorplatSeguraDe nominatiejury van de ANV Debutantenprijs, de jaarlijkse prijs voor het beste oorspronkelijk Nederlandstalige fictiedebuut, heeft voor de editie van 2017 uit 80 inzendingen elf boeken op de longlist geplaatst, waaronder de verhalenbundel ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van de Vlaamse auteur Ulises Segura. Op 7 april a.s. wordt bekendgemaakt welke drie boeken worden genomineerd voor de prijs door de juryleden Casper Markesteijn, Jelle van Riet, Kees Snoek, Esther Op de Beeck, Arjan Peters. In eerdere jaren werden drie auteurs uit het fonds van Uitgeverij In de Knipscheer genomineerd: Erich Zielinski, Ruth San A Jong en Ilona Verhoeven. Over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van Ulises Segura schreef o.a. Rob Schouten in Trouw: ‘De bevolking van Segura’s korte verhalen bestaat uit alternatievelingen, zwervers, gelukszoekers of mensen in precaire situaties die praten over hun soms visionaire werkelijkheid. (…) Ze zijn als het ware de hallucinogenen in het verder tamelijk nuchtere en samenhangende literaire klimaat van onze generatie, maar als correctie op al die goed doortimmerde, kritische, psychologisch verantwoorde bouwsels van tegenwoordig laten ze de andere, meer verrassende, onduidelijker kant van de realiteit zien.’ Dit debuut van Ulises Segura verscheen als eerste deel in de Extazereeks van Uitgeverij In de Knipscheer, een serie debuten van talentvolle auteurs die eerder in het literaire tijdschrift Extaze publiceerden. In de reeks verschenen inmiddels ook de prozadebuten van Annette van ’t Hull en Rob Verschuren.
Meer over de ANV Debutantenprijs 2017
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van Ulises Segura

«Schot in de roos.» – Marjo van Turnhout

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura op Leestafel, 27 september 2016:
Dit eerste boek is meteen een schot in de roos. (…) De kracht van de verhalen zit ’m in de uitdaging naar de lezer, die zelf moet invullen wat er gebeurt, en dan besef je dat je eigenlijk een volledige roman hebt gelezen. (…) In het verhaal ‘De eindeloze zomer’ gaat over twee mensen op de vlucht in een gestolen auto. Ze laten een aantal overleden familieleden en vrienden achter zich en hopen via Spanje Marokko te bereiken en zo al die ziekten en de dood achter zich te laten. (…) En terwijl de ik-figuur de eerste verschijnselen van ziekte ziet bij zijn vriendin, daalt de volgende plaag op hen neer. Aan bijbelse plagen valt helaas niet te ontkomen. Dit verhaal krijgt van mij een tien. Tussen de regels voel je de beklemming, en dan is de ontknoping toch verrassend.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’
Meer over de Extazereeks

«Gaan we een magische tijd tegemoet?» – Rob Schouten

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’ van Ulises Segura in de rubriek ‘Het debuut’ in Trouw, 10 september 2016:
In de verhalen van Segura snuiven de hoofdpersonen de geheimzinnige krachten van het leven en de dood op. Een anorectische vrouw koopt een cicade in een kooi, een filmer maakt een documentaire over een homoseksuele schilder van alternatieve strips, een man betreedt een oud huis dat herinneringen oproept aan zijn jeugd waarin hij met vriendjes een verdronken hond in de duinen begroef. (…) In zekere zin zijn de vertellers in Segura’s verhalen, volwassen of niet, allemaal kinderen met een open oog voor het surrealistische, soms apocalyptische karakter van de wereld – de wijde wereld, want deze verhalen spelen zich even gemakkelijk af in een anonieme wijk van Oostende als op weg naar Mars of in een filmisch Andalusië. De bevolking van Segura’s korte verhalen bestaat uit alternatievelingen, zwervers, gelukszoekers of mensen in precaire situaties die praten over hun soms visionaire werkelijkheid. (…) Ze zijn als het ware de hallucinogenen in het verder tamelijk nuchtere en samenhangende literaire klimaat van onze generatie, maar als correctie op al die goed doortimmerde, kritische, psychologisch verantwoorde bouwsels van tegenwoordig laten ze de andere, meer verrassende, onduidelijker kant van de realiteit zien. En die mag ook wel eens worden belicht.
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’
Meer over de Extazereeks

«Een staalkaart van zijn vertelkunst.» – L. Torn

VoorplatSeguraOver ‘De mooie mond van Bobby Cespedes en andere verhalen’ van Ulises Segura voor Biblion, 21 juli 2016:
De Vlaming Ulises Segura (1973) debuteert met deze bundel verhalen die zich deels afspelen in een magisch-realistische omgeving. Hij laat daarmee een staalkaart zien van zijn vertelkunst, een proeve van zijn literaire ambitie. Qua fantasie en creativiteit scoort Segura hoog. Hij weet met weinig middelen (vreemde) werelden en sferen op te roepen en zijn lezers daarheen mee te voeren. Van een apocalyptisch landschap in Andalusië naar een Londons park waar kinderen naar een poppenvoorstelling kijken; van drie vrouwen in een raket naar de jongen met een apenmasker in Oostende. De personages ervaren intense levensmomenten: verliefdheid, homoseksuele inwijding, eenzaamheid, een ernstige ziekte, doodsangst. In het verhaal over een groepje Oostendse jongens die het aangespoelde kadaver van een hond meezeulen naar een verlaten fort, is Segura op zijn best: feilloos vindt hij de scheidslijn tussen kameraadschap en wreedheid, tussen eenzaamheid en bravoure. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De mooie mond van Bobby Cespedes’