Over ‘40 jaar In de Knipscheer’ met Pim Wiersinga, Peter Bruyn en Hans Plomp op ‘Vurige Tongen’ in Ruigoord in Haarlems Dagblad, 2 juni 2017:
Het ‘echte’ jubileumfeest gaat hoogstwaarschijnlijk dit najaar gevierd worden. ‘Maar eerst verschijnt in september een verzamelbundel waarin alle dichters vertegenwoordigd zijn die ooit bij ons hebben gepubliceerd’, verzekert Knipscheer. Ondertussen legt hij de poëziebundel ‘In de kring van menselijke warmte’ op tafel, waarin tal van dichters een poëtische hommage brengen aan de getormenteerde auteur Rogi Wieg (1962-2015). De bundel is donderdag 1 juni gepresenteerd tijdens Poetry International in Rotterdam. Verschillende auteurs van In de Knipscheer presenteren zich tijdens ‘Vurige Tongen’ in Ruigoord. Zaterdag 4 juni Pim Wiersinga en Peter Bruyn. Tweede Pinksterdag zal Ruigoord-coryfee Hans Plomp een bloemlezing uit vijftig jaar dichtwerk onder de titel ‘Dit is de beste aller tijden’ presenteren.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘In de kring van menselijke warmte’
Meer over ‘Dit is de beste aller tijden’
Tag: de Pletterij
«Een levendige verteller.» – Jacques de Jong
Over ‘Ado Broodboom trompet’ van Bert Vuijsje op de Volksknar (nr. 299), 19 april 2017:
(…) De filmfragmenten lieten Broodboom zien als stersolist bij de bandleiders Theo Uden Masman en Boy Edgar. Hij zat er breekbaar bij. Maar eenmaal aan de praat bleek hij een levendige verteller. Dat had Bert Vuijsje enkele jaren eerder al ontdekt toen hij bezig was met het samenstellen van jazzportretten. ‘Die gesprekken met Broodboom waren zo leuk, dat ik besloot zijn levensverhaal in boekvorm te gieten. Dat ging heel soepel. Ik heb zeventien gesprekken met hem gehad. Broodboom mag dan 94 zijn, hij weet nog alles wat hij zeker weet, hij weet ook precies te zeggen wat hij níét weet en waar hij over twijfelt.’ (…)
Lees hier het verslag
Zie voor de presentatie in De Pletterij
Klik hier voor het fotoverslag van de presentatie door Rob Brakel
Meer over ‘Ado Broodboom trompet’
«Dat andere werkelijkheden ook een mogelijkheid zijn. Dat is het mooie van schrijven.»
Jacob van der Meulen praat met Roni Klinkhamer in Haarlems Dagblad, 27 augustus 2016:
(…) Roni Klinkhamer ging schrijven. Dat ging niet makkelijk. “Ik ben een ontzettend ongedisciplineerd wezen. Het idee voor mijn boek ontstond in 1995. (…) Ik gooide voortdurend versies weg. Toen heb ik tegen mezelf gezegd: Je gaat nu elke dag drie uur aan de computer zitten om het boek te schrijven. Komt er iets dan is het mooi. Komt er niets, het zij zo. (…) Ze besloot haar roman ‘Murphy Slaughter’ met de regel: Einde deel 1. “Ik had helemaal geen plannen om nog meer delen te schrijven, maar dit kwam er gewoon uit. Ik kon er gewoon geen punt achter zetten.” (…) Overigens, onthult ze: “Mijn tweede boek is klaar en wordt gepresenteerd bij mijn afscheid van De Pletterij op 11 november. Ik ga er niet veel over zeggen, maar het stipt wel ouderdom en ouderenzorg aan. Het is een feelgood-boek geworden, dat mensen uitnodigt om ouderdom op een positieve manier te benaderen. Goed, ik vertel iets. Een ouderentehuis gaat dicht en de bewoners gaan op reis. Verder komen dezelfde positieve neurotische personages uit het eerste boek weer terug. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het autobiografisch werk is. Het enige wat we gemeen hebben is dat we de werkelijkheid graag een beetje op losse schroeven willen zetten. Dat andere werkelijkheden ook een mogelijkheid zijn. Dat is ook het mooie van schrijven.’’ (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘Murphy’s Laughter’
Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over Roni Klinkhamer op deze site