Over ‘De Neerkant’ van Ernst Jansz in Eindhovens Dagblad, 27 april 2018:
De jaren van Ernst Jansz in Neerkant passeerden donderdagavond in De Wieger in Deurne de revue. Jansz werd er geïnterviewd, hij las voor. En zong. (…) Waarom de muzikant (en oprichter van Doe Maar) in tegenstelling tot zijn bandgenoten van weleer nooit wegging uit de Peel? Het is iets waar interviewer Ed van de Kerkhof in De Wieger hoopt achter te komen. Jansz leest in het Deurnese museum voor uit zijn roman ‘De Neerkant’, zingt nostalgische liederen over zijn hippietijd en geeft ook zijn ziel bloot. (…)
Lees hier het verslag
Meer over ‘De Neerkant’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: de wieger
Lex van de Haterd (red.) Bloemen in het zand. Pieter Wiegersma, een oeuvre
Lex van de Haterd (red.)
Bloemen in het zand
Pieter Wiegersma, een oeuvre
Nederland. Kunst
Ing. groot formaat, 50 zw. ill., 37 kleurill, 104 blz.
Eerste druk, 2000, € 52,50
Tweede druk € 29,50
ISBN 978-90-6773-024-2
Pieter Wiegersma wordt vaak aangeduid als ‘de zoon van’ Hendrik Wiegersma, het vermaarde dubbeltalent, arts en schilder uit Deurne. Die aanduiding is een beetje de tragiek van zonen en dochters van alle beroemde vaders. Het is ook waar dat een deel van Pieter Wiegersma’s werk in het teken staat van en zelfs gewijd is aan zijn vader: diverse publicaties en het oprichten van Gemeentemuseum De Wieger, waar hij zelf tien jaar lang artistiek directeur was.
Echter, Pieter Wiegersma (1920) is vooral zelf ook beeldend kunstenaar van met name monumentaal werk (glas-in-lood, wandtapijten, mozaïek), en heeft daarnaast ook naam gemaakt met zijn sieraden, als schilder en tekenaar, en als schrijver.
Zijn solotentoonstellingen en groepsexposities van de laatste zestig jaar zijn misschien op een pagina te noemen. Toch is een belangrijk deel van zijn werk voortdurend te zien en openbaar toegankelijk op een kleine honderd locaties: (gebrandschilderd) glas-in-lood in talrijke kerken en kapellen (waaronder de St. Janskathedraal in Den Bosch), keramiek, mozaïek, wandtapijten in onder meer provinciehuizen, gemeentehuizen, ziekenhuizen, scholen en banken.
Bloemen in het zand bevat vier inleidingen (door de kunstpublicisten Lex van de Haterd, Rob Smolders, Maarten Beks en Jef van de Sande), die elk een aspect van Wiegersma’s veelzijdigheid belichten, gevolgd door ruim 50 pagina’s reproducties van zijn werk, waarvan 37 in vierkleuren, en besloten met een uitgebreide appendix.
Pieter Wiegersma – Een kind ziet het dorp
PIETER WIEGERSMA
Een kind ziet het dorp
paperback, 40 blz. €
ISBN 90-6265-460-6
Eerste druk 1998 Uitverkocht
En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat dat nooit voorbij zou gaan.
Deze regels uit Het Dorp, het lied dat Wim Sonneveld zong op tekst van Friso Wiegersma, staan bijna in ieders geheugen gegrift. Met het dorp werd Deurne bedoeld, en met de vader het vermaarde dubbeltalent Hendrik Wiegersma, spraakmakend arts en schilder, op wiens leven Anton Coolen zijn roman Dorp van de rivier baseerde, en aan wie in 1998 in het Noord-Brabants Museum een grote tentoonstelling alsmede boekpublicatie (strong)Hendrik Wiegersm, medicus-pictor werd gewijd, en die hoofdspeler is in vele verhalen van Pieter Wiegersma in Postbode van de hemel uit 1997.
Het ging wel voorbij. In Een kind ziet het dorp haalt Pieter Wiegersma oude herinneringen op aan zijn jeugd in het Deurne van de jaren twintig en dertig dat niet meer bestaat, maar dat in deze mijmering, die het heden met het verleden verbindt, weer even tot leven komt aan de hand van ‘een oude ansichtkaart’ en historische foto’s uit het familiearchief. Vanuit het perspectief van het kind dat hij was in een grootse mensenwereld legt Wiegersma vast wat anders vergeten zou raken en portretteert hij met het dorp ook zijn vader die er onlosmakelijk mee verbonden was.
Pieter Wiegersma – Postbode van de hemel
PIETER WIEGERSMA
Postbode van de hemel
Nederland. Verhalen
Luxe paperback met flappen, 222 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-439-8
Eerste druk 1997
In de jaren dertig, en in vele jaren daarna, kende Nederland een unieke plek waar, toen nog onbekende, kunstenaars van binnen en van ver over de grenzen elkaar troffen, zoals de Zwitserse schrijver Charles Albert Cingria, de Belgische schilder en beeldhouwer Constant Permeke en de uit Rusland afkomstige Franse beeldhouwer Ossip Zadkine.
Plaats van samenkomst was niet Amsterdam of Den Haag, maar Deurne, middenin de Brabantse Peel ten huize van Hendrik Wiegersma, de schilder en legendarische arts op wie Anton Coolen zijn roman Dorp aan de rivier baseerde.
Meer dan eens vertrok het gezelschap naar Parijs om ook daar te duelleren met het potlood of het woord.
Pieter Wiegersma (1920), zoon van en zelf beeldend kunstenaar, groeide op in deze kunstanaarsscene en maakte hen allen van jongs af mee. Sindsdien heeft hij een open oog en oor voor de kwaliteiten van anderen, weet hij als geen ander dat ook de clochard of de vergeten kunstenaar zijn verhaal heeft en staat zijn leven in het teken van de kunst. Zo is hij initiatiefnemer van museum De Wieger in Deurne.
«Dat eens zo grote beroemdheden in onze tijd uit de vergetelheid te voorschijn gehaald worden is een grote verdienste van zulke vertellers als Pieter Wiegersma.» – Albert Helman in 1996
Vijftien verhalen over kunstzaken, zoals de stoel van Van Gogh, de bronzen penning van keizer Haile Selassie, De Zeug van Rik Wouters, over Solemis en andere ‘postboden van de hemel’, zoals de kunstenaars Ossip Zadkine, Constant Permeke, Charles Albert Cingria en Hendrik Wiegersma, opgetekend door Pieter Wiegersma, de ooggetuige die hen overleefde.