Gevaren van onze snel veranderende leefwereld in boeiende visionaire roman.

Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond in De Groene Amsterdammer, jrg. 147 / nr. 50,  15 december 2023:

Voorboden tekenen zich af. De bestaanszekerheid staat onder grote druk. In 2050 zijn de hedendaagse veertigers oud. Na nucleaire aanslagen op grote industriegebieden verkeert Nederland in grote armoede. Pensioenen zijn waardeloos, uitkeringen gestopt, medische voorzieningen geminimaliseerd. Ouderen worden als paria’s uit de gemeenschap verjaagd, tenzij zij bereid zijn bijtijds feestelijk uit te stappen. Sommigen schikken zich, velen komen echter in opstand tegen de mores dat anderen beslissen wanneer het jouw ‘Tijd is om te gaan’. Zij vestigen zich in leegstaande dorpen en trachten in grote armoede te overleven. Een sympathiserende politieke partij, eveneens op zoek naar vrijheid, sluit zich bij de vrije ouderen en hun charismatische leider aan. Gezamenlijk vormen zij een onverwacht sterke en strijdbare groep, lijden ernstige verliezen, maar keren het tij.

Kijk en luister hier naar De Epiloog, een podcast over de roman op YouTube.
Meer over ‘Tijd om te gaan’

‘Winterwater’ van Lex Paleaux in het theater

Van 6 januari 2024 t/m 19 april 2024 is in tal van Nederlandse theaters de voorstelling ‘Winterwater’ te zien, gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Lex Paleaux. Het is het coming of age-verhaal, een onbevangen jongen die vol verwondering de wereld inkijkt. Hij groeit op in een traditioneel Fries dorp, met een Franse vader, strenggelovige moeder en twee broers. Nieuwsgierig stelt Lexje de grote vragen die niemand stelt. Hij wordt gezien als heidens en rebels, krijgt klappen van mensen die hem horen lief te hebben. Gelukkig vindt hij steun in zijn grote fantasie, de hond van de buren en Freddy Mercury. Maar als hij na een verschrikkelijke gebeurtenis bij niemand terecht kan, wordt het problematisch. De eenzaamheid eist zijn tol. Studio Figur, Rieks Swarte, productiehuis Feikes Huis bundelen de krachten voor een bijzondere beeldende voorstelling met poppen, tekeningen, live-cinema en muziek. ‘Winterwater’ een fictief verhaal gebaseerd op feiten.
Klik hier voor de speellijst
Klik hier voor Boekbestelling Winterwater
Meer over ‘Winterwater’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer

Johnny Laporte – Zwijgen zweeg gezwegen. Roman

Johnny Laporte
Zwijgen zweeg gezwegen
Een Indische roman
Indonesië, Nederland
omslagtekening Cary Venselaar
gebrocheerd in omslag met flappen, 496 blz.,
€ 24,50
eerste druk november 2023
ISBN 978 94 93214 46 0

Zwijgen zweeg gezwegen is een verhaal in drie episodes, dat begint als een realistische familiegeschiedenis, over generaties Indisch-zijn, de ‘repatriëring’ en gaat over Indische Nederlanders die met trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en aan de poort staan van een nieuw ongewis leven. Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap komen langs. Gaandeweg doet suspense zijn intrede en ontwikkelt de roman zich tot een ‘krimi’, een welhaast episch misdaadverhaal, met tal van thrillerelementen. De diverse verhaallijnen kronkelen als slangen door elkaar en de spanning neemt alleen maar toe bij de passages waar goena-goena en de stille kracht hun rol in het verhaal opeisen. Muziek en de Indische keuken komen, hoe kan het ook anders, veelvuldig aan bod in deze met humor geschreven deels autobiografische roman.

Zwijgen zweeg gezwegen is misdaadroman én heldenverhaal in één. Voor deze debuutroman putte Johnny Laporte royaal uit zijn eigen familiegeschiedenis en zijn waargebeurde belevenissen.

Johnny Laporte werd in 1952 In Medan in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. De broers Guus en Johnny kwamen al jong als gitaristen in de muziek terecht: Guus Laporte eerst bij John The Revelator, en Johnny Laporte (samen met Guus) in Oscar Benton Blues Band en in Barrelhouse, de met 2 Edisons bekroonde bluesband die in 2012 is opgenomen in de Dutch Blues Hall of Fame. Gelijktijdig met de roman Zwijgen zweeg gezwegen verschijnt van Johnny Laporte zijn soloalbum That’s Me  op het label Sounds Haarlem Likes Vinyl (Catalogusnummer SHLV066). Voor sommige nummers op het album is de tekst ontleend aan de roman. Meer over That’s Me op www.jlpbluesmusic.com
Meer over Johnny Laporte op deze site

«De kracht van het boek is de grote consequentie waarin ze de toekomstige wereld vormgeeft.» – Liesbeth Mantel

Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond in Ñapa (Amigoe) van 8 juli 2023, 21 september 2023:

(…) In het Nederland van nu is deze bezuiniging een bewuste keuze. Er is namelijk wel geld, het wordt alleen niet meer uitgetrokken voor de ouderen. In de samenleving die schrijfster Pia van Egmond schetst in haar debuutroman ‘Tijd om te gaan’ is dat anders. In de dystopische nabije toekomst van 2050 is er in Nederland echt nergens geld meer voor. (…) De kracht van het boek van Van Egmond is de grote consequentie waarin ze de toekomstige wereld vormgeeft. De oude wereld is ingestort. Toerisme is zo goed als niet meer bestaand, tenzij het gaat om ‘orgaantoerisme’. Auto’s zijn er ook niet meer, men verplaatst zich in e-mobs, een soort gezellige treinwagons op een inductienetwerk die naar believen af- en aangekoppeld kunnen worden. Ook de Drionbox en de grootse uitvaarten worden geloofwaardig beschreven. Wat ze ook succesvol schetst is een samenleving die op diverse manieren griezelig dicht tegen fascistoïde totalitaire systemen aanschurkt. Met de partij als carrièremiddel en ouderen – en later ook andere groepen, zoals verslaafden – als de zondebok. Wie van het systeem af wil wijken is zeer aan de goden overgeleverd. Dit alles wordt neergepend in een prettig leesbare, overtuigende en heldere stijl. Van Egmond was jarenlang medisch specialist en promoveerde na haar pensioen. Ze besloot vervolgens deze roman te schrijven om aandacht te vragen voor ouderendiscriminatie. “Ik wilde een waarschuwing geven, over hoe de toekomst zich zou kunnen ontwikkelen”, zei zij in een recent interview. (…) Dit boek is verplichte kost voor iedereen die wil begrijpen welke onethische, inhumane en ronduit gevaarlijke paden kunnen worden ingeslagen als een landsbestuur besluit om mensen die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen, aan hun lot over te laten.
Ñapa is de weekendbijlage van de Amigoe, de grootste en langstbestaande krant van Curaçao.
Lees hierde recensie ‘Een dystopie voor ouderen’ of hier
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Kortenbos in de Nederlandse lectuur en literatuur.» – Ton van Rijn

Over ‘Bik’ van Cor Gout in Wijknieuws Kortenbos, Jrg. 38 maart/april nr.1, 15 september 2023:

(…) ‘Bik’ gaat over het Berlijn aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, over Den Haag in oorlogstijd, de wijk Kortenbos, over de wederopbouw van Nederland, over een man met zwakke eigenschappen, maar vooral over een liefde die beschadigd en besmet is. Of lijkt. Hartstocht is zo sterk als een bunker: je houdt de vijand buiten, maar binnenin kan het verstikkend zijn. Halverwege komt de hoofdpersoon komt terug uit Duitsland: “De Torengarage, ontworpen door Jan Greve, wist Bik, was het eerste gestapelde garagegebouw in Europa. Op de benedenverdieping, achter het glas van een ronde uitbouw met koepeldak, was een showroom gevestigd. Daarnaast bevond zich een deur met een gang naar beneden die naar een fietsenstalling leidde. Het personeel van de PTT-Prinsegracht stalde daar zijn rijwielen. Florencia, de ijswinkel van de familie Talamini, stond in een kwade reuk. Niet alleen doordat de familie ijs maakte voor de Duitsers, maar ook doordat zij als ‘Italiaanse’ winkel zonder restricties aan koffie en ingrediënten voor het maken van gebak en ijs kon komen. Italië hoorde immers met Duitsland en Japan samen tot de asmogendheden. Opmerkelijk genoeg werd het karakter van de Torenstraat niet door de aanwezigheid van de Duitse soldaten aangetast. Dat karakter leunde namelijk prettig over naar de periferie van de stad met zijn populatie van kostuummakers en grimeurs, die deel uitmaakte van het schouwburgpersoneel, en wat verder naar de zelfkant: de homo’s, de lesbiennes, de pooiers en de hoeren.»

Bron
Meer over ‘Bik’
Meer over Cor Gout bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ingenieuze plot gaat naar onverwachte climax in zeer geslaagd debuut.» – Kees de Kievid

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Boekenbijlage, 17 mei 2023:
(…) Het thema ‘leeftijdsdiscriminatie’ nu, is de aanleiding om een roman te schrijven die waarschuwt tegen dit fenomeen. Het is er nu al en als we er niets tegen doen, zou het zo maar eens kunnen uitkomen in de tijd (ca. 2050) waarin Van Egmond deze roman situeert. (…) Wel heeft zij oog voor alle gevolgen zoals het ontbreken van pensionering en uitkeringen en het minimaliseren van medische zorg. Ware het probleem niet zo ernstig, men zou kunnen denken dat Van Egmond een olifant nodig heeft om een mug te vertrappen. Een groot compliment verdient zij om het probleem niet als een mug te zien, maar het uit te vergroten tot realistische proporties. (…) Het gaat in haar boek om meer dan discriminatie. (…) Bij Van Egmond is het levenseinde min of meer gedwongen. (…) Sommigen kiezen er voor om dan maar in een leegstaand dorp te gaan wonen en de eindjes aan elkaar zien te krijgen. (…) Dat doen ook de protagonisten van de roman Eva Prins en haar oudere echtgenoot John. (…) En dan is het zover: John heeft de leeftijd bereikt waarop het tijd is om te gaan. In zijn eigen ziekenhuis krijgt hij geen adequate hulp meer. Eigenlijk vanaf hier begint zich een plot te ontrollen, dat zeer ingenieus alle voorgaande perikelen omvat. In een ware stroomversnelling gaat het naar een onverwachte climax. Lezers, bereid je maar voor!!! Buiten het verhaal om verdient Pia van Egmond een compliment voor haar vloeiende stijl, die ervoor zorgt dat je als lezer mee deint in de golven van de gebeurtenissen. (…) Lezers van nu, dertigers en veertigers bijvoorbeeld, jullie zijn gewaarschuwd! Als de huidige lijn (van voornamelijk rechtse signatuur) wordt doorgetrokken, zou dit jullie leefwereld wel eens kunnen zijn. Lees en luister naar Van Egmond in haar zeer geslaagde debuut.
Lees hier de recensie ‘Boek van de week’
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Eliminatie van nuttelozen.» – Suzanna Esther

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op LeesKost, 24 april 2023:
Na nucleaire aanslagen op Europa zijn in 2050 de medische voorzieningen in Nederland geminimaliseerd en zijn pensioenen en uitkeringen gestopt. Niet werkende personen worden als paria’s beschouwd, boven de 70 jaar is medische zorg voor velen uitgesloten en dien je uit het leven te stappen. De invloedrijke politieke partij ‘Dapperen Ouderen en Jongeren’ stimuleert op dwingende manier het vroegtijdig uitstappen van nuttelozen – niet werkenden, zodat voorzieningen voor jongeren en aan de economie bijdragende personen gegarandeerd blijft. (…) Radiologe Eva Prins beseft dat de politieke koers mensen de dood injaagt. (…) Samen met een aantal collega’s en vrienden sluit ze zich aan bij de partij voor ‘Vrijheid van Leven en Sterven’. Abel Hama, een chirurg wordt de partijleider en gezamenlijk gaan ze de strijd aan. (…) Vanuit Eva Prins volgen we op een beschouwelijke wijze de gevolgen van de vroegtijdige uitstapregel die zij als een aantasting van de vrijheid ziet. Het verhaal is intrigerend (…) de subliem bedachte en beschreven plot is briljant. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tijd om te gaan’

Elodie Heloise – Blauwe Tomaten. Roman

VoorplatBlauweTomaten-75Elodie Heloise
Blauwe Tomaten

roman
Curaçao, Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
400 blz., € 23,50
eerste druk mei 2023
ISBN 978-94-93214-96-5

Blauwe Tomaten vertelt het verhaal van onverwachte ontmoetingen die tot waarheden leiden waar schuld, boete en vergeving bekeken worden vanuit het menselijke (on)vermogen met de eigen beperkingen om te gaan. Deze roman speelt zich af op Curaçao waar shon Mi in de binnenstad een opvang voor zwervers bestiert, Kevin zijn kleine zusje probeert te beschermen, pastoor Bree zich geconfronteerd ziet met misbruik, de drankverslaafde Wesu zijn oude beroep oppakt om een al lang uitstaande rekening te vereffenen en Dominique tegen wil en dank haar weg vindt.

De zee kolkt, draait en deint. Net als haar gedachten dat doen. Feiten. Blijf bij de feiten. Welke feiten? Wat zijn de feiten? Alles wat ze weet, of denkt te weten, is in beweging zonder dat ze er nog grip op lijkt te hebben. (…) Het ‘waarom ze uit elkaar zijn gegaan’ begint invulling te krijgen. Maar waarom sloeg hij haar? Zo erg dat ze vluchten moest? En waarom heeft haar moeder niks verteld hierover? Waarom? Wat houdt Nora achter? En wat voor een vent mishandelt zijn vrouw en wil niks meer met z’n kind te maken hebben? Dan moet je toch een klootzak zijn? Maar hij huilde en heeft met haar gespeeld met de zee. Ze heeft het teruggezien. En het heeft haar onderuit geschopt. Zoals ook de herinneringen doen die zich de laatste tijd aandienen wanneer ze daar zin in hebben. Herinneringen waarin die klootzak een rol speelt. En geen klootzak is.

Elodie Heloise (1968) woont en werkt op Curaçao, het eiland waar zij opgroeide. Ze is de auteur van Herinneringen aan Curaçao (2006) bij uitgeverij Memento Vivi, Carnaval op Curaçao (2011) bij Carib Publishing, de verhalenbundel Woestijnzand (2012) bij uitgeverij In de Knipscheer en het jeugdboek voor alle leeftijden Shusu en Sir Raylison (2019) bij Fundashon Sembra Buki. Blauwe Tomaten is haar eerste roman. Elodie Heloise is een sociaal maatschappelijk geëngageerd schrijver die haar schrijfkilometers heeft gemaakt in de journalistiek en daarbuiten met altijd het eiland Curaçao dicht aan haar hart. Meer info op www.elodieheloise.com

Meer over Elodie Heloise op deze site

«Dystopie over leeftijdsdiscriminatie. Behalve beangstigend ook spannend.» – Marjo van Turnhout

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Leestafel, 19 april 2023:
Als je het boek begint te lezen heb je geen idee: waar gaat dit naar toe? Gaandeweg ontdek je dat het 2050 is, en dat de maatschappij compleet veranderd is. Er zijn aanslagen geweest, grote stukken van Europa zijn totaal vernietigd. Ook zijn er nauwelijks nog middelen van bestaan, de economie ligt plat. Daar heeft men iets op bedacht: oudere mensen zijn immers nutteloos voor de maatschappij, ze kosten alleen maar geld, dus er wordt verwacht dat mensen die zestig worden een Drionbox aanvragen. (…) Pensioen bestaat niet meer, dus als je geen geld voor je oude dag hebt gespaard, sta je machteloos. (…) Eva is nog werkzaam als radiotherapeut. John is bijna zestig, en moest plaats maken voor jongere werknemers. Hij voelt zich verplicht zich aan te melden bij de verenging Dappere Ouderen: mensen die op tijd uitstappen. Het wordt mensen die geen lid zijn van de DO steeds moeilijker gemaakt. En het is duidelijk wie wél lid is: zij dragen een speldje. Toch is er ook verzet. (…) De partij voor ‘Vrijheid van Leven en Sterven’ wordt opgericht (…) maar de jongere generatie – vooral zij – worden feller en fanatieker, de verzetsgroep loopt gevaar. Dit is het hoofdthema, een dystopie dus. (…) Radiotherapeut en medisch specialist Pia van Egmond besloot een boek te gaan schrijven als protest tegen leeftijdsdiscriminatie. Zij verzon een toekomst zoals we die niet wensen. Toch? Het verhaal is behalve beangstigend ook spannend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Eerste roman en is meteen een schot in de roos.» – André Oyen

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Ansiel, 21 januari 2023:
(…) ‘Tijd om te gaan’ is haar eerste roman en is meteen een schot in de roos. Leeftijdsdiscriminatie begint zowat overal te woekeren. Oud lijkt out en wordt meer en meer aan de kant geschoven op diverse vlakken, zo getuigde ook Ann Peuteman in haar confronterend werk ‘Rebels’. (…) Er is evenwel verzet. Velen willen vrij het tijdstip kiezen waarop zij hun drionbox (euthanasiemiddel) openen. (…) ‘Tijd om te gaan’ mag dan een distopische roman zijn toch toont de auteur ons een wereld die als het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt en waarin het een noodzaak is dat ouderen in verzet komen tegen de mores dat je anderen laat beslissen wanneer het jouw ‘tijd is om te gaan’. (…) Deze roman is een waarschuwing voor de mogelijke fatale gevolgen van leeftijdsdiscriminatie. Ook in onze tijd neemt dat, zowel op medisch als op maatschappelijk gebied steeds drastischere vormen aan. Pia van Egmond heeft ‘Tijd om te gaan’ een even boeiend als literair boek gecreëerd met uiterst sterke personages.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tijd om te gaan’