Een avontuurlijke liefdesroman.

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Caraïbisch Uitzicht, 1 januari 2017:
Margarita Molina begint na de Tweede Wereldoorlog haar loopbaan als journalist bij een krant. De journalistiek en de Cariben hebben haar leven bepaald, dat uitzonderlijk, veelzijdig, spannend, opwindend, avontuurlijk en kosmopolitisch genoemd mag worden. Na de dood van haar verschillende geliefden zet ze zich aan het schrijven van deze biografische roman, haar literaire debuut. Is Margarita Molina een pseudoniem? Is ‘Schaduwvrouw’ een sleutelroman? De auteur geeft haar boek de ondertitel ‘Biografische roman’ mee. Vertelt een roman niet altijd een fictieve waarheid? Doet het er toe? De lezer kan genieten van een avontuurlijke liefdesroman.
Lees hier de aankondiging van de roman op Caraïbisch Uitzicht’
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Een spannend, dramatisch en zeer beeldend geschreven roman.» – Theo Jordaan

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach op Alles over boeken en schrijvers, 30 december 2016:
(…) Na jarenlang een eenzaam bestaan te hebben geleefd in Nederland als gescheiden hoogleraar sociologie, komt de hoofdpersoon Ricardo Bonifacio in contact met filmmaakster Marlies van der Velde. Zij wil een film maken over het carnaval op Curaçao. Nadat ze een relatie zijn begonnen nodigt Marlies hem uit om mee te gaan naar het eiland om als adviseur van de filmploeg op te treden. (…) Als het carnaval op Curaçao in alle hevigheid losbarst, zijn relatie met Marlies op springen staat komt hij terecht in een maalstroom van gebeurtenissen waarbij zijn leven letterlijk op het spel komt te staan. In het begin komt de debuutroman van Chesley Rach komt nog wat stroef op gang. Maar laat je hierdoor niet afschrikken. (…) Wat volgt is een soort van existentiële avonturenroman van een man op middelbare leeftijd op zoek naar zijn wortels en de kern van zijn bestaan, geschreven in een beeldende en verzorgde stijl. Chesley Rach heeft met ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ een geslaagd romandebuut geschreven dat smaakt naar meer. De roman wordt beoordeeld met +++ (zeer goed).
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Knappe debuutroman.» – Eric C. de Brabander

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach op Caraïbisch Uitzicht, 14 december 2016:
Vele families hebben hun eigen gedoetjes, gebouwd op jaloezie, ziekelijke geheimen en zaken die onuitgesproken blijven. Vaak zijn ze het sop van de kool niet waard, uiteindelijk zijn het allemaal maar mensen. Maar is het geval van Ricardo’s familie zijn de gebeurtenissen zo heftig geweest dat de haat, nijd en jaloezie die overgebleven is, allesvernietigend blijkt. Ricardo Bonifacio wordt er nu, als volwassen man, in ondergedompeld tegen wil en dank. Zijn kersverse relatie met Marlies is hier niet tegen bestand. Ricardo zelf ook niet, hij belandt in een ‘Boeliaanse’ wereld, vol zwarte gal, eenzaamheid en uitzichtloosheid, terwijl hij geconfronteerd wordt met de demonen uit zijn verleden. Zijn gescheiden ouders blijken anderen te zijn dan dat hij altijd gedacht had. Tijdens het carnaval, subliem gebruikt als metafoor voor het louteringsproces waar Ricardo Bonifacio doorheen gaat, komt hij met zichzelf in het reine. De roman meandert vanaf de eerste bladzijde traag door de familiehistorie heen. Op de helft is er een versnelling merkbaar, als een rivier die door een ondiepe bedding moet, totdat hij sneller en sneller begint te lopen op weg naar de waterval, de waterval die zo hard nodig is om alle viezigheid van Ricardo af te spoelen zodat hij zijn leven uit de brokstukken weer kan opbouwen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Bij elke bladzijde die ik omsloeg boeide het boek me meer.» – Eric C. de Brabander

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina op Caraïbisch Uitzicht, 14 december 2016:
‘Schaduwvrouw’ is een strak gecomponeerd boek dat de lezer meesleept van Nederland naar Curaçao, terug naar Nederland en weer naar ons eiland, in een tijdsbestek van de begin jaren zestig tot eind jaren tachtig. (…) De hoofdpersoon, Ma, is in 1960 een jonge getrouwde vrouw die er een minnaar op nahoudt. Deze minnaar vertrekt als kortverbander naar Curaçao waar ze hem regelmatig opzoekt. Het eiland beïnvloedt haar leven drastisch, zeker als ze op het eiland iets krijgt met Roy, een Curaçaose voordrachtskunstenaar en dichter. Voor hem koestert ze een allesverterende liefde. De relatie is van zulke hevigheid dat deze op een zacht pitje gezet moet worden om niet te barsten. (…) Bij elke bladzijde die ik omsloeg boeide het boek me meer. De onopgesmukte taal maakte het een genot door de jaren zestig en zeventig van ons eiland te reizen. (…) Margarita Molina heeft een knap stukje literatuur afgeleverd, een boek dat het lezen meer dan waard is.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schaduwvrouw’

«Nietsontziende beschrijving van een onstuimig liefdesleven.» – Fred de Haas

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina, 4 december 2016:
‘Schaduwvrouw’ is een in prachtig Nederlands geschreven boek over de innige band van een intelligente en gevoelige vrouw met het Nederland van de zestiger en volgende jaren en het eiland Curaçao. Haar observaties zijn nauwkeurig en doen de werkelijkheid op geen enkel moment geweld aan. De rode draad die door dit mooie boek loopt is de nietsontziende beschrijving van haar liefdesleven dat even onstuimig was als haar liefde voor het tropische eiland.
Meer over ‘Schaduwvrouw’

Pim Wiersinga leest fragment uit ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina

VoorplatSchaduwvrouw_Opmaak 1.qxdOver ‘Schaduwvrouw’ van Margarita Molina, 20 november 2016:
‘Schaduwvrouw’ is een uiterst boeiende mengeling van verhalend proza, poëzie en ook brieven waardoor het boek mede een biografische karakter krijgt. Voor de presentatie van het boek in Podium Mozaïek Amsterdam (de auteur kon daarbij niet aanwezig zijn vanwege verblijf in buitenland) maakte Pim Wiersinga, de redacteur van het boek, een geluidsopname van vier fragmenten van de respectieve hoofdpersonages Ma en Roy in deze bijzondere liefdesgeschiedenis, het late literaire debuut van Margarita Molina. Drie fragmenten werden tijdens de presentatie ten gehore gebracht. Zijn keuze en voordracht van het vierde fragment, een brief van Roy, kunt u hieronder beluisteren.
Meer over ‘Schaduwvrouw’

Chesley Rach – De terugkeer van Ricardo Bonifacio

Opmaak 1Chesley Rach
De terugkeer van Ricardo Bonifacio

Roman
Curaçao – Nederland
Gebrocheerd in omslag met flappen,
266 blz., € 19,50
ISBN 978-90-6265-943-2
Presentatie 20 november 2016

De straat is nu donker en verlaten. Overal liggen bierblikjes, plastic bekers en hier en daar een lege fles rum. Verfrommeld papier wordt willoos door de wind voortgedreven. Een magere, schurftige hond, met een verminkte achterpoot, snuffelt aan een rood-witte doos ‘Kentucky Fried Chicken’. Kwispelstaartend hinkt het beest verder met een half afgekloven kippenpoot in zijn bek. Een eenzame dronkaard loopt slingerend op zijn benen voorbij. Zo nu en dan maakt hij een paar danspassen, neuriet het winnende carnavalslied en doet het feest in zijn eentje nog eens dunnetjes over. Het carnaval is voorbij. Wanneer de muziek is verstomd en de maskers zijn afgezet, moet Prins Carnaval sterven.

Ricardo Bonifacio is een eenzame, gescheiden hoogleraar sociologie die in het najagen van carrière en roem zichzelf is kwijtgeraakt. Hij krijgt bezoek van Marlies van der Velde, een scenariste die van plan is een film over het carnaval op Curaçao te maken en hem daarover wil raadplegen. Ze beginnen een relatie en hij gaat op haar verzoek met de filmploeg mee als adviseur. De terugkeer naar zijn geboorteland maakt oude verdrongen gevoelens bij hem los, waardoor hij van zijn nieuwe vriendin vervreemdt. Wat hij niet weet is dat zijn gevoelens te maken hebben met het occulte en dat hij eerst een louteringsproces moet ondergaan voordat hij weer zichzelf kan zijn. In het feestelijke tumult van het carnaval gaat hij door een diep emotioneel dal dat hem letterlijk en figuurlijk aan de rand van de afgrond brengt. Hij geeft zich over aan een vrijwel zekere dood, maar dat wordt hem niet gegund. Zijn tijd is nog niet gekomen. Om de ban te breken moet hij de loutering volledig doorstaan. Pas dan is hij weer meester van zijn lot.

De terugkeer van Ricardo Bonifacio is een verhaal over de existentiële behoefte om sporen achter te laten, over lotsbestemming en de onbereikbaarheid van het volmaakte geluk, de grote tragedie van het menselijk bestaan.

Chesley Rach is in 1952 geboren op Curaçao. Zijn vader en moeder kwamen uit respectievelijk Suriname en Trinidad. Na zijn schooljaren op Curaçao zette hij zijn studie voort aan TU Delft om daarna als stedenbouwkundige voor een tiental jaar terug te keren naar Curaçao. Naast zijn werk schildert hij. Met De terugkeer van Ricardo Bonifacio maakt hij zijn debuut als schrijver, waarmee hij de traditie van het carnavalsthema in de Caribische literatuur voortzet. Zo verschenen bij Uitgeverij In de Knipscheer eerder De dans van de draak van Earl Lovelace (Trinidad & Tobago) en De langste maand van Diana Lebacs (Curaçao).
Meer over Chesley Rach op deze site

«Door thematiek en onderwerp interessante debuutroman.» – Ko van Geemert

VoorplatGeenwegterug75Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft in Parbode, oktober 2016:
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld, maar fragmentarisch, in 25 hoofdstukken, gedateerd van 1962 tot 2014. (…) Op z’n minst twee thema’s zijn in dit boek te onderscheiden. Ten eerste: het verleden werkt door in het heden, waarbij hier ook winti een rol speelt. Voor velen was het onder water lopen van hun geboortegrond een ramp. Iraida van Dijk-Ooft in het Nawoord: ‘Heilige plekken en begraafplaatsen bleven niet gespaard van verdrinking. De aan een plaats gebonden goden en de graven van dierbaren moesten met spoed, zelfs zonder een laatste eerbetoon, worden achtergelaten. Hun geesten waren gedoemd onrustig rond te blijven dwalen.’ In de tweede plaats: incest en de aantrekkingskracht die heel jonge meisjes blijkbaar uit kunnen oefenen op oude(re) mannen. Het zijn verzwegen facetten in het leven van deze toch al getroffen familie.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Geen weg terug’

«De kracht van fictie.» – Jelle Jeensma

VoorplatTulp75
Interview over ‘De bushsoldaat’ met Edith Tulp op Uit de school geklapt, 23 september 2016:
Is er geen straatrumoer in de Nederlandse literatuur? Soms toch wel, zoals in het debuut van Edith Tulp. Zij schreef de roman ‘De bushsoldaat’ waarin een kindsoldaat de hoofdpersoon is, ontsnapt uit het leger van Joseph Kony. Edith Tulp roept een indringend beeld op van het maatschappelijk leven in Oeganda, waarin corruptie het dagelijks leven domineert. Maar, zo maakt de auteur duidelijk, corruptie beoordelen wij door westerse ogen. De werkelijkheid van Oeganda wordt door goededoelenorganisaties, steracteurs als George Clooney en Brad Pitt, en missionarissen als Amerikaanse evangelisten niet goed begrepen. Maar dat maakt ze niet uit: het lijkt ze er vooral om te doen Oeganda voor eigen gewin te exploiteren. Maatschappelijke thema’s, zoals de anti-homowet die door het Oegandese parlement werd aangenomen, spelen een belangrijke rol in deze roman. Edith Tulp, die als journalist vaak en langdurig in Afrika is geweest, geeft door haar ervaring nu verbeelding aan het leven in een land als Oeganda. Zij laat zien dat de kracht van fictie groter kan zijn dan die van een journalistieke reportage. Hoe ze dat doet, valt te beluisteren in het interview dat Jelle Jeensma haar afnam voor het boekenprogramma ‘Uit de school geklapt’. (ScriptPlus, Hogeschool van Amsterdam)
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Een mooie roman.» – Marjo van Turnhout

Opmaak 1Over ‘Geen weg terug’ van Iraida van Dijk-Ooft op Leestafel, 24 augustus 2016:
Het is 50 jaar geleden dat de Afobakadam gesloten werd, en er een meer ontstond. Gaandeweg blijkt dat dit feit een grote rol heeft gespeeld in het leven van de ouders van Alex. (…) Alex’ ouders woonden in Dembeston, dat dus ook onder water verdween. Met de heilige plekken en de begraafplaatsen, tot grote verbijstering van de bewoners. Hoe konden de geesten nu ooit nog de plek vinden waar zij begraven waren? God bleek niet in staat te helpen. Evenmin als de Winti of de geesten van hun voorouders. (…) Het is een deel van de geschiedenis van Suriname, mij tot op heden onbekend, waarbij ook de minder fraaie kanten van het leven daar verteld worden. Geen weg terug is er voor de bewoners van dorpjes als Dembeston, maar ook geen weg terug is er voor iemand als Alex, product van een cultuur met foute kanten. Een mooie roman, met een juiste mix van een historische achtergrond en een persoonlijk leven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Geen weg terug’