Over ‘Geen oorlog’ van Ton van Reen voor NBD | Biblion, 1 oktober 2016:
In deze roman uit 1966 ontmoeten we het Joodse jongetje Jarde in drie verschillende tijdsvakken, waarbij de schrijver de gebeurtenissen uit die drie periodes door elkaar heen vertelt. Tijdens de oorlog duikt Jarde onder in een klein dorpje, terwijl zijn ouders in de stad achterblijven en op hun eigen wijze moeten zien te overleven. In 1960 is hij inmiddels dienstplichtig, maar zijn tijd in het leger wordt geen succes, en in 1965 keert hij terug naar het dorp, waar zijn vader (inmiddels psychiatrisch patiënt) op zijn sterfbed ligt. De stijl is precies en aangenaam om te lezen, maar de dingen die Jarde overkomen en de mensen die hij ontmoet zitten soms tegen het magisch-realistische aan, met bizarre verschijningen, vreemde dialogen en fantasierijke beelden, zodat het soms moeilijk is om houvast te vinden. Apart en boeiend voor wie geen moeite heeft met associatief lezen en denken. Heruitgave naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van dit boek en de vijfenzeventigste verjaardag van de auteur, in een smalle paperback met krappe marges.
Meer over ‘Geen Oorlog’
Meer over Ton van Reen op deze site
Tag: dienstplicht
Theo Ruyter – Retourtje Afrika. Novelle
THEO RUYTER
Retourtje Afrika. Novelle
Nederland
Genaaid gebrocheerd, 192 blz., € 16,50
2012
ISBN 978-90-6265-802-2
Als de vader nog één keer het land wil zien dat hij in de loop der jaren, diep in zijn hart, heeft bewaard als zijn tweede vaderland, stelt hij zijn kinderen voor met hem mee te gaan. Maar het land is niet meer wat het was. Een Japans restaurant en een pinautomaat zijn er even gewoon als in Parijs of Milaan. En het maakt weinig indruk op de kinderen. Alleen de aanwezigheid van een pooltafel doet Thijs opveren en, als verwende Hollandse puber, is Sanne in alle staten, wanneer zij genoegen moet nemen met een staplaats in de bus.
Naarmate de reis vordert, nemen de wederzijdse irritaties toe. De ene na de andere, door de vader bedachte, attractie valt in het water en als een roekeloze actie van Sanne amper goed is afgelopen, geeft de vader het op. Deze reis was een verkeerde beslissing. De rit uitzitten, meer kan hij niet doen.
Theo Ruyter is een vroege babyboomer, die na zijn studie de dienstplicht wilde omzeilen en zijn geluk zocht in Afrika. Zijn laatste publicaties in boekvorm zijn Requiem voor de Hulp (2005) en De koe lacht niet meer (2009).
Ik hoor de kikkers niet meer! Toen ik gisteren de vensters van de kamer naar de tuin opende, klonk hun gebrul me als een juichend welkom in de oren. Dit in tegenstelling tot de omvangrijke non van de receptie in haar verschoten witte pij, die de indruk had gewekt dat het haar volkomen koud liet of we hier onze intrek namen of niet. De schemering moest nog vallen, maar ik zag er geen een bewegen. Net als die allereerste keer, toen ik in het donker – met onvaste tred en bang voor alles – de directe omgeving van mijn debuuthotel in Dar es Salaam verkende.