Tag: Doe Maar

«Het meest ontroerend in de passages waarin Ati op zoek gaat naar haar Indische wortels.» – Jan Kloeze

Over ‘Een Liefdeslied’ van Ernst Jansz op Literair Nederland, 24 januari 2025:

In ‘Een liefdeslied’ vertelt de Nederlandse zanger/schrijver Ernst Jansz over de liefdesgeschiedenis van zijn ouders, waarin zowel het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland als het onafhankelijkheidsstreven van Nederlands-Indië zijn verweven. (…) Hij gebruikt wel degelijk literaire fictietechnieken. Alle hoofdstukken die Jopie zijn getiteld — de naam van zijn moeder — schrijft hij bijvoorbeeld in de ik-vorm. Zo kruipt hij in de huid van zijn moeder. (…) Vooral als zijn moeder Jopie en zijn vader Rudi in de wilde oorlogsjaren plotseling een voor die tijd bijzonder modern open huwelijk aangaan en Jopie beschrijft hoe zij stapelverliefd werd op een andere man.  (…) ‘Een liefdeslied’ beschrijft vooral de liefde tussen Jansz’ ouders Jopie en Rudi, maar is het meest ontroerend in de passages waarin op latere leeftijd, als Rudi al is overleden, Ati op zoek gaat naar haar eigen Indische wortels en zich eindelijk verzoent met haar achtergrond. Het boek vertelt bovendien overtuigend het vaker vertelde verhaal over de enorme afstand tussen het leven in Nederlands-Indië en het bestaan van Indische Nederlanders in het koude kikkerlandje aan de Noordzee. Vader Rudi zag het als zijn levenswerk om die afstand voor zijn mede-Indo’s zoveel mogelijk te overbruggen. Maar tijdens en na de onafhankelijkheidsoorlog bleek dat een onmogelijke opgave. (…) Wie het boek koopt, krijgt de gelijknamige cd ‘Een liefdeslied’ erbij, te beschouwen als de soundtrack van het boek. Het zijn fraaie, vaak verstilde en melancholische liedjes die belangrijke momenten in de levens van Jansz’ protagonisten onderstrepen. Het album zou op zichzelf kunnen staan, maar de combinatie met het boek is een mooie meerwaarde.

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ik voelde me voor het eerst weer thuis. Hier. In Neerkant.»

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz in interview met Frank van Dijl in Argus, nr. 190, 15 januari 2025:

“Schrijven is een eenzame bezigheid. Ik was gewend in bandjes te spelen en met elkaar lol te trappen  (…) . Maar ik heb het altijd heel fijn gevonden om te schrijven. En ik schrijf nog steeds. Mijn laatste boek is net uit en daar ben ik ook weer erg gelukkig mee. Dat ik dat mag en kan doen.”  Maar een boek alleen is voor jou te weinig: er moeten ook liedjes bij. “Eigenlijk is het omgekeerd. Ik schreef liedjes en ik wist hoe betrekkelijk een plaatje is, op een gegeven moment is het weg. Maar een boek zet je in de boekenkast en dat blijft eeuwig bestaan. (…) In het laatste boek, ‘Een liefdeslied’, heb ik de scènes op muziek gezet, eigenlijk voor het eerst.” (…) “Mijn vader was in 1933 al naar Nederland gekomen. Hij was achttien jaar, een paar maanden na zijn aankomst richtte hij een vereniging op voor de indo-jeugd in Nederland met als doel: een toekomst in Indonesië. Daar horen wij thuis, daar liggen onze wortels, we zijn een kind van Indonesia. (…) Dat was zijn overtuiging. Politiek heeft hij daar enorm zijn best voor gedaan en dat is dus mislukt. Dat aspect is nooit naar voren gekomen. (…) Met dit boek hinkte ik op twee gedachten: ik wilde de liefdesgeschiedenis van mijn ouders beschrijven, maar ik wilde ook graag de politieke rol van mijn vader belichten.”

Lees hier het interview/verhaal
Lees hier het interview dat Frank van Dijl 50 jaar eerder op dezelfde plek hield
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ernst Jansz reconstrueert het leven van zijn ouders.» – Marjo van Turnhout

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz op Leestafel, 14 januari 2025:

(…) [De oma van Ernst Jansz] Jeanne is geboren in 1893 op Java en verloor al jong haar ouders. Wat precies de reden er voor is is niet bekend maar zij werd een hardvochtige moeder voor Rudi, sloeg hem vaak met de karwats. Zij trouwt met Anton Jansz, die net als zij een Indo is, met Nederlanders als voorouders. Hun eerste kind overlijdt, waarna Rudi beschouwd wordt als eerstgeborene. Rudi is een goede leerling en wordt na zijn eindexamen naar Nederland gestuurd, om daar letterkunde te studeren. Hij richt de Indo-Nederlandsche Jongerenbond op, om de belangen van de Indo te behartigen. Na verloop van tijd verwaarloost hij zijn studie. Intussen is er Jopie in Amsterdam. Het is kerst 1937, als Rudi en Jopie elkaar voor het eerst zien, en de vonk meteen overslaat. Al snel wonen ze samen, maar dan breekt de oorlog uit. Rudi moet het leger in, hetgeen hem behoorlijk zal raken. Maar zijn reactionaire neigingen verminderen niet. Hij blijft zich hard maken voor de onafhankelijkheid van Indonesië. (…)  Ernst Jansz reconstrueert nu het leven van zijn ouders, met de hulp van vele – zeer persoonlijke – brieven, die wij kunnen lezen in dit boek. Daarnaast schreef hij liedjes, te beluisteren, want er zit een cd bij! Mooie liedjes die passen bij bepaalde gebeurtenissen, beschreven in het boek.

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Armoede, oorlog en heimwee: het leven van Ernst Jansz’ ouders ging niet over rozen, maar de liefde overwon alles.» – Dieter van den Bergh

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz in Brabants Dagblad, 15 november 2024:

(…) Al in 1981 was de zanger en muzikant uit Neerkant – 76 inmiddels – bezig met de afkomst van zijn vader en zijn Indische wortels. Een geschiedenis die ook zijn weerslag kreeg in een door Peter van Dongen fraai geïllustreerde autobiografische boekenreeks met cd; in 1985 beginnend met De Overkant en bijna veertig jaar later (vooralsnog) eindigend in Een liefdeslied, waarin Jansz inzoomt op de (liefdes)geschiedenis van zijn ouders. Een ‘documentaire roman’ op basis van onder meer foto’s en brieven. Vader Rudi neemt in 1933, achttien jaar oud en geheel alleen, de boot naar Amsterdam om in het verre Nederland te gaan studeren. Rond kerst 1937 valt in een danstent op het Rembrandtplein zijn oog op een mooi Amsterdams meisje, Jopie Becht, die opgroeit in een straatarm gezin. Als kind krijgt Rudi er van zijn moeder flink van langs met de karwats, een zweep met leren riemen. Toch droomt ook hij – net als Ernst in Rumah saya – een leven lang over Indië, en verlangt hij naar een terugkeer. Na een paar jaar in Nederland lijkt het erop dat hij spoedig zijn geliefde moederland zal terugzien, met Jopie in zijn kielzog. Maar dan breekt hier de oorlog uit en moet Rudi na zijn dienstplicht het leger in. Later belandt hij in het verzet. Eerst in de illegale pers, daarna helpt hij Joden onderduiken. Ernst’ vader maakt zich hard voor de onafhankelijkheid van Indonesië. Voor hem betekent vrijheid voor Nederland ook vrijheid voor Indonesië. Ook Jopie doet illegaal werk. Beiden worden opgepakt, moeder komt snel vrij, vader belandt in een dodencel. Hij wordt overgeplaatst naar het beruchte kamp Amersfoort. Rudi overleeft, maar maakt verschrikkelijke dingen mee. Vanuit Amsterdam fietst zijn radeloze geliefde er een keer heen. (…) Met zestien nieuwe liedjes componeerde Ernst Jansz een soundtrack bij het boek. Liedjes waarin de echo’s doorklinken van artiesten als The Beatles, Bram Vermeulen, Bob Dylan en natuurlijk Doe Maar, en die net zo goed over deze tijd gaan, zo licht Jansz toe. ‘Liedjes over de liefde om mensen te verbinden in wederom een turbulente tijd vol toenemende polarisatie.’

Lees hier het artikel  of hier
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«‘Een liefdeslied’ voor Nederlands erfgoed.» – Marco Aarden

Over ‘Een liefdeslied’ van Ernst Jansz op Soundz, 6 november 2024:

Ernst Jansz, bekend van de iconische band Doe Maar, keert terug met zijn nieuwe album ‘Een liefdeslied’. Na twee singles neemt Jansz luisteraars mee op een ontroerende muzikale reis door de liefdesgeschiedenis van zijn ouders. Het album vertelt het verhaal van de ontmoeting tussen een Indische student en een straatarm Amsterdams meisje in een danstent aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Tot mei 2025 zal Jansz langs de theaters in Nederland toeren, waar alle nummers van het album tot leven komen. (…) Dit boek vertelt het fenomenale liefdesverhaal van Rudi en Jopie, de ouders van Jansz. Tijdens het schrijven van het boek ontstonden 13 nieuwe liedjes, waarvan sommige op een wonderlijke manier ook relevant zijn voor de huidige tijd. (…) Jansz benadrukt het belang van liefdesverhalen, vooral in tijden van duisternis, omdat ze ons hoop en kracht geven. (…) Het is Ernst Jansz’ bijdrage aan ons collectieve begrip van liefde en verleden.

Bron
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Stilte in muziek is wat een witregel is in de literatuur.» – Ernst Jansz

Peter Bruyn praat met Ernst Jansz over ‘Een liefdeslied’ in Haarlems Dagblad, 17 oktober 2024:

Een liefdeslied  is de geschiedenis van een jongen uit Indië die in de jaren dertig naar Nederland komt om te studeren. Van een arme Amsterdamse die bij Heck’s op het Rembrandtplein de liefde van haar leven ontmoet. Van ondergronds verzet in de oorlog en revolutionair Indonesisch engagement. Van uit elkaar gaan en weer samenkomen. Van twee zware, maar bezielde mensenlevens. Een boek als een collage van historisch onderzoek dat langzaam maar zeker overgaat in een uitgebreide monoloog van moeder Jopie, terwijl vader Rudi vooral in zijn brieven sprekend wordt opgevoerd. Hij overlijdt in 1965. (…)  “Destijds, voor mijn boek De Overkant, heb ik mijn moeder uitgebreid geïnterviewd over haar jeugd en de kennismaking met mijn vader. Daar heb ik toen maar stukjes van gebruikt. Ik kreeg van haar op een gegeven moment ook een doos met tweehonderd brieven die zij elkaar geschreven hebben, vooral tijdens de mobilisatie en in oorlogstijd. Als je die terugleest zit je echt helemaal in dat moment.” Die brieven, waarvan er tientallen geheel of gedeeltelijk zijn opgenomen in het boek, vallen op door hun schitterende, bijna literaire taalgebruik. Zo schrijft de onder de wapenen geroepen Rudi op de dag na de Duitse inval in 1940 aan Jopie:  ‘Ik wil hen niet haten, maar ik wil al m’n krachten aanwenden om hun aanvalswoede te vernietigen.’ (…) Een liefdeslied op het podium is vooral sober en bezonken. Geen decor of rekwisieten. Alleen de zanger met zijn begeleiders Guus Paat op gitaar en Richard Wallenberg op bas. De zestien liedjes op het album zijn ook de zestien liedjes van het programma, in een volgorde die grotendeels de chronologie van het boek volgt, aan elkaar gepraat door Jansz met fragmenten uit datzelfde boek.

Lees hier het hele interview
Meer over ‘Een liefdeslied’
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Onomwonden, raak en liefdevol.» – Ernst Jansz

VoorplatMadureseVriend-75Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys, 29 maart 2023:
Op 15 april 2023 verschijnt ‘De Madurese vriend’ van romancier, essayist en publicist Kees Ruys. Op die dag wordt het boek gepresenteerd in het Museum Sophiahof in Den Haag. Daarop vooruitlopend liet Kees Ruys zijn boek alvast lezen aan een handvol door hem bewonderde schrijvers. Een van hen is schrijver en muzikant Ernst Jansz. De liefde voor literatuur werd Jansz (1948) bijgebracht door dichter, docent en criticus Rein Bloem. Aanvankelijk maakte Ernst Jansz, zoon van een Indische vader en Nederlandse moeder) vooral naam als muzikant (o.a. CCC Inc. en Doe Maar). In vrijwel al zijn boeken, hij debuteerde in 1983, speelt Indië of Indonesië altijd een belangrijke rol. Over ‘De Madurese vriend’ van Kees Ruys schrijft hij: “Ik ken geen schrijver die het naoorlogse Indonesië en haar bewoners zo goed kent als Kees Ruys. Zijn beschrijvingen zijn onomwonden, raak en liefdevol. Zij ontroeren mij telkens weer.”
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over de presentatie
Meer over Ernst Jansz bij Uitgeverij In de Knipscheer

In Memoriam Henny Vrienten (1948-2022)

HennyVrienten2foto: Kees Tabak

Joost Belinfante over Henny Vrienten in ‘Doe Maar Lijf aan Lijf’ (2008), 25 april 2022:
(…) Maar uiteindelijk werd Henny geleid door een brandend talent. Een talent dat eisen stelde. Aan Henny zelf. Altijd aan het werk. Van negen tot vijf. Vaak ’s avonds ook. Aan zijn omgeving. Het talent moest zich ontplooien. Er de gelegenheid voor krijgen. En niet op tochtige zolderkamertjes maar een beetje comfortabel. Daar had het recht op. Het stelde ook eisen aan Henny’s medemuzikanten. Het wist precies hoe muziek moest klinken. Ook andermans muziek. Medemuzikanten namen dat niet altijd voetstoots aan. Het talent had op die manier al minstens twee bandjes laten ontploffen. Vandaar waarschijnlijk dat Henny aanvankelijk nogal huiverig was om de baspositie bij Doe Maar over te nemen. Tenslotte deed hij het uit liefde voor de reggae, in de hoop dat het deze keer goed af zou lopen. Het kan ook zijn dat het talent, buiten Henny om, hier zijn kans voorzag om definitief naar buiten te treden. Het ging goed. De eerstvolgende keer dat ik Doe Maar zag spelen, twee maanden na de baswissel, had het zijn werk gedaan. Dit was een andere band. Naast de idealen en het plezier was er muzikale magie ingeslopen. Het was niet van een hoger niveau of zoiets, het was van een geheel andere orde. (…)
Henny Vrienten overleed op 25 april 2022.
Meer over ‘Doe Maar Lijf aan lijf’
Lees hier het hele verhaal ‘Talent’ van Joost Belinfante

Doe Maar Lijf aan Lijf clubtoer 2020

Doe Maar stond al een keer Lijf aan Lijf op de planken. Dat was op hun hoogtepunt in 1983. Van die legendarische tournee verscheen een live dubbelalbum op 2 cd’s in 2008 opnieuw uitgebracht in het gelijknamige fotoboek van topfotografen Bert Nienhuis en Kees Tabak met verhalen van ‘vijfde’ Doe Maar-lid Joost Belinfante. Doe Maar keert in 2020 terug in het clubcircuit. Onder de titel ‘Lijf aan Lijf’ start de 2020-tournee op 23 september in Haarlem en doet vervolgens Nijmegen, Zwolle, Brussel, Utrecht, Groningen, Enschede, Den Haag, Tilburg, Antwerpen, Eindhoven, Kerkrade en Amsterdam aan. De kaartverkoop voor deze concerten startte op vrijdag 22 november 2019. Op de eerste dag van de voorverkoop waren 6 van de oorspronkelijke 13 concerten in 13 steden onmiddellijk uitverkocht. Inmiddels zijn 6 nieuwe data toegevoegd. De tour wordt nu op 20 november 2020 afgesloten in Paradiso in Amsterdam.
Klik hier voor de nieuwe lijst (22 november 2019) van geplande optredens.
Meer over Doe Maar Lijf aan Lijf

«Ernst Jansz is al zijn bands van vroeger trouw gebleven.» – Mark Minnema

data21162922-fb98b6 foto Luna Jansz

Interview met Ernst Jansz in Alkmaarsche Courant, 28 februari 2019:
Met Doe Maar deed hij afgelopen najaar nog een clubtoer. Inmiddels is Ernst Jansz alweer op pad met zijn eigen band. Maar de volgende dag speelt hij even makkelijk in Zaandam met zijn legendarische rootsbandje CCC Inc. En dan is hij ook nog onderweg met Rienne Va Plus, het bandje waarmee hij sinds de jaren tachtig regelmatig speelt. (…) CCC Inc. is de band waarmee het voor Jansz begon, een groepje hippies dat eind jaren zestig een commune startte in het Brabantse dorpje De Neerkant. In ‘De Neerkant’, zijn roman en cd uit 2017, heeft Jansz die geschiedenis beschreven. “Het grappige is dat ik nu de ene avond vertel over het bandje waarmee ik de volgende avond optreed. (…) De intentie is bij al mijn bandjes dezelfde. De emoties, somberheid en vrolijkheid, ze komen uit dezelfde bron, mijn eigen geschiedenis. De manier waarop ik daarover schrijf is niet echt veranderd. En hoe we in Doe Maar tegen de dingen aankeken, verschilt niet zoveel met CCC of mijn nieuwe bandje. Voor mij is er een duidelijke verwantschap: betrokkenheid bij wat in de wereld gebeurt en tegelijk een soort van levensvreugde.”
Lees hier het artikel
Meer over ‘De Neerkant’
Meer over Ernst Jansz op deze site