«De kracht van het boek is de grote consequentie waarin ze de toekomstige wereld vormgeeft.» – Liesbeth Mantel

Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond in Ñapa (Amigoe) van 8 juli 2023, 21 september 2023:

(…) In het Nederland van nu is deze bezuiniging een bewuste keuze. Er is namelijk wel geld, het wordt alleen niet meer uitgetrokken voor de ouderen. In de samenleving die schrijfster Pia van Egmond schetst in haar debuutroman ‘Tijd om te gaan’ is dat anders. In de dystopische nabije toekomst van 2050 is er in Nederland echt nergens geld meer voor. (…) De kracht van het boek van Van Egmond is de grote consequentie waarin ze de toekomstige wereld vormgeeft. De oude wereld is ingestort. Toerisme is zo goed als niet meer bestaand, tenzij het gaat om ‘orgaantoerisme’. Auto’s zijn er ook niet meer, men verplaatst zich in e-mobs, een soort gezellige treinwagons op een inductienetwerk die naar believen af- en aangekoppeld kunnen worden. Ook de Drionbox en de grootse uitvaarten worden geloofwaardig beschreven. Wat ze ook succesvol schetst is een samenleving die op diverse manieren griezelig dicht tegen fascistoïde totalitaire systemen aanschurkt. Met de partij als carrièremiddel en ouderen – en later ook andere groepen, zoals verslaafden – als de zondebok. Wie van het systeem af wil wijken is zeer aan de goden overgeleverd. Dit alles wordt neergepend in een prettig leesbare, overtuigende en heldere stijl. Van Egmond was jarenlang medisch specialist en promoveerde na haar pensioen. Ze besloot vervolgens deze roman te schrijven om aandacht te vragen voor ouderendiscriminatie. “Ik wilde een waarschuwing geven, over hoe de toekomst zich zou kunnen ontwikkelen”, zei zij in een recent interview. (…) Dit boek is verplichte kost voor iedereen die wil begrijpen welke onethische, inhumane en ronduit gevaarlijke paden kunnen worden ingeslagen als een landsbestuur besluit om mensen die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen, aan hun lot over te laten.
Ñapa is de weekendbijlage van de Amigoe, de grootste en langstbestaande krant van Curaçao.
Lees hierde recensie ‘Een dystopie voor ouderen’ of hier
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Dystopie over leeftijdsdiscriminatie. Behalve beangstigend ook spannend.» – Marjo van Turnhout

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Leestafel, 19 april 2023:
Als je het boek begint te lezen heb je geen idee: waar gaat dit naar toe? Gaandeweg ontdek je dat het 2050 is, en dat de maatschappij compleet veranderd is. Er zijn aanslagen geweest, grote stukken van Europa zijn totaal vernietigd. Ook zijn er nauwelijks nog middelen van bestaan, de economie ligt plat. Daar heeft men iets op bedacht: oudere mensen zijn immers nutteloos voor de maatschappij, ze kosten alleen maar geld, dus er wordt verwacht dat mensen die zestig worden een Drionbox aanvragen. (…) Pensioen bestaat niet meer, dus als je geen geld voor je oude dag hebt gespaard, sta je machteloos. (…) Eva is nog werkzaam als radiotherapeut. John is bijna zestig, en moest plaats maken voor jongere werknemers. Hij voelt zich verplicht zich aan te melden bij de verenging Dappere Ouderen: mensen die op tijd uitstappen. Het wordt mensen die geen lid zijn van de DO steeds moeilijker gemaakt. En het is duidelijk wie wél lid is: zij dragen een speldje. Toch is er ook verzet. (…) De partij voor ‘Vrijheid van Leven en Sterven’ wordt opgericht (…) maar de jongere generatie – vooral zij – worden feller en fanatieker, de verzetsgroep loopt gevaar. Dit is het hoofdthema, een dystopie dus. (…) Radiotherapeut en medisch specialist Pia van Egmond besloot een boek te gaan schrijven als protest tegen leeftijdsdiscriminatie. Zij verzon een toekomst zoals we die niet wensen. Toch? Het verhaal is behalve beangstigend ook spannend. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Eerste roman en is meteen een schot in de roos.» – André Oyen

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond op Ansiel, 21 januari 2023:
(…) ‘Tijd om te gaan’ is haar eerste roman en is meteen een schot in de roos. Leeftijdsdiscriminatie begint zowat overal te woekeren. Oud lijkt out en wordt meer en meer aan de kant geschoven op diverse vlakken, zo getuigde ook Ann Peuteman in haar confronterend werk ‘Rebels’. (…) Er is evenwel verzet. Velen willen vrij het tijdstip kiezen waarop zij hun drionbox (euthanasiemiddel) openen. (…) ‘Tijd om te gaan’ mag dan een distopische roman zijn toch toont de auteur ons een wereld die als het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt en waarin het een noodzaak is dat ouderen in verzet komen tegen de mores dat je anderen laat beslissen wanneer het jouw ‘tijd is om te gaan’. (…) Deze roman is een waarschuwing voor de mogelijke fatale gevolgen van leeftijdsdiscriminatie. Ook in onze tijd neemt dat, zowel op medisch als op maatschappelijk gebied steeds drastischere vormen aan. Pia van Egmond heeft ‘Tijd om te gaan’ een even boeiend als literair boek gecreëerd met uiterst sterke personages.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tijd om te gaan’

«Pia van Egmond beschrijft huiveringwekkende wereld met verve.» – Peter de Rijk

VoorplatEgmondTijd-75Over ‘Tijd om te gaan’ van Pia van Egmond in Straatjournaal, (nr. 296), november 2022:
Stel je het Nederland van 2050 eens voor, de pensioenen zijn waardeloos gebleken, van uitkeringen is geen sprake meer, alle medische voorzieningen zijn geminimaliseerd en erger nog, van ouderen wordt verwacht dat ze tijdig uit het leven stappen. (…) Met visionaire blik schetst de auteur ons een wereld waar ouderen in verzet komen tegen de mores dat je anderen laat beslissen wanneer het jouw ‘tijd is om te gaan’. Pia van Egmond beschrijft deze huiveringwekkende wereld met verve in haar debuutroman Tijd om te gaan. (…) Eva Prins ervaart de snelle veranderingen van de samenleving met de nodige scepsis. Ze merkt de grote gevolgen ervan in het ziekenhuis waar ze als arts werkt, maar wellicht nog meer als haar echtgenoot in de situatie komt dat zijn levensbeëindiging voor de omgeving vanzelfsprekend wordt. (…) Deze roman is meer dan leesplezier, het is ook een waarschuwing voor de mogelijke fatale gevolgen van leeftijdsdiscriminatie. Ook in onze tijd neemt dat, zowel op medisch als op maatschappelijk gebied steeds groteskere vormen aan.
‘Straatjournaal’ is sinds 1996 de (maandelijkse) straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier de recensie ‘Uitvaart verplicht’
Meer over ‘Tijd om te gaan’

Pia van Egmond – Tijd om te gaan. Roman

VoorplatEgmondTijd-75Pia van Egmond
Tijd om te gaan

roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
366 blz., € 23,50
ISBN 978-94-93214-77-4
eerste uitgave september 2022
presentatie 10 september 2022

In Tijd om te gaan zijn er nucleaire aanslagen gepleegd op Europa, dat zich veilig waande, maar onbeschermd bleek. In het Nederland van 2050 zijn de pensioenen waardeloos, de medische voorzieningen geminimaliseerd, de uitkeringen gestopt. Ouderen worden geacht hun leven voortijdig doch feestelijk te beëindigen. Er is evenwel verzet. Velen willen vrij het tijdstip kiezen waarop zij hun drionbox openen. Noodgedwongen vestigen zij zich in leegstaande dorpen waar echter slechts een enkeling in een bestaan kan voorzien. Onvermijdelijk gaat men over tot zeer riskante bijverdiensten zoals deelname aan onderzoek naar de schadelijkheid van bepaalde chemische stoffen.

Eva Prins, een arts en een aantal van haar collega’s en vrienden trachten hulp te bieden. Onverwachts vinden zij aansluiting bij een christelijke partij, waar men eveneens op geheel eigen wijze wil leven en sterven. Gezamenlijk richten zij de partij voor ‘Vrijheid van Leven en Sterven’ op. Abel Hama, een chirurg, wordt hun partijleider. Geen ongevaarlijke job, want toon en houding van de tegenpartij ‘Dappere Ouderen en Jongeren’, verhardt onheilspellend.

Pia van Egmond werd geboren en groeide op in Den Haag. Ze studeerde een aantal jaren medicijnen in Leiden, trouwde, kreeg kinderen en voltooide haar studie in Utrecht. Zij specialiseerde zich aansluitend in de radiotherapie en kreeg een aanstelling als medisch specialist. Ze promoveerde na haar pensioen en vatte vervolgens het plan op een roman te schrijven, om op die wijze aandacht te vragen voor een zowel medisch als maatschappelijk probleem, dat zij uitermate ongewenst vond: leeftijdsdiscriminatie. Tijd om te gaan is haar eerste roman.