«Ik voelde zijn vreugde, twijfel en verdriet alsof het dat van mij was.» – Natascha Tielemans-Oosterbaan

VoorplatWeemoed-75Over ‘De zegen van weemoed’ van Theo Monkhorst op De Perfecte Buren, 18 maart 2019:
(…) Het is 1984 als Pieter Fransman, journalist, besluit een boek te schrijven. Een boek over zijn leven, geschreven vanuit het perspectief van een 75- jarige, terwijl hij op dat moment 45 jaar is. (…) Over zijn grote liefde Trix, haar overlijden en hun zoon Sax, over zijn worsteling het grote verlies te boven te komen. Deel één is een familiekroniek, die soepel overloopt in het bijna thrillerachtige deel twee, waarin Pieter met Lena, de ex-vrouw van zijn vriend Leo, diens raadselachtige dood onderzoekt. (…) Theo Monkhorst nam mij mee in zijn boek. Ik voelde zijn vreugde, twijfel en verdriet alsof het dat van mij was. Deel twee is spannend, soms ongemakkelijk omdat de lasten van het ouder worden er zo realistisch worden omschreven. Maar ook daardoor prachtig. (…) Zijn manier van schrijven maakt dat hij mij het boek introk en de personages in mijn hoofd bleven steken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zegen van weemoed’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Uiterst sterke kroniek van onzekere tijden.» – André Oyen

VoorplatWeemoed-75Over ‘De zegen van weemoed’ van Theo Monkhorst op Lezers tippen lezers, 25 januari 2019:
(…) De auteur confronteert ons met het leven, werken en filosoferen van de hoofdpersoon Pieter Fransman, journalist, schrijver en dichter. Het is een uiterst boeiende familiekroniek van bijna een eeuw geworden waarin families uit Oost en West met elkaar versmelten. (…) Het eerste deel van de dubbelroman gaat vooral over zijn bestaan waarin veel gelukkige momenten toch ook met onheil en ongeluk vervlochten zijn en met de dood van zijn jonge vrouw Trix als de overheersende factor van eenzaamheid dat zijn verdere leven lijkt te gaan bepalen. (…) Gelukkig heeft hij zijn zoontje Sax nog, die hem een dierbare herinnering aan zijn geliefde biedt. Vader en zoon blijven dan ook in diepe harmonie met elkaar verbonden. In het tweede deel (…) komt (…) niet tegenstaande alle kommer kwel de liefde onverwacht terug om de hoek gluren. ‘De zegen van weemoed’ is een uiterst sterke kroniek van onzekere tijden en mooie momenten die van het mensenleven een stevige brok labeur maken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zegen van weemoed’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ferry Mingelen in gesprek met Theo Monkhorst bij Paagman

VoorplatWeemoed-75Presentatie van de ‘De zegen van weemoed’ van Theo Monkhorst op 23 januari 2019:
Wees welkom op 23 januari 2019 bij Boekhandel Paagman in Den Haag. Ferry Mingelen gaat met de auteur in gesprek over zijn ‘amusante en zeer leesbare’ (Nederlandse Bibliotheekdienst Biblion) dubbelroman ‘De zegen van weemoed’. Theo Monkhorst leest zelf enkele fragmenten en beantwoordt vragen van bezoekers. Voor belangstellenden signeert hij aansluitend zijn roman. Locatie: Frederik Hendriklaan 217, 2582 CB Den Haag. Toegang gratis. Aanvang 19.00 uur. Graag vooraf aanmelden op info@paagman.nl o.v.v. 23 januari Monkhorst.
Meer over ‘De zegen van weemoed’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Amusant is dat zeker en prettig leesbaar evenzeer.» – Jan Timmermans

VoorplatWeemoed-75Over ‘De zegen van weemoed’ van Theo Monkhorst, voor NBD / Biblion, 3 januari 2019:
De auteur heeft voor zijn roman, een autobiografie van een journalist, een constructie gebruikt die hem in staat stelt zowel het verleden als de toekomst van deze hoofdpersoon te beschrijven. De journalist is 45 jaar oud en stelt zich voor dat hij 75 is. Hij kan op deze wijze schrijven over de Vietnamoorlog als het heden, over zijn echte jeugdjaren zowel als over de toekomst, wat het echte heden is. Deze constructie stelt hem in staat eindeloos te fantaseren over alle tijdvakken heen: persoonlijk en algemeen. (…) Amusant is dat zeker en prettig leesbaar evenzeer. (…) In de prille jeugd zijn er nog flarden herinneringen aan de oorlog, dan de eerste meisjes en het uitgaan, maar altijd is daar de behoefte te schrijven en te dichten, de liefde voor literatuur, kunst en muziek. Hij komt steeds tot de conclusie dat de mens een paradox is van creativiteit en destructie: het beest en de geest verenigd in een wezen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zegen van weemoed’
Meer over Theo Monkhorst bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hij is nu vóór alles schrijver.» – Herman Rosenberg

VoorplatWeemoed-75Over ‘De zegen van weemoed’ van Theo Monkhorst in Den Haag Centraal, 4 t/m 17 oktober 2018:
(…) De hoofdpersoon van het verhaal is de journalist Pieter Fransman die op middelbare leeftijd besluit zijn autobiografie te gaan schrijven, maar dan wel vanuit de optiek van zijn bejaarde ik. Het beschrijft zijn jeugd en de grote romance van zijn leven. Uiteindelijk zal hij dus zijn toekomst gaan beschrijven. (…) Zo’n twintig jaar geleden koos Monkhorst voor het schrijven. Romans, gedichten, teksten voor toneel. ‘Ik dacht als je ouder wordt, heb je een doel nodig. Minder buitenwereld, meer de diepte in. Ik ben als een vlinder die is terug gekropen in zijn cocon en daar nu zilveren draden spint. Schrijven is zelfgekozen eenzaamheid, bijna een karaktermoord op jezelf.’ (…)
Lees hier het hele artikel
Meer over ‘De zegen van weemoed’
Meer over Theo Monkhorst op deze site