Johnny Laporte – Zwijgen zweeg gezwegen. Roman

Johnny Laporte
Zwijgen zweeg gezwegen
Een Indische roman
Indonesië, Nederland
omslagtekening Cary Venselaar
gebrocheerd in omslag met flappen, 496 blz.,
€ 24,50
eerste druk november 2023
ISBN 978 94 93214 46 0

Zwijgen zweeg gezwegen is een verhaal in drie episodes, dat begint als een realistische familiegeschiedenis, over generaties Indisch-zijn, de ‘repatriëring’ en gaat over Indische Nederlanders die met trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en aan de poort staan van een nieuw ongewis leven. Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap komen langs. Gaandeweg doet suspense zijn intrede en ontwikkelt de roman zich tot een ‘krimi’, een welhaast episch misdaadverhaal, met tal van thrillerelementen. De diverse verhaallijnen kronkelen als slangen door elkaar en de spanning neemt alleen maar toe bij de passages waar goena-goena en de stille kracht hun rol in het verhaal opeisen. Muziek en de Indische keuken komen, hoe kan het ook anders, veelvuldig aan bod in deze met humor geschreven deels autobiografische roman.

Zwijgen zweeg gezwegen is misdaadroman én heldenverhaal in één. Voor deze debuutroman putte Johnny Laporte royaal uit zijn eigen familiegeschiedenis en zijn waargebeurde belevenissen.

Johnny Laporte werd in 1952 In Medan in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. De broers Guus en Johnny kwamen al jong als gitaristen in de muziek terecht: Guus Laporte eerst bij John The Revelator, en Johnny Laporte (samen met Guus) in Oscar Benton Blues Band en in Barrelhouse, de met 2 Edisons bekroonde bluesband die in 2012 is opgenomen in de Dutch Blues Hall of Fame. Gelijktijdig met de roman Zwijgen zweeg gezwegen verschijnt van Johnny Laporte zijn soloalbum That’s Me  op het label Sounds Haarlem Likes Vinyl (Catalogusnummer SHLV066). Voor sommige nummers op het album is de tekst ontleend aan de roman. Meer over That’s Me op www.jlpbluesmusic.com
Meer over Johnny Laporte op deze site

«In 217 pagina’s krijg je een geweldig beeld van Oscar Benton.» – Bert Lek

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn op Bluesbreeker, 23 februari 2021:
In negen hoofdstukken neemt Peter Bruyn jou mee door het leven van Ferdinand van Eis, beter bekend als Oscar Benton. (…) In plaats van een afscheidsconcert wordt het een grandioze comeback. De stem is nog in orde, alleen het lijf werkt niet mee. In 2011 wordt Oscar samen met Harry Muskee als eerste opgenomen in de Dutch Blues Hall Of Fame van de Dutch Blues Foundation. (…) Een jaar later is het raak tijdens Haarlem Jazz en More op de markt. De groep is het hoogtepunt van die middag. Fysiek is Oscar zwak, maar zodra hij de microfoon in handen heeft ondergaat hij een metamorfose, krachtig en met humor brengt hij zijn nummers. (…) In 217 pagina’s krijg je een geweldig beeld van Benton door muziekjournalist Peter Bruyn. Dankzij hem en de mooie anekdotes van mensen uit de directe omgeving van Oscar is het een heerlijk en vlot leesbaar boek geworden. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Oscar Bentons laatste leven.» – Dieter van den Bergh

OscarBentonOver ‘Oscar Benton – I’m Back’ van Mees en Roel van Dalen in VPRO Gids nr. 8, 20 februari 2021:
(…) Een broze man met dunne grijze haren stiefelt achter een rollator door een verpleeghuis. Hij bestelt een vruchtensapje. Even later haakt hij in bij zijn hoogbejaarde huisgenoten en deint mee op ‘Het kleine café aan de haven’. Weinig verraadt hier dat we te maken hebben met een voormalig podiumbeest, iemand die ooit begeleid werd door bodyguards de bühne opkwam. (…) Eind jaren zestig, begin jaren zeventig maakt hij furore met zijn Oscar Benton Blues Band, die belangrijke (Chicago-)bluesplaten aflevert en waar bluesband Barrelhouse uit voortkomt. Hij krijgt een plek in de Dutch Blues Hall of Fame, maast mensen als Harry Muskee, Rob Hoeke en Eelco Gelling. De Haarlemmer is gezegend met een schuurpapieren stem die zich ergens tussen die van Tom Waits, Van Morrison en Joe Cocker bevindt. Begin jaren tachtig scoort hij een merkwaardige wereldhit – hier over het hoofd gezien. (…) In 2006 valt hij na overmatig drankgebruik thuis van de trap. Hij komt terecht op de punt van een tafel, die zich dwars door zijn schedel boort. Met zwaar hersenletsel ontwaakt hij uit een coma en na het ziekenhuis belandt hij in verzorgingstehuis Velserduin in IJmuiden, waar hij anoniem en hulpbehoevend zijn dagen slijt. Gelukkig voor hem zijn daar nog zijn ex-vrouw, een vriendin en de broers Guus en Johnny Laporte, gitaristen met wie Benton jarenlang speelde, die zich opwerpen als mantelzorgers. (…)
2Doc: Oscar Benton – I’m Back, dinsdag 23 februari 2021, NPO 2, 22.40-0.05 uur
Lees hier verder
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer