Gedicht van Leo van der Zalm

ZalmEenhoorns-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (13 april 2021) is het de geboortedag van onder anderen Peter Holvoet-Hanssen, Johanna Geels en Leo van der Zalm. Bij wijze van felicitatie kiest Wim van Til voor een gedicht van Peter Holvoet-Hanssen; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het gedicht ‘Winterweerslag’ van Leo van der Zalm (1942-2002). uit zijn bij Uitgeverij In de Knipscheer verschenen bundel ‘Eenhoorns onder andere’ uit 1992. Dit gedicht is ook opgenomen in de door Klaas de Groot samengestelde bloemlezing ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’.

Winterweerslag

Met penseeltjes van mussedons
had ik ze weer vast willen plakken
al die bloesemblaadjes
de witte, de roze, de bijna rode

maar de wind kwam en nam
hier en daar al wat weg
en de regen kwam en nam
nog meer weg hier en daar

de witte, de roze, de bijna rode
blaadjes op de versgeploegde aarde
en hogerop, op de bergen
rust nu de laatste bloesem van sneeuw

Meer over ‘Eenhoorns onder andere’
Meer over Leo van der Zalm bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’

Leo van der Zalm – Eenhoorns onder andere. Gedichten

ZalmEenhoorns-75Leo van der Zalm
Eenhoorns onder andere

gedichten
Nederland
genaaid gebrocheerd, 64 blz.,
ISBN 978-90-6265-356-0
eerste uitgave februari 1992

De eenhoorn: zinnebeeld van de immer voortvluchtige poëtische zuiverheid. Maar de jacht op dit dier gaat bij Leo van der Zalm niet ten koste van de liefde voor het aardse en betrekkelijke. Het is juist de volheid van het leven – de eeuwige cycli in de de natuur, de talloze verhalen van de mensen – die de eenheid suggereert, die in haar zuivere vorm alleen in het verlangen kan worden gekend.
De ‘jacht op de eenhoorn’ draagt buiten de cyuclus met die titel dan ook een uitgesproken contemplatief en vreedzaam karakter. De dichter lijkt eerder te schromen het dier op te schrikken in het woud van het innerlijk; hij tracht het niet naar buiten te lokken, in een poëtische fictie. Hij laat het waar het is, onnaspeurbaar, en stelt zich tevreden met een enkel teken nu en dan –

… soms
als je niet kijkt

geen mekkerend geluid, nee
veel mooier

het rinkelend lachje van
een jampot vol parels

Leo van der Zalm (1942-2002) rondde zijn studie Nederlands af met ‘Visies op armenzorg en zwervers in het begin van de zeventiende eeuw’. Hij publiceerde bij In de Knipscheer de dichtbundels Hollands-Oostersch (1984) en Eenhoorns onder andere (1992) en in 1998 zijn debuutroman Backers Branie, waarvoor hij geruime tijd in India verbleef.