David van Reen (1969-2015) was fotograaf, schilder en schrijver. David van Reen was ook de oprichter van Stichting Lalibela. Bij Uitgeverij De Geus verscheen zijn fotoboek Het land van de verbrande gezichten en de roman Engelen der wrake. Bij Uitgeverij In de Knipscheer verscheen in 2016 postuum zijn roman Anbessa’s dochter. Op 20 april 2024 wordt zijn nieuwe fotoboek Streetdreamers, een uitgave van Uitgeverij van Spijk Art Books, gepresenteerd in Steyl, mede ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Stichting Lalibela. Streetdreamers is een prachtig en indrukwekkend fotoboek boek over de mensen in Ethiopië, het land waar David thuis was. De presentatie van het boek, tevens een laatste afscheid van David van Reen, vindt plaats in het Wereldpaviljoen in Tegelen-Steyl. Inloop vanaf half drie. Aanvang drie uur. Aan het programma werken o.a. mee René Poels, Gerard Sonnemans, Marijn Poels, Lisa Weiss, Ton van Reen, Stichting Lalibela, Van Spijk Art Books en Uitgeverij In de Knipscheer. Het boek kost € 29,50. De opbrengsten komen ten goede aan Stichting Lalibela. Locatie: Wereldpaviljoen. Sint Michaëlstraat 6a 5935 BL Steyl. De parkeerplaats is tegenover het Wereldpaviljoen. Tel: 077-3745973. info@wereldpaviljoen.com
Tag: ethiopië
«Boek 88 is klaar, maar er komt nog veel meer van Ton van Reen.» – Rob Cobben
Interview met Ton van Reen n.a.v. ‘Het nooit geschreven verhaal’ in De Limburger, 21 maart 2022:
Met ‘Het nooit geschreven verhaal’ levert Ton van Reen zijn 88ste boek af. Maar de meest productieve schrijver van Limburg is nog lang niet klaar. In de werkruimte van de 80-jarige auteur uit Maasbree liggen nog tal van manuscripten te wachten op voltooiing. De schrijver zit op de praatstoel. Onophoudelijk rijgt hij de zinnen aaneen. Alsof hij geen tijd meer te verliezen heeft. Hij vertelt over ouderdom – ‘‘dat is een straf die je niet verdient maar je wel wordt opgelegd’’ – en over de dood. Want die is nooit ver weg als je met Ton van Reen praat. Tachtig is hij inmiddels en hij weet niet hoelang hij nog heeft in het aardse bestaan. Hij is al sinds zijn 29ste hartpatiënt, moet dagelijks tientallen pillen slikken. Hij heeft zijn vader, die ook een hartkwaal had, overleefd. En dan is er natuurlijk ook het tragische en veel te vroege overlijden van zoon David. Succesvol sportman, schrijver én fotograaf, die maar 45 jaar oud mocht worden. Van Reen praat erover met betraande ogen. ‘‘Dat is onze tragiek. Ik schrijf er af en toe stukjes over op Facebook. En krijg dan veel reacties van mensen. Dat helpt.’’
Waar blijf je?
Ik wacht al heel lang
Kom toch voorbij
Het zoeken naar iets wat er van je rest
is het laatste wat ik van jou heb
Lees hier verder
Meer over ‘Het nooit geschreven verhaal’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Voor onze vijf jaar geleden overleden zoon David.» – Ton van Reen
Ton van Reen met gedicht ‘Nu jij er niet meer bent’ op Facebook, 3 januari 2021:
“Elk jaar kent een aantal dagen die we maar moeilijk doorkomen, de dagen waarop we onze zoon David missen. Dagen dat het gemis niet te verdragen is. Zijn verjaardag. Zijn sterfdatum. Mensen willen ons troosten en vaak horen we dat we het verdriet een plekje moeten geven. Maar dat gaat niet. Het enige wat ik kan doen is mijn verdriet onder woorden brengen, voor zover dat kan. Ook in deze kerst- en nieuwjaarsdagen worden we vaak aan hem herinnerd, vooral door de vele mensen in Ethiopië, gehandicapten, blinden, bejaarden, die hij hielp. En die hem ook nog altijd missen.”
Nu jij er niet meer bent
tijd stroomt door als stromend water
van ergens naar het niets
op weg naar later, altijd later
en altijd moet ik door
steeds verder van de plek
waar jij gebleven bent
en achterblijft
verder verder is de plek
waar ik je achterliet
omdat ik altijd verder moet
naar eindeloze verten
naar later later later
elke dag stroomt door
en elk uur moet ik verder
verder verder, naar later later
nog verder van je weg
elke dag hoor ik je stem weer verder weg
verstommend in het lawaai van elke dag
je roept me, haal me terug
maar hulpeloos kan ik niet helpen
want altijd moet ik door
naar eindeloze verten
door onweer en door regen
naar verder verder verder
verder van je weg
verder over verlaten wegen
van nergens naar het niets
Lees hier het gedicht op Facebook
Meer over David van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Corrie Zelen op deze site
«Hartverscheurende roman.»
Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen op Afrika Nieuws, 2 februari 2017:
Een jaar na zijn overlijden verscheen de roman ‘Anbessa’s dochter’ van de schrijver, fotograaf, schilder en Ethiopiëkenner David van Reen. De hartverscheurende roman speelt zich af in het land waar de schrijver zich thuis voelde: Ethiopië. De dochter van Anbessa is veertien en woont in het Ethiopische stadje Lalibela. Haar vader moest vluchten voor het moorddadige regime, dat ook haar moeder vermoordde. Zelf wordt ze uitgebuit en belandt vervolgens op straat. (…) David van Reen (…) richtte de Stichting Lalibela op die al vijftien jaar de armoede bestrijdt in de Ethiopische stad Lalibela.
Bron
Meer over ‘Anbessa’s dochter’
«**** Een gevoelige en heel menselijke roman.» – Adri Gorissen
Over ‘Dochters’ van Ton van Reen in De Limburger, 12 december 2017:
(…) Hoofdpersoon is Lennert Rosenberg, een net voor zijn pensioen zittende krantencorrespondent in Afrika. Een man die eigenlijk is blijven hangen in de late jaren zeventig, nog altijd een ouderwetse linkse rakker is en daarom teleurgesteld is in de wereld. Goed en kwaad, daar draait het om in ‘Dochters’. Maar er is meer, Rosenberg is per trein op weg naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter met wie hij het contact is kwijtgeraakt. In de trein ontmoet hij de jonge Nena, eveneens op weg naar de Alpen voor een bezoek aan haar joodse ouders. Beiden moeten, zo blijkt al snel, in het reine zien te komen met hun verleden om verder te kunnen in het leven. ‘Dochters’ is een gevoelige en heel menselijke roman, maar door de maatschappijkritiek tevens een boek vol vuur en venijn.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Presentatie roman ‘Dochters’ van Ton van Reen in Steyl
Op vrijdag 3 november 2017 lanceert Ton van Reen zijn nieuwste roman ‘Dochters’ in het Wereldpaviljoen in Steyl (L):
‘Dochters’ speelt grotendeels in Nederland, Duitsland en Zwitserland, maar het gaat vooral over Afrika. Op de vlucht voor zijn verleden is de hoofdpersoon er gaan werken als correspondent voor De Volkskrant. Op de reis naar de bruiloft van zijn dochter in Zwitserland raakt hij in gesprek met een jonge vrouw. Voor beiden wordt het een louterende ontmoeting. Peter Winkels zal Ton van Reen interviewen over zijn nieuwe boek en zijn levenslange band met Afrika. Al in de jaren zeventig was Ton van Reen initiatiefnemer en uitgever van ‘de Afrikaanse Bibliotheek’ onder redactie van Jan Kees van de Werk bij Uitgeverij Corrie Zelen. Ook schreef hij talloze artikelen over Afrika in kranten als De Volkskrant.
‘Dochters’ wordt gepresenteerd tijdens een gevarieerde avond van de Stichting Lalibela in het Wereldpaviljoen te Steyl-Tegelen. Tijdens de avond is er aandacht voor de stichting die tal van sociale projecten uitvoert in de gelijknamige plaats. De Stichting Lalibela is negentien jaar geleden opgericht door Ton van Reen en zijn twee jaar geleden overleden zoon David van Reen. Bestuurslid Marc van der Sterren zal vertellen over zijn projecten rond kleinschalige landbouw in Afrika. De film over het leven en het werk van David van Reen in Ethiopië, gemaakt door Marijn Poels voor L1-tv voor het programma Limburg helpt, zal worden vertoond. De presentaties worden omlijst door de muzikale inbreng van de Syrische groep Aroa and Friends. ‘Dochters’ is ter plekke te koop en wordt door de auteur op verzoek gesigneerd.
Locatie: Wereldpaviljoen, Sint Michaëlstraat 6a, 5935 BL Steyl. Inloop vanaf 19.30 uur. Programma van 20.00 tot 22.30 uur. Toegang gratis.
Meer over ‘Dochters’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over David van Reen
Ton van Reen – Dochters. Roman
Ton van Reen
Dochters
Nederland – Afrika
Roman
Gebrocheerd in omslag met flappen,
340 blz., € 19,50
ISBN 978 90 6265 963 0
Presentatie 3 november 2017
Lennert Rosenberg, 59 jaar, journalist in Afrika, reist naar Zwitserland voor de bruiloft van zijn dochter Miriam. Aan het begin van de reis ontmoet hij Nena, een jonge vrouw, op weg naar haar ouders in Zwitserland. Al vlug blijkt dat ze belangstelling hebben voor dezelfde dingen, ondanks het grote leeftijdsverschil. Door een urenlang oponthoud in Keulen verkennen ze de nachtelijke stad en reizen daarna samen tot Freiburg. Daar aangekomen besluiten ze er een dag te blijven. Speelde Lennert even met het idee dat een relatie met haar mogelijk zou zijn, nog net op tijd begrijpt hij dat zij geen minnaar zoekt, maar iemand die haar begrijpt. Langzamerhand onthult zij het levensverhaal van haar familie die in de oorlog naar Zwitserland vluchtte. En het verhaal van haar vader die zijn best doet zijn Joodse verleden te verhullen en een authentieke Zwitser probeert te zijn. Door haar verhalen gaan zijn ogen open voor zijn eigen geschiedenis die hij is ontvlucht door zich in Afrika te vestigen.
Hij viel in slaap en droomde dat hij een jongen was die samen met een man een lange weg afliep. Beiden waren ze naakt, maar de man droeg een rugzak.
‘Wat zit er in die rugzak?’ vroeg hij.
‘Mijn herinneringen,’ zei de man. ‘Later zijn ze voor jou.’
‘Kan ik dat dan allemaal onthouden?’
‘Je moet wel, zeker als je wilt weten wie je zelf bent. Je weet toch dat ik je vader ben?’
Toen pas herkende hij de man die hij zo vaak op foto’s had gezien.
Plotseling liep zijn vader naar de rand van een ravijn, gooide hem de rugzak toe en sprong naar beneden.
‘Ik wil hem niet!’ riep hij. ‘Kom terug!’
Hij durfde de zak niet op te rapen. Er kwam een spelend kind aan. Het opende de zak.
Ton van Reen schreef onder meer romans, kinder- en jeugdboeken en journalistiek werk. Bekend zijn de romans Het winterjaar, Roomse meisjes en Concert voor de Führer. Hij schreef vaak over Afrika, in kranten zoals de Volkskrant en de GPD-kranten. Een aantal verhalen over de cultuurshock in Afrika werd gebundeld in Weense walsen in Mombassa. Ook schreef hij Een ochtend in Cairo, een inleiding bij het werk van de Egyptische schrijver en nobelprijswinnaar Naguib Mahfoez. Bij Uitgeverij In de Knipscheer zijn van zijn hand verschenen de romans De verdwenen stad, Geen oorlog, Katapult – Oproer in Amsterdam.
Meer over het werk van Ton van Reen
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Sfeertekening is confronterend. Prachtige roman.» – J. Swaen
Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen voor NBD | Biblion, 24 januari 2017:
(…) Gedwongen door het geweld van de soldaten vlucht Lasta naar Addis Abeba. (…) De sfeertekening door de auteur is confronterend, maar laat ook zien hoe Lasta er toch steeds weer in slaagt haar leven inhoud te geven. De ervaringen van David van Reen vinden zijn neerslag in het verhaal dat laat zien hoe duizenden ontheemden tot op de dag van vandaag in Ethiopië moeten leven. (…) Een prachtige roman over het leven van mensen aan de onderkant van de samenleving. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Anbessa’s dochter’
«Aangrijpende roman die aankomt als een mokerslag.» – André Oyen
Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen op Ansiel, 24 november 2016:
Deze aangrijpende roman is gedeeltelijk ook op de ervaringen van de auteur in Ethiopië gebaseerd. De roman speelt zich voornamelijk af in de jaren 1991-1997 tijdens de verschrikkingen van het bewind van Haile Mariam. Gedwongen door het geweld van de soldaten vlucht Lasta, een meisje van veertien, naar Addis Abeba. (…).
Lees hier en hier de aankondiging
Meer over ‘Anbessa’s dochter’
«Een boek dat iedere Nederlandse scholier verplicht zou moeten lezen.» – Ezra de Haan
Over ‘Anbessa’s dochter’ van David van Reen op Caraïbisch Uitzicht, 14 oktober 2016:
David van Reen kende de sloppenwijken, zag de dagelijkse honger en armoede. Misschien was hij op zoek naar die foto die ons alles duidelijk zou maken. Misschien onderweg naar dat verhaal of die anekdote die een roman op gang zou kunnen brengen… In tegenstelling tot wat je zou verwachten trof hem eerder het ongebreidelde optimisme van de straatkinderen dan hun uitzichtloze situatie. Juist die kijk, waarbij je mensen in hun waarde laat, zorgt ervoor dat Anbessa’s dochter een roman is die je niet snel vergeet. Juist de lijdensweg van iemand die niet van opgeven wil weten, iemand die de eer aan zichzelf houdt, leert ons meer over het leven in Afrikaanse landen dan welke goedbedoelde folder of documentaire ook. Het verhaal van Lasta, de dochter van Anbessa speelt zich af in Ethiopië. (…) Lasta overkomt een eindeloze hoeveelheid ellende, meer dan je dragen kunt zelfs. En toch laat ze zich niet kisten. (…) Haar wilskracht is even groot als haar hoop op een beter leven. (…) Soms kijk je met Van Reens ogen als je deze roman leest. Anbessa’s dochter maakt duidelijk dat het doodzonde is dat David van Reen slechts een kort leven beschoren was. Hij wist veel, had de informatie uit eerste hand en was daardoor in staat romans te schrijven die ertoe doen. Van Reen was daarin de spreekbuis van al die armen die hij dagelijks tegenkwam. Hij liet zien dat het mensen waren zoals wij, maar met zoveel minder kansen. Anbessa’s dochter is een boek dat iedere verwende Nederlandse scholier verplicht zou moeten lezen. Beter dan in deze roman had Van Reen niet kunnen opkomen voor de mensen van wie hij hield.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Anbessa’s dochter’