Tag: extaze

Rob H. Bekker – Onvoltooide muziek. Een muziekgeschiedenis

Rob H. Bekker
Onvoltooide muziek
muziekgeschiedenis
gebrocheerd in omslag
306 blz.,  geïllustreerd o.a. met
8 tekeningen in kleur van Niels Bongers
vormgeving Els Kort
formaat 170 x 240 mm staand
€  29,50
ISBN  978-94-93368-16-3
NUR 662, 320, 301
eerste druk januari 2025

onvoltooidemuziek: gedachten en gedichten over muziek waar je deel van uitmaakt

Rob H. Bekker krijgt in Onvoltooide muziek verborgen bandcorrespondentie boven tafel, struint door straten met vervallen huizen, beleeft nachtelijke avonturen in de schaduw van De Muur, spoelt devoot aan op een eiland, houdt de administratie bij van een gymnastische workaholic, kruipt onder de huid van een tweetal in een relatiecrisis en loopt nu eens met een einzelgänger door Utrecht en dan weer meandert hij door Woonplaats op zijn fiets met witte bel langs het water en het water en het water, altijd weer het water.

Uit al deze ogenschijnlijk willekeurige puzzelstukken + acht tekeningen van Niels Bongers vormt zich een collage die een halve eeuw muzikaal leven in luisteren, lezen, zingen en schrijven omvat.

onvoltooidemuziek: dingen zijn eigenlijk pas af indien er niets meer af kan – ga door

Rob H. Bekker in zijn Voorwoord: «Er is geen eindpunt in mijn boek want de reis gaat voorbij de laatste bladzijde. Dit boek draag ik op aan mijn eigen bloedbroeders: Appie Alferink (gitaar),  Frans-Willem Korsten (percussie),  Roland Kip (bas) met wie ik zes albums maakte. Dat was niet steeds hetzelfde rondje draaien. En toch waren we na zestig minuten thuis. Bij een band hoort een boek. Dit is ons boek.»

Taalarbeider Rob H. Bekker is al 41 jaar zanger in de band ZatIkMaarInHoogCatharijne (jongste album: hout+steen). Zijn literaire hoofdproject op dit moment is Dagboekverdrinking dat tot op heden heeft geresulteerd in 306 dagballen die momenteel van het zolderhout thuis naar transparante opbergboxen verhuizen. Hij publiceerde zijn poëzie in de bundels Later (1988), Staart (1991), De mond (1995), De gezichtenstalling (2000), De balvirtuoos, eindeloos (2001), Kruisigingen (2002) en in de tijdschriften De Zingende Zaag, Tirade en Extaze. Zijn edublogs staan op de website www.hetkind.org

Meer over Rob H. Bekker bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.» – André Oyen

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Ansiel, 19 november 2024:

Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig blogs voor Elders Literair. De auteur heeft vier romans op zijn naam staan en ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ is zijn derde verhalenbundel. In de tien verhalen in de bundel krijgen we de portretten van niet alledaagse personages voorgeschoteld en benadert de auteur (zoals trouwens ook in vorig werk) zijn onderwerpen vanuit een heel originele invalshoek. Kijken naar de samenleving, ethiek, geschiedenis, geloof en liefde het komt allemaal voorbij. In het langste verhaal, ‘De stem van de roos’, wordt een worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. In een aantal verhalen speelt een historisch feit een rol. Zoals de vernieling van de Pietà van Michelangelo op 21 mei 1972 waarbij een stukje van de neus van Maria afgehakt werd. Wat volgt is een humoristisch verhaal met als boodschap ‘grote kunst verandert ons.’ En het verhaal van Phan Thank Gian die in 1796 in de Mekong Delta werd geboren en die tot een machtig man uitgroeide die zelfs met Napoleon III over de teruggave van Vietnamees grondgebied onderhandelde. Rob Verschuren toont in zijn verhalen dat hij een scherp observator is die over grenzen en culturen kijkt. Hij zet deze observaties treffend om in een beeldende en uiterst mooie taal.

Bron
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Rob Verschuren kijkt over grenzen en culturen. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.»

Over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’ van Rob Verschuren op Literair Nederland, 8 oktober 2024:

(…) Rob Verschuren (geb. 1953, woonachtig in Vietnam) is pas op late leeftijd gedebuteerd. Hij heeft korte verhalen gepubliceerd in de literaire tijdschriften Tirade en Extaze (inmiddels ter ziele) en schrijft regelmatig mooie blogs voor Elders Literair die gewoon gratis online toegankelijk zijn. Verschuren heeft vier romans op zijn naam staan en deze uitgave is zijn derde verhalenbundel. Van de tien verhalen in deze bundel zijn er vier eerder verschenen in de genoemde tijdschriften en in een boekenweekeditie ‘Zin en Waanzin’ uit 2015. Zin en waanzin zijn ook thema’s in de verhalen in zijn nieuwe verhalenbundel. (…) In het langste verhaal, ‘De stem van de Roos’, wordt deze worsteling met waarheid, waanzin en onbegrip vormgegeven door Basel Lund die bij zijn ontslag uit de gevangenis een vreemde Jeroen Boschachtige stoet voorbij ziet komen. Hij kijkt naar de optocht ‘met een fascinatie die alles wil begrijpen’, maar het is ‘alsof het vermogen om te denken hem ontglipte’. Gevangen door de blik van de beenloze voorganger Chokhamela die zich verplaatst op een plank met wieltjes kan hij niet anders dan zich bij de groep aansluiten. Basel is dichter. Hij weet weinig ‘van de dingen van de wereld, maar alles van de zaken van het hart.’ (…) De weerbarstige werkelijkheid is soms pijnlijk, vaak bizar, maar de personages wekken ook sympathie door hun kwetsbaarheid en door een soort onverschrokken en uitgesproken onbevangenheid die hen siert. Het zijn mensen wier ziel het daglicht kan verdragen. Dat geldt voor Hai uit China, de schilder die het portret van zijn vrouw in ‘De Abrikozenzomer’ na haar overlijden nóg mooier wil maken. (…) De bundel heeft een citaat van de Russische schrijver Isaak Babel meegekregen. ‘ […] alleen de wijze scheurt de sluier van het bestaan aan flarden met gelach.’ Dat is precies wat Verschuren zijn personages in de verhalen in deze bundel laat doen, met de nodige humor en in een verzorgde en poëtische stijl. (…)In zijn verhalen toont hij zich een schrijver die over grenzen en culturen kijkt. Het is een wijde blik, die ieders denken kan verruimen.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Buitenlanders en andere Papoea’s’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

Hein van der Hoeven – Het leven is snel genoeg. Twee novellen

VoorplatHoevenHetlevenis-75Hein van der Hoeven
Het leven is snel genoeg
Twee novellen langs schilderijen van Diederik Gerlach
formaat 150 x 220 mm staand
geïll. met 12 paginagrote afbeeldingen  in 4 kleuren
genaaid gebrocheerd, 152 blz., € 22,00
ISBN 978-90-6265-751-3
eerste druk oktober 2023

Op voorstel van kunstenaar Diederik Gerlach schreef auteur Hein van der Hoeven een verhaal dat meandert langs Gerlachs serie van zes schilderijen ‘Mach mal Pause’. Het werd ‘De Hofmeister-knik’, dat zich afspeelt in de zomer van 1962. Vader en zoon Mulder rijden vanuit Den Haag naar Graz waar zoon Hans een stage gaat volgen in de Puchfabriek. Net als de schilderijen roept het verhaal met subtiel aangezette details een tijdsbeeld op van zestig jaar geleden, een herschepping die verder gaat dan nostalgie.

Eenzelfde werkwijze ligt ten grondslag aan het titelverhaal, ‘Het leven is snel genoeg’, dat een complement vindt in opnieuw een serie van zes schilderijen van Diederik Gerlach, ‘Eile mit Weile’. Tegen de achtergrond van het Duitse Wirtschaftswunder en de Koude Oorlog zoeken Frans en Adèle, allebei Nederlanders met Duitse wortels, naar liefde en geluk.

Diederik Gerlach:
«Zijn illustraties bij een bestaande literaire tekst niet per definitie overbodig, een sta-in-de-weg voor de fantasie van de lezer, en hoe is het omgekeerd? Vermoedelijk zijn beeld en tekst alleen in het stripverhaal gelijkwaardig en onlosmakelijk met elkaar verbonden, hoewel de tekeningen van Hergé zonder tekst nog altijd prachtig zijn. In dit geval is de tekst dienaar van de tekening. De novellen ‘De Hofmeister-knik’ en ‘Het leven is snel genoeg’ zijn in die zin ook dienstbaar aan de schilderijen, die al bestonden en als wegwijzers voor de schrijver hebben gefunctioneerd. Hein van der Hoeven is er in geslaagd om de sfeer en kleur van deze twaalf kleine werken in woorden te vangen, in twee verhalen die de verloren tijd van onze jeugdjaren met scherpte en diepte doen herleven.»

Van Hein van der Hoeven (Haarlem, 1951) werden sinds 2012 met regelmaat korte en zeer korte verhalen gepubliceerd in literair tijdschrift Extaze. In 2018 verscheen bij uitgeverij In de Knipscheer de roman ‘Jongen met rood vest’. Hein van der Hoeven maakt deel uit van het schrijverscollectief Wild Mind, is voorzitter van het F. Springer Genootschap en redacteur van Elders literair. Ook werkt hij als vrijwilliger bij boekhandel Colette &. Co., in zijn woonplaats Den Haag. In de tekeningen en schilderijen van Diederik Gerlach (Scheveningen, 1956) staat de herinnering centraal. In allerlei vorm worden indrukken en ervaringen uit de vroege jeugd gereconstrueerd en vermengd met fictieve werkelijkheden, gebruik makend van eigen verzamelingen van foto’s, reisfolders tot illustraties uit vergeten tijdschriften en boeken. De laatste jaren schrijft hij korte verhalen en beschouwingen. Diederik Gerlach woont en werkt in Den Haag en Berlijn.
Meer over Hein van der Hoeven bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Diederik Gerlach bij Uitgeverij In de Knipscheer

Margriet Westervaarder – Wiggelied. Gedichten

VoorplatWiggelied-75Margriet Westervaarder
Wiggelied
gedichten
gebrocheerd in omslag met flappen.
78 blz., € 18,50
ISBN 978-94-93214-75-0
eerste uitgave september 2022
presentatie 25 september 2022

‘Wie van namedropping houdt kan in de gedichtenbundel Wiggelied verre verwantschappen met Jan Arends, Anna Świrszczyńska en zelfs Elsa Lasker-Schüler lezen, maar Margriet Westervaarder heeft toch vooral haar eigen stijl om de grote thema’s in te verdichten: jeugd, pijn, afscheid en verzoening. De gedichten zijn nuchter en wars van sentiment, waardoor ze des te harder aankomen. Wiggelied is zintuiglijk, zinnelijk, angstaanjagend, ongemakkelijk, ontroerend, hartstochtelijk en vooral: aangrijpend mooi. Flonkerende, diamantscherpe gedichten van een eigenzinnig dubbeltalent.’ – Ingmar Heytze

ik heb een lepel om brood te snijden
roest om de kachel te stoken
grint om een muur te bouwen
rode menie voor mijn lippen

ik heb schriften en diploma’s
zakdoeken met rozengeur
gezellige vazen
bergschoenen en een waterpas

ik heb carbonpapier
voor liefdesbrieven

en mezelf
een meisje voor dag en nacht

‘Alles wil waar zijn’ is een levensprincipe van Margriet Westervaarder dat zijn weerslag vindt in haar poëzie. Ze vertaalt levensthema’s naar herkenbare ervaringen. Haar taal is beeldend. Geen wonder want naast dichter is ze ook beeldend kunstenaar. Zie ook www.margrietwestervaarder.nl. In 1990 verscheen haar dichtbundel lichaam van water in de zee. In 2017 en 2018 publiceerde zij gedichten in het ‘literair tijdschrift Extaze’.
Meer over Margriet Westervaarder bij Uitgeverij In de Knipscheer

Artien Utrecht – Razende stiltes. Essays

VoorplatRazendestiltes-75KaderArtien Utrecht
Razende stiltes
Extazereeks-essays
omslagafbeelding Harry Haarsma
reeksredactie Cor Gout
vormgeving Els Kort
gebrocheerd in omslag met flappen,
166 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93214-72-9
eerste uitgave mei 2022

De essays in Razende stiltes vormen een waaier van uiteenlopende culturele, sociale en politieke kwesties, nu eens opschuivend van stil naar roerig, dan weer in een toon die onder de hoofdtoon meeklinkt. De elf opgenomen essays zijn ondergebracht in drie afdelingen: Taal van de stilte, Transities en De stiltes van geweld. Beginnend bij kunst en architectuur, zoals beleefd in Japan maar niet alleen daar, beweegt het schouwspel dat ons geboden wordt zich naar groepen vluchtelingen die zich tussen hoop en vrees naar het noordelijke halfrond begeven.
Sporen terug leiden naar de nalatenschap van het koloniaal racisme in Nederlands-Indië/Indonesië, en heen naar de verwoestende gevolgen van de genocidale massamoorden en verdwijningen in het Indonesië van 1965 en daarna. Nooit staat een beschreven gebeurtenis op zichzelf, altijd ontdekken we daarbij een verbinding met het verleden of de toekomst, die een kleine rimpeling in een mondiale oceaan van soms traag voortrollende, soms woest kolkende golven teweegbrengt. Door het zichtbaar maken van deze verbindingen krijgt de gebeurtenis haar betekenis, iets waar Artien Utrecht zich aan zet en wat ze al doende tot kunst weet te verheffen.
Aan alle essays ligt de persoonlijke ervaring van de schrijfster ten grondslag, nu eens als herinnering aan momenten uit haar eigen leven, dan weer als zintuigelijke beleving of diepgevoelde overtuiging.

Artien Utrecht (1950), van huis uit stedenbouwkundige, is het grootste deel van haar leven als onderzoeker en projectmedewerker werkzaam geweest in de internationale samenwerking. Altijd binnen het domein van maatschappelijke organisaties. Daarin bekleedde zij posities waarin de strijd voor mensenrechten vooropstond. Opgegroeid in Indonesië, kwam zij op haar twintigste naar Nederland. In 2018 begon zij met het schrijven van essays, waar – van enkele gepubliceerd zijn in het literair tijdschrift ‘Extaze’. Indonesië blijft een rode draad in haar leven. In de jaren ’80 doet ze sociaaleconomisch onderzoekswerk in ruraal West Java. Vanaf de jaren ’90 reist ze veel in o.a. Zuidoost- en Zuid Azië Voor de ontwikkelingsorganisatie Hivos. Zij is mede-organisator van het International People’s Tribunal 1965 (Indonesië) dat eind 2015 plaatsvond in Den Haag. Razende stiltes is haar eerste essaybundel.

‘Razende stiltes’ van Artien Utrecht is de tweede essay-uitgave in de Extazereeks. De Extazereeks-essays is een voortzetting van de Extazereeks voor korte verhalen en romans die sinds 2016 onder redactie van het literair tijdschrift Extaze door uitgeverij In de Knipscheer werd uitgegeven. De redactie en de uitgever bieden talentvolle essayisten de kans hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De essay-reeks wordt bezorgd door Cor Gout (redactie) en Els Kort (vormgeving).
Meer over Artien Utrecht bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Extaze-essays

Onno Schilstra – Eh. Essay

VoorplatSchilstraEh-75KaderOnno Schilstra
Eh
Extazereeks-essays
omslagafbeelding Wim Hardeman
redactie Cor Gout
vormgeving Els Kort
gebrocheerd in omslag met flappen,
224 blz., € 22,00
ISBN 978-94-93214-71-2
eerste uitgave mei 2022

In Eh zoekt Onno Schilstra antwoorden op de vraag wat kunst vermag. Een tentoonstelling van Bijbelse zandsculpturen in Elburg is het vertrekpunt voor een dwaaltocht door zijn geheugen die voert van een volksopera in Ransdorp naar de Biënnale van Venetië, van Bunschoten-Spakenburg naar het geboortehuis van Elvis Presley, van patjepejerstijl naar katholieke kunstgeschiedschrijving en van protestantisme in Staphorst naar de protestsongs van Bob Dylan. Wat heeft de kunst nog te bieden in een wereld waarin de morele en fysieke dijken het begeven? Is er een uitweg?

“Zodra mijn vriend een paar woorden heeft uitgesproken, onderbreekt hij zichzelf met een ‘eh’ en begint een nieuwe zin. Van hem hoorde ik voor het eerst over het ‘beletselteken’. Dat is de officiële benaming voor drie puntjes in een geschreven tekst. Hij legde me uit dat elke keer wanneer je eh zegt, je eigenlijk de auditieve versie van het beletselteken gebruikt. Zijn zelfinterrupties, eh, het is eigenlijk, eh, de luisteraar moet ruimte, eh, het is een manier om de eigen verbeelding, eh. In de leegte van de ‘eh’ van de spreker begint de volheid van de creatieve verbeelding van de luisteraar, aldus mijn vriend, die het prima vindt om vaak ‘eh’ te zeggen.”

Onno Schilstra (1961, Zierikzee) is beeldend kunstenaar, muzikant en schrijver. Na een studie kunstgeschiedenis in Leiden volgde hij een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij werkte als criticus, columnist en vormgever. Voerde zes jaar lang operaties uit om een gebeeldenstormde kerk opnieuw te vullen met beeld. Speelde in bandjes. Bedacht manieren om stereoscopische tekeningen te maken. Werd docent kunsttheorie. Tekent sinds 2006 samen met zijn vrouw Wim Hardeman aan een klein Wandermuseum, genaamd Panopticum Berlin.

‘Eh’ van Onno Schilstra is de eerste essay-uitgave in de Extazereeks. De Extazereeks-essays is een voortzetting van de Extazereeks voor korte verhalen en romans die sinds 2016 onder redactie van het literair tijdschrift Extaze door uitgeverij In de Knipscheer werd uitgegeven. De redactie en de uitgever bieden talentvolle essayisten de kans hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren. De essay-reeks wordt bezorgd door Cor Gout (redactie) en Els Kort (vormgeving).

Meer over Onno Schilstra bij Uitgeverij In de Knipscheer

Cor Gout – 19 x een avontuur van Eendje en Beest

VoorplatEendenbeest-75Cor Gout / Harrie Geelen
19 x een avontuur van Eendje en Beest
Verhalen Cor Gout
Tekeningen Harrie Geelen
Nederland
vormgeving Els Kort
genaaid gebonden in halflinnen band, met foliedruk op rug en kapitaaltje
in 4 kleuren geïllustreerd, 185 x 215 mm, 64 blz., € 24,50
ISBN 978 94 93214 50 7 NUR 301, 646
presentatie 3 september 2022

19 x een avontuur van Eendje en Beest vertelt 19 avonturen van Eendje en Beest. Eendje en Beest leven een leven waarin hun kinderlijkheid niet is verdwenen en ook niet zal verdwijnen. Een zacht fluitend saucijsje, een wit wiefje en Witwas de IJsbeer maken deel uit van hun bestaan. Om zelf geen vreemdeling te zijn in die wereld hebben ze elkaar Eendje en Beest genoemd. Waarom Eendje? Omdat Eendje houdt van dobberen in bad, dobberen in bed (ze bedoelt krioelen en draaien) en omdat ze Katrien Duck leuk vindt. Beest omdat hij geen beest wist te verzinnen, maar wel vindt dat hij iets beestelijks heeft. Bijvoorbeeld wanneer er gieren van het lachen rondvliegen wanneer hij idiote frasen in oude, slechte liefdesboeken aantreft. Het bestaan van de twee is grillig, erotisch en soms ook humeurig. In alle drie die gevallen spatten de vonken in het rond. Eendje houdt van Beest omdat hij malle verhalen kan vertellen. Beest houdt van Eendje omdat ze mooi kan dansen op grijze slofjes. Hij houdt van haar tot in zijn kleine eeuwigheid. 19 x een avontuur van Eendje en Beest is een boek over geluk. Het is na 19 x Bella en de 20e is zoek en 19 x Dans, smalle man, dans de derde ‘19 x’ van Cor Gout (schrijver), Harrie Geelen (illustrator), Els Kort (vormgever) en In de Knipscheer (uitgeverij).

Harrie Geelen is gek op Eendje en Beest. En hoe kan dat ook anders? Ook Harrie’s kinderlijkheid staat nog in volle bloei. Hij, echtgenoot van Imme Dros, is illustrator, schrijver, animator en componist. Hij schreef jeugdseries, regisseerde eigen films en verzorgde nasynchronisaties. Als prozaschrijver publiceerde hij recentelijk de in twee banden verschenen trilogie ‘De weg naar Voorgoed’ (2018) en ‘Voorgoed weg’ (2019), waarin hij de ultieme andere wereld tot leven heeft gebracht uit ‘zijn’ tv-serie ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?’ (1972–1976). Uitgeverij In de Knipscheer heeft van hem in voorbereiding de uitgave van zijn vertaling van ‘Metamorphoses’ van Ovidius.

Cor Gout debuteerde in 2021 als romanschrijver met ‘Bik’. Hij is neerlandicus, filosoof, schrijver en muzikant. Naast zijn literaire werk schreef hij songteksten en libretto’s voor muziektheaterstukken. Tien jaar lang (2010–2019) stond hij aan het hoofd van het literair-filosofisch tijdschrift Extaze. Voorafgaand aan de ‘19 x’-bundels bracht Uitgeverij In de Knipscheer drie geïllustreerde verhalenbundels van hem uit: ‘Noirette’ (2003), ‘De stilte die volgt op het woord’ (2008) en ‘Korenblauw’ (2015), de poëziebundel ‘De muziek van het huis’ (2012) en samen met anderen: ‘Tien muziekmomenten die mijn leven hebben veranderd’ (2018)..
Meer over ‘19 x Dans, smalle man, dans
Meer over ‘19 x Bella en de 20e is zoek’
Meer over ‘Bik’

Hans Muiderman – De lunchroom. Novelle

VoorplatLunchroom-75
Hans Muiderman
De lunchroom
Novelle
Nederland
Omslag Els Kort
gebrocheerd in omslag met flappen,
122 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-41-5
eerste uitgave november 2021

Een man schrijft in een lunchroom notities over zijn grootvader, hoe hij die zich herinnert. Eerst vanuit het perspectief van een kind, later vanuit het heden waarin hij ronddwaalt door het lege huis waar zijn grootvader ooit woonde. Hans Muiderman reconstrueert in De lunchroom het verleden niet, maar hij onderzoekt het. Hij schrijft over wat nog rest: de onvolledige vervormde herinnering. Wat niet in je herinnering past vergeet je en wat aan je herinnering ontbreekt verzin je er gewoon bij. Een herinnering is altijd een vorm van verbeelding.

‘Even denk ik dat het onderscheid tussen heden en verleden slechts een illusie is. Dat mijn grootvader hier in de lunchroom binnenstapt en tegenover me gaat zitten en een betoog houdt over taal, dat deed hij graag. ‘Freek, ik zie je hier steeds schrijven, maar besef je wel dat die grammaticale tijd tekortschiet voor de werkelijkheid?’ Meestal wachtte hij na zo’n zin. […] En is het, Freek, weer die onvoltooid verleden tijd die toch steeds de kop op steekt? Is dat niet een beetje flauwekul, de verleden tijd is toch altijd onvoltooid? Het toont ons toch zijn sporen in een foto, een afdruk, of komt langs in een onverwachte gedachte? En hoe zit dat met de tegenwoordige tijd, die kan in de werkelijkheid toch niet bestaan? Op het moment dat je die beet wilt pakken is die al verleden tijd.’

Hans Muiderman (Den Haag) is schrijver van romans en (reis)verhalen. Tijdens het festival Winternachten/Writers Unlimited 2013 werd zijn debuutroman Souvenir Utopia gepresenteerd. Daarna verschenen Ik ben hier geboren (2014, korte verhalen) en Hank & Heinrich (2016, roman). Muiderman is een herinneringen-onderzoeker, in al zijn verhalen onderzoekt hij hoe herinneringen werken, hoe vals en vervormd ze zijn. Dat doet hij ook in zijn reisverhalen Als al het andere voorbij is (2015) en HANZE! daar waar de reis naar toe gaat (2018). Hij is als schrijver/ redacteur nauw betrokken bij verscheidene literaire initiatieven en medeoprichter van het literaire tijdschrift/ platform Elders. Behoudens zijn publicaties in het literair tijdschrift Extaze is De lunchroom het eerste boek van Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer.
Meer over Hans Muiderman op deze site

Niek Bremen – Wat ons raakt. Verhalen

VoorplatRaakt-75Niek Bremen
Wat ons raakt
verhalen
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
246 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93214-53-8
eerste uitgave november 2021

In Wat ons raakt vertelt Niek Bremen de verhalen van andere mensen, groot en klein. Onder hen de historische, aangrijpende en delicate geschiedenis van het joodse meisje Dini Wolff, op wier naam hij als stadsgids stuit op een van de Stolpersteine voor een huis in de Putstraat in Sittard. Hij gaat naar het gemeentearchief en besluit op basis van de informatie van een getuige en de historische gegevens haar levensverhaal na te vertellen. Hoe heeft Dini Wolff, in 1923 in Sittard geboren, de oorlog beleefd? De verteller kijkt door haar ogen, en geeft haar een stem. ‘Ik ben doodmoe. Misschien dat ik me daarom verbeeld dat ik mijn moeder zie. Ze heeft me nodig. Ze roept me. Ik antwoord niet.’ Deze kroniek, deze geschiedenis, vormt de kern van deze bundel. Maar er zijn ándere verhalen, microgeschiedenissen misschien, miniaturen, maar niet minder fascinerend, omdat mensen fascinerend zijn.

Niek Bremen toont mensen in al hun kwetsbaarheid. Wat brengt hen in beweging? Wat raakt hen? Wat ons raakt is een rijk mozaïek van grotere en kleinere stenen: van Stolpersteine tot kiezels – stuk voor stuk zijn het kleine monumentjes, gedenkstenen van evenzovele levens. Een eerbetoon aan de mens in al zijn facetten.

Niek Bremen (1947) publiceerde in meerdere verhalenbundels, zoals 24 verhalen (2013), Onveranderd Anders (2015), Wilde flora (2016), Uit & Thuis In Sittard (2018) en in het literair tijdschrift Extaze (2018). In 2019 verscheen zijn debuutroman: Bang voor de liefde.
Wat ons raakt is zijn eerste verhalenbundel.

Over Bang voor de liefde:
«Geslaagde roman over een man die niet kan ontkomen aan een belastende jeugd. Niek Bremen overtuigt in de wijze waarop hij de ervaringen van de man tot leven weet te brengen. » – Theo Jordaan op Alles over boeken en schrijvers

«Niek Bremen schrijft in een frisse stijl met lichte ironie. Er is een afwisseling van heden en verleden, flashbacks en het enigszins bizarre leven op Texel door elkaar, met humor op zijn tijd en een vraag voor wie dat wil. Want wie zijn wij nu eigenlijk? Bang voor de liefde is zijn veelbelovende debuutroman.» – Marjo van Turnhout op Leestafel

Meer over Niek Bremen bij Uitgeverij In de Knipscheer