familiegeheimen – Uitgeverij In de Knipscheer

De pers over ‘Huis van as’ (2002) van Saya Yasmine Amores (Cándani)

In ‘Huis van as’ bezoekt Amelia haar geboorteland na het overlijden van haar vader. Ze ontmoet er ook haar jeugdvriendin, inmiddels een jonge moeder. Amelia is jaloers op haar hartstocht die zin aan het leven geeft. Hun sterk verschillende levens blijken veel inniger verbonden te zijn dan Amelia vermoedt.

«Zij heeft én het talent én de ambitie én de verhaalstof om een van de groten van de Surinaamse literatuur te worden.» – Hella Haasse

«Met ‘Huis van as’ van de Hindoestaans-Surinaamse schrijfster Cándani (Saya Yasmine Amores) komen we terecht in het mijnenveld van amoureuze en familiale relaties dat zo kenmerkend is voor het leven in en de literatuur uit het Caribisch gebied. In ‘Huis van as’ wordt een heel register van gevoelens subtiel bespeeld. De totale verwarring van Amelia wordt overtuigend in beeld gebracht.» – Gerrit Jan Zwier, Leeuwarder Courant

«In haar dichtbundel ‘Een zoetwaterlied’ beschreef Cándani (Saya Yasmine Amores) twee jaar geleden de onderdrukte sensualiteit van de hindostaanse vrouw. Vorig jaar viel haar prozadebuut ‘Oude onbekenden’ op door de geheel eigen poëtische stijl waarmee ze het thema van de hindostaanse immigratie behandelde. Beide thema’s verbindt Cándani nu in haar nieuwe roman ‘Huis van as’. Hierin ontdekt de hoofdfiguur Amelia bij een bezoek aan Suriname dat haar inmiddels overleden vader haar jeugdvriendin Rita al op dertienjarige leeftijd zwanger had gemaakt. Maar het blijft niet bij deze ene ontdekking. Haar vriendin Rita is waarschijnlijk ook nog eens het buitenechtelijke kind van haar vader, zodat de relatie tussen hen pure incest is. De ontreddering die dat meebrengt roept Cándani op met een opeenstapeling van zeer korte zinnen. Dit staccato-effect wordt nog eens versterkt door de tegenwoordige tijd die ze gebruikt. Zo ontstaat ook bij de lezer het onrustige gevoel dat alle samenhang ontbreekt. Opnieuw toont Cándani haar gedrevenheid om te onderzoeken wat je met taal kunt doen.» – Jos de Roo, Trouw

Meer over ‘Huis van as’
Meer over Cándani bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Saya Yasmine Amores bij Uitgeverij In de Knipscheer

« Zinderende roman. Onze literatuur is nog lang niet afgelopen na Boeli van Leeuwen, Tip Marugg en Frank Martinus Arion.» – Eric de Brabander

Over ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers in Antilliaans Dagblad, woensdag 11 november 2015:
Het boek eindigt met de onthulling van een verrassend (voor wie ‘Mijn zuster de negerin’ niet gelezen heeft) familiegeheim, waarmee de vele pijnlijkheden en frustraties verklaard worden. Bernadette Heiligers is een metaforenkoningin. Ik heb het niet zo op het te pas en te onpas gebruiken van metaforen. (…) Maar Bernadette Heiligers vergeef ik al haar metaforen. (…) Het is Nederlands van grote klasse. (…) Bernadette Heiligers beschrijft op een gevoelige manier in prachtig proza de verborgen pijnlijkheden die zo kenmerkend zijn voor de Curaçaose gemeenschap.
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Schutkleur’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Fijngevoelig en genuanceerd verhaal.» – Ko van Geemert

Over ‘Schutkleur’ van Bernadette Heiligers in Parbode, november 2015:
‘Schutkleur’ is haar eerste roman in het Nederlands. In dit tamelijk korte verhaal (173 pagina’s) volgen we de hoofdrolspelers Corine (de ik-figuur) en haar neef Harold, beiden op Curaçao geboren. Corine wordt gevraagd een vriendenboek voor Harold te maken. (…) In de loop van het verhaal krijgt Corine steeds sterker het vermoeden dat er dingen voor haar verborgen worden gehouden, geheimen die andere leden van de familie wel kennen. (…) Hoewel het boek grote thema’s aansnijdt, wordt het gelukkig nergens gelijkhebberig of boodschapperig. Integendeel, ‘Schutkleur’ is een bescheiden, fijngevoelig en genuanceerd verhaal, over een maatschappij waarin – naast overspel en familiegeheimen – ook (nog altijd) kolonialisme, het zoeken naar culturele identiteit en huidskleur een rol spelen. Zoals op Curaçao, of in Suriname.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Schutkleur’
Meer over Bernadette Heiligers bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeiend. De spanning blijft tot aan het eind.» – C.H. Gajadin

Over ‘De rode appel’ van Giselle Ecury voor NBD/Biblion, 27-11-2013:
Elisabeth, een vrouw van middelbare leeftijd, keert na decennia terug naar Zuid-Frankrijk waar ze als jong meisje als au-pair heeft gewerkt. Waarom werd ze plotseling naar huis gestuurd? De spanning over de onbekende reden blijft tot aan het eind. Opgegroeid in een gezin dat van Curaçao naar Nederland verhuist, komt het culturele contrast ruimschoots aan bod – een terugkerend thema in het werk van de Arubaans-Nederlandse schrijfster (1958). Elisabeth, de zelfstandige vrouw die weet wat er te koop is in deze wereld, was ooit een meisje met naïeve ideeën over de liefde. Het tweede gedeelte van dit boek gaat over een vriend van Elisabeth wiens leven ook bepaald wordt door geheimen. Zijn vader blijkt niet zijn biologische vader. Dit typisch Caraïbische gegeven blijkt uiteindelijk het grote geheim van het au-pair gezin in Frankrijk.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De rode appel’

Giselle Ecury – De rode appel

Giselle Ecury
De rode appel
Roman
Nederland / Aruba
Ingenaaid, 440 blz.
ISBN 978-90-6265-817-6 € 22,00
12 september 2013

Twee levensverhalen, één telefoongesprek. Dat is het uitgangspunt van deze bildungsroman De rode appel. Nick en Elisabeth wonen in Nederland en hebben beiden een achtergrond die zich deels heeft afgespeeld op Curaçao. De een heeft het gevoel, dat er vroeger iets verdrongen werd, de ander heeft zelf iets verdrongen.
Nick heeft zich altijd afgevraagd, waarom hij op subtiele wijze in zijn jeugd anders behandeld werd dan zijn broers en zus. Als zijn ouders 50 jaar getrouwd zijn, achterhaalt hij de waarheid. Wanneer hij er eindelijk over kan praten met Elisabeth, doorziet zij nog tijdens het telefoongesprek wat er in haar eigen leven onopgelost is. Zij keert direct schuldbewust vanuit Nederland terug naar Zuid-Frankrijk, waar zij de dubieuze gebeurtenissen uit haar au-pairtijd ontrafelt.
Wat in beide levens bepalend is, blijkt het schemergebied tussen liefde en lust te zijn tegen de achtergrond van de jaren zestig en zeventig met bij de jongeren veranderende opvattingen, een tweede feministische golf en het recht op openheid en seksuele vrijheid, terwijl hun ouders dat proberen tegen te houden. Met alle gevolgen van dien. De zoetzure appel, waar uiteindelijk toch het klokhuis van rest.

Giselle Ecury werd geboren op Aruba. Het hele gezin verhuisde in 1960 naar Nederland, waar haar moeder vandaan kwam. Zij doorliep hier haar middelbare school en behaalde een HBO-diploma. Zij werkte in het onderwijs en debuteerde in 2005 met de dichtbundel Terug die tijd en in 2006 als romancier met Erfdeel. In 2009 verscheen haar tweede roman Glas in lood en in 2010 haar tweede dichtbundel Vogelvlucht. Vooral uit haar romans komt naar voren dat haar leven onlosmakelijk verbonden blijft met de twee culturen die zij in zich draagt. En dat geldt ook voor haar derde roman De rode appel.